Ik zie in dit topic heel veel equitherapie voorkomen maar weinig coaching met paarden.
De post van Sting legt het verschil al uit.
In het heel kort: bij equitherapie zit je op het paard en gaat het voornamelijk om de bewegingen die het paard maakt. Equitherapeuten hebben ook een speciale opleiding gevolgd.
Bij coaching met paarden zit je niet op het paard maar sta je ernaast. Er verschillende "standaard vormen". Paard als spiegel waarbij de reacties van het paard beschreven worden door de coach en vervolgens geïnterpreteerd door de coach of coachee. Systemisch werken met paarden waarbij het paard meedoet in een opstelling. En "freestyle" waarbij de coachee opdrachten uitvoert met het paard.
En dan heeft natuurlijk iedere coach zijn/haar eigen manier van werken. Paardencoaching is een vrij beroep. Ik zou er op letten of de coach ook ervaring heeft in het werken met mensen.
Als ik jouw beginpost lees denk ik dat werken vanaf de grond beter aansluit bij wat jij zoekt.
Dat paarden een fantastische toevoeging zijn aan therapie, zeker voor mensen met autisme/asperger, staat voor mij als een paal boven water.
Contact maken met een dier is vaak makkelijker dan met een mens wat je over jezelf leert in de omgang met dieren kun je weer gebruiken in het contact met mensen zoals je zelf ook al zegt.
Werken met paarden bevordert ook de hartcoherentie en het limbisch evenwicht (evenwicht in denken-voelen-doen).