Afgelopen woensdag was ik vrij en het zou mooi weer worden. Met eigenaresse van mijn verzorgpony overlegd en omdat hij zonder ijzers stond, kon ik prima naar het strand, ondanks dat er nog restjes sneeuw lagen van dinsdag.
Dus, ik pony gezadeld, eigenaresse geappt dat ik op ging stappen (dat is onze afspraak) en op weg.
Eer wij bij het duin zijn, moeten we altijd nog een stuk langs de weg en had besloten vooral de fietspaden te pakken waar ik normaal in de berm rij, vanwege de sneeuwresten.
We zijn lekker op weg, tot pony een driewiel-zit-ligfiets signaleert. Die was echt bijzonder eng en hij bleef stil staan om te kijken. Dat vind ik geen probleem en ik riep nog naar de fietser dat pony het wel heel spannend vond....meneer fietst rustig door en pony doet een paar stapjes vooruit om zich uiteindelijk om te draaien en in volle galop over het fietspad terug richting huis te gaan. Dit kon ik nog allemaal uitzitten en ik probeerde hem langzamer te laten lopen, maar drong niet tot hem door!
En toen kwam er ons een fietser met hond ernaast tegemoet.....en dat werd teveel voor pony en hij springt opzij, de berm in. Even dacht ik dat we samen in de sloot zouden gaan belanden......maar door nog een sprong van pony, kon ik niet meer blijven zitten en werd ik gelanceerd! Ik dacht nog, niet de sloot, niet de sloot.....en daar kwam de landing: mijn bovenarm boven op de damwand van de sloot en daarna de sloot in, kopje onder (was nog bang dat ik niet boven zou kunnen komen door het ijs...maar het was maar een mini-laagje gelukkig!).
Mijn eerste gedachte was: ik moet de sloot uit en dat ging ik dus ook doen.....sloot was niet diep, kon staan en was vlak bij de kant. Kon echter mijn linkerarm niet optillen, toen wist ik dat het goed mis was....
Wel op eigen kracht de sloot uitgekomen en om hulp gaan roepen. Zag nog een fietser wegfietsen, voelde me toen heel hulpeloos!
Er zijn wel twee auto's gestopt en heb toen alleen maar 'mijn arm' en 'mijn paard' geroepen, totaal in paniek! Er zijn twee auto's gestopt en ik wilde de warmte in, want ja, zwemmen in de sloot met temperaturen rond het vriespunt is natuurlijk niet zo'n slim idee.....
dus die meneer wil me wel meenemen naar de auto, maar vraagt of ik zelf kan opstaan....dat lukte niet, want mijn arm moest ik echt ondersteunen, dus hulp gevraagd met opstaan. Ondertussen ook nog uitgekraamd dat ik een ambulance nodig zou hebben en een mevrouw kwam heel lief met een deken! Dus die om me heen, arm gelijk ook wat gesteund en toen was er nog een omstander die bij de kinderdagopvang op de hoek werkte, dus daar kon ik dan naar binnen.....leek me fijner dan een auto, dus op weg daar naar toe (had zelf al door dat alles goed werkte, behalve mijn arm).
Iemand was ondertussen aan de lijn met de 112-centrale en die wilden niet dat ik naar binnen ging, want dan zou de ambulance me niet vinden......
maar staand aan de verkeerde kant van de weg wachten, zag ik niet zitten, want de pijn was ondraaglijk en ik was bang out te gaan....dus op een steen met sneeuw gaan zitten (tja, ik was toch al zeiknat) en kreeg ondertussen meer dekens om me heen. Ambu, en ook politie, waren er vrij snel en ik was met mijn telefoon aan het proberen de eigenaresse van pony te bellen.....maar mijn microfoon deed het niet. Een omstander heeft het nummer overgenomen en gebeld. De telefoon van mij overgenomen om een wat gestructureerder verhaal te vertellen dan alleen maar mijn paniek-verhaal.
De ambu in was nog wel een dingetje en daar ben ik van top tot teen gestript om me te ontdoen van mijn natte kleding....en toen in zo'n warmtefoliedeken, controle apparatuur, een infuus en pijn-medicatie.....wat was dat fijn!
toen op weg naar mijn werk, ben zelf verpleegkundige in het ziekenhuis waarvan ik dus gevraagd hebben of we daar naar toe konden, was geen probleem.....daar eerst verder opgewarmd en toen foto's! Conclusie: bovenarm gebroken, precies onder de schouderkop. Mevrouw, dat moeten we gaan zetten. Daar kreeg ik dus ook medicatie voor en heb ik niets van meegekregen, gelukkig maar......want ze hebben het twee keer moeten doen. toen ik weer een beetje wakker was, kreeg ik het bericht dat het zetten niet gelukt was.....moest voor operatie en zou dus voor donderdag op de spoedlijst komen.
Met veel pijn de avond door en de volgende dag. Want pas om half zes ging ik naar het operatiecomplex....waar er nog de vraag was of ik alsnog wel aan de beurt was, want er was nog een spoedgeval binnen gebracht.....
maar gelukkig kreeg ik groen licht en was ik aan de beurt!

Bij de operatie zijn er een plaat en tien schroeven ingezet en heb ik een mooie ritssluiting aan krammetjes! En nu mag ik onbelast oefenen om maar zo snel mogelijk weer wat mobiliteit te hebben....

voorlopig dus nog geen paardrijden, laat staan strandritjes, voor mij!

pony is overigens terug richting stal gerend, is gelukkig veilig de drukke weg overgestoken en vlak bij stal door een stalgenoot opgevangen. hij is ongedeerd, gelukkig!

in volle galop over het fietspad, 31,6km/u zou het zijn geweest....kan ik nog best geloven, want hij was echt in paniek!
[ img ]

de foto's bij binnenkomst:
[ img ]
[ img ]

Het resultaat van de operatie:
[ img ]
[ img ]





En mijn ritssluiting, even in spoiler voor de tere magen:

Zo, mooi klaar mee. Fijn dat jij en de pony het overleefd hebben. Hebben ze op je werk nog gezegd hoe vervelend deze breuk is en je in vervolg geen risico meer moet lopen om hem weer te breken? Bij een kennis wel, zij heeft nooit weer gereden, helaas.

Oei, die is ook wel gigantisch kapot! Veel sterkte daarmee! En hoe gaat het met de pony?

so dan das een echte rits sluiting, hopelijk een voorspoedig herstel!

Phoe, flinke val.
Gelukkig ben je niet verdronken in de sloot. (Wat helaas had gekunnen als je buiten bewustzijn zou zijn geweest of je jezelf niet zou kunnen bewegen.) En gelukkig is je paard heelhuids op stal gekomen.

Heel veel beterschap!

Dat moet echt een flinke klap zijn geweest, gelukkig je arm en niets vitaals
Was de pony zonder gevaarlijke situaties bij stal aangekomen?

Sterkte met het herstel

Dat is een nare klapper geweest. Heel veel beterschap.

Mijn hemel zo loopt een lekker ritje wel heel naar af
Beterschap

Wat een nare ervaring, maar gelukkig is de pony goed thuis gekomen. Heel veel beterschap met het herstel van je bovenarm! Pfff

Jeetje wat moet jij zijn geschrokken...
Heel veel beterschap

'Fijn' dat jij geen erger letsel hebt, en ponylief ongedeerd is. Als ik bedenk wat er allemaal had kunnen gebeuren... Met pony en al in de sloot.

Maar pfoe, desondanks wel heftig om mee te maken. Ik ken het gevoel van hulpeloosheid als men gewoon langsloopt/fietst/rijdt.
Sterkte met herstellen, en rustig aan de komende tijd

Wat een enorme val! En een nare breuk. Veel sterkte met het herstel van je arm. Gelukkig is de pony veilig thuis gekomen ondanks de drukke weg.

Zo zeg, wat een nare breuk! Hoop voor je, dat dat weer mooi en snel geneest.

zo dan dat is een nare val geweest
wat een nare breuk!!!!

heel veel sterkte met het herstel

Tjonge. Je hebt nog betrekkelijk geluk gehad,dit had voor jou en de pony veel ernstiger kunnen aflopen!

Dat was een flinke klap.
Heel veel sterkte met het herstel.
Ik hoop dat je pony het ook goed maakt.

Jeetje meid, wat ben jij ongelukkig terecht gekomen!
Heb je geen klap van de kou gehad?

Beterschap en sterkte met het herstel!

Zo zeg, bah wat een klap heb je gemaakt!
Fijn dat je verzorgpony veilig is aangekomen maar men wat een klapper heb je gemaakt

misschien dat ze dat bij de poli-afspraak gaan zeggen. Nu niets over gehoord, behalve dat ik het de chirurg niet makkelijk heb gemaakt !
Als ik iets doe, doe ik het ook gelijk goed !



voor zover ik weet gaat het met pony goed, alhoewel er nog wel wat spanning was en is bij hem...



Thanks



ben heel blij dat ik alle tijd bij ben geweest, ook al kwam er niet veel zinnigs uit behalve 'mijn paard' en 'mijn arm' en 'aaaauuuuuu'



Thanks! Ja, het had heel anders kunnen aflopen. Ook een landing op mijn rug of hoofd, had ik niet op deze manier kunnen vertellen.....
Voor zover ik weet is hij in een streep naar huis gerend, moest daarvoor wel een drukkere weg over, maar gelukkig goed gegaan!



Thanks



Nou hè? Had het me heel anders voorgesteld....



Thanks



absoluut! Is nog steeds niet honderd procent geland hoor!



dat is zeker fijn. Het had nóg erger kunnen zijn! En ja, die fietser, voelde me zo machteloos! Wilde alleen maar mensen bij me, dan zouden de volgende stappen ook goed gaan (112 etc), maar tot dan toe, gewoon adrenaline!



ja hè? Ben ik ook erg blij mee! En thanks!



Thanks



Thanks



dat besef ik me ook zeker!



Thanks! En met pony gaat het goed geloof ik! Hoop z.s.m. vitamine paard op te kunnen doen...



had een temp van 35,3 of 35,6 op de ehbo geloof ik. Ze hebben me wel actief opgewarmd hoor! Heerlijk onder zo'n warm-air met 43 graden!
En thanks!



ja, dat kan je wel zeggen over die klapper! geen 10 voor mijn afsprong

Mijn hemel wat een dreun zeg. Gelukkig is alles nog "relatief ok" afgelopen. Hopen nu dat je arm voorspoedig geneest en pony geen schade overhoudt. Is het je meest gebruikte arm trouwens?

Vraag me af die driewielfietser heeft die zich nog gemeld en fietser met hond?

het is gelukkig niet mijn dominante hand/arm, dus kan nog wel beetje wat...
Weet dat de driewiel fietser nog bij mij heeft gestaan, maar of er gegevens opgenomen zijn, geen idee. Fietser met hond al helemaal geen idee van.... Eerste automobilist die gestopt is en me overeind geholpen heeft, is volgens mij ook vlot doorgereden nadat er zich best veel mensen over mij ontfermden...

Had van één een telefoonnummer omdat zij met haar telefoon eigenaresse verzorgpony heeft gebeld, nadat mijn telefoon niet 100% werkte. Die heb ik gisteravond gebeld en dat vond ze onwijs fijn!

Meer paarden zijn bang van ligfietsen.

So wat een klapper heb jij gemaakt zeg!
En mensen zitten me raar aan te kijken als ik niet alleen naar buiten ga met mijn paard die alles op zn achterbenen denkt te kunnen.. nou hierom dus

Kan het kloppen dat ik je nu hoor op Qmusic? Hoorde iemand daar nu met spel meedoen met exact zo'n verhaal als jij?

Beterschap met je arm in ieder geval, hoeveel tijd staat er voor zo'n blessure?

Jup! Dat was ik net ja! Zou te bizar zijn als er nog iemand was die dit woensdag heeft meegemaakt.....
Voor volledig herstel staat een jaar werd er gezegd....