Even mijn frustratie van mij afschrijven over de fantastische boswachter en achterste ruiterpad in de Elze.

Het begon als een gezellige wandeling. Verzorgster op mijn paard en ik een ander paard aan de hand. We gingen het bos in zodat we schaduw en wind hadden, en geen last van landbouwverkeer. In dit bos mag niet gereden worden, maar er is maar één ruiterpad, deze is ongelijk (kuilen, gaten, smal) en veel onkruid (brandnetel, berenklauw) én hij loopt niet rond, je komt dus altijd uit op de weg. Dus hup, het bos in waar je zelden andere tegenkomt, omdat iedereen in het nieuwe gebied loopt (wat voor ons te ver weg is).

Aan het eind van het pad stond de boswachter, we hebben gekozen om gewoon door te rijden. Hij kwam vertellen dat we hier niet mogen rijden en we moesten naar het ruiterpad. Op de reactie van mij dat de laatste keer mijn paard daar kreupel af kwam en twee weken kreupel bleef, antwoordde hij dat hijzelf daar gewoon kan lopen, en ze het bijhouden met maaien en vlakken. Nogmaals gezegd dat dit niet het geval is, en dat met twee benen lopen iets anders is dan een paard. Ons paard is ook al op leeftijd met artrose. Maar 'we kunnen geen rekening houden met oude paarden en weet ik veel waar je dan moet lopen'

Op de terugweg hebben we het betreffende ruiterpad genomen. En inderdaad, het was ongelijk, vol met doorns en brandnetels waar ik mij aan open heb gehaald. Ook kon ik niet naast mijn handpaard lopen door de hoge begroeiing. Mijn oudje en de verzorgster moesten goed opletten hoe ze liepen, ondanks wat gestruikeld zijn hun er wel heelhuids uit gekomen. Op de helft kwamen wij een grote machine tegen die op het ruiterpad bezig was, beste meneer zette de machine uit toen hij ons zag. Maar weer aan toen wij er naast stonden, paard wat ik vast had schrok hier van en op dit smalle stuk was dit nogal een vervelend moment. Toen dit gebeurde stond de boswachter trouwens toe te kijken. Toen we het fietspad opgingen, langs de boswachter heb ik nog gezegd dat dit echt een goed idee van hem was... Hij moet hebben geweten dat ze bezig waren, en toch moesten we daar heen!

Hij vertelde nog dat hij nóóit klachten krijgt, en dat we maar moesten mailen.
Dat ga ik ook zeker doen en ik wil vragen als andere nog klachten hebben; alsjeblijft, mail ze!
info@staatsbosbeheer.nl

Misschien kunnen we met elkaar er voor zorgen dat ook dit pad beter wordt!

Hoge begroeiing en ongelijke delen (helaas op de foto's niet duidelijk te zien)
[ img ]

Hier zie je hoe smal het is, en het ingesleten pad is een stuk lager dan het gras
[ img ]

Kapot gereden door de machines, in de winter is dit nog erger én kei hard
[ img ]

Voet na de doorns, helaas zag je de schrammen op mijn andere been en de vlekken van de brandnetels ook niet goed
[ img ]

Ruiter -en ATB routes worden in bos in mijn omgeving onderhouden door de gebruikers in overleg met SBB.
1-2 per jaar trekken clubs en verenigingen het bos, takkenzagen, kettingzagen, spades etc mee en die vlakken en snoeien met het oog van de gebruikers van die paden.

Jammer dat de weinige paden die er zijn in sommige gebieden ook nog eens zo slecht onderhouden zijn, ziet er inderdaad niet zo fijn uit

Leuk ontmoedigingsbeleid. Ruiterpaden worden idd soms heel slecht onderhouden. Als het er maar 1 is, is het een idee met een groep een keer hulp aan te bieden zodat het weer toegankelijker wordt?

Slecht pad maar je mag blij zijn want hij had ook een boete uit kunnen schrijven. Inderdaad mailen en foto’s bijvoegen en misschien kun je vragen of het ruiterpad ook verbreed kan worden.0

Oh slim! Dat hebben wij volgens mij niet. Wij hebben in de afgelopen jaren een heel nieuw natuurgebied gekregen, waarbij geen bomen of groen zit, alleen zandpaden. Alleen dit kleine stukje ruiterpad naast mijn huis is tussen de bomen. En zelfs dat kunnen ze niet goed bijhouden. Ze doen wel dingen, zoals bomen zagen, die dan op het ruiterpad blijven liggen het bos waar niet gereden mag worden hebben ze wel goed voor elkaar.

Het zijn nu eenmaal geen paarden mensen. Het nieuwe gebied loopt namelijk naast het wandelpad waar honden los mogen.



Dat zou zeker kunnen, helaas is het niet alleen snoeien, je hebt echt machines nodig om het vlak te krijgen ben ik bang, grond is erg hard.

Ik was ook zeker blij dat we geen boete kregen! Maar nog geen oplossing waar ik nu kan rijden dan, behalve over de weg... Het pad zelf is breed, maar het is op 1 stuk ingelopen, wat een smal slijtpad is geworden. En het tweede deel is ongelijk met kuilen en heuveltjes

De Elzen is groter dan alleen dit stuk.....

Vervelend dat je deze ervaring hebt, maar er ligt echt een prachtig zandpad door de Elzen.

Weet ik, maar dit is 50 minuten rijden voor mij, voordat ik bij het eerste zandpad ben, en dan heb ik er nog niet op gereden. Hier kan ik dus niet rijden helaas.

Beetje zuur van die machine, maar het pad is buiten ongebruikt toch gewoon best een mooi pad?
Ik vind die supermulle paden altijd verschrikkelijk om te lopen aan de hand, maar ook die hebben wel eens een boomwortel onder het zand. Wie weet kan je op deze manier wel een clubje mensen bij elkaar zoeken om samen af en toe wat onderhoud te plegen? Vaak weten mensen (de boswachter/beheerder dus) niet dat de nood er voor is, tot iemand van zich laat horen.

De krassen/schrammen zijn een gevolg van niet passend schoeisel/kledij, dat is niet de boswachter zijn probleem.

Ligt niet aan mijn schoenen, ja ik had een korte broek, maar ik verwacht dan ook geen doorns en brandnetels over het hele pad. En nee dit is geen fijn pad zonder machine. Het is ongelijk qua hoogtes, kuilen en heuvels. Dit vind ik het belangrijkste, dan kan je iig nog rijden. Maar mijn oudje loopt zich er kreupel op.

Ja maar dat is toch niet de boswachter zijn issue?
Jij rijdt waar je niet mag rijden

En de kras, ja,part of the game & een leermoment, ik zie hier ook geen boswachterschuld in als ik eerlijk ben

En dus mailen
Maar die paar schrammetjes hier neerzetten als zijnde verschrikkelijk... kom op.
Je mag op t andere pad niet rijden wat je dus wel wist. Ik snap dat je t probeerd maar dan heb je t risico terug te moeten of een boete te krijgen. Als je weet dat t andere pad zo slecht is dat ze zich er kreupel op lopen dan al eerder aan de bel trekken en liefst met meerdere ruiters.

Dus jouw frustratie is eigenlijk dat je zelf niet eerder actie hebt ondernomen om het ruiterpad beter te (laten) maken, dat je bent weggestuurd van een pad waar je niet mag rijden en dat je niet de juiste kleding aan had om je te beschermen tegen krassen en dergelijke?

Ondanks dat ik een schurfthekel heb aan Dordt moet ik Hobbit gelijk geven.

Het enige wat ik zie is een overwoekerd pad en dat hebben wij hier ook.
In het najaar gaat het onkruid vanzelf weer weg.

Zoek mederuiters en ga zelf aan de slag.

In dit hele verhaal maar 1 zin over mijn eigen ongemak, de rest over het ongemak van de paarden, maar ik zeur alleen over die krassen? Als je met paarden bezig bent zit je wel vaker onder de plekken.

En de boswachter heeft mij ook geen boete geven en best net te woord gestaan (op wat rare opmerkingen na). Alleen heb ik al wel vaker aangegeven dat het pad niet geschikt is door de jaren heen. Ik wil ook best zelf gaan snoeien, maar het hoofdpunt is dat een ruiterpad gewoon veilig moet zijn. Ik zie hier geregeld ruiters overheen galopperen en houd mijn hart vast. Door het laagje gras zie je niet direct wat er onder zit.

Mijn bericht komt misschien verkeerd over, maar had gehoopt andere te treffen die ook op dit pad komen, zodat er gezamenlijk wat gedaan kan worden.

Dan zal je op de stallen in de buurt moeten gaan rondvragen en de klachte gaan verzamelen.


Brandnetels en doorns groeien gewoon door en staan landelijk overal op ooghoogte.

En dat anderen hier wel over galoperen zegt dus meer over hun dan over jou.


Ik snap echt wel dat je op een beter pad gaat wandelen, maar alles wat je noemt is gewoon te voorkomen.

Begin Juni lag het er nog zo bij, zo jammer dat ze het niet bijhouden
[ img ]

Op de foto's lijkt het niet eens zo slecht helaas. Ik ben net foto's gaan maken, maar het lijkt gewoon vlak. Wel een leuk paardje trouwens!

Op de foto's vind ik het pad er nog niet eens zo verkeerd uitzien eigenlijk.

Klopt helaas. Ik ben net zonder paard nog even gaan lopen, en je moet echt goed voor je kijken als je je niet wil verzwikken. Heb daar foto's gemaakt, maar het is niet te zien

Ik ken het ruiterpad in kwestie niet, maar ken wel je probleem van niet onderhouden paden. Althans kende.
Omdat ik aangespannen rijd, ben ik echt nog meer afhankelijk van een goed onderhouden, vrij breed pad, zonder al te veel gekke hobbels en obstakels als slagbomen en omgevallen bomen ed.
Die waren er hier nauwelijks nog.
Ik ben gaan overleggen, en kreeg toestemming zelf aan de slag te gaan, en daar waar het niet kon, kreeg ik wat stagiaires bosbeheer mee.
Moet wel zeggen, het ging hier om gemeentelijk bos.
Daarna hebben we met een groepje medemenners zo ook het grotere natuurgebied aan gepakt.
Helaas wel enkel voor 'eigen volk' toegankelijk omdat het inmiddels begrazingsgebied was geworden en er een hek met gesloten poorten omheen is gekomen. Maar ook dat is allemaal in goed overleg.

Nu is er ook een stuk naar SBB gegaan qua beheer, en daar was inderdaad gelijk weerstand tegen paarden in het bos en al helemaal tegen het struinen.
Ineens kregen wij, en dan bedoel ik met name alle menners, te horen dat we overal altijd alles kapot reden met onze karren en nergens rekening mee hielden en zo de natuur vernielden.
Dankzij SBB hebben we nu ook dus 'vaste' paden gekregen; 65 km, maar dan wel rondom met 2 doorsteken, zodat het kleinste rondje 20 km is en ik dus met mijn shetlanders minimaal 3 uur onderweg ben, daar waar ik vroeger gewoon leuk rondje kon maken.

Dus ja … ergens voel ik je ergernis en ik denk velen met mij.
Maar ondanks dat, toch de tip, ga in gesprek. Zoek inderdaad mederuiters en doe het gezamenlijk.
Hier is veel ophef ontstaan doordat we de handen in een geslagen hebben, de regionale kranten gehaald, later ook de provinciale en met succes.
Want inmiddels is er weer toestemming dat we over alle paden mogen rijden, mits we andere gebruikers niet tot last zijn en de grote grazers met rust laten (maar dat deden altijd al )

Succes met de aanpak en hopelijk heb je volgend jaar net als hier een mooi uitrijgebied in de Dordtse Elzen

Heel inspirereend en top dat het jullie gelukt is!

Wij hebben ook een prachtig nieuw natuurgebied, waar de meeste stallen en maneges aan grenzen. Alleen woon ik in een uithoek, en is het enige wat makkelijk te bereiken is het bos. Vroeger was dit ook gewoon toegangelijk voor paarden. Maar ik ga eens rondvragen en actie ondernemen!

Dus je vindt het raar dat je schrammen oploopt in een bos, terwijl het zomer, is en alles in bloei staat, met je korte broek en dat je een waarschuwing krijgt terwijl je rijd waar je niet mag rijden?


Dat het pad hobbelig is, is vervelend! Absoluut. Een klacht sturen is je goed recht. Maar de overige punten vind ik vrij overdreven

Succes. Als het lukt, is het echt de moeite waard.
Maar ik spreek ook uit ervaring als ik zeg dat veel ruiters het in eerste instantie heel raar vinden als je met dit voorstel aankomt. "Ja daag, ik zal het een beetje zelf gaan doen".
Maar niet iedereen hoeft dat uiteraard te doen, want dan wordt het net zo goed een rommeltje.
Hier is de groep inmiddels 18 man groot.
Alleen vrijwilligers en verdeeld over meerdere stukken bos, niet allen ruiters/menners, want ook andere doelgroepen hebben zich aangemeld. Dus er zijn wandelaars bij die de wandelborden en paden controleren, mountainbikers, fietsers, maar ook natuurliefhebbers, mensen die de grazers willen tellen, afrastering controleren, enz.
Het is uitgegroeid tot een eigen clubje kun je wel zeggen.
We kregen een cursus Flora en Fauna bescherming en onze eigen jas (bos- en natuurbeheer) en we zijn daarmee vaak aanspreekpunt ook voor overige recreanten (ook op de kar rijd ik vaak met die jas aan). En van hieruit is weer het idee ontstaan om ook wat gastvrouwen/-heren toe te voegen die om het kwartaal een wandeling organiseren (eerst maar met 2 aanmeldingen, inmiddels komen ook daar hele groepen op af).

En dat ooit ontstaan omdat ik vroeg of ik niet zelf een beetje in het bos mocht gaan snoeien omdat ik met mijn kar het bos niet meer in kon

Maar nogmaals, dit geldt wel dus voor het stuk gemeentelijk bos.
SBB is echt veel stugger hier in. Kijken ook met argusogen naar ons met onze zagen en snoeimessen of we niet de verkeerde takken afzagen of net wat en pas hoorde ik nog de boswachter van SBB zeggen dat hij het werkelijk maar een debiel systeem vond van onze gemeente

Debiel of niet, het werkt uitstekend (tot op heden en voor zolang SBB niet te veel vinger in de pap krijgt )