Zo herkenbaar... Een paar jaar geleden heb ik met mijn pown ook een flinke klapper gemaakt. Pony was fris, begon te bokken, struikelde en samen zijn we omgekeerd op het asfalt beland. Pony pees- en SI-schade en ik enkelbanden gescheurd en bont en blauw. Ik reed eerder wel eens zonder cap want ach, pony en ik waren al 21 jaar samen en wat kon er nou gebeuren. Gelukkig die dag wel een cap op en sindsdien nooit meer zonder. De week erna was er ook een nieuwsbericht van een meisje dat op vrijwel identieke wijze was gevallen maar overleden. Daar moest ik wel even van slikken.
Ik zie hier in de buurt vaak mensen bitloos rijden, telefoon in de hand, teugels volledig los, langs spoor en drukke weg en zonder cap. Ik begrijp dat echt niet, ook niet zonder deze ervaring. Zo gevaarlijk, er kan altijd iets gebeuren door de aard van het paard als vluchtdier en onverwachte gebeurtenissen. Je neemt niet alleen risico voor jezelf maar ook voor een ander.

Okee wijs
Ik weet uit ervaring dat het ook wel anders af kan lopen

Dit is schrikken zeg! Hopelijk weerhoudt dit je niet om in de toekomst nog eens te rijden.

Bedankt TS, voor het openen van dit topic.

Onlangs zelf een soortgelijke klapper gemaakt. Ik weet er echter zelf niks meer van af. Met paard en al onderuit gegaan op het asfalt in paniektoestand. Met spoed naar het umcg gebracht en ik mocht een dag later wakker worden. Ik heb er zelf geen enkele herinnering meer aan. Er was (is) een hoop stuk in mijn lichaam, maar mijn hoofd godzijdank niet. De cap wel.

Nu stapte ik al nooit zonder cap op, maar nu al helemaal niet meer.

Tallie 1979, ik heb even de woorden uit jouw reactie geselecteerd die exact op mij van toepassing geweest zijn, enkele jaren terug !
Paard ook geschrokken van een kip en dan zijn we - weet ik eveneens van wat me verteld is achteraf - samen onderuit gegaan op het asfalt. Ook licht uit bij mij en afgevoerd met de ambulance. Ook een bloeding in het hoofd ...
En een neuroloog die me de les gespeld heeft, dat paarden gevaarlijke dieren zijn en dat ik, moest ik een maand in het ziekenhuis werken en zien wat hij ziet, nooit meer op een paard zou durven stappen ...

Ik was altijd al wel een aanhanger van de tok/cap, maar sindsdien nog resoluter !

Hier ook een geluk bij een ongeluk ...

Ik heb een Quarter merrie en in de western sport wordt meerendeel zonder cap gereden deed ik ook niet ...
Maar ik reed met mijn zelfde merrie ook dressuur en dan had ik wel een cap op. (Ik weet het slaat nergens op)
Mijn vriend was mijn les aan het filmen daardoor weet ik was er gebeurd is zelf kan ik het niet meer voor me halen. Ze kwam de hoek om wilde een aanzet tot de galop doen maar dr voorbeen bleef achter een kuil in de bak hangen waardoor we over de kop gingen. Ik belandde met de zijkant van mijn hoofd op de biels van de bakrand... cap was dwars door midden. Ik werd wakker in de ambulance en op een flinke hersenschudding en wat kneuzingen na ben ik er goed van af gekomen.
Tegenwoordig stap ik altijd met een cap op ongeacht of ik western of dressuur rij

Allemaal met een soortgelijk iets.
Sterkte.met het herstel.
En wat een verhalen komen er voorbij.
Al kunnen we hier maar een paar mensen bewust maken met het feit dat de cap er niet voor niets is, dan is dat al een winst situatie.

Heb met een aantal pb contact gehad over welke manege het is, zet dat bewust niet hier neer want het was echt domme pech.
Paardje was en is een super braaf en lief dier, fout ligt niet bij hun want ze zijn zeer streng op veiligheid.
Dit had echt bij iedereen kunnen gebeuren.

Gelukkig doen de pijnstillers flink hun werk, maar ben erg moe en kan me slecht concentreren.
Maar net wat de huisarts zei, je hebt nu eenmaal ook een flinke klap gemaakt en dat herstel gaat even duren.

Zodra alles weer wat beter gaat ga ik wel op cap jacht en stap ik weer op het paard, geen angst gekregen gelukkig.

Ik zit nog middenin het hersenletsel. Had jij ook last van emotionele huilbuien zonder aanleiding? Ik ben nog nooit zo ontzettend in de war geweest als nu. En zondag is het 4 weken terug.

Lichamelijk gaat het goed, maar in mijn hoofd is het nog een rommel.

TS, ik heb precies dezelfde cap terug gekocht. Alleen een andere kleur, maar verder hetzelfde model.

Ik draag een Charles Owen YR8. De reden dat ik deze cap heb gekocht, is omdat hij extra is getoetst en gecertificeerd. Ik werk voor het bedrijf wat de testen heeft gedaan en het certificaat heeft uitgegeven.

Deze helm heeft zijn belofte gehouden. Het heeft mijn schedel heel gehouden.

Dus mocht je echt een hele goede cap willen, overweeg dan een Charles Owen of een KEP, ook die zijn extra gecertificeerd. (PAS 015)

Ik heb n.a.v mijn val inderdaad een KEP gekocht. Ik ben gevallen met een Charles Owen, en ik ben bang dat menig plastic capje door de midden was gebroken. Ik weet er zelf niks meer van, maar ik ben met een rotsnelheid tegen het asfalt geklapt. Voor mij geen simpele capjes meer, ik ben zeker niet bang geworden, maar ik ben wel even goed met mijn neus op de feiten gedrukt.

Ik ben met een Uvex gevallen. Had dat ding net een jaar. Maar zonder had ik het niet meer na kunnen vertellen. Mijn pony struikelde ook in galop.
Bij mij is het nu bijna 6 jaar geleden en heb diagnose NAH en nog steeds restverschijnselen. Denk niet dat dat ooit nog over gaat.
Dus ik hoop dat het voor jou allemaal meevalt en je snel weer okee bent.

Tallie1979, neen, huilbuien heb ik niet gehad.
Wel ben ik nog geruime tijd snel duizelig geworden.
Ik heb me na het voorval een maand gedeisd gehouden, heel veel geslapen en zo min mogelijk vermoeiends gedaan. Ik heb er, voor zover ik ondervonden heb, geen blijvende gevolgen aan mijn hoofd aan overgehouden.
Alleen ben ik er nog extra voorzichtiger door geworden en ben ik bv nooit meer met mijn paard gaan wandelen. Niet dat er bij het rijden in de bak/piste niets kan mislopen, maar ik neem liever geen extra risico meer.

Mijn god, wat een klap heb je gemaakt. Dit is een van mijn angsten als we eens hard door het bos gaan; verstappen, een gat of hobbel in de weg...etc, en je klapt zo tegen de vlakte. Wens je heel veel beterschap en een voorspoedig herstel, sterkte!

Heb zelf een simpele HH cap, wat ik nu kan zien is alleen de klep kapot.
Gelukkig op een zacht bospad terecht gekomen.

Nog steeds veel hoofdpijn,nekpijn en veel last van mijn rechter schouder/arm.
Pijnstillers doen niet veel.
En had nog zoveel plannen in mijn vakantie

Doe het nog maar een poosje rustig aan, Woestein ! Veel slapen, veel rusten !
Is heel erg belangrijk als je hoofd een klap gehad heeft ! Anders riskeer je jarenlang hoofdpijn.

Ik ben op advies van mijn huisarts aan 3x daags 400 Mg ibuprofen gegaan. Bel maandag je huisarts even of dat bij jou ook kan. Moet je wel even een maagbeschermer erbij vragen.

Morgen is het 4 weken terug en ik gebruik nu inmiddels 2 weken geen pijnstilling meer. Alleen als ik veel hoofdpijn heb.

Precies hetzelfde meegemaakt met mijn eigen Fjord. Die viel ook opeens neer tijdens de galop op een recht stuk. Het enige wat ik nog weet was dat ze viel. Wat er verder met haar of mij gebeurd is ga ik nooit meer achter kunnen komen. Aan de verwondingen bij beide kan ik wel ongeveer bedenken hoe het gegaan is. Ik was in ieder geval bewusteloos geraakt voordat ik de grond al raakte ( waarschijnlijk omdat je lichaam dan zo schrikt en uitvalt) Ik ben met snelheid gevallen op denk ik mijn elleboog , gezicht , hoofd en nek ( daar had ik het meeste pijn) Mijn pony is ook op haar zij gevallen (deuk boven op de voorboom). Toen ik wakker werd stond Udith 60 meter verderop te grazen. Gelukkig gevonden door twee vrouwen op de fiets. Ik was ontzettend duizelig en beetje van de kaart. Ik wist gelukkig nog wel veel maar wel in de war. Ik moest flink nadenken maar kon wel vertellen hoe ik heet en hoe oud ik was en waar ik woonde en zelfs waar ik op school zat. Opstaan kon ik niet meer maar ik voelde absoluut geen pijn en ook niet toen ze zeiden je hele gezicht is geschaafd en dik. Ik dacht nog steeds dat ik wakker zou worden haha. Uiteindelijk lichte hersenschudding , tanden door de lip , schaafwond op het gezicht , zwaar gekneusde elleboog en natuurlijk ontzettend geschrokken. Mijn cap was precies zo er aan toe als die van jou.

Na maanden nog steeds helaas niet volledig vertrouwen in het rijden terug kunnen vinden. Het struikelen deed ze altijd al maar niet dat ze ook werkelijk viel. Ik ga binnenkort haar toch nog eens laten onderzoeken. Ik wil toch nog even een bevestiging kunnen krijgen of het nog veilig is om überhaupt op Udith te gaan rijden. En natuurlijk of het struikelen haar toch wel pijn geeft. Ik heb lang moeten herstellen ( ook eigen schuld door een te snelle start) en ook nu heb ik nog regelmatig hoofdpijn en last van mijn nek. Het kan een jaar duren dus ik wil vaak ook te snel. Ik heb nog een foto van mijn cap hoe die eruit zag na het vallen. Doe rustig aan en neem de tijd om te herstellen! Ik heb 6 weken lang kort termijn geheugen gehad en pijn. Ik ben namelijk heel blij dat ik weer gewoon goed mijn geheugen terug heb. Hoofdpijn is super vervelend en ga voor je nek maar eens naar de fysio. Ik had alles ook helemaal vastzitten waardoor ik nog eens extra pijn had.

Ik snap nooit zo goed waarom mensen graag zonder cap zouden rijden. Zag op wedstrijd vandaag ook weer mensen uitstappen op het asfalt zonder cap. Zodra bet paard schrikt/uitglijdt of iets lig je er naast...

Zelf rijd ik altijd met cap. Ben ook echt een watje en bang om te vallen. Misschien als ik haar tien jaar heb? Maar dan nog zit een ongeluk in een klein hoekje. Ik ken genoeg vervelende verhalen (zelfs van mensen met cap).

Mijn 'hoera voor de cap'-ervaring is eigenlijk best saai, maar zo suf kan het dus ook wezen...
Zo'n 15 jaar terug had ik van toenmalige instructeur de oefening gekregen in de bak met ogen dicht en teugel los gewoon te voelen hoe het paard zich bewoog. Wanneer links achter werd opgetild enz. Paardlief had gewoon een blije bui, gaf vanuit stap een bok om vervolgens in galop te vertrekken. Ik moest toen duidelijk nog wat aan mn balans doen, viel er af en rolde mooi door.
Ging allemaal niet hard, het vallen niet, en dat doorrollen ook niet. Maar dr bleek wel een flinke steen precies onder mn hoofd gelegen te hebben, en er zat een serieuze deuk in mn cap...

Cap op is iets waar ik strikt in ben, ook als anderen op mijn paard stappen. Heb voor mn neefje speciaal zijn eigen capje gekocht. Ook als ik niet val koop ik binnen 5 en 6 jaar een nieuwe. Mn hoofd ben ik zuinig op, de rest is wat makkelijker op te lappen

Ik moest vandaag een infectie met korsten onder de buik van eenvan onze dieren schrobben. Pijnstiller gegeven en zag de oude cap liggen van mijn dochter. Meestal doe ik dit gedachteloos maar nu cap op gedaan. Deed hem toch nog zeer en wel een tik tegen de cap gehad. Niet hard maar op mijn blote hoofd was het wel harder aan gekomen.

Hoe is het nu TS?

Hier gaat alles heel erg langzaam aan wat beter. Het hersenletsel vraagt echt heel veel van mijn geduld. Mijn emoties lagen heel erg aan de oppervlakte en ik heb onverklaarbare angsten gehad. En compleet hysterische huilbuien die ik niet onder controle had. Ik ben zo vergeetachtig als de pest en ik vergeet woorden. Lichamelijk ben ik weer in orde!

Maar, ik begin wel weer een beetje te aarden ipv complete onrust in mijn lijf. Ik heb ook volle exposure van mijn angst om te rijden gehad. Ik ben met mijn paardje op het strand geweest ( alleen stap en draf ) en afgelopen weekeind, 6 weken na mijn val, een galopje gedaan op een veilig stukje waar we vaker rijden.

Als je een klap op je kop krijgt dan ben je gewoon zuur.

Zo zie je maar weer, een ongeluk zit in een klein hoekje.
Hoe gaat het nu met jullie?

Hier nu 4 weken verder.
Ondertussen 3x bij de fysio geweest en rustig aan is de rug nu weer los en kunnen we dat weer opbouwen.
Nog wel last van nek, hoofdpijn, rechter onderbeen en uiteraard de rug bij schouders en onderrug.
Gelukkig doen mijn ribben steeds minder pijn.
Moet geduld hebben dus dat hebben we dan maar.
Pijnstillers ondertussen aan het afbouwen.

TS, wat een klap heb jij gemaakt. Ik lees dat het gelukkig al wat minder zeer doet(in ieder geval je ribben, en ik kan me voorstellen dat je dat bij elke al dan niet ademhaling flink kan voelen. 4 weken verder en nu pas pijnstilling afbouwen zegt echt wel genoeg. Hopelijk gaat de pijn in de andere delen van je lichaam ook weg! Je rijdt nog steeds niet denk ik?

Ikzelf ben meerdere keren van mijn paard gevallen en heb hierdoor een lichte whiplash in mijn nek. Het is nu 3 jaar geleden en ik heb er nog steeds regelmatig last van. Ook een hele tijd fysio gehad hiervoor waardoor het wel rustiger werd maar nooit geheel wegging. Ik rij momenteel niet meer, niet vanwege die reden hoor, maar ik merk bij het rijden wel dat ik nog altijd veel angst ervaar en dat schiet dan in mijn nek. De cap heeft zeker geholpen bij de vallen, zonder cap was de schade nog veel erger geweest en had ik mijn nek misschien wel gebroken. Ik ken mensen die zonder cap rijden en houd elke keer mijn hart vast als ik dat zie.. brr

Goed dat je fysiotherapie hebt om je met je rug te helpen. Hat zal een beste klap geweest zijn als je nu nog aan de pijnstillers zit. Beterschap!

Hier ook 4 weken verder. Bij mij zijn de hoofdpijn en de vermoeidheid intussen weg. Mijn pols moet nog 2 weken met spalk blijven, daarna voorzichtig weer opbouwen en beweeglijkheid oefenen. De pijn daaraan valt wel mee.

Naar mijn knie laat ik morgen nog eens kijken. Ik kan er alles mee en ik beweeg zonder pijn, maar druk blijft heel erg zeer doen. Ik kan niet op mijn buik liggen, zelfs niet op een zachte matras, en de druk van mijn jeans als ik mijn knie plooi is al te veel. Dat vind ik na 4 weken niet meer normaal. Ik vrees dat er misschien toch binnenin wat kapot is.