Krijg ik afgelopen zondag een appje van de man waar ze staat (ze loopt 24/7 buiten met inloopstal) dat ze een wond aan de hals heeft. Ok, ik eet even mijn eten op en pik stalgenootje op om vervolgens naar haar toe te gaan, denkende dat het iets van een kras is ofzo die ik met Betadine kan behandelen.
Ik parkeer de auto en ze komt op ons toelopen en toen Holy Moly!! Dat was geen kras maar een gapend gat! Een enorme jaap van zeker 20cm!
Ik heb de foto's in een spoiler gezet want ze zijn best heftig.
Dus als de wierde weerga de dierenarts gebeld. Die had gelukkig weekenddienst en was toevallig net op de praktijk, die 50m verderop ligt, om een hond in te laten slapen, dus we konden gelijk komen. Wat dat betreft een geluk bij een ongeluk.
Eenmaal daar aangekomen schrok de dierenarts ook omdat het zo groot was.
Nadat ze Joan eerst flink verdoofd had, ze kreeg zelfs methadon erbij zodat ze goed suf zou zijn omdat het anders nog pijnlijk zou zijn om te hechten
heeft ze eerst de wondranden opgefrist. Deze waren al behoorlijk opgedroogd want het is waarschijnlijk in de nacht gebeurd. Gek genoeg heeft het ook bijna niet gebloed Daarna heeft ze de spierlagen weer aan elkaar gezet
en vervolgens de wond gesloten met een drain erin.
Inmiddels zijn we alweer een aantal dagen verder en lijkt het goed te helen maar ik voel me net zuster Klivia. Ben er nu zo'n 4 tot 5x per dag om antibiotica, pijnstilling, oogzalf te geven en de wond te verzorgen.