Geplaatst We zitten vooral in Saigon, met alle schoonfamilie om tet, ofwel het lunar nieuwjaar, te vieren. Maar er was besloten om 2 dagen naar Vung Tao te gaan. Dus wij lekker het strand op, en wat zien we daar? Paarden!
Vietnamese paarden (ras onbekend buiten "Vietnamees"), met Vietnamees tuig en training. Even een praatje gemaakt. Dit waren echt mensen die van hun paarden hielden, en het niet puur als werkvee zagen. De economie gaat niet zo goed hier, en daarom laten ze toeristen (vooral kinder en kleine jongvolwassenen) een rondje aan de hand stappen tegen vergoeding om mee te betalen aan het hooi. Het waren echt super brave koele dieren, dus dat ging gelukkig makkelijk. Natuurlijk hadden wij geen portomonee mee, handig als we zijn, dus dachten we dat we puur ff zouden knuffelen. Ook leuk! Die paarden aan zich waren al een blije verassing. Maar na wat gezellig kletsen en nadat ze erachter kwamen dat ik écht van paarden hield (iets wat je hier weinig ziet, de meeste gaan erop om als eenmalige ervaring iets "geks" te doen) en ook paard reed mocht ik er alsnog op en mocht ik zelfs zelf rijden ipv aan de hand
.Dat was wel even wat anders, want die paarden hebben dus compleet andere hulpen geleerd, en "gewoon" been geven zoals wij dat kennen werd gewoon glashard genegeerd
. Ook waren de beugels, die al kort worden gereden vergeleken met wat ik ken, wel heel erg kort voor mij als lange Nederlander en niet zo makkelijk te verlengen. Dus toen zat ik daar in mijn badpak en slippers .
Uiteindelijk na wat uitleg hebben we een klein stukje over het strand gereden in een lekker tempo stap. De hulpen waren zo anders dat het voelde alsof ik alles opnieuw moest leren, best een onwennig gevoel. Al met al maar een kwartiertje erop geweest, maar het was wel een unieke en onverwachte ervaring. Want hoe vaak vind je nou Vietnamees/Aziatisch opgeleide paarden tegen waar je ook nog een beetje op past (al heb ik ze liever groter, dit is al erg groot bij Vietnamese begrippen en ondanks hun dun oogende bouw zijn het juist erg sterke paarden) én op mag
?Mijn man, welke niks met paarden noch fotograveren heeft, z'n tactiek is zo veel mogelijk foto's schieten dan zit er vast wat bruikbaars tussen. Vond zelf deze wel erg leuk!
M'n man kwam zelfs voor de foto even bij, hoewel hij er niet op te krijgen is
.
