Vandaag heb ik weer wat kleine stapjes gezet in de goede richting, weer een beetje angst overwonnen.
Springen vind ik erg leuk maar ook doodeng, ondanks dat ik weet dat ik stabiel genoeg zit blijft het nu ik ouder wordt enger worden.
Noa springt alles, we hebben haar nu een half jaar en hiervoor heeft ze in de eventing gelopen. Dat maakt het voor mij zeker makkelijker maar niet minder eng haha
Ik zou heel graag een crossless willen doen in de toekomst maar eerst weer een beetje zelf vertrouwen opbouwen met gewone hindernissen.
In de dressuur hebben we ondertussen flinke stappen gezet dus langzaam aan gaan we nu het springen erbij pakken. Ik moet wel steeds er doorheen gepraat worden, anders blijf ik hangen kwa hoogte en ga ik nooit hoger.
Dit was onze eerste springles dus er valt zeker nog een berg te verbeteren maar ik ben super trots met ons nieuwe record (55cm steil).
Mijn dochters springen 80cm met haar, dat gaat bij mij nog wel even duren (als we zover ooit al komen).