Pattypaard schreef:Avalanche81; Ik heb zelf wel de neiging om paarden regelmatig even wat dieper in te stellen. Ik merk dat ze hun lijf dan vaak beter gaan gebruiken dan als ik ze op of voor de loodlijn rij. Als je ze van achteruit goed bij rijd uiteraard.
Bij Krisje probeerde ik veel af te wisselen in wat dieper te zetten, daarin wat meer contact te maken en vanuit daar de hand te laten volgen. En dat dan minimaal om dat kleine stukje steeds uit te kunnen gaan bouwen ipv (helemaal) weg te gooien en te hopen dat ze er achteraan komt. Liever eerst daar dat contact en de aanspanning in het lijf vanuit de achterkant naar voren krijgen, wat kracht ontwikkelen en dan in balans uitschuiven.
Klopt, ik heb alleen een springzadel hihi. Ik reed pas weer een paar maandjes na jaren niet regelmatig gereden te hebben door ziekte, en ik had eerder een dressuurzadel. Dus ik moest erg wennen.
Dank voor je uitgebreide antwoord
Ik vind het een heel logische benadering, ik schreef al eerder dat ik niet zo geobsedeerd ben met die loodlijn, en jouw antwoord onderstreept dat. Ik zie ook een paard dat heel fijn naar de hand toe komt, en ik denk dat een stuk afwisseling in houding goed is, maar ik hou ook niet erg van een statisch beeld. Ik zie liever een stuk dynamiek, en toegegeven, daarin gaat niet alles geweldig, en soms gaat er weleens wat mis, maar je bent wel echt aan het rijden, in plaats van je paard in een houdinkje te rijden.
Ik zou je wel aanraden toch weer een dressuurzadel erop te leggen, ook met een jong paard, omdat dit me niet heel goed lijkt voor je eigen houding, en dat is zonde voor het beeld, maar belangrijker: ik ben bang dat het jullie in je ontwikkeling later wat beperkt. En ik zie een heel leuke combinatie, met een ruiter die durft te rijden, en ik denk dat jullie heel leuk kunnen gaan ontwikkelen. Ik blijf volgen!