De laatste jaren ben ik niet meer heel actief geweest op bokt en heb ik vooral veel meegelezen. Toch wil ik dit topic maken, omdat Dublin dit verdient.
Hierbij een quote van mijn facebookbericht van 9 oktober:
Citaat:Gisteren is de veeart geweest om Dublin zijn benen op de foto te zetten, helaas ontzettend slecht nieuws. We moeten afscheid nemen van Dublin.
Hij staat op hele sterke pijnstillers dus we hebben een aantal dagen om te bedenken hoe, wat en wanneer.
Ongelofelijk hoe hard een paard is voor zichzelf, hij moet zo’n vreselijke pijn hebben en heeft gewoon niks laten zien. Gelukkig heeft hij afgelopen jaar weinig gedaan dus hoeven we ons niet al te schuldig te voelen..
Nu genieten van de laatste dagen samen met hem, morgen komt Christa Merk Photography & Art hem nog een laatste keer op de foto zetten
Helaas is Dublin, mijn grote vriend, maandag 18 oktober ingeslapen. 17 jaar heeft hij mogen worden, waarvan hij 8,5 jaar bij mij is geweest. Het afscheid was hartverscheurend, maar tegelijk heel mooi. Iedereen was erbij, stalgenoot, bijrijdster, de staleigenaren, de stalkatten en natuurlijk zijn weidemaatje. Deze heeft ook rustig afscheid mogen nemen toen hij er niet meer was, prachtig en enorm ontroerend om te zien.
In de jaren die we samen waren heb ik van alles met hem mogen doen, naar het strand, mee op vakantie, mee naar school voor de spreekbeurt van mijn nichtje, op visite bij mijn ouders op de camping, mee naar huis en vooral heel veel kilometers gemaakt door het bos, over de hei, door de soesterduinen en door het dorp. Hij is bij ons gekomen toen we met ons hele gezin door een enorm moeilijke periode gingen, hij was voor ons allemaal en vooral voor mij het lichtpunt in deze tijd. Ook in de jaren erna hebben we enorm veel aan hem en hij aan ons gehad, echt een onderdeel van het gezin.
Gelukkig kon Christa Merk last minute nog langskomen om hem vast te leggen, ongewassen, in zijn weiland. Deze beelden wilde ik nog delen, nog een laatste keer ITP. Mijn mooie paard, Dublin.
1.
2.
3.
4. Zijn geweldige ondeugende koppie
5.
6. Onverwacht gaf hij nog een hele show weg. Dolblij zonder pijn. Doodeng vond ik het, gelukkig liep hij er de dag erna niet minder om. Ook heeft het prachtige foto's opgeleverd.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14. Last minute toch nog erbij op de foto gegaan, dit wilde ik in eerste instantie niet vanwege mijn enorme huilhoofd. Maar ik ben zo blij dat ik dit toch wel heb gedaan, zulke mooie foto's
15.
Nu nog kiezen welke er aan mijn muur gaat komen.
Bedankt voor het kijken en lieve groetjes van mij en Dublin.