Geplaatst Maar op de stal waar ik train[de] stond er een onwijs mooie pony genaamd Pathos aus der schützenden Hand, ook wel Karel genoemd. Nooit in mijn hoofd opgekomen dat dat mijn pony zou worden, want tsja, die zou zo duur zijn, mijn ouders zouden dat nóóit voor me over hebben
Er was overduidelijk een klik en ik was gek op hem, maar het zou nooit mijn pony worden dus ik vergat het. Totdat het ter sprake kwam... Maar mijn ouders leken niet echt op het punt te staan Karel te kopen. Citaat:Karel is een D-pony, 1.47m. Het ras is Knabstrupper en zijn vader is Pergamon aus der schützenden Hand. Hij is in Duitsland gefokt bij de Duits fokker Heinz Hackmann. Als veulen was hij op de keuring veulenkampioen geworden en beloont met een 1A premie.
Een paar weken later liep ik de stallen in en zag dat een van de paarden verhuisd was: "Huh? Waar is Jochem heen?", hij was verhuisd. Dus ze wijzen achterin de stallen en de stal naast Jochem - Karel's stal - hingen er ballonnen en slingers, maar ook een papiertje waar op stond: "Ik heb een nieuw baasje, genaamd Nadia.". Shít dacht ik, hij is verkocht. Nooit doorhebbende dat ik dé Nadia was
Toen ze het me echt vertelde was ik zoooo verbaasd en superblij! 
Karel toen hij te koop stond.
Op het moment dat Karel van mij was, was hij een paar weekjes ruitermak. En vanaf toen mocht ik hem samen met Ton Duivenvoorden [mijn instructeur én ex-eigenaar van Karel] op gaan leiden. Hij was superbraaf en gedroeg zich keurig, af en toe wat miscommunicaties maarja, we waren pas net een combinatie en Karel moest alles nog leren. En ik moest leren hoe Karel in elkaar stak. Eind september kwam hij thuis en gingen we nog niet zo hard aan de slag, ik vond het zelf nog wel spannend en ik reed nog niet vaak aangezien er vaak regenbuien ed. was. Meestal áls we reden was het met les of een keertje thuis.
Zo zagen we er samen uit, dit was de eerste keer dat ik thuis reed.
Hier was hij denk ik één/anderhalf maand onder het zadel.
September 2007.
Oktober 2007.
Het begon voorjaar te worden en we trainden steeds meer en langer. Toch hadden we niet het idee om snel wedstrijden te starten nadat ik zo lang elk weekend één of twee keer startte. Mijn idee was gewoon om maatjes te worden en te wachten totdat het gevoel om wedstrijden te rijden weer terug kwam. Ik was erg enthousiast over hoe braaf hij was, want het ging echt supergoed. Hij liep nageeflijk en liep netjes zijn rondje; Af en toe hadden we alleen een miscommunicatie.
Maart 2008.
Hoe fanatieker we begonnen te rijden, hoe vervelender hij werd. Aangezien Karel toen nog een hengst was begonnen zijn hormonen ook weer te werken hoe verder we het jaar in kwamen. Het ging van kwaad tot erger. Meneer begon met af en toe te hangen en zo proberen zijn zin door te drijven, op het laatst kon ik max 1 rondje 'normaal' rijden en dan pakte hij het bit vast om vervolgens superhard door de bak te scheuren, vlak langs palen ed. Als ik dan aan zijn mond kwam ging hij alleen maar harder. Ik kon alleen maar denken dat ik té enthousiast was, dat hij toch niet zo leuk was. Op dat moment had ik echt het idee dat we nóóit meer een wedstrijd zouden starten.
Een van de weinige goede momenten in onze mindere periode.
Mei 2008.
Begin juni hebben we hem laten castreren, hij werd echt veel te mans. Opzich geen probleem voor als je recreatief rijd, maar het wedstrijdgevoel begon toch weer te kriebelen. Na een paar weken ben ik een week wezen trainen bij Ton en Aletta. Het ging met sprongen vooruit en ik heb ook goed aan mezelf kunnen werken, het enige wat een groot struikelblok vormde was zijn rechtergalop. Wat we ook deden, hoe we ook probeerden... Het ging níet. We zijn naar een ostheopaat geweest wat wel hielp, maar zijn rechtergalop verbeterde niet.
Ook al was zijn rechtergalop nog niet in orde, we besloten om te gaan starten met Karel. Dan deden we de galop maar niet; De rest van de oefeningen gingen toch goed! Genoeg compensatie dus. Dit was de laatste wedstrijd van het buitenseizoen.
Drunksheep, 07-09-2008 schreef:Vandaag startte ik voor het eerst met Karel in de B, en ik heb ook al een jaar geen wedstrijden gereden dus ik was echt ontzettend zenuwachtig... Karel zelf vond het in eerste instantie niet eng. We laadden hem af en hij keek echt zo rond van 'Goh, wat een leuk groot terrein hier!' Nou, hup, opgezadeld en richting het inrijterrein van Exloo gestapt. Hij keek niet op of om, maar toen die op het inrijterrein zelf was was het toch wel spannend. Snuiven en doen, bijna staan passageren haha. Na een tijdje ontspannen aan het lopen en toen werd ik al omgeroepen... Nou hup, voorrijterrein op, allemaal even braaf en lief. Hij had er erge schik in dat ie publiek had geloof ik! Eerste proef ging super, hij was braaf, liep netjes zijn rondje en ik had bewust de rechtergalop niet gedaan, aangezien deze nog niet bevestigd is. De andere proef ging ook super en daar heb ik de rechtergalop geprobeerd en dat resulteerde in een pony die bijna weer op het inrijterrein zelf liep. Het was wel erg grappig; Ik kwam langs mijn ouders, vriendin en instructrice. Dus ik met een grijns; 'Doei!' en iedereen zwaaien haha. De jury zal wel gedacht hebben...'Moet er niemand achteraan?'. Maargoed, ik weer met een dikke glimlach de ring ingereden en mijn volte afgemaakt. Meer dan tevreden uit gaan stappen en Karel doodgeknuffelt.
Ik ging er eigenlijk al vanuit dat ik geen winstpunten had. Toch gewacht op coupons en in de eerste proef had ik 184 met 3 tweeën vanwege het 'niet-galop-gedeelte'. Maar nou was de rest dus zo netjes dat ik het mooi kon compenseren. Andere proef had ik 2 drieën en had ik zelfs bij een drie
-2 omdat ik de baan uitging.en weeral had ik zo'n nette proef gereden dat ik voldoende compensatie punten had voor 185-2, oftewel 183. Ik was echt zielsgelukkig! Wat een debuut. Mijn ouders en ik gingen er eigenlijk vanuit dat we wegkonden direct... Maar niets minder waar; Ik had nu zelfs al in de prijzen gereden. En daar viel mijn mond helemaal van open. Echt asociaal! Van de 6 prijzen 2x vierde geworden. Zo. Ik was echt supertrots op mijn mooie man. Wat een debuut, zeg... En wat ik nog wel het leukste vond was wat er op mijn coupons stond;
'Jammer van de galop, verder keurige proef!' en 'Vriendelijk gereden + verstandig. Leuke combinatie! Als de galop meer in balans is vliegen de punten je om de oren.'
Een foto van ons debuut.
September 2008.
Lekker uitwaaien op buitenrit.
September 2008.
Ik wilde graag een beetje afwisseling in rijden, en zo begon ik met af en toe wat lage sprongetjes aangezien ik zelf nogal een scheiterd ben en Karel het ook nog niet echt kende. Springen alleen vond ik niet voldoende en zo ging ik figuren maken met daar een hindernis tussen, zoals bijvoorbeeld voltes. En op een of andere manier is er toen bij Karel een knopje omgegaan. Ik ging nl oefenen op de volte rechtsom en dan dmv de hindernis aan te springen in de rechtergalop, misschien dat het hem zou helpen. En dat deed het. Vanaf dat moment deed hij de rechtergalop perfect!
Onze geweldige sprong
Oktober 2008.
De winstpunten vlogen keer op keer binnen. Er was één wedstrijd waar we geen winstpunt haalden en er was een wedstrijd met twee proeven waarvan we bij één jury geen winstpunt hadden. 28 december haalden we onze laatste winstpunten voor het L1, we hadden gewoon 195 punten en een 2e prijs. Wat was ik trots op die pony
In januari hadden we een selectie voor de Drentse kampioenschappen, het ging super. Van alle kanten kreeg ik complimentjes, maar de jury dacht daar helaas anders over. Normaal hebben we op rijvaardigheid een 7, en nu opeens een 5? Dat klopte niet. We hadden die 2 puntjes namelijk precies nodig om een plek te veroveren aangezien het meisje dat boven mij stond 1 punt meer had en daarmee geselecteerd was. Ik was echt woest, maar toch had het een voordeel! Ik kon L1 gaan starten, na maar 10 wedstrijden en 11 winstpunten
. 18 januari was ons debuut met 182 punten. Totaal niet tevreden maar toch een winstpunt gescoord! En afgelopen weekend hadden we onze 2e wedstrijd en weeral een winstpunt, 181 punten. Toch waren we niet tevreden over de manier van punten. We waren niet de enigen. Iedereen was het er mee eens dat wie netjes reed lage punten had en wie minder reed hoge punten. Maargoed, we hebben onze 2e winstpunt binnen en ik ben bang dat het niet de laatste gaat zijn!
25 april rijden we een kür op muziek bij de open dag van stal Moravita, dus het lijkt me leuk als jullie langs komen! Er komen nog veel meer shows met barokke paarden, dus het wordt hartstikke gezellig. Voor meer info kan je kijken op http://www.moravita.com, daar staan ook foto's van vorig jaar geloof ik.
Nadia
