Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight
bigone schreef:Tip, kijk eens naar je zadelligging, vind hem ver naar voren en veel ruimte achter het zadel. Jouw paard kan bokken omdat dat in de galop niet fijn aanvoelt. Wel knap dat je dit weer oppakt(die ene foto waar je hem giga in zijn mond hangt, tja is gebeurt) en misschien kun je een halstertouw om de hals doen zodat je daar steun aan vind ipv aan de teugels.
nine1987 schreef:Ik vind het alleen maar knap dst je zo'n foto neerzet.. We maken allemaal fouten en we hebben allemaal wel eens zo'n moment.. En je geeft duidelijk aan dat je dit wil veranderen..
Wat me wel opvalt is dst je paard op elke foto "strak" oogt en ook alleen maar zijn oren naar achteren heeft. Ik zou toch eens nakijken of er niet meer aan de hand is..
Als dit gedrag zich gaat ontwikkelen, zit je dadelijk weer met angst en dat zou zonde zijn..
Pipodipo schreef:Leuke serie en je praat jezelf ook door de OP heen. Fijn dat je een manier gevonden hebt om er weer zin in te hebben, houd dat vast! Wat je zou kunnen helpen te ontspannen is om je hak lager te houden en je knie komt daardoor ook wat later waardoor je je been ontspannener kan laten afhangen. Op fijne momentjes kun je dit misschien een beetje proberen.
Laibadji schreef:Pipodipo schreef:Leuke serie en je praat jezelf ook door de OP heen. Fijn dat je een manier gevonden hebt om er weer zin in te hebben, houd dat vast! Wat je zou kunnen helpen te ontspannen is om je hak lager te houden en je knie komt daardoor ook wat later waardoor je je been ontspannener kan laten afhangen. Op fijne momentjes kun je dit misschien een beetje proberen.
Ook weer zeer terechte opmerking. Er zijn momenten dat dit af en toe al lukt. Hier moet ik nog op oefenen. Ik heb ook na het bekijken van de foto's aan mijn coach gevraagd om mij hier op te wijzen. Hoe meer zij mij het zegt, des te sneller het een automatisme wordt. Ik hoop er dus zo veel mogelijk aan te werken!
SinneJ schreef:Super knap dat je foto's durft neerzetten, we mogen allemaal wel eens toegeven dat het bij ons ook wel eens misgaat.. ik heb ook nog zo'n oepsmomenten hoor. Laatst nog struikelde hij en ik hing er lekker in met mijn stang en trens omdat ik me gewoon een hoedje schrok! Niet fijn voor het paard en ik heb me ook uitgebreid geëxcuseerd alsof hij me kon verstaan (een suikerklontje is gelukkig wel een geruststellend gebaar in paardentaal haha).
Gewoon zo verder doen en zodra jij kan gaan ontspannen zal je paard wel volgen! Als je zo niet uren elke dag rondstuurt, zal dat zeker wel goedkomen op termijn, niets dramatisch aan. Natuurlijk enkel als het paard gezond is nu, maar dat weet je zelf ook wel!
Van mijn kant een tip waarvan je helemaal zelf moet weten of het kan helpen:
ik werk met voedselbeloningen. Veel mensen vinden dat niet zo handig bij het rijden, maar het is een manier om zowel jezelf als je paard even een rustmoment te geven als er iets goed gaat. Het moment dat jij dat klontje geeft en je paard voelt onspannen, krijg je zelf ook een enorme boost.
Daarnaast kan je het ook gebruiken om hem te leren terugkomen op je zit; je geeft het commando met je zit om te stoppen (je moet zelf kiezen wat dat inhoudt, dat is gewoon afspraak dat je maakt met je paard, eventueel een stemcommando kan ook) en je zet hem dan op een duidelijke manier stil met je teugels en je beloont hem met een snoepje of suiker. Na een tijd zal hij al gaan stilstaan voor je de teugel gebruikt en dat beloon je natuurlijk nog enthousiaster . Als je dat bevestigt, heb je een nieuwe hulp aangeleerd.
Op die manier kan je de focus van je teugels gaan afhalen, want je weet dat je hem kan stoppen zonder je handen te moeten gebruiken. Dit heeft mij ENORM veel rust gebracht toen ik jonger en onzeker was en ik durfde plots zo in galop de teugels los te gooien. Je hoeft dat niet voor altijd zo te doen, maar extra rem installeren kan in die beginperiode zeer nuttig zijn en de stress wat minder maken. En als je het consequent en met beloningen doet, duurt het echt maar een paar sessies voor ze het volledig kennen.
khirshanta schreef:Het enige dat ik rijtechnisch zou kunnen aanmerken, is wellicht je handen rechtop en wat dichter bij elkaar te houden. De rest, zover ik het zie, is vooral nog spanning bij jullie allebei, en daar werken jullie al aan.
Top dat je het hier plaatst, en knap dat je over je werkt aan het overwinnen van je angst! Daar mag je heel erg trots op zijn, en op je knappe paard ook
Lillian__ schreef:Ik vind het een erg fijne basis houding om te zien, beter dan dat die als een kameel door de bak gaat
Het zou misschien niet mis staan om hem van voor iets langer te laten en hem met je zit en been aan te vullen, vind hem op een aantal stukken vrij star in zijn houding. Dan heeft hij omdat er wat meer ruimte is de ruimte om te schakelen in zijn hoofd-halshouding en stretch je de lange rugspier wat meer.
Heel veel foto's zijn wel heel herkenbaar, ik rijd er ook zo één, op het bokken na dan, maar die peert m er soms tussenuit. het enige wat ik dan doe is aan de voorkant helemaal los gooien hij is wel heel erg voor uit gegaan op voorwaarts neerwaarts.
knap dat je het zo op bokt durft te zetten en je eigen werkpunten toegeeft! Ben heel benieuwd naar je volgende topic
Ga vooral zo door!
pien_2010 schreef:Succes met je paardje en je angsten. Er is nog een heule lange weg te gaan. Het ziet er strak uit, totaal niet ontspannen en van voor naar achteren gereden.
Wellicht is een Duits klassieke instructrice iets voor jou en jouw paardje. Ik wens je veel succes toe. Voor nu zou ik zeggen, probeer je paard ruimte te geven van voren en probeer zelf in je hele lijf ontspannen te zijn en zacht in je armen en je handen. Dan zal het geheel er vast al veel ontspannender gaan voelen en uitzien.
SusanH schreef:Ik herken het heel erg. Ik ben door een val heel angstig geworden. Wat mij helpt is dat ik niks moet. Voelt het niet goed stap ik niet op en ga ik iets anders doen. Ik ben gekomen van aan een touwtje stappen 2 rondjes naar nu los en van de week zelfs een paar passen galop. Ik ben er nog niet want het lijntje tussen lekker rijden en de angst die overneemt is heel dun. Maar ik mag nu van mezelf zeggen dat ik stiekem best een heel klein beetje kan rijden. Dat kun jij ook want M1 is niet niks. Je moet alleen zelf het vertrouwen weer terug krijgen. Dat heeft tijd nodig. Maar je bent op de goede weg