Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight
superpony schreef:Een mega geoot verschil met de oude foto's die je plaatst.
Maar als je toch wel nog wil verbeteren ga ik iets zeggen, wat vast niet bevalt. Maar ik zou echt aanraden om samen een flink aantal western lessen te nemen.
Ik kom uit het Engels en heb zowel engels als western les gegeven. Ik heb vaak de combinatie gemaakt, omdat veel mensen met spanning rijden, moeite hebben met fijn zitten etc etc.
Het doel kan echt helemaal hetzelfde blijven, fijn dressuurmatig rijden.
Maar de oplossingen die je aangereikt krijgt zijn vaak net even anders. Dus ipv met het contact van voren bezig, ga je bijv wat oefeningen doen dat het lijf ontspant, het paard je begrijpt en wat makkelijker wil loslaten.
Een zit is heel belangrijk, juist omdat veel op zit gereden wordt. Een goede trainer helpt je daarbij. Er zijn heel veel mensen die juist door ongemakken een western zadel hebben. Ik zelf heb helaas flink reuma, maar kan nog wel lekker rijden. Geen perfecte houding meer en rij minder, maarhet meer op de billen zitten, meer ontspannen gaat het nog wel een tijdje goed.
Ik weet echt dat ik er veel weerstand mee oproep altijd, maar heb inmiddels heel veel goede ervaringen ermee en ik weet meer dressuur ruiters die tegenwoordig ook eens wat les krijgen van een western trainer om vanuit het lijf wat meer ontspanning te krijgen.
Er zijn wel een aantal trainers waar je dan absoluut niet moet zijn. Maar Rieky Young bijv geeft al jaren dressuur ruiters op niveau les.
En meer recreatief, hms is Irene Smeets een aanrader
MeganSummer schreef:Ook voor de spanning in je paard en jezelf is irene smeets een aanrader!
Ik vind het op de foto's lijken alsof je continue druk op de bit hebt, dus te zwaar teugel contact.
Probeer iemand te vinden die jou kan helpen om een lichte aanleuning te krijgen, dat is mijn advies!
Robijntjah schreef:12.
[ [url=m/QPKVaK.jpg]Afbeelding[/url] ]
The_Cat schreef:Robijntjah schreef:12.
[ [url=m/QPKVaK.jpg]Afbeelding[/url] ]
Ik ga deze foto er nog even uitpikken om een tip op te geven die ik uit eigen ervaring ook al heb proberen te doen. Wat mij hier op valt is een schouder die niet op 1 rechte lijn is. Je plaatst je schouder al scheef. Instinctief gaat je heup ook verder volgen. Probeer (hoe moeilijk het ook is met een 'half lijf') om echt je schouder partij als eerste al op 1 rechte lijn te houden (behalve als de oefening het vraagt natuurlijk) en zo zal onbewust je heup ook meer proberen te volgen.
Als je zegt dat die runners lunge voor je ook veel te moeilijk is, probeer misschien eens te werken met blokjes om niet zo diep door te zakken in het begin? Om de oefening heel laagdrempelig te maken. Het is niet dat ik hier super hard wil over doordrammen en mijn heup probleem is erfelijk en daarom waarschijnlijk niet hetzelfde, maar je moet die spieren rond die zone echt terug flexibel mee krijgen. In het begin is dat wenen en pijnlijk. Maar bij mij na een halfjaar van dagelijkse stretching kon ik dan uiteindelijk helemaal in de lunge zakken en werd het rijden op dat stuk al minder pijnlijk (moest je pijn ervaren tijdens het rijden). Nu ben ik daar al weer verder in en kan ik al veel meer van stretches en is mijn scheefheid minder. Nog niet daar want nu moeten die spieren ook nog fatsoenlijk weer leren werken, maar het is beter!
Maar je ben goed bezig, want sommige reacties in je vorige topic waren wel hard jeezes als ik daar even doorga
Robijntjah schreef:Centered riding en lichaamsbewust rijden heb ik al die jaren al gedaan en zit er (laagdrempelig) ook weer aan te komen.
Richting de western en Mo het laten uitzoeken was juist ons probleem dus gaan we zeker niet doen.
Teveel druk op het bit durf ik met zekerheid te zeggen dat dat niet zo is, dan zat ik er namelijk niet meer op
Robijntjah schreef:Avalanche; je slaat de spijker op zijn kop, ik heb Mo heel lang 'in de steek gelaten' met rijden en dat heeft echt een functie gehad maar daar wil ik echt nog niet misschien naar terug op dit moment. Ik durf er eindelijk aan te komen en nu moeten we een beetje samen gaan uitvogelen hoe dan precies, wat kan wel en wat kan ook niet.
Robijntjah schreef:We nemen onze tijd, we hebben geen haast en we maken vooral veel plezier.
Ik wil nog even benadrukken dat Mo echt een bijzonder (gecompliceerd) paard is die al gespannen kan raken van een vreemde die zijn hand langzaam op tilt. Die kleine dingen kunnen zich razendsnel opstapelen en ze kan ze niet altijd 'normaal' af laten vloeien.
Dat heb ik inmiddels helemaal geaccepteerd en zoals iemand mij van de week zo treffend zei: jullie hebben samen zo je eigen maniertjes gevonden om dingen te doen en die moet je ook vooral blijven doen met daarin ruimte voor verbetering.
Ik heb bijzonder veel van haar mogen leren, ben en ga nog steeds met veel meer gevoel gaan rijden en ben zelf een veel zachter mens geworden door haar.
Zo'n paard kom ik nooit meer tegen
Dus, dat