Zojuist kwam ik er per toeval achter dat Dali morgen precies een halfjaartje mijn bijrijdpaardje is. Dali is een Spaanse ruin van 14 jaartjes oud (in juli wordt hij 15). Ik rij Dali intussen dus een halfjaartje en heb daarvoor altijd op de manege gereden. Omdat ik me ook besef dat ik op de manege ook veel dingen geleerd heb die niet kloppen, krijg ik elke 1 à 2 weken privé les. Ik heb al onwijs veel mogen leren, maar heb met regelmaat nog moeite om aan te voelen of te zien wat goed is en wat niet. Het zal er dus nog bij lange na niet altijd uitzien zoals het hoort, maar we zijn op de goede weg. Steeds vaker krijg ik complimenten over dat hij echt meer bespiering krijgt op de juiste plaatsen en hij echt al netter begint te lopen. Dat doet een mens goed
Vooral mijn eigen houding mag nog best wat aan geschroefd worden: meer rechtop zitten, handen iets meer dragen, voeten . Gelukkig zie ik ook daarin al verbetering. Tips & tops zijn uiteraard welkom, zolang het maar netjes gebeurd. Zoals gezegd ben ik nog niet zo lang bij de manege weg en heb ik daardoor nog moeite bij het aanvoelen van dingen, maar ik doe écht mijn best en dan komt dat vanzelf wel.
Foto's zijn gemaakt door Floor Wiegersma Photography of door de eigenaresse van Dali.
1. Dit is dus Dali!
2 & 3. Zo reden wij een halfjaar geleden rond. Op deze foto's reed ik hem 3/4 weken. Kort hierna ben ik met een ander hoofdstel gaan rijden (sidepull) en heeft hij een nieuw zadel gehad, omdat dit zadel niet meer goed lag.
4 & 5. Springen vindt hij erg tof om te doen, dus we nemen regelmatig een hindernisje mee.
6. Al gingen we ook nog wel eens zo over de sprong
Tijdens onze privélessen springen we ook wel eens, ook daarin heb ik dus meer geleerd. Intussen rijden & springen we zo rond:
7 & 8. Ik vind hem hier best netjes lopen. Het kan altijd nog beter, maar als ik kijk hoe het eerst was, dan zie ik echt al wel vooruitgang!
9. Hier loopt hij te diep. Ik had hier ook wat moeite hem netjes onder mij te houden, omdat meneer erg enthousiast werd van het springen.
10 & 11. Blij om te zien dat ik al beter meezit boven de sprong en mijn handen meer meegeef, ik mag ze nog wat meer durven meegeven.
12. Iets de hoogte in gegaan, omdat hij deze dag fijn aanvoelde met springen, voldoende tempo etc. Ik mag hier nog iets meer meegeven en gevoelsmatig zit ik hier niet voldoende mee.
Hierna besloten we de hindernis nog één keer op te hogen, omdat ik heel graag een keer de 1 meter met Dali wilde springen. De eerste keer eindigde dat in het inspecteren van het zand van heel dichtbij, maar daarna...
13. Nog steeds heel trots op ons dat we dat toch maar even gedaan hebben!
Intussen hebben we ook een nieuw hoofdstel waar we mee kunnen gaan rijden, opnieuw een sidepull hoofdstel. Alleen dan een mooie zwarte, zodat het bij het zadel past!
Groetjes, Demi & Dali