Geplaatst Korte recap van 2021, in Mei is Biko verhuist en in dezelfde tijd kwamen we erachter dat Biko niet goed in zijn lijf zat. veel geklooi en uitgekomen op 6-12 maand rust zodat zijn hoeven konden helen en vanuit daar zou die minder moeten compenseren en samen met osteopatische behandelingen zou het beter moeten worden.
Eigenlijk kon hij nog best wat dingen prima, maar hij heeft niet het makkelijkste karakter en achtergrond waardoor ik hem de rust ook gunde, waardoor hij nog steeds 5 dagen per week gewoon knuffels kreeg en wandelingen mocht maken (anders was het met barebackpad stapritjes of aan de longeerlijn).
2022
Ik heb van december tot juni een hele leuke tinker bijgereden, aangezien ik het voornamelijk het verhaal van Biko wil vertellen hier even een stukje over haar.
Met tinkie heb ik echt heel erg lekker buiten kunnen rijden, vaak zonder zadel en dan gewoon crossen en lekker ontspannen, geen moeilijke dressuur en altijd maar opletten, gewoon paardrijden zoals ik begon. voor het plezier van mens en paard
In Januari kwam de osteopaat en zij vond hem een heel stuk beter, na behandelingen een keertje zadel erop gelegd. hij leek hierbij geen hinder te hebben en liep rustig (zonder mij erop, gewoon aan de longeerlijn).
In Maart stond een extra afspraak met de osteopaat, hij was echt weer verbeterd, de week erna was de zadelmaker er, die dag was hij echt een bommetje dus ben ik niet opgestapt.
de dag erna was hij de rust zelve, heb ik besloten hem op te zadelen, hij was nog steeds kalm en rustig, ik heb me cap en laarzen gepakt on voor het eerst na 8 maanden zat ik er met zadel op.
in Maart hebben we rustig opgebouwd, doordat hij nog een beetje gelopen had pakte hij het super op en zen conditie ging snel omhoog.
helaas ging het in April steeds fout in de paddock, een andere ruin liep de hele tijd Biko op te jagen en zelfs verwonden.
Helaas was er geen oplossing zodat beide paarden naar buiten konden.
na heel veel wonden, meeste niet diep maar wel open, op een gegeven moment op zen rug waardoor er geen zadel op kon, hem niet meer de paddock uitkrijgen omdat hij te bang was weg te lopen bij zijn vriendje.
Nadat het steeds erger werd heb ik besloten Biko te verhuizen, veel gehuild en getwijfeld want ik heb het daar echt geweldig gehad.
Ik voelde me er helemaal thuis en het waren super gezellige mensen. Maar uiteindelijk gaat Biko natuurlijk voor, zeker zijn veiligheid.
Toen we weg gingen bij de vorige stal, werd er verteld dat we altijd terug mochten komen.
we hebben besloten dit te doen omdat het op korte termijn een van de weinige goede oplossingen was.
In de laatste maand op mijn nu oude stal hebben we het echt geweldig gehad, 2 buitenritten gemaakt vanuit stal (wat voor het eerst was) en een keer gesprongen alles samen met geweldig gezellige stalgenootjes
Toen begon het "nieuwe" avontuur op onze nieuwe maar ook oude stal.
mijn beste vriend stond hier nog met zijn paard dus het is wel super dat ik hem nu meer zie.
de verhuizing ging prima, trailer laden ging in 2 keer, eerste keer, bij de kliniek, was hij niet te laden dus prima tevreden mee. zeker omdat hij al een jaar niet geladen was.
We hadden geluk dat er net een ruime buitenstal vrij was dus hij heeft een super mooie box.
Biko is aardig snel rustig als er andere paarden en eten zijn dus hij stond al snel op zijn hooi te knabbelen
dag erna op paddock met de merrie van men beste vriend
De zomer was super leuk, ik heb veel buitenritten gemaakt, met stalgenootjes maar zelfs een paar keer alleen
Ik had echt niet verwacht met hem zo makkelijk op buitenrit te kunnen, zeker niet alleen.
we zijn van het zomer zelfs een keer bitloos geweest, hij gedroeg zich echt superbraaf die keer(toen waren we niet alleen).
Van het zomer vroeg iemand op mijn oude stal of ik haar paard wat extra aandacht wou geven, tuurlijk wou ik dat wel, superleuk.
Het ging om de merrie Izarra, ik kende haar natuurlijk al een beetje omdat Biko daar had gestaan.
Ik had alleen niet verwacht dat ik helemaal dol op haar zou worden, ik begrijp nu echt wat mensen bedoelen als ze zeggen direct een klik te hebben met een paard.
Is ze wat ik zou zoeken in een volgend paard ? nee waarschijnlijk niet, maar ze was zo leuk
Toen Izarra te koop kwam (ik wist van te voren dat dit mogelijk was) heb ik samen met mijn ouders ook echt gekeken of wij mogelijkheden hadden haar te kopen.
Helaas zag ik dat dit kwa tijd voor mij niet haalbaar zou zijn.
Biko gaat niet weg omdat ik een ander paard leuker vind natuurlijk, maar 2 paarden, school, werk en een sociaal leven ? dat word hem niet. daarnaast had ik haar op gebied stalling niet kunnen bieden wat zij nodig had.
Dus na enkele weken heel veel lol en leren van haar heb ik afscheid genomen, de eigenaar heeft uitgelegd waar ze heen ging en het klonk super fijn en als iets waar zij geweldig zou passen.
Doordat we gekeken hebben of ze bij mij kon komen, kan ik heel goed accepteren dat het niet zo is. het was gewoon niet mogelijk.
Ik ben heel dankbaar voor de tijd die ik wel met haar had
Met Biko heb ik gewoon echt heel veel lol gemaakt, veel buitengereden, gewandeld, pootje baden in de rijn, echt hele leuke herinneringen gewoon
in september/oktober hebben we gewoon gereden, gewandeld, als het kon nog even een buitenrit en veel rondjes om de boomgaard, die laatste kon ook lekker bitloos en zonder zadel.
EN dan ook gewoon alles kunnen op stemcommando's en vertrouwen. dat was echt geweldig
Ook iets wat wel even genoemd mag worden is toen de hoefsmid alleen kon tijdens het halloween feest van school, dus ehmmmmm
Helaas was het plezier en zorgeloos ritjes maken niet voor altijd...
Eind Oktober, nadat ik Corona had gehad, voelde Biko weer stijf en gewoon niet lekker in zijn lijf.
Ik heb meteen een osteopaat laten komen en de zadelmaker gepland.
Omdat we wel eens met barebackpad reden heb ik dat nog geprobeerd na de osteopaat.
Dit ging eigenlijk heel goed, hij liep super fijn voor mijn gevoel en leek ook blij om te lopen.
Zelfs met barebakpad op buitenrit gegaan, alleen ging het daar minder.
Hij was een beetje aan het bokken, onrustig en sprongetjes.
Omdat het voorgaande keren wel goed ging dacht ik "he, hij heeft 2 dagen vrij gehad en is nu mee op buitenrit. hij zal wel gewoon blij zijn ofzo".
Helaas toen ik daarna weer opstapte voor les was het heel snel duidelijk.
Hij loopt niet fijn, rechtsom beter dan linksom, maar zelfs rechtsom niet zoals hij eerder wel kon/deed.
Toen we dit jaar in Maart weer gingen opbouwen had ik al gezegd dat ik bij een terugval als eerst kissing spines wilde gaan uitsluiten, de klachten klonken daar wel wat naar namelijk.
Een dierenarts gevonden die dit op stal kon doen, super. ze kon binnen 2 dagen al.
na een klein beetje lopen zei ze al aardig snel dat hij inderdaad stijf liep, hals hield hij in een rechte lijn en hield zich erg vast in zijn buik en rug. ook vond hij buigen moeilijk bij zijn 5de of 6de wervel
Uit de foto's is gekomen dat hij 1 lichte kissing spine had, op de 14e wervel is vernauwing.
Oke, hij kan dat zeker voelen, maar op zo'n manier die hij liet zien was erg moeilijk aan elkaar te praten.
we hebben meteen ook een echo laten maken, hier was niks op te zien.
Dusja, een nieuwe afspraak voor de kliniek staat op 28 Dec (morgen dus) gepland.
We gaan naar Kliniek den hoek van Erik Laarakker.
We hopen hier meer antwoorden uit te krijgen.
Als ik Biko's klachten optel zie ik een mogelijkheid op scheef bekken of problemen met het SI gewricht.
Maarja ik heb er niet voor gestudeerd dus we gaan het hopelijk horen na het onderzoek.
Voor nu, ik longeer hem als hij aangeeft dit te willen, knuffel hem, speel als hij dat wil en voornamelijk geef ik hem veel liefde.
Om het topic toch nog een beetje leuk af te sluiten 2 foto's die mijn beste vriend gemaakt heeft, dit was nadat ik een fotoshoot had gedaan met stalgenootje en voordat ik op buitenrit zou gaan (die keer met barebackpad).
Ik had wat tijd over en wou graag nog fine art foto's van Biko, zo gezegd, zo gedaan. De foto's zijn nog onbewerkt, nogg geen tijd voor gehad
deze foto is gemaakt door Joep
en deze door mijzelf
En daar hoort dit filmpje eigenlijk ook wel bij, ik die het gevoel heeft dat Biko wel wil spelen en met camera in me hand de binnenbak door ren en Biko, die voor het eerst sinds die bij mij is echt speelt en zich meer opensteld (zijn vertrouwen in mensen is flink beschadigd geweest)
https://youtube.com/shorts/Qt9sX0pGPu8?feature=share
Ik hoop dat iedereen een fijne kerst heeft gehad
