Geplaatst Toen in februari het bericht kwam dat de stal ging inkrimpen en we een nieuw plekje moesten gaan zoeken. We kregen ruim de tijd gelukkig en al vlot kon ik met Aron verhuizen naar Lunteren.
Hier konden wij beiden echter niet goed aarden, ook omdat de reistijd flink tegenviel (40 minuten enkele reis met vaak files waardoor het nog langer werd). Toen er een plekje vrij kwam in Laag Soeren zijn we eind april daarheen verhuisd. Uiteraard moest de koets ook mee verhuizen!
Aron moest best wennen op zijn nieuwe plek, maar het buitenrijden ging eigenlijk meteen heel prima.
In de wei had hij het prima naar zijn zin, helaas was het gras achter het stroomdraadje veel groener (en lekkerder) en dus kroop hij er onderdoor. stalbaas was hier minder blij mee, want hierdoor ging het draad stuk en natuurlijk gingen al zijn weidegenoten meteen meegenieten van dat lekkere groene buurgras... Een zeer onwenselijke situatie dus we moesten op zoek naar een goede oplossing. Uiteindelijk heb ik met een wasmachineslang, schrikdraad en isolatietape een antenne op zijn halster geknutseld. Dit zorgt er tot nu toe voor dat hij binnen de stroomdraadjes blijft gelukkig!
In het bos kwamen we konijnen, hertjes/reetjes en wilde zwijnen tegen. Vooral die laatste vind Aron toch wel indrukwekkend. gelukkig blijft meneer heel goed bij me en laat hij pas als het 'gevaar' is geweken zijn opgebouwde spanning merken door flink te zuchten en te briesen.
In mei kwam de tandarts, gelukkig dezelfde tandarts als de afgelopen jaren! Heerlijk suf zijn roesje uitslapen.
In juli begon Aron toch wel flink in te vallen, ik postte deze foto op facebook en schrok er eigenlijk zelf van hoe mager hij was. De DA erbij gehaald, bloedonderzoek laten doen en met supplementen en flink veel bijvoeren is hij inmiddels weer helemaal boven jan.
Foto eind juli:
Foto eind augustus:
Uiteraard rijden we ook nog regelmatig een ronde met de koets. in september zijn we naar de Carolinahoeve gereden, een heerlijk plekje in het bos waar je kan lunchen en je paard even uitspannen. Aron is natuurlijk niet echt geschikt om aan een paal stil te staan, maar wandelen en gras eten lukt prima. mijn vriend en ik wisselen het vasthouden en zelf eten af, zodat we beiden kunnen lunchen.
We hebben ook een nieuwe mijlpaal gehaald: zonder zadel een rondje door de bak gestapt!
Op onze nieuwe plek kunnen we niet in de bak mennen, gelukkig is er een menvereniging in de buurt die menlessen en vrijrijden organiseert in de wintermaanden. We gaan dus inmiddels elke week op maandagavond heerlijk mennen! De eerste keer was Aron niet te harden zo druk, na 15 minuten al drijfnat van het zweet en het drukke gedoe. Gelukkig went het snel en inmiddels kunnen we heerlijk uit de voeten. Halverwege november heb ik hem weer geschoren zodat we gewoon door kunnen trainen. Zie fotos in dit topic.
https://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?p=109749003#p109749003
Daarom dus ook een paar vrolijke gezellige winterdekens!
Inmiddels zijn we ook flink aan het lessen ohz, dat gaat supergoed maar ik heb geen fotos, ik zal mn instructeur eens vragen of ze een paar plaatjes of filmpjes kan maken
Op pad naar nog vele fijne kilometers in 2024.
.
