Geplaatst Het jaar begonnen we goed.
Mandootje werd eindelijk volwassen.. nouja in leeftijd dan.
Weideseizoen kwam eraan dus langzaam aan gingen we speedgrazen... want anders gaat het fout.
Nog een mooi ritje door het DFW gemaakt met mijn vriendin en haar jonge fries en natuurlijk wil je dan als haflinger ook het ijsje proeven....
Vreemd gegaan in ons Veluwe weekend met de haflingers op Aquesto.
En toen stond je ondanks alle voorzorgsmaatregelen bevangen.
Bewegen zei de DA ondanks de pijnstilling.
De staleigenaar dacht zo goed mee en je kreeg een stal met uitloop naar de paddock waar je mooi in kon rondscharrelen.
Op jouw manier mee kon helpen met je paddock mesten.
Ondanks de pijn bleef je altijd vrolijk en blij.
Ik heb je nog mee genomen naar Wolvega om foto's te nemen maar godzijdank was je minimaal gekanteld.
Tijd zal het leren... en dan ineens zit je er weer op.
Langzaam aan zijn we gaan opbouwen.
Ik heb nu 2 bijrijdsters die hem dus 2 dagen extra aandacht en beweging geven. Wat voor hem heel fijn is.
Hij zit weer goed in zijn vel, blijven het komende jaar voorzichtig.
Niet of minimaal gras, paddock en bewegen.
Februari wordt hij 22 jaar, ik teken voor nog heel veel jaren erbij.
Ik hoop dat hij altijd zijn vrolijke blije karakter zal blijven houden want we noemen hem niet voor niets... Pretletter.
Dikke knuffel van mijn blije ei.....
