Geplaatst Januari begon ook heel goed. Haley was al meer op haar plekje dan toen ze net bij mij kwam en ik leerde haar steeds beter kennen. Met zo'n pup doe je natuurlijk niet te gek dus ik dronk voornamelijk lekker koffie op de track.
1.
Eind januari kregen de paarden per ongeluk een slechte batch hooi te eten. Er zat een onzichtbare schimmel in (lollitrem) en de meeste paarden kregen enorme klachten. Ataxie, HB en nog meer gekke dingen. Ik wist niet wat me overkwam toen mijn moeder belde dat ze op stal stond met Haley en de dierenarts. (Mijn moeder stond niet bij mij op stal
) Haley had het geluk dat ze het kleinste was en het minste had gegeten waardoor zij enorm meeviel. Dacht ik. Ze had enorm slechte mest en heel veel gas. Maar ze was er het beste aan toe van allemaal. Daarna brak de hel los op stal. Verwijten, gezeik en een hoop zooi wat mij deed besluiten dat ik weg moest. Met mijn 8 maanden oude meisje dat nét van haar moeder af was.2. februari stond in het teken van oplossingen bedenken. En een nieuwe stal zoeken terwijl tegelijkertijd ons stukje land waar onze andere paarden werd verkocht. Maar het lot besloot en in maart kon ik terecht op een fantastische plek. Omdat het even niet anders kon ik heb Haley er zelf naartoe gereden. Alsof ik nog niet genoeg stress had
Daarna begon de periode van opknappen. Ze was zo bol als maar zijn kon door al het gas in haar darmen en de mest was niet om over naar huis te schrijven. Maar ze settelde heel goed in haar nieuwe kudde. Vond weer nieuwe vrienden en genoot van de lange tracks.
We hadden nog op de oude stal een fotoshoot gedaan met Geralda Holster. De enige fotograaf die ik in de buurt van mijn paarden laat. En de foto's waren weer fantastisch.
3.
4.
5.
Ondertussen deden we niet zo veel. Af en toe een wandeling maar voornamelijk opnieuw settelen en weer opknappen. Wel verhuisden onze andere paarden naar huis. Te verweg voor mij om ook Haley kwijt te kunnen, maar als ik uit mijn logeerraam naar buiten kijk zie ik onze paarden. Waaronder Rimska en Storm uit mijn vorige jaar overzicht.
5.
Rimska wist met een uur al waar de borrelnootjes waren.
In mei werd Haley 1 jaar en dat hebben we uitgebreid gevierd natuurlijk. Je wordt maar één keer 1 jaar.
6.
7. In juni heb ik Haley geschoren. Ze dacht nog steeds dat de ijstijd eraan zat te komen en ze had enorme jeuk. Helaas bleek die jeuk niet te komen uit haar dikke vacht maar door vliegen en muggen.
Op dat punt zag ze er verschrikkelijk uit. Ze was zandvrij, wormvrij en haarvrij, maar het gas in haar darmen was nog duidelijk aanwezig. Ze was nog wel heel erg blij en vond alles leuk. Wandelen, spelen, knuffelen en kroelen.
8. in diezelfde maand had ik het wilde plan opgevat om te gaan wandelen in het bos. Ik had versterking meegenomen en ik was heel zenuwachtig voor het laden. Haley daarentegen vond het heel erg leuk en stond al op de trailer voordat ik haar kon laden.
De deken droeg ze nog omdat ik die er eigenlijk af wilde halen maar Haley al op onderzoek ging. 9. In Augustus gingen we een stapje verder met wat grondwerk. Dat vond ze super leuk en nog steeds!
Daarna gingen we naar de shetlanderkeuring. Wat had ik daar zin in! We gingen met de hele familie en ook de fokkers van Haley kwamen een dagje kijken. Wij dachten allemaal dat ze een grote maats shetlander was. Blijkbaar kunnen shetlanders met grotemaats ouders ook middelmaatshetlanders worden? Op de keuring liepen namelijk wat pony's waarvan ik dacht dat ze al een jaar of 2 waren. Zo groot en breed. Het bleken leeftijdsgenoten te zijn.
Een lieve vrijwilligers zei dat Haley waarschijnlijk een middelmaatje was en haalde een meettabel en een meetlint op. 1 jarige grote maats shetlanders 'moeten' al 97cm zijn. Haley pakte nét de 94cm wat betekende dat ze perfect in de middenmaat viel. Dus hop in een andere rubriek waar ze inderdaad keurige punten en een premie kreeg. ze was 'Heel rastypisch voor de middenmaat' 
Bloedmooi vind ik haar
En fantastisch braaf. In oktober maakte een stalgenootje nog wat leuke foto's van ons!
En deze foto vind ik echt fantastisch. Want zo kunnen we uren staan.
Dit jaar gaan we het jaar uit met wat vuurwerkstress maar vooral een heel tevreden bekkie.
Ze is enorm gegroeid. Zowel fysiek als mentaal en ook haar lichaam is qua lollitrem helemaal bijgetrokken. Dat grapje heeft ons tot eind oktober gekost. In dit ene bericht kan ik niet meedelen hoe lief en grappig ze is. Ze is mega braaf maar spicy. En ik vind haar écht fantastisch. Helemaal wat ik zocht in een paardje. Hopelijk kunnen we volgend jaar alleen maar leuke dingen doen. Dan wordt ze 2 en ik kan bijna niet geloven dat dat er al aan zit te komen. Haar enige nadeel? Haar enorme gevoeligheid op alle weersomstandigheden. Regen haat ze. Wind is nog erger en met vliegen kan ze alleen maar stampen. Ik hoop dat dat ook een stukje lollitrem was, maar ik vrees ervoor. Ik denk dat ik dat soort paarden gewoon aantrek
Gelukkig is ze niet snel gek te krijgen
Fijne jaarswisseling allemaal!
) 