Geplaatst 
Toch wilde ik graag een overzichtje delen, dus bij deze.
De mensen die mijn topic in de kraamstal gevolgd hebben, weten dat ik in Mei 2022 mijn minimerrie Kruimeltje en haar ongeboren veulen Tos ben verloren. Degenen die mij 'vroegah' op bokt volgden, weten dat ik altijd 2 bonte shetlanders had waar ik van alles mee uitspookte; Bas en Tom. Tom was een blauwbonte (of zwartroanbont, give it a name) ruin.
Ik heb al jaren altijd shetlanders gehad, naast andere pony's. Bas was de grondlegger van mijn shetlanderliefde. Daarna kwamen er ook nog een Welsh, Exmoor en Appaloosa, maar de shetten zijn altijd aanwezig geweest.
Na het overlijden van Kruimeltje was ik na al die jaren volledig shetlanderloos. En hoewel mijn andere pony's ook heel leuk zijn, miste ik toch echt wel de guitige kleine kinderpony in mijn kudde
In juli 2022 zag ik op Facebook een blauwbonte shetlandpony te koop staan; 2 jarig hengstje grote maat. 'Leuke pony, echt een San-pony' dacht ik nog, maar het verdriet van het verlies van Kruimeltje was nog te vers, ik was nog niet toe aan iets nieuws.
In september 2022 zag ik dezelfde pony weer te koop aangeboden worden op Facebook. Dat triggerde me, dus ik besloot een berichtje te sturen naar de verkoper voor wat meer informatie, en of het klopte dat de pony nu opnieuw te koop stond. Dat bleek te kloppen, de eigenaar had de pony verkocht en zou hem meenemen naar een evenement waar mensen uit België zouden komen om hem op te halen, maar die bliezen de boel af. Daarna had hij er niet echt haast mee gehad hem weer opnieuw aan te bieden, maar hij wilde nu plaats maken voor nieuwe aanwas van de aanstaande Zuidlaardermarkt. Ik maakte de afspraak om een kijkje te komen nemen.
Daar aangekomen was ik op slag verliefd. Er stond een wat sullige pony, te lang op de hoeven met niet een typisch shetlanderhoofd maar een wat langer lijzig hoofd met kleine oogjes. Ontzettend lief en mak voor een 2jarig hengstje. Afstamming onbekend, waarschijnlijk shetlander x iets anders.
Toch viel ik voor hem, hij deed me op een positieve manier terug denken aan Bas en Tom. De mooie roanbonte kleur van Tom, en Bas was ook geen 100% shetlander, ook uit de kluiten gewassen met een wat lang eenvoudig hoofd. Ik hoefde niet na te denken en kwam in overeenstemming met de eigenaar, ik had een nieuwe shetlandpony
De pony bleek 'Klaas fan it Heidehoekje' te heten, naam gegeven door degene die het paspoortje bij hem aangevraagd had (Die had hem weer als veulen meegenomen bij een andere pony die hij kocht, tot zover ben ik zijn geschiedenis te weten gekomen)
Nou hou ik van korte stoere namen, maar Klaas ging me toch echt te ver
Dat moest echt even iets anders worden Gooi dan de letters van Bas en Tom wat door elkaar en maak kennis met... Sam!
Ik haalde Sam op in oktober 2022, waarna hij direct opgenomen werd in de kudde:
In januari 2023 was hij al lekker gewend en speelde hij vrolijk met de rest mee. Voor de duvel niet bang en heel nieuwsgierig
In februari heb ik Sam maar vast even beleerd, hij was tenslotte toch al bijna 2,5
In maart bewees hij de eerste shetlanderstreken.... vakkundig de tussendraad ontdaan van de poortgreep, zie de greep op de grond bij de paal, lint volledig de andere kant op gestuiterd, hindernisstaanders zijn er om omgegooid te worden toch?
In april vond ik het tijd om hem te castreren, het was aldoor mooi weer dus plan was het buiten in het land te doen, maar exact op de dag van de afspraak begon het te regenen. Besloten om de ingreep dan toch in de stal te doen, en dan daarna direct weer naar buiten.
Sam doorstond de castratie en het herstel prima. En hoe mooier het weer langzaam aan werd, hoe meer overheerlijke dutjes hij deed
In mei stond zijn eerste uitje op de planning; de ponykeuring. Hier in de buurt heb je op diverse Concours Hippique's altijd een ponykeuring rubriek voor kinderen. Geen stamboek maar gewoon lekker alles door elkaar voor de leuk. Ik deed hier vroeger al aan mee met Bas en Tom en de toenmalige verzorgmeisjes, en mijn zoon is met Kruimeltje op meerdere keuringen geweest,
Mijn huidige vaste ponymeisje Annika had al een beetje met hem geoefend (zij heeft de laatste keer van Bas ook met Bas op de keuring gelopen dus wist wat de bedoeling was, maar Bas was een robotje van wie zij alles geleerd heeft, en nu moest zij het aan Sam leren, wat ze heel mooi deed)
We hadden hem mooi gewassen en opgepoetst en wat waren ze knap samen.
Sam vond het allemaal reuze interessant, vooral alle merries om hem heen. Want hoewel gecastreerd, de hormonen waren nog niet volledig verdwenen dus hij liep vooral met zn pielemuis te zwaaien i.p.v dat hij zich een beetje knap liet zien in zijn ronde
Verder was hij superbraaf, een 2 jarige net hengst-af pony zo uit het land ineens op een hele entourage met tenten, vlaggen, andere pony's en paarden etc. Hij had geen klassering op deze keuring maar dat hij zich keurig gedroeg en een ervaring rijker was, was voor ons al een dikke prijs
In juni kreeg hij steeds meer praatjes, hij is niet vies van een flink potje ponyboks met zijn grote 'Brother from another mother"
In juli stond de volgende ponykeuring op de planning. Deze werd wat serieuzer aangepakt door de organisatie dan die andere. Hier lijkt alles helemaal 'op het eggie' dus Annika vond het reuzespannend. Ondanks een flinke stortbui met onweer waardoor de keuring even stilgelegd moest worden liet Sam zich keurig zien, de zwaaiende pielemuis was verdwenen en hij liet zich netjes opstellen en draafde keurig rond. De jury vroeg zich af of hij echt nog maar 2 was, en gezien hij net zijn voortanden aan het wisselen was kon ik dat volledig eerlijk beamen.
Resultaat 1e in eigen rubriek!
Daarna nog een ronde in het dagkampioenschap waar het erom spande, Sam werd geen dagkampioen maar ze waren wel 2 dikke linten en een beker rijker. Wat een topdag!
In augustus weinig bijzonderheden, Sam is nog maar een puppy dus die mocht na de keuringen ook even weer lekker jonge pony zijn.
september
Ik heb met Tom altijd gemend, en Kruimeltje hadden we voor de tweewieler met mijn zoon erop. Het kriebelt mij enorm om met Sam te gaan mennen als hij oud genoeg is. Met pijn in mijn hart had ik Kruimeltjes tweewieler verkocht want die is veel te klein voor Sam, en had ik alvast een ander tweewielertje gekocht voor het opstarten met Sam als hij 3 is. Maar toen trof ik ook fantastische marathonwagen op marktplaats en tsja, die staat nu dus al bij ons thuis in de garage te wachten tot hij gebruikt mag gaan worden
Voordat deze in de garage belande kon ik het niet laten om heel even te kijken hoe dit dan zou gaan staan met Sam ervoor. Ik had het oude tuig van Tom nog liggen, altijd netjes in het vet gehouden en bewaard. Sam is ongeveer net zo groot als Tom, net iets groter dus dat moest passen. Dus in Sam in het tuig gehangen en een 'net alsof' foto gemaakt met het tuig en de wagen
Daarna de boel weer opgeborgen, dat zijn hele rustige plannen voor dit jaar.
Niet kort hierna, trof ik Sam op een zondagochtend met allemaal slijm en schuim uit zijn mond. Hij had ineens moeite met eten en drinken, had hoge koorts en toonde duidelijk niet happy.
De veearts is 2x geweest en vermoedde eerst een reactie op een klaver die een schimmel heeft in het najaar waarvan ze kunnen gaan schuimen. Alleen klopte de koorts daar niet bij
Toen de veearts s' avonds weer kwam omdat de koorts bleef stijgen ondanks remmers en Sam echt niet meer zonder problemen kon eten, kreeg ze het vermoeden dat hij wel eens een abces in zijn tong kon hebben. Hij had een wondje op zijn tong en daar zou zomaar eens een bacterie in gedrongen kunnen zijn. Sam gaf veel pijnreactie op de tong.
Hij kreeg antibiotica en dubbele dosis pijnstiller/koortsremmer en daar zou toch echt de koorts van af moeten nemen.
Toen ik hem 's nachts temperatuurde was dat ook zo, maar nog geen 2 uren later steeg de temperatuur alweer flink. Het lukte hem niet om te eten en hij dronk ook niet. Dus opnieuw veearts gebeld, die hem graag in de kliniek wilde hebben omdat ze verder onderzoek wilde plegen en hem beter in de gaten kon houden gezien de snel stijgende temperatuur.
Dus in eerste instantie naar de kliniek in Noordwolde gebracht.
Niet veel later nadat we Sam daar afgeleverd hadden werd ik gebeld. Ze hadden een röntgenfoto en echo gemaakt en haar vermoeden van de avond ervoor was juist; Sam had een flink abces van 4 cm diepte ín zijn tong. Dat had al een poos gesluimerd maar kennelijk is hij hard voor zichzelf want tot de dag van het schuimen was er niks aan hem te merken.
Hij moest onder volledige narcose op de operatietafel, en moest geïntubeerd worden vanwege verstikkingsgevaar. Vanwege dit en ook omdat ze dit nog niet eerder zo mee hadden gemaakt, hebben we hem diezelfde avond nog verhuisd naar de kliniek in Den Ham, Overijssel. Daar zou hij de dag erop geopereerd worden door mijn eigen veearts en een veearts van Den Ham. Ze wisten niet zeker of het te draineren viel, het abces zat helemaal achterin en was lastig bereikbaar. Ze konden me niet zeggen of het ging lukken, ze konden me niet zeggen of hij ervan zou genezen, ze konden me eigenlijk alleen vertellen dat ze gingen proberen het abces te legen en zo goed mogelijk schoon te maken.
Wat een ellende ineens allemaal voor zo'n jonge pony. Ik had het even heel zwaar. Was heel bang hem nu ook weer te moeten verliezen. In 2020 moest ik Bas laten gaan, in 2021 Tom, in 2022 Kruimeltje en haar veulen. Moest ik nu ook alweer afscheid nemen van Sam? Ik had zo met hem te doen, hij voelde zich zo ellendig
De volgende dag kreeg ik einde van de dag na zenuwslopende uren eindelijk bericht over de operatie. Alles was goed gegaan en het leek zelfs een beetje mee te vallen. Er bleek toch al wat verdunning in de huid van de tong te zijn dus ze hebben het abces eruit kunnen masseren en hebben niet hoeven prikken of snijden (waarvan ze dus niet zeker wisten of dat haalbaar was, je kan geen halve tong wegsnijden). Ze hebben 4x4 cm kaaspus eruit gehaald Alles goed uit kunnen spoelen en leeg en schoon kunnen krijgen en hij is keurig uit de narcose gekomen. Ze verwachtten dat het zelfhelend vermogen van de mond goed zijn werk zou doen. Bleef natuurlijk wel een risico met eten en vuil etc.,dus hij moest nog een poosje antibiotica en goed in de gaten houden dat het niet opnieuw zou gaan infecteren.
De oorzaak was een geïnfecteerd wondje door of scherpe randen op de kiezen (hij was flink aan het wisselen dus ze hadden al meerdere doppen van zijn kiezen gehaald en de kiezen glad gevijld), of een ander scherp iets wat in z'n tong geprikt heeft waarna het is gaan infecteren en ontsteken.
Uiteraard was dit wel een zeldzaam geval, want normale gevallen doe ik niet aan
Na een week nazorg in de kliniek kreeg ik groen licht om Sam weer op te halen. Wat was hij blij weer thuis te zijn en de kudde ook. Bij nacontrole van de veearts leek het wondje goed genezen en voelden ze er op dat moment niks onder. Lastige is dat je in een mond zo ver achter in niet kan spoelen, dus zekerheid dat het niet opnieuw zou gaan ontwikkelen had ik niet. Het was puur aankijken en afwachten
In oktober leek Sam goed opgeknapt te zijn, dus gelukkig kon de afspraak doorgaan die ik al veel eerder had gemaakt; Sam zou op dierendag op bezoek in het verzorgingshuis een dorp verderop. Zo fijn dat hij voor die tijd weer de oude leek.
Ondanks dat ik Sam ontzettend bomproof vind voor zo'n jonkie, was een ronde in de huiskamers van een verzorgingshuis toch wel weer iets nieuws. Dus voor die tijd toch nog even een kleine schriktraining thuis gedaan, die hij met vlag en wimpel doorstond
Annika was mee naar het verzorgingshuis, en wat deden ze dit ook weer braaf. Sam liep door de gangen van het verozrgingshuis alsof het de normaalste gang van zaken was, en liet zich gewillig aaien en knuffelen door de soms tot tranen geroerde bewoners. Wat mooi om dit te kunnen bieden. Voor ons zo simpel, voor sommige bewoners van grote waarde
We hebben afgesproken dit vaker te doen. Moet dan wel even een oplossing vinden voor de ongelukjes in het huis
http://boktimg.nl/img/m/Buneer.jpg
In november begon Sam proppen te maken van zijn hooi. Ik vertrouwde het niet dus heb de veearts weer laten komen. Ze hebben toen opnieuw wat randjes van zijn kiezen gevijld, en nog een echo van de tong gemaakt. Daar was wel een zwart bolletje te zien op de plek waar het abces had gezeten, maar ze kon mij niet zeggen of dat littekenweefsel was of toch weer een nieuw ontwikkelend abces. Behalve het proppen gaf hij nu geen pijnreactie of andere moeizaamheden met eten, dus we hebben het op aankijken gezet. opnieuw de plek aanprikken kon juist alleen maar ellende geven als het dan toch geen abces was en dat weer opnieuw zou gaan infecteren.
Daarna heb ik geen problemen meer gezien. Hij is nu lekker de 1-na binnenste snijtanden aan het wisselen, met de kiezen na de laatste behandeling geen moeite met eten of tekenen van ongemak gezien. Dus ik durf voorzichtig wel te stellen dat hij er van genezen is en er niet opnieuw een abces zit, dat had dan nu al duidelijk moeten zijn.
En zo zijn we via een saai en nat december alweer januari 2024 ingerold.
Sam is een flinke shetlander, wat ik opzich heel fijn vindt want dan kan ik er qua mennen zelf mee op pad, en qua rijden is hij dan ook niet alleen voor de allerkleinsten. Mijn doel is om hem dit jaar langzaam aan op te pakken qua beleren voor de wagen en onder het zadel. Volgens zijn paspoort wordt hij in februari 3 jaar, qua tijdlijn klopt dat wel gezien het contact dat ik heb gehad met de paspoort aanvrager. Ik heb geen haast, ik laat hem lekker puppy zijn en we gaan het speels oppakken. En ook willen we dit jaar weer heel graag aan de ponykeuringen mee doen, en wie weet dus een terugkerend project maken van het bezoeken van het verpleeghuis. Als alles straks weer wat droger, schoner en minder harig is (ze leven bij mij 24/7 buiten)
Momenteel heeft hij een flinke groeispurt. Vanmorgen had ik ze even lekker op de grote wei en maakte ik een foto van Sam tegenover mijn Exmoor Nozem. Zoals hij nu groeit, denk ik dat hij Nozem nog wel eens voorbij kan schieten qua schofthoogte (Nou is Nozem een klein Exmoortje dus we hebben het over een 110/115 cm)
Tot zover mijn voorstelronde van Sam, gelijk in een jaaroverzicht want zolang alweer geen tijd om actief te bokken.
Hoop wel eens wat vaker tijd te vinden om de ontwikkelingen van Sam en de rest van de pony's op mijn Ponyplace te delen
Edit: typo's
