Mer1980 schreef:Ik houd ook van jouw manier van rijden lekker van de hand af, laat ze zelf de aanleuning maar een beetje opzoeken. Ik rij zelf ook wel, met als resultaat als iemand op 1 van mijn paarden stapte en veel teugels nam dat ze daar best heftig op reageerden evenals vlug aan het been, vroeger met mijn wedstrijdpaard kon ik echt niemand erop zetten zonder de boodschap NIET KLEMMEN! want dan ging ie heel hard, maar als je gewoon rustig ging zitten lichte hulpen gaf was ie doodbraaf en heel fijn te rijden.
Dat is met mijn paarden ook wel. Het eerste wat ik áltijd zeg is ‘lichter. Aanraken is genoeg.’
Zelfs met mijn eerste merrie waarbij ik nooit bereikt heb wat ik nu klaar krijg kwa lichtheid was er een ruiter die bekend stond om zijn lichte hulpen tot hij op Pretty ging voor een prijsuitreiking om zijn eigen jonge paard niet over de rooie te hebben (die moest nog een proef lopen en eerste wedstrijd, weet nog steeds niet waarom die prijsuitreiking zo raar gepland was maar oké.)
Pretty weigerde eerst vooruit te gaan en dreigde met steigeren dus ik zeg ‘losser vanvoor’ en daarop bleek dat ie ook iets te veel been gaf want zodra hij dat deed sprong ze in galop met duidelijke verwarring. Ze stond drie passen verder even bruusk (en geërgerd) weer stil en ruiter in kwestie mompelde iets van ‘hoe krijg je dat paard in vredesnaam gereden…?’
Heb toen gezegd: ‘denk stereotype western en komt wel goed.’ En dat werkte voldoende voor de prijsuitreiking al heb ik haar wel vast gehouden tot ze mochten vertrekken.
Dit alles terwijl hij haar kwam vragen omdat Pret in de prijsuitreiking altijd een doodbraaf paard was. alle andere momenten niet maar heb nooit een bravere gehad in de prijsuitreiking.