Sizzle schreef:Aha zo een
Ons vorige buurjongetje is ook zo‘n „stoere keffer“ zoals je bij honden zou zeggen.
Daar hebben de ouders het uiteindelijk laten escaleren omdat hij blijkbaar eerst fysiek moest merken dat hij niet sterker was met zijn grote waffel. Maar dat is natuurlijk niet iets wat leuk is als je dat op andere manieren kan voorkomen.
Een ouderwetse simpele telefoon vind ik ook wel een goed idee
Ja precies, alleen dan een angstblaffer meer eigenlijk En die wil je juist liever niet in elkaar laten meppen, want dat zou bij een haantje wel goed zijn maar niet bij juist het gevoelige type En dan zal je zien dat de Jerommekes onder zijn vrienden er voor zorgen dat de boel escaleert in de speeltuin, en hij uiteindelijk degene is die de klappen krijgt Want alleen heeft hij eigenlijk nooit problemen met onbekende kinderen ofzo, speelt heel leuk van zichzelf
Ik vind het wel een fijn idee dat ik hem in ieder geval kan komen oprapen als het fout loopt.... of dat hij kan bellen als hij merkt dat het grimmig wordt en zich dan makkelijker los kan maken uit de situatie, misschien...
Een gewone telefoon vind ik echt geen enkele optie. Leuk over een paar jaar maar nu gewoon kansloos met een klein kind, dat ding zit altijd in de weg, valt uit een zak, wordt ergens neergelegd en vergeten....
sphinxie schreef:Hier hebben mijn beide kinderen zo'n one2track horloge. We gebruiken ze echt niet dagelijks maar voor specifieke situaties, bijv. op de camping bij opa en oma waar ze 's zomers regelmatig een (mid)dagje zijn. Dan mogen ze samen naar de campingwinkel lopen of een vriendje ophalen. Ik vind het echt ideaal, ze weten heel goed in wat voor situaties ze moeten bellen en het is fijn dat je ze zelf kunt bellen als we gaan eten of er is iets anders. Met mobiele telefoons etc. gaan ze toch te maken krijgen dus op zich heb ik liever dat ze zo gecontroleerd alvast hier mee om leren gaan.
O god ja de camping Dat komt er ook weer aan natuurlijk... als hij dan bij oma wil slapen een nachtje is het ook wel lekker om hem te localiseren als hij gaat lopen dwalen.... kan ook niet verwachten dat oma er steeds achteraan hobbelt als hij daar een vriendje opdoet
Kwita: ik hou ook niet van dat soort risico's als straling / apparatuur die inwerkt op een lijf.
Daarom zie ik het ook als iets dat ik hem alleen om wil doen in van die onzekere situaties, dat hij ergens op stap gaat.
Op zich kan je hiermee natuurlijk verder ook nog prima je gang gaan, je hoeft als ouder natuurlijk niet constant alles te volgen Maar als kind dan kwijt is ofzo, lijkt het me erg handig dat je op kan vragen waar dat apparaatje gebleven is en dan hopen dat je kind er nog aan vast zit
Of inderdaad als je even contact wilt hebben, van de ene of andere kant.
Een beetje een GSM-light vind ik wel een fijn idee ook om geleidelijk in een eigen mobieltje te groeien later
Verootje: dat hoop ik ook Maar als meneer dan wel een keer op het verkeerde moment op de verkeerde plek is, dan hoop ik dat ik hem in ieder geval op kan komen rapen