Bokt.nl

Sorro schreef:

Varekaj schreef:

Ja uiteraard.

Je hebt er echter die vanaf de start heel duidelijk zijn (zoals de man in dat artikel van Miriam) en waar die nee gewoon niet serieus genomen wordt.

Ik heb bij mijn eerste date al tegen mijn vriend geroepen dat kinderen er NOOIT zouden komen, when hell freezes over en pasen en Pinksteren op 1 dag zouden vallen. Als hij daar moeite mee had dan was ik niet de juiste voor hem en moest hij maar verder gaan kijken.

LWDaisy schreef:

Idem hier.
Het is nogal een serieuze mededeling voor een eerste date, maar ik vond het nodig. Omdat ik hem héél leuk vond, en niet nog harder voor hem wilde vallen als hij een kinderwens zou hebben. Want die heb ik niet. Nooit gehad, en hij zal er ook nooit komen. Ik wilde geen tijd steken in iets wat niet zou werken, want als hij echt die kinderwens zou hebben, zoals ik hem niet had, heeft hij daar in mijn ogen wel gewoon recht op. Dan zou het alleen met mij niet gewerkt hebben, want ik wil ze dus absoluut niet. Dus ik vond het nodig er iets van te zeggen.

Hij had zoiets van "halleluja!"

Hij wilde ze ook echt niet haha. Daar was hij heel zeker van. Godzijndank had hij er ook geen bij een ex, want dan was die eerste date nooit doorgegaan. Ieder mag dat voor zichzelf beslissen hoor, maar ik zou er nooit aan beginnen, aan een vent die kinderen heeft.

We zijn dik 7 jaar verder. En uitermate blij met onze kinderloze leven samen.

Eindelijk wordt de "sociale druk" ook iets minder, van de familie en vrienden uit. Sommigen vragen er nog wel naar, maar je hoort in de toon van de vraag dat ze het antwoord eigenlijk wel al kennen De hoop is er uit zegmaar, nu mijn vriend tegen de 50 loopt (hij is 14 jaar ouder dan mij) en zijn kant mij ook al +7 jaar kent en ondertussen "snapt" dat mijn "nee" geen gril was, dat ik geen labiel iemand ben en dat mijn "nee" gewoon oprecht en weloverwogen is, bovenop het nul komma nul moederinstinct en affiniteit met kinderen.


Het enige wat ik nu vrees, is de commentaar rondom het gegeven dat ik vorige week mijn paard heb moeten laten inslapen. Twee jaar geleden heb ik mijn kattenbaby moeten laten gaan, en mensen dachten toen dat ik moest horen dat ik misschien toch een baby zou moeten maken, want ik kon zo goed "zorgen voor". Nu iedereen ziet hoe down ik ben, hoe ik de muren oploop nu mijn routine volledig weg is, sta ik niet in voor de gevolgen mocht iemand nogmaals zo'n domme opmerking maken.


En deze is voor de dame die ik afgelopen zaterdag tegenkwam in de supermarkt, ik heb toen met man en macht op mijn tong gebeten om het er niet uit te schreeuwen maar schrijf het bij deze graag toch even van mij af, je weet maar nooit wie er op dit topic stuit en hopelijk ramt het dan wat gevoeligheid in hun botte hersenen:
Nee mervrouw - niet iedereen kan lachen. Op een random dag niet, en al helemaal niet nadat jouw kind met hondennaam meermaals mijn enkels ramde met zijn kinderkarretje. Het jong kan amper lopen, laat staan sturen - zet hem gewoon in jouw karretje in plaats van hem als een rotje te laten afgaan in de supermarkt.
Ik wilde gewoon boodschappen halen, ik wist niet dat ik er een titanenparcours voor moest afleggen, en dat mijn winkelbezoek zou bestaan uit mezelf te laten rammen en proberen jouw kind niet omver te rijden.
Want nee - niet iedereen kan lachen. Ik had 5 dagen eerder mijn paard laten inslapen - mijn kind. Ik kwam rechtstreeks van een begrafenis, en mijn hart voelde zwaarder als de wereld.
Nee, niet iedereen voelt de neiging om te lachen. Ook op een goede dag, twee weken geleden, zou ik niet gelachen hebben - want ook een goede dag vind ik het niet nodig dat ik met blauwe enkels thuiskom omdat u niet in staat bent dat grut bij u te houden. Ik ken hamsters die beter opgevoed zijn.
Nee, niet iedereen kan lachen. En zelfs degenen die dat wél kunnen, zouden het niet gedaan hebben - want er is niks grappigs aan, aan de manier waarop u vond dat de supermarkt het podium voor uw losgeslagen kind moest zijn, en aan hoe u vond dat mede-shoppers zich allemaal maar in bochten moesten wringen om uw kind het gevoel te geven dat de supermarkt een speeltuin was, en alsnog met blauwe enkel thuis kwamen omdat het kind ongecontroleerd van links naar rechts schoot en iedereen in de weg liep.
Ik was niet de asociale, omdat ik dat niet grappig vond. U was de asociale, omdat u van mening leek te zijn dat heel de wereld aan de voeten van uw kind moest vallen - de wereld heeft zijn eigen zorgen en sommigen lopen gebukt onder een zwaar verdriet. Sommigen zijn gehaast, hebben andere dingen te doen. En sommigen hebben een goede dag, geen haast - en zouden dan alsnog niet gelachen hebben.
U was de asociale, omdat u niet besefte dat niet iedereen zin had in een ongecontroleerde peuter die de supermarkt op stelten zette, en op die manier het kind aan mensen opdrong die daar zelfs op de beste dag van hun leven geen zin in hebben.
Niet iedereen kan lachen - en al helemaal niet bij het aanzicht van een kind, want niet iedereen is standaard gek op kinderen.
Ik hoefde niet te lachen. U had uw kind bij u moeten houden, in plaats van toe te laten dat het de winkel op zijn kop zette. Mijn wereld stond al op zijn kop, daar had ik de last van uw kind niet ook nog bij nodig.

Gaby schreef:

Ik vind het vroeg genoeg voor de discussie. De kleinste dingen zetten mensen/jongeren/kinderen al op achterstand. Nu geboren worden met de klimaatproblemen die er nu al zijn en die gaan komen... En dan kun je ook nog eens de pech hebben om tot een minderheidsgroepering te behoren (op basis van sexualiteit, mentale/lichamelijke gezondheid, neurodiversiteit, sexualiteit, etc.).

Het is zo jammer dat je mensen/wezens niet voor de geboorte kan voorlichten over de mogelijke problematiek om vervolgens te vragen of ze nog steeds geboren zouden willen worden...

Varekaj schreef:

Ik gok dat je een bingokaart zal kunnen vullen met standaard antwoorden. Met stip op 1 "jouw kind zou de oplossing weleens kunnen vinden" op de voet gevolgd door "moeders zijn niet egoïstisch, want je geeft net al je liefde aan dat kleine wondertje" en "kinderen zijn helemaal niet zo belastend voor het milieu met een elektrische auto en bakfiets"

Raineri schreef:

Je kunt ook een boy toy nemen / sugar mommy worden

Varekaj schreef:

Er bestaat zoiets als japanse toiletten met een kontdouche en -droger. Scheelt gelijk werkbelasting voor het personeel, kunnen die betere dingen doen. Zoals medicatie rondbrengen. Helpen met eten. Een babbeltje met hun oudere bewoners. Je weet wel, warme zorg en sociale contacten.

herr_balou schreef:

Varekaj schreef:

Er bestaat zoiets als japanse toiletten met een kontdouche en -droger. Scheelt gelijk werkbelasting voor het personeel, kunnen die betere dingen doen. Zoals medicatie rondbrengen. Helpen met eten. Een babbeltje met hun oudere bewoners. Je weet wel, warme zorg en sociale contacten.

Wij hebben een wc met verwarmde kontdouche en 'vrouwen'douche maar zonder droger dus een stapeltje handdoekjes, super fijn en schoon in tegenstelling tot papier.