Waarom zouden we je dom vinden? Er zijn fouten gemaakt door mensen die jou hiermee hadden moeten helpen. Ja je had misschien wat vragen kunnen stellen maar ik vind dat het aan hun is om te checken of je alles begrijpt.

Ik heb me op 32 laten steriliseren. Verwijzing via huisarts ging vrij makkelijk, van de gyn moest ik eerst nog een afspraak bij een psycholoog in het ziekenhuis of ik het wel zeker wist (ik zou het nog steeds een heel goed idee vinden als ze dat ook eens bij mensen die kinderen krijgen zouden doen ), daarna was het ok. Omdat ik er zo zeker van was zijn mijn hele eileiders op aanraden van de gyn eruit gehaald, minder risico op kanker zei hij. Nog steeds heel blij mee.

Mijn partner moet voor werk een reis-en werkvisum aanvragen voor de USA. Daar zit tegenwoordig dus een hele vragenlijst bij over kinderen: of je kinderen hebt, of je een abortus of sterilisatie wil laten doen ginds, of iemand van je medereizigers (als die er zijn) dat willen laten doen, of je zwanger bent of je medereiziger...

Ik heb niet direct nog intenties om daarheen te reizen met hun oogkleppenmentaliteit

Ik denk dat dat meer te maken heeft met de grandiose hoeveelheid debiele wetten in de verschillende staten.

Ja uiteraard met dat hele gedoe om abortus en dergelijke, maar je zou bijna bang worden om er als vrouw naartoe te gaan. Straks moet je nog een bewijs van niet-zwangerschap voorleggen om binnen te mogen en geen gedoe te krijgen bij vertrek.

Waarschijnlijk is een printscreentje van deelname aan dit topic ook wel voldoende

Of je krijgt de pro-life achter je vodden. Ook nee bedankt.

Idioot. Geen woorden voor. Dit is zo extreem denigrerend naar vrouwen toe.

Als ik die verhalen lees hoeveel moeite men moet doen voor een sterilisatie, dan zakt al m’n moed me in de schoenen direct. Ik denk als ik doorgestuurd wordt naar een psycholoog bijvoorbeeld ik mijn irritatie niet kan verbergen en me alleen maar erger aan de debiele vragen. Ik ben recentelijk al een abortus ondergaan en wil echt nooit meer zwanger worden. Wat een vreselijk gevoel. Sowieso wat schuldgevoelens, maar ik voel me nog steeds ongemakkelijk in m’n lichaam. Ik kwam enorm aan die eerste weken. Godzijdank is de bedenktijd van een abortus er al af. Ik zou die 5 dagen echt gek worden.

Geen idee of het effect heeft op latere leeftijd als ik in aanmerking kom voor sterilisatie, maar ik ga binnenkort naar de huisarts om eens te praten over de verschillende anti-conceptiemiddelen en ga dan al wel heel duidelijk aangeven geen kinderen te willen en later een sterilisatie te willen. Kan er alvast maar eens in vermeld staan toch?
Alleen is mijn huisarts nogal van de oude stempel en heb ik nu geen vaste relatie dus zal wel een "wacht maar af.." krijgen.

Raineri, ik had beide (irritatie en abortus) en in mijn geval hielp dat alleen maar dat ik het (met mate ) gebruikte in het gesprek. Ik kan blijkbaar erg zeker over.

Blijft het belachelijk, daar niet van.

Het valt mee hoe moeilijk het is tegenwoordig hoor! Het ligt er natuurlijk net aan wie je treft. Mijn huisarts was hoogzwanger toen ik bij haar langskwam om een doorverwijzing te krijgen voor sterilisatie, zij kon de humor er wel van inzien De gyn stelde wel moeilijke vragen en stuurde me ook eerst door naar een psycholoog, maar die was ook helemaal niet vervelend. De vragen die zij stelde gingen meer over situaties en hoe je je er dan bij voelde. Bv wat denk je als je een ouder met een kinderwagen ziet lopen, of wat voel je als je je baby neefje op je arm krijgt, wat als je partner kinderen wil, wat voel je dan? etc. Ik vond dit achteraf toch best fijn omdat je door álle situaties loopt qua gedachten met iemand die ervoor gestudeerd heeft, en daardoor kun je alles ook voor jezelf heel duidelijk op een rijtje zetten. Op het einde zei ze ook nog dat iedereen wie wél kinderen wil óók bij haar langs zou moeten komen. Toen wist ik al wel dat het goed zat.

Laat je vooral niet tegenhouden door alle beren op de weg. Ja het kan een gevecht worden en ik voelde me soms ook hopeloos, "waarom moet ik voor mijn vrijheid vechten", maar uiteindelijk is het het allemaal waard!

Klinkt heel bot, maar ik ga je succes wensen. Ik had ook zon HA en die wilde mij niet doorverwijzen. Ik was bijna 30, maar had geen kids en ik kreeg dus botweg een nee je blijft maar aan de pil. Geen enkele optie dus. Andersom was wel heel apart, ik ben nl ooit donor geweest voor iemand die wel heel graag een kind wilde. Die gyn vroeg mij in het gesprek "maar je hebt nog geen kinderen, en je geeft nu een kind aan een ander". Waarop ik antwoorde "nee ik wil geen kinderen, en ik geef geen kind weg, dit is een cel die ik afsta. Niks meer en niks minder. Die was wel overtuigd dat ik zelf geen kids wilde.
Gelukkig nu is die hele ellende voorbij, de menopauze is voor mij een verademing

Ik ben er zojuist achtergekomen dat een laproscopische sterilsatie lastig is bij een eerder verichtte buikoperatie, eerdere buikinfecties, verklevingen en bij overgewicht, en ik heb helaas veel overgewicht.

Bjj een hysteroscopische sterilsatie mag je geen vleesbomen, pijnsyndroom of nikkelallergie hebben. Ik heb een nikkelallergie, want ik kan geen oorbellen met nikkel dragen - mijn oor gaat dan heel erg veel pus produceren. Bij andere voorwerpen met nikkel voor zover bekend geen problemen.

Vinden jullie het logisch als een arts de mogelijke sterilisatie en contra-indicaties even bespreekt voor ze een verwijzing doorschrijft?

Ik weet dat mijn huisarts heel druk bezig is met haar aanstaande operatie en wellicht afgeleid is, maar ik begreep vanuit de huisartsenhoek dat zij symptomen en ziektes Googlen ongewenst vonden. Dus is het dan niet logisch als de huisarts even vraagt of ik bijvoorbeeld een nikkelallergie heb? Want dat ik te dik ben, is wel te zien.

Tenzij de hysteroscopische sterilisatie kan worden aangepast, zit ik dus wellicht vast aan de prikpil ...

Laparoscopische sterilisatie en hysteroscopische sterilisatie. Ik kan het niet meer aanpassen in het bericht hierboven, maar dan kan de zoekfunctie de juiste termen vinden.

[ img ]
Liep tegen deze aan vandaag. Die is mee naar huis gegaan.

Leuk!

Een huisarts is geen specialist die precies weet wat en welke operatie kan en onder welke omstandigheden. Daarvoor krijg je juist een doorverwijzing naar de specialist. Het lijkt me dus niet gek dat de huisarts niet vraagt of je een nikkelallergie hebt of niet.

Oh die wil ik ook

Gaby, die vragen lijken mij ook meer voor de specialist als voor de huisarts. En nu je weet dat dat een issue zou kunnen zijn, kun je dat meenemen in het gesprek met de specialist, gewoon zeggen dat je dat gelezen hebt, of dat klopt en hoe dat mogelijk van invloed is op de te bewandelen weg.

Als het goed is krijg je na goedkeuring nog een 'keuring' voor je geopereerd wordt, waarbij je ook allergieën, andere medische dingen etc moet doorgeven.
Tenminste, zo'n keuring heb ik altijd wel gehad, inclusief wegen, bloeddruk meten etc.
Ik heb bijvoorbeeld heel snel last van blaasontstekingen en ga niet goed op narcose, daar houden ze rekening mee door me een extra infuus te geven (beetje jammer alleen dat ik vervolgens in mijn bed pis omdat ik door de narcose mijn blaas/aandrang niet goed genoeg voel ) en me vol te pompen met anti-emetica.

Daar hebben jullie ook weer gelijk in, bedankt . Voor het topic zijn de contra-indicaties voor de sterilisatiemethoden gelukkig waardevol.
In de veertjes van de Essure-methode zou geen nikkel zitten, of men zou dan i.i.g. geen last krijgen van de nikkel - maar de Essure-methode is erg in opspraak geraakt . Dus als mij Essure zou worden aangeboden, dan weet ik zo net nog niet of ik dat aanbod zou accepteren.

Wacht maar even af wat de specialist zegt en denk er dan rustig over na. Het moet niet eh! Ik weet de reden van je overgewicht niet maar misschien valt daar ook nog wat in te halen? Dat je toch gewoon laparoscopisch kan?

Er is hier een jongetje op het bedrijf die mij als favoriet heeft gebombardeerd. Superleuk joch, net als bij de honden weet ik ook gewoon dat de liefde voor de snoepjes is en niet voor mij maar hij komt zeker 2x per week met opa. Ik praat regelmatig met de opa en verbaas me er steeds over dat hij zo vaak, ook in het weekend op het kind moet passen. Hij vindt het helemaal fantastisch maar waarom heb je dan kinderen als je ze in het weekend steevast dumpt bij je ouders of de oppas?

Weet je zeker dat het oppassen is en weet je ook de reden van oppassen? Mijn vader overleed plotseling toen ik 7 jaar was en mijn broertje 5.. Mijn moeder werkte in de zorg en moest toch echt wel blijven werken om rond te komen. Ze kon regelen op het werk dat ze na schooltijd altijd thuis was voor ons maar werkte wel regelmatig in het weekend. Wij waren daardoor om het weekend bij familie. Onze oma’s pasten op of ooms en tantes. Heeft ze het daardoor slecht gedaan?

Hahaha goud!

Ik zit in de internationale trein en ik hoor nu een kind echt keihard huilen in de coupe achter me. Arm kind en arme mensen die daar bij zitten.. gelukkig moet ik al vrij snel overstappen.

Dat idd... Een vriendin ging na de 2e uit elkaar en de ex was niet in staat voor de kinderen te zorgen (psychische problemen). Wat moest ze dan? Thuis blijven, niet meer werken? Zich scheel betalen aan opvang terwijl ze dat geld niet had? Haar ouders hadden de kinderen hele weekenden of paste dagen achter elkaar op zodat zij kon werken. Dat had ze van te voren ook niet zo bedacht...