Tancreda4 schreef:Jildau schreef:Weet je zeker dat het oppassen is en weet je ook de reden van oppassen? Mijn vader overleed plotseling toen ik 7 jaar was en mijn broertje 5.. Mijn moeder werkte in de zorg en moest toch echt wel blijven werken om rond te komen. Ze kon regelen op het werk dat ze na schooltijd altijd thuis was voor ons maar werkte wel regelmatig in het weekend. Wij waren daardoor om het weekend bij familie. Onze oma’s pasten op of ooms en tantes. Heeft ze het daardoor slecht gedaan?
Dat idd... Een vriendin ging na de 2e uit elkaar en de ex was niet in staat voor de kinderen te zorgen (psychische problemen). Wat moest ze dan? Thuis blijven, niet meer werken? Zich scheel betalen aan opvang terwijl ze dat geld niet had? Haar ouders hadden de kinderen hele weekenden of paste dagen achter elkaar op zodat zij kon werken. Dat had ze van te voren ook niet zo bedacht...
Ik denk niet dat Schuur het zo bedoelde. Er zullen zeker en vast gevallen van overmacht zijn, jullie halen zulke situaties zelf al aan - ik denk meer dat Schuur het nogal onhandig verwoord heeft Natuurlijk bedenken we sommige situaties niet op voorhand - maar je zal maar "van je kinderen af zijn" (jullie weten wel wat ik bedoel, dat ze het huis uit zijn en op eigen benen staan ed) en dan krijg je je kleinkinderen in je nek gedraaid. Ook al komt dat door een onvoorziene situatie - het blijft ruk Hoewel de meeste grootouders die ik ken, over het algemeen dol zijn op hun kleinkinderen. Minder opvoeden, meer verwennen; zoiets denk ik.
Ik zie dat bij mijn vader ook, de arme man Hij heeft mij en mijn broer, zijn vrouw heeft 2 zonen. Ik en mijn broer zijn 30+ en hartstikke kinderloos (mijn broer wilt er wel nog). Mijn stiefmoeders zonen hebben samen 5 kleinkinderen, nummer 6 wordt over een week of 3 geboren. Ik word daar soms gillend gek haha, ze misbruiken mijn vader en zijn vrouw echt als creche naar mijn mening. Maarja.. Ze zeggen zelf "ja" als er gevraagd wordt om op te passen..