Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
AyDeeDee schreef:Ik voel me echt alleen en in de steek gelaten. Als het ineens k*t met je gaat kom je er wel weer achter wie je echte vriendinnen zijn. Ik probeer al zo lang ik hier woon m'n leven hier op te bouwen en sociale contacten in de buurt of omliggende dorpen te vinden maar de enige waar ik wat aan heb wonen allemaal op minstens een half uur rijden afstand. Vraag me soms echt af waarom ik ook alweer naar een dorp wou verhuizen waar ik niks of niemand ken. Onder het mom van dichterbij familie en dichterbij partner maar ik zie of hoor bijna niemand en de rest valt totaal uit elkaar. Nu gaat het even verschrikkelijk slecht met me en vraag ik me echt af wat ik hier doe. Ik mis zo ontzettend mensen van een beetje m'n eigen leeftijd om me heen waar je alles mee kan delen en soms mee kan afspreken s avonds en iemand waarvan je weet wat je er aan hebt en dat je er voor elkaar bent...
Ik weet ook dat wat ik had niet makkelijk te vervangen is en had er natuurlijk m'n redenen voor om te verhuizen maar goh wat heb ik alles verkeerd ingeschat, het gaat alleen maar met vreselijke ups en downs met mij sinds de verhuizing en alles lijkt stuk te gaan..
(En ja ik ben bezig met hulp te krijgen iemand om mee te praten die me kan ondersteunen m'n leven weer wat stabieler te krijgen)
Zebrastreep schreef:Ik had zo'n leuke toekomst in mijn hoofd. Hij zou een huis bouwen , maar het stuk grond bezit hij niet eens. We zijn verdomme bij het stuk grond wezen kijken en hij maar beweren dat het van hem was. Hoe ver ga je? En maar zeggen dat je een koophuis hebt , blijkt het gewoon huur te zijn. Zeggen dat hij geld krijgt van mensen , blijkt het andersom te zijn en heeft hij een schuld lopen bij mensen.
KSHancox schreef:Zebrastreep schreef:Ik had zo'n leuke toekomst in mijn hoofd. Hij zou een huis bouwen , maar het stuk grond bezit hij niet eens. We zijn verdomme bij het stuk grond wezen kijken en hij maar beweren dat het van hem was. Hoe ver ga je? En maar zeggen dat je een koophuis hebt , blijkt het gewoon huur te zijn. Zeggen dat hij geld krijgt van mensen , blijkt het andersom te zijn en heeft hij een schuld lopen bij mensen.
Is er een mogelijkheid dat er meer aan de hand is waar hij minstens therapie voor nodig heeft? Als ik je post zo lees dan zou ik zeggen ren nu het nog kan. Dit is niet goed hoor. Zulk gedrag is heel lastig te veranderen.
KSHancox schreef:Ik dacht dat ik een bovennatuurlijke horror had uitgekozen, maar tot nu toe gaat het over phrogging en blijkbaar vind ik dat 10x enger dan spoken en demonen.
Nu wil ik beveiligingscamera's en dat m'n kerel alle kamers in het huis checkt terwijl ik ook wel snap dat er waarschijnlijk niemand stiekem in huis woont. Ik vind het stom dat ik dit eng vind.