Blijven of niet...

Moderators: Muiz, NadjaNadja, ynskek, Essie73, Ladybird, Polly, Firelight

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Rex_Rolfo

Berichten: 5480
Geregistreerd: 27-07-13

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-11-16 14:54

Rocamor schreef:
Heb je enig idee waarom je man zo "vasthoudend" is? Heeft hij wat autistische trekjes of heb je meer het idee dat het komt doordat hij uit zijn Eigen naar een plek is gekomen waar hij weinig grip op heeft (hij is de taal niet machtig, integreert slecht, kan zich niet goed verstaanbaar maken etc) en probeert hij dat te compenseren met dat gedrag?

Zat ik na lezen OP ook aan te denken. Zoek eens wat op over autisme en Syndroom van Asperger, wie weet komt je veel (of niet) bekende dingen tegen. Als je weet waar dingen vandaan komen kun je dat meenemen in je besluitvorming.

Blomme
Berichten: 59
Geregistreerd: 28-05-15

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 02-11-16 15:19

Maflinger_S schreef:
Bij de meeste topics is het van meet af aan duidelijk wat de "juiste" beslissing zou zijn. Bij deze ben ik niet zo zeker. Het gaat hier om een situatie die weliswaar niet ideaal is, maar ook zeker niet uizichtloos. De vraag is mijns inziens: wat zou er wel voor jou werken als je bij je man blijft, wat zou er dan moeten veranderen om het "leuker" of "de moeite waard" te maken? Zou een LAT-relatie of een vorm daarvan bijvoorbeeld ook kunnen werken?

Ik lees dat jullie al eerder in relatietherapie zijn geweest (en dat dat blijkbaar niet voldoende effectief was). Waar woonden jullie toen, waren de omstandigheden anders dan nu?


De vorm van de relatie heeft er weinig mee te maken. Toen we in therapie gingen waren de omstandigheden exact hetzelfde als nu (een paar katten en een paard minder maar kom), zelfde huis, zelfde jobs.
Wat zou er moeten veranderen om het leuker te maken...? Maar 1 ding echt, de rest kan ik wel mee leven, maar het is een grote. Namelijk "buiten kunnen komen". Ik ben nogal een sociaal beestje en ik kan enorm genieten van etentjes met vrienden en urenlang leuteren. Maar dat kan ik enkel alleen. Als hij erbij is dan probeer ik te schipperen tussen de gesprekken die gaande zijn maar hem toch ook aandacht geven zodat hij niet chagerijnig wordt en ik weet dat de avond of namiddag veeeeeeeel vroeger gaat stoppen dan ik zou willen, want hij heeft het niet naar zijn zin. En ik heb er ook niet echt kunnen van genieten.
Zo heeft hij me eens op een feestje van de westernriding-wanderclub waar ik lid van ben me eens laten stikken en naar huis gereden zonder mij, omdat ik te lang stond te praten met iemand (over een paard die we beide kennen) terwijl hij naar huis wou. Bij events van mijn werk (en zo zijn er wel een paar per jaar) zit hij aan de kant op zijn gsm te prullen terwijl ik praat met de klanten en collega's (bij wie de partners wel vrolijk meedoen). Het is altijd maar schipperen en hopen dat hij niet boos wordt.


En daarnaast heel weinig gemeenschappelijke interesses. Ik heb mijn best gedaan om mee te gaan naar allerlei tuinbeurzen ed wat echt zijn ding is, maar ik word daar niet vrolijk van. Omgekeerd, mijn paard vind hij best wel leuk maar heeft geen interesse om mee te gaan naar paardendingen, ook al is het voor de lol om te kijken. Hij houdt van kou en sneeuw, hoe warmer het is, hoe vrolijker ik word. We proberen echt wel uitstapjes te maken maar we komen niet verder dan wat wandelen en wat gaan drinken en het is vaak zoeken naar een onderwerp om over te vertellen. In die mate dat we dit jaar zelfs ons verlof los van elkaar hebben ingepland, ik heb deze zomer parttime gewerkt en zoveel mogelijk tijd in paardlief gestopt, hij is naar zijn familie geweest en heeft de tuin grondig onder handen genomen.

Hebben we het slecht? In kader van een andere reactie, neen verre van, geen misbruik of mishandeling, verre van. Misschien een beetje psychologisch want hij heeft een kort lontje en soms verdoezel ik dingen om een uitbarsting te vermijden (zoals dingen die ik vergeten ben te doen ofzo). Maar ieder heeft wat en ik ben ook verre van perfect.

Nu denk ik met momenten dat ik niet hard genoeg mijn best heb gedaan, ik zou wat meer kunnen helpen in de tuin, wat dat vindt hij heerlijk maar dat is zo mijn ding niet. Of meegaan naar zijn familie in Oekraïne, maar ik vind het daar vreselijk, ik kom altijd superstressed naar huis, en ik heb maar 20 dagen verlof in een jaar, waarvan de helft al opgaat aan praktische zaken en heb die zo hard nodig om bij te komen (hij heeft ruim 40 dagen verlof). Waar ligt de grens dat je wat opgeeft...?

Toen we nog in Nigeria woonden was het een stuk simpeler omdat er minder keuze was. Je was meer op elkaar aangewezen. Ik vraag me nu af inderdaad of ik een verwend nest ben dat nog meer wil dan ik al heb of dat ik terecht me wat ongelukkig voel.

Man ik ben echt een rollercoaster vandaag. Terwijl ik meestal de nuchterheid zelve ben.

Blomme
Berichten: 59
Geregistreerd: 28-05-15

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 02-11-16 15:25

Rex_Rolfo schreef:
Rocamor schreef:
Heb je enig idee waarom je man zo "vasthoudend" is? Heeft hij wat autistische trekjes of heb je meer het idee dat het komt doordat hij uit zijn Eigen naar een plek is gekomen waar hij weinig grip op heeft (hij is de taal niet machtig, integreert slecht, kan zich niet goed verstaanbaar maken etc) en probeert hij dat te compenseren met dat gedrag?

Zat ik na lezen OP ook aan te denken. Zoek eens wat op over autisme en Syndroom van Asperger, wie weet komt je veel (of niet) bekende dingen tegen. Als je weet waar dingen vandaan komen kun je dat meenemen in je besluitvorming.


Een vriend van me, die arts is, heeft me dit al eens gezegd, dat zijn gedrag daar sterk van weg heeft. Was zelfs erg geschrokken toen hij de eerste keer bij ons op bezoek kwam van bepaalde reacties. Dus dat zou best kunnen. Ik herinner me nog een hele zware ruzie deze zomer, ik zei dat ik rond 19u thuis zou zijn, en was dik kwart na zeven thuis, naar mijn normen is dat ruim op tijd, hij was razend, ik had moeten bellen dat ik wat later zou zijn...

Goof

Berichten: 30616
Geregistreerd: 12-05-05
Woonplaats: Thuis

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-11-16 15:27

Blomme schreef:
Zo heeft hij me eens op een feestje van de westernriding-wanderclub waar ik lid van ben me eens laten stikken en naar huis gereden zonder mij, omdat ik te lang stond te praten met iemand (over een paard die we beide kennen) terwijl hij naar huis wou. Bij events van mijn werk (en zo zijn er wel een paar per jaar) zit hij aan de kant op zijn gsm te prullen terwijl ik praat met de klanten en collega's (bij wie de partners wel vrolijk meedoen). Het is altijd maar schipperen en hopen dat hij niet boos wordt.


En daarnaast heel weinig gemeenschappelijke interesses. Ik heb mijn best gedaan om mee te gaan naar allerlei tuinbeurzen ed wat echt zijn ding is, maar ik word daar niet vrolijk van. Omgekeerd, mijn paard vind hij best wel leuk maar heeft geen interesse om mee te gaan naar paardendingen, ook al is het voor de lol om te kijken.


Dit snap ik niet helemaal.
Jij wordt niet vrolijk van zijn tuinbeurzen, waarom zou hij wel vrolijk moeten worden van jouw paardenhobby dan? Of van uitjes met je collega's?

In alle eerlijkheid; ik zou ook geen zin hebben om naar 'paardendingen' te gaan (en nou ben ik nog wel een soort van paardenmeisje) of om met collega's van de ander (en voor mij dus nagenoeg onbekend) te zijn.

Blomme
Berichten: 59
Geregistreerd: 28-05-15

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 02-11-16 15:28

Fabj3 schreef:
Het is verschrikkelijk moeilijk een knoop door te hakken, het besef te hebben dat het ineens over is.
Maar dat jij al zo goed door hebt dat dit niet de weg is naar een gelukkig leven, zou voldoende moeten zijn om toch een keuze te maken.
Ga op je gevoel af.

Wat ook erg veel kan verduidelijken voor jezelf is door 2 lijstjes te maken met de positieve en negatieve dingen in jullie relatie.

Heel veel sterkte!


Het lijstje positief zal langer zijn dan het lijstje negatief, alleen de zwaarte van de negatieve zaken wegen vrees ik meer door dan de positieve.

Hij is gek van ons leven samen, gek van ons huis, onze dierentuin,...

Iloscorp

Berichten: 1232
Geregistreerd: 20-09-15
Woonplaats: Lelystad

Re: Blijven of niet...

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-11-16 15:30

Misschien zie ik het over het hoofd, maar hoe staat jouw man hierin? Hoe kijkt hij ertegenaan?

Blomme
Berichten: 59
Geregistreerd: 28-05-15

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 02-11-16 15:32

Goof schreef:
Blomme schreef:
Zo heeft hij me eens op een feestje van de westernriding-wanderclub waar ik lid van ben me eens laten stikken en naar huis gereden zonder mij, omdat ik te lang stond te praten met iemand (over een paard die we beide kennen) terwijl hij naar huis wou. Bij events van mijn werk (en zo zijn er wel een paar per jaar) zit hij aan de kant op zijn gsm te prullen terwijl ik praat met de klanten en collega's (bij wie de partners wel vrolijk meedoen). Het is altijd maar schipperen en hopen dat hij niet boos wordt.


En daarnaast heel weinig gemeenschappelijke interesses. Ik heb mijn best gedaan om mee te gaan naar allerlei tuinbeurzen ed wat echt zijn ding is, maar ik word daar niet vrolijk van. Omgekeerd, mijn paard vind hij best wel leuk maar heeft geen interesse om mee te gaan naar paardendingen, ook al is het voor de lol om te kijken.


Dit snap ik niet helemaal.
Jij wordt niet vrolijk van zijn tuinbeurzen, waarom zou hij wel vrolijk moeten worden van jouw paardenhobby dan? Of van uitjes met je collega's?

In alle eerlijkheid; ik zou ook geen zin hebben om naar 'paardendingen' te gaan (en nou ben ik nog wel een soort van paardenmeisje) of om met collega's van de ander (en voor mij dus nagenoeg onbekend) te zijn.


Ik ga wel mee naar het jaarlijkse etentje van zijn badmintonclub, ik ken die mensen amper maar ik doe mijn best er een gezellige avond van te maken (vaak gezelliger voor mij dan voor hem), ik ga mee naar feestjes van zijn collega's en doe mijn best hen te leren kennen en daar zitten echt leuke mensen bij. Ik vind het eerder vreemd de collega's van je partner, dus de mensen waar hij dag in dag uit samen mee is, niet te willen leren kennen.

Blomme
Berichten: 59
Geregistreerd: 28-05-15

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 02-11-16 15:34

ilonamandjes schreef:
Misschien zie ik het over het hoofd, maar hoe staat jouw man hierin? Hoe kijkt hij ertegenaan?


Hij beseft dat ik niet gelukkig ben en dat hij me iets niet kan geven wat ik nodig heb. Hij is gisteren zelf met het voorstel gekomen of het niet beter is te stoppen. Maar hij is er kapot van.

Rocamor

Berichten: 11605
Geregistreerd: 21-11-02

Re: Blijven of niet...

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-11-16 15:42

En hoe ben jij eronder?

maar WAT heb je precies nodig wat jouw partner je niet kan geven?

Askja

Berichten: 5263
Geregistreerd: 13-11-01
Woonplaats: De Punt

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-11-16 15:44

Het kan aan mij liggen hoor, maar ik vind je best veeleisend op relatiegebied ... (wat overigens je goed recht is!) Ook zou ik het als partner in den vreemde niet leuk vinden als mijn partner er zo veel moeite mee heeft om mee te gaan naar mijn land van oorsprong en mijn familie.
Al met al roept het bij mij een beeld op dat je eigenlijk niet zo enorm veel meer wilt investeren in je relatie. Dan zou ik toch overwegen om er een punt achter te zetten want dan mist er kennelijk iets wezenlijks. Dat kan best veel dieper zitten dan de dingen die jij noemt.

zonnebloem18

Berichten: 25124
Geregistreerd: 10-06-04
Woonplaats: Assen

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-11-16 15:45

Misschien scheelt het al om gewoon te besluiten dat het prima is om bepaalde dingen apart te doen en dat echt te accepteren. Een beetje geforceerd gezellig doen daar wordt niemand gelukkiger van. Jij hebt jou dingen en je partner zijn dingen en hou dat gewoon zo veel mogelijk gescheiden.
Als je ziet dat je partner het ook niet naar de zin heeft zit je er zelf ook niet lekker meer. Dan moet je wel afspreken dat er geen verwijten worden gemaakt naar elkaar als er iets is waar de ander heen moet.

Brainless

Berichten: 30086
Geregistreerd: 19-07-03
Woonplaats: Munnekeburen

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-11-16 15:46

Blomme schreef:
Ik ga wel mee naar het jaarlijkse etentje van zijn badmintonclub, ik ken die mensen amper maar ik doe mijn best er een gezellige avond van te maken (vaak gezelliger voor mij dan voor hem), ik ga mee naar feestjes van zijn collega's en doe mijn best hen te leren kennen en daar zitten echt leuke mensen bij. Ik vind het eerder vreemd de collega's van je partner, dus de mensen waar hij dag in dag uit samen mee is, niet te willen leren kennen.

Maar niet iedereen heeft die instelling (ik iig niet...)
Ik ga nooit naar feestjes van mijn mans werk (partners worden de laatste jaren ook niet meer uitgenodigd..).

Elk jaar is er een personeelsfeest (het ene jaar met familieleden en de andere zonder).
Dus ik ga 1x per 2 jaar met zijn collega's ergens heen.
Dat is naar een dierentuin of de Efteling; dus je ziet elkaar ook niet veel.

Ik ga regelmatig met vriendinnen op pad (paarden"gedoe" en gewoon uit eten).
Dan gaat mijn man ook niet mee.
Die zit dan liever thuis, dan dat hij mee "moet" en het alleen over paarden gaat.

Als ik alleen ergens heen ga (als er geen vriendin is die mee kan) gaat hij wel eens mee.
Dat vindt hij dan ook gezellig, omdat ik dan niet alleen over paarden praat en wij het dan best gezellig hebben.

MarlindeRooz
Correspondent

Berichten: 34396
Geregistreerd: 27-02-10
Woonplaats: Onder de rook van Zwolle

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-11-16 15:47

anjali schreef:
Ik vind dat je getrouwd moet blijven. Je hebt een goede man die je niet mishandelt of misbruikt. Aan kleine verschillen moet je samen werken.Als je deze dumpt krijg je gegarandeerd spijt.

Moet van God zeker? Nou in mijn ogen moet je kiezen voor je eigen geluk! Als je niet optimaal gelukkig bent moet je dingen veranderen! :j

Blomme
Berichten: 59
Geregistreerd: 28-05-15

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 02-11-16 15:52

Askja schreef:
Het kan aan mij liggen hoor, maar ik vind je best veeleisend op relatiegebied ... (wat overigens je goed recht is!) Ook zou ik het als partner in den vreemde niet leuk vinden als mijn partner er zo veel moeite mee heeft om mee te gaan naar mijn land van oorsprong en mijn familie.
Al met al roept het bij mij een beeld op dat je eigenlijk niet zo enorm veel meer wilt investeren in je relatie. Dan zou ik toch overwegen om er een punt achter te zetten want dan mist er kennelijk iets wezenlijks. Dat kan best veel dieper zitten dan de dingen die jij noemt.


Ik ben de eerste jaren 2x per jaar meegegaan. Het komt er telkens op neer dat je de hele tijd genegeerd wordt want zij spreken geen woord Engels en ik kan wel wat Russisch maar niet voldoende om een volwaardig gesprek te voeren (maar heb wel de moeite genomen de basis te leren). En vaak verwijten te krijgen want ze hebben het zo niet voor het Westen, ik ben de "kapitalist". Het is er heel bekrompen en eng, 17 hoog in een sovjetflatje waar je je amper kunt draaien of keren in een grauwe stad. Eén van de laatste keren kreeg ik mijn stervende grootmoeder aan de lijn toen ik daar was en ik wist niet of we terug op tijd zouden zijn om afscheid te nemen van haar, ik crashte en kreeg de volle laag van mijn schoonouders waarom wij kapitalisten ons bejaarde familieleden dumpen in bejaardentehuizen ipv ze thuis te verzorgen en te laten sterven... om maar even de sfeer te schetsen.
Onderling lopen ze de hele tijd te bekvechten.

Mijn man loopt er zelf de muren op en telt na een dag af om terug naar huis te gaan...

Blomme
Berichten: 59
Geregistreerd: 28-05-15

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 02-11-16 15:55

Brainless schreef:
Blomme schreef:
Ik ga wel mee naar het jaarlijkse etentje van zijn badmintonclub, ik ken die mensen amper maar ik doe mijn best er een gezellige avond van te maken (vaak gezelliger voor mij dan voor hem), ik ga mee naar feestjes van zijn collega's en doe mijn best hen te leren kennen en daar zitten echt leuke mensen bij. Ik vind het eerder vreemd de collega's van je partner, dus de mensen waar hij dag in dag uit samen mee is, niet te willen leren kennen.



Als ik alleen ergens heen ga (als er geen vriendin is die mee kan) gaat hij wel eens mee.
Dat vindt hij dan ook gezellig, omdat ik dan niet alleen over paarden praat en wij het dan best gezellig hebben.


Daar zeg je het. Met anderen erbij is het zelden echt gezellig en dat mis ik. Om alles wat sociale contacten zijn alleen te moeten doen of met een partner te zitten die zich stierlijk verveelt...

Mavelle

Berichten: 4747
Geregistreerd: 30-03-08
Woonplaats: VS

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-11-16 16:04

MarlindeRooz schreef:
anjali schreef:
Ik vind dat je getrouwd moet blijven. Je hebt een goede man die je niet mishandelt of misbruikt. Aan kleine verschillen moet je samen werken.Als je deze dumpt krijg je gegarandeerd spijt.

Moet van God zeker? j


Wat een rare en nare reactie. Zit je iets dwars? Het komt een beetje zuur over. Wat dacht je van bij elkaar blijven vanwege je trouwgeloften?

TS, lastige situatie dit. Is het niet mogelijk om elkaar nog 'terug te vinden'? Ik denk dat je je 'samen gevoel' met je partner niet per se uit samen zijn met anderen hoeft te halen. Ik geloof dat ik deze periode even zou gebruiken om goed na te denken over de mogelijkheden en iets minder over losse situaties waarin hij missschien verkeerd gereageerd heeft. De hoofdlijn van het verhaal/probleem is als ik het goed begrijp dat hij geen Nederlands spreekt. Ik zou dat probleem SAMEN aanpakken. Welke taal spreek jij tegen hem?

Brainless

Berichten: 30086
Geregistreerd: 19-07-03
Woonplaats: Munnekeburen

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-11-16 16:05

Tja, ik doe ook veel sociale dingen (die IK leuk vind) alleen.
Dat is omdat IK degene ben die dat belangrijk vindt en mijn man vindt dat ook prima (dat ik dat doe).

Blomme
Berichten: 59
Geregistreerd: 28-05-15

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 02-11-16 16:11

Brainless schreef:
Tja, ik doe ook veel sociale dingen (die IK leuk vind) alleen.
Dat is omdat IK degene ben die dat belangrijk vindt en mijn man vindt dat ook prima (dat ik dat doe).


Ja, maar hebben jullie sociale dingen samen? Vrienden die je samen ziet? Is het leuk als koppel met anderen erbij? Ik hoef helemaal niet alles samen te doen verre van. Maar nu kunnen we bijna nergens samen heen als het niet bij ons tweetjes blijft, anders is het vervelend.

Eight

Berichten: 4067
Geregistreerd: 11-07-09

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-11-16 16:15

Ik denk persoonlijk dat het goed is om je eigen hobbys te hebben en tijd voor jezelf te nemen. Ik denk dat er redelijk wat stellen zijn die er samen heel gezellig uit zien op een beurs/collega/evenement, maar die thuis helemaal niet door een deur kunnen en de schijn voorhouden. Het is belangrijk om je te interesseren in je partner, maar naar mijn idee hoef je echt niet altijd overal samen heen. Probeer je partner erbij te betrekken als jullie samen ergens heen zijn, start een gesprek waarin hij ook mee kan praten. Dat was wat mijn vriend aangaf, hij vond het vervelend als we op visite waren dat ik continue gesprekken had waar hij totaal niet over mee kon praten. Hij voelde zich buiten gesloten.

Wat zijn de dingen aan hem waar jij blij mee bent? Waardeer je het wel genoeg, de dingen die hij voor jou doet? En doe jij genoeg voor hem? Schoonouders zijn vervelend, maar er zijn genoeg koppels die geen leuke schoonfamilie hebben maar waarbij de relatie toch gewoon goed werkt.

Hoe zit jij zelf in je vel? Voel je je gelukkig buiten je relatie om?
Laatst bijgewerkt door Eight op 02-11-16 16:17, in het totaal 1 keer bewerkt

Brainless

Berichten: 30086
Geregistreerd: 19-07-03
Woonplaats: Munnekeburen

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-11-16 16:16

Niet echt.
Ik heb 1 vriendin waarvan haar man een paar x meekomt, en dan hebben we samen ook veel lol.
Met hem kan mijn man super, en ze helpen elkaar regelmatig (lees paar x per jaar).
Mijn man is daarnaast niet zo sociaal.
Hij heeft geen eigen groep om zich heen.

De rest van mijn vriendinnen gaan ook zonder partner op pad, dus die mannen/jongens zie ik amper.

Goof

Berichten: 30616
Geregistreerd: 12-05-05
Woonplaats: Thuis

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-11-16 16:21

Eight schreef:
Ik denk persoonlijk dat het goed is om je eigen hobbys te hebben en tijd voor jezelf te nemen. Ik denk dat er redelijk wat stellen zijn die er samen heel gezellig uit zien op een beurs/collega/evenement, maar die thuis helemaal niet door een deur kunnen en de schijn voorhouden. Het is belangrijk om je te interesseren in je partner, maar naar mijn idee hoef je echt niet altijd overal samen heen.


Dat is nogal wat anders dan wat TS schetst, die geeft aan nergens heen te gaan met haar partner als er ook andere bij betrokken zijn.
Eigen hobby's en vrienden; prima. Maar nooit iets samen met andere doen lijkt mij ook heel vervelend.

Ygritte

Berichten: 726
Geregistreerd: 11-06-14

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-11-16 16:29

Ik vind eerlijk gezegd dat veel mensen hier makkelijk zeggen dat TS te veeleisend is of dat het feit dat ze haar hobby (kletsen met anderen en gezellig doen) niet kan uitoefenen omdat haar man deze dingen niet wil, geen reden is om aan je relatie te twijfelen. De man van TS rijdt zelfs weg als TS langer wil kletsen, dus dit is echt een groot punt van botsing in de relatie en een terugkerend patroon.

Wat ik uit het verhaal van TS begrijp is dat het bovendien niet het enige punt is. Ze zegt ook dat ze weinig gemeenschappelijke vrienden hebben, weinig gemeenschappelijke praat-onderwerpen en hobbies, en er is veel verwarring en irritatie onderling over kleine dingen.

Een relatie moet een aanvulling zijn, en als je elkaar wel lief vindt maar het ook een constante strijd wordt over irritaties van gedragspatronen die de ander nou eenmaal heeft, of om dingen te doen die je eigenlijk niet wil (meegaan naar feestjes die niet leuk vindt, eerder weggaan omdat de ander dat wil, samen activiteiten doen terwijl het heel geforceerd is) dan worden de negatieve dingen al gauw sfeerbepalend.

Natuurlijk heeft elke relatie minder leuke dingen, maar als de dagelijkse irritatie over relatief "kleine" dingen de dag en de relatie gaan overheersen - dingen als "Hij praat nooit eens gezellig mee", "Hij leert geen Nederlands", "Hij wordt heel geïrriteerd als ik bepaalde dingen doe dus houd ik maar dingen achter, wat is hij vervelend star" - dan mag je naar mijn mening best gaan twijfelen aan je relatie en is ieder een eigen weg gaan zeker een optie. Zéker als er al eerder een poging gedaan is een patroon te veranderen, maar als dit niet werkt.

Het is logisch dat je graag samen dingen wil doen en over dingen wil praten in een relatie. Als je dat belangrijk vindt en het kan niet, ben je heus niet "veeleisend" en wil dat heus niet zeggen dat je je maar moet schikken in een relatie waar dit niet kan en waar dit al jaren tot spanning leidt.

Eight

Berichten: 4067
Geregistreerd: 11-07-09

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-11-16 16:29

Goof schreef:
Eight schreef:
Ik denk persoonlijk dat het goed is om je eigen hobbys te hebben en tijd voor jezelf te nemen. Ik denk dat er redelijk wat stellen zijn die er samen heel gezellig uit zien op een beurs/collega/evenement, maar die thuis helemaal niet door een deur kunnen en de schijn voorhouden. Het is belangrijk om je te interesseren in je partner, maar naar mijn idee hoef je echt niet altijd overal samen heen.


Dat is nogal wat anders dan wat TS schetst, die geeft aan nergens heen te gaan met haar partner als er ook andere bij betrokken zijn.
Eigen hobby's en vrienden; prima. Maar nooit iets samen met andere doen lijkt mij ook heel vervelend.

Heb je de rest van mijn post ook gelezen? :) daar ben ik het mee eens, ik heb ook een aantal dingen gevraagd, redenen waarom hij misschien niet mee wilt. Het is niet leuk om altijd alleen te moeten gaan, je hoeft ook niet altijd samen. Proberen een mooie tussenweg te vinden. Als dat niet lukt lijkt het me niet dat TS ooit gelukkig zal worden. Althans niet met deze man.

MarlindeRooz
Correspondent

Berichten: 34396
Geregistreerd: 27-02-10
Woonplaats: Onder de rook van Zwolle

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-11-16 16:37

Mavelle schreef:
MarlindeRooz schreef:

Moet van God zeker? j


Wat een rare en nare reactie. Zit je iets dwars? Het komt een beetje zuur over. Wat dacht je van bij elkaar blijven vanwege je trouwgeloften?

Trouwgelofte = vaak kerkelijk.

Was meer benieuwd van wie dat dan zo "moet". :) Ben christelijk opgevoed dus ik ken de regels!

Maflinger_S
Berichten: 12416
Geregistreerd: 01-07-08

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-11-16 16:40

TS, bedankt voor je uitgebreide antwoorden. Zo krijgen we een beter beeld.

Ik denk dat je je verwachtingspatroon wat betreft het samen dingen ondernemen wat naar beneden zou kunnen bijstellen. Ik en mijn echtgenoot hebben het gezellig samen maar sociale evenementen met collega's of afspreken met vrienden doen we ook afzonderlijk van elkaar. Dat is vooral omdat de ander er niets aan heeft en dus liever iets anders gaat doen. Dat betekent wel dat er niet van te voren of achteraf gemopperd wordt over de tijd die hieraan besteed wordt, anders werkt het niet. En daarna heb je elkaar iets te melden en de ander is nog gezellig want die heeft zich niet ongemakkelijk gevoeld of zich verveeld.

Je al dan niet verdiepen in elkaars hobbies idem: we hebben als gezamenlijke hobby onze paarden maar we hebben ook afzonderlijke hobbies, waar de ander niet noodzakelijk heel blij van wordt of tijd en/of moeite in wil investeren maar we tonen wel altijd belangstelling en gunnen elkaar de ruimte.

Zou het kunnen gaan werken in jullie relatie als je meer ruimte neemt/krijgt om die sociale contacten die jij belangrijk vindt, te kunnen onderhouden zonder dat hij zich daarbij achter gesteld voelt?

Wat vakanties en familiebezoek betreft, ik herken het deels. Ik denk dat hier wel afspraken over te maken zijn, als jullie dat echt willen.
Qua familiebezoek, je zou kunnen afspreken dat je om en om mee gaat, dus niet elk jaar. Qua vakantie zou je hetzelfde kunnen doen of gescheiden op vakantie gaan. Dat zou prima kunnen gaan als je elkaar de ruimte gunt.