Bokt.nl

Karin schreef:

Zo eindigde ik jaren geleden tijdens een bezoekje aan Berlijn op de tweede dag met dikke migraine. Het was ook over de 30 graden en ik had te weinig gedronken (dat ook nog). Daar gingen mijn plannen voor de avond en voor de volgende dag... en ik wilde nog zo veel, want ik was tenslotte in Berlijn en ik had daar nog maar één dag over voor alles wat ik nog wilde doen.

Het meest actieve wat ik de volgende dag heb gedaan was een picknick met mezelf in een park. Het was een eyeopener om niet te veel te willen. Je bent op vakantie, je mag van alles, maar je moet helemaal niets. Ja, blijven ademen en goed voor jezelf zorgen

Ook als je ervoor kiest om helemaal niet te gaan, dan is dat altijd nog jouw keuze. Doe waar jij je het best bij voelt. Ik weet dat het mij in zo'n situatie uiteindelijk helpt om wél te gaan en een tandje lager te functioneren, maar dat is natuurlijk heel persoonlijk.

Bambi1995 schreef:

Er is een fb groep voor vakantie maatjes. Wellicht kun je daar op de korte termijn iemand vinden die met je mee wil?

Justme_Lisaa schreef:

Ik heb geen idee waar dat gevoel vandaan komt . Toen ik in Londen naar the Lion king ging, had ik daar totaal geen moeite mee, maar hier in Nederland naar Les miserabele zat ik toch even over te twijfelen. Terwijl het eigenlijk niets verschilt van elkaar. Misschien toch dat je dan op vakantie bent en het dan als normaal wordt gezien dat je dan alleen bent. Ik vind dat Nederlanders soms zo oordelend kunnen zijn als je daar dan alleen aankomt. Misschien zit het gewoon tussen m’n oren, want ik ben er ondertussen toch ook wel achtergekomen dat als je ergens heen wilt en niemand wil mee, je toch zelf moet gaan, anders ga je het nooit doen

kosseh schreef:

Justme_Lisaa, ik snap je wel. Zou ik ook hebben. Nog nooit helemaal alleen op vakantie geweest, maar als nog.
Zelf kijk ik in Nederland ook anders als ik iemand iets alleen zie doen, terwijl ik het in het buitenland leuk vind als iemand dat doet.
Met alleen wandelen vallen de blikken die je krijgt al op. Zeker als ik op een weekend dag door het duin in m'n eentje loop.

Mkango schreef:

En ter aanvulling hierop: als je wel gaat en je wilt uiteindelijk alleen maar in de airco van je appartement of bij het zwembad liggen, dan is dat ook oké. Ik heb ook weleens een vakantie gehad, waarbij ik véél minder heb gedaan dan ik in eerste instantie had gepland, deels ook omdat ik me niet helemaal top voelde, maar uiteindelijk was dat juist wat ik nodig had: relaxen met een fles ijskoude Fanta tegen m'n voorhoofd. (Ik heb wel wat dingen ondernomen, maar dus lang niet zoveel als ik eigenlijk wilde.)

Suliko schreef:

Ik zou toch gaan. Met jezelf zit je altijd, of het nu hier is of ergens anders. Het is dan aanlokkelijk om in je comfortabele bubbel te zitten (als in, de bubbel die je kent, niet comfortabel als in gemakkelijk), maar het kan ook juist heel vruchtbaar zijn om daar uit te stappen.
Als je er heen gaat zonder verwachtingen van jezelf, dus niets te moeten, niet het beste eruit willen halen, maar het gewoon over je heen laten komen en het met de dag bekijken kan het ook juist even de situatie waar je nu in zit doorbreken. Juist even met jezelf zijn!

Ik weet dat je net een prachtig veulentje bent verloren, maar heb eerder ook gelezen dat je een sterk verlangen hebt om alleen op pad te gaan. Juist met rouw en pijnlijke stukken kan het helpen om even uit je alledaagse omgeving te stappen. Is ook heel confronterend, maar in de confrontatie zit ook heling.
Toen ik in mijn eentje door Denemarken aan het fietsen was werd ik enorm geconfronteerd met rouw. Dat gebeurde ook wel in mijn dagelijks leven, maar daar had ik genoeg andere dingen om uit te checken, niet te voelen, bezig blijven. Tijdens het reizen alleen had ik rust, was ik in beweging, had ik maar één ding om op te focussen: mezelf. Ik ben even veel verdrietig geweest als blij, misschien zelfs meer verdrietig. En dan niet zomaar verdriet, nee, verdriet die eindeloos, verscheurend en bedreigend voelt. Ik heb regelmatig gedacht ‘dit gaat nooit meer over, ik zal voor altijd zoveel pijn voelen’. En juist dat toelaten van het verdriet, het dan maar accepteren (hoe onwelkom ook), heeft enorm bijgedragen aan het verwerken. Ben er nog lang niet hoor, maar toch kijk ik terug op die reis en zie ik wel de confrontaties die ik had, maar zie ik bovenal een geweldige ervaring waar ik regelmatig naar terugverlang.

Lang verhaal, maar je hoeft niet op je best te zijn om op reis te gaan.

Bambi1995 schreef:

Is dat echt zo dat Nederlanders bekend staan om het staren? Bizar. Waarom doen we dat dan eigenlijk?

Bambi1995 schreef:

Is dat echt zo dat Nederlanders bekend staan om het staren? Bizar. Waarom doen we dat dan eigenlijk?

Mkango schreef:

Karin schreef:

Zo eindigde ik jaren geleden tijdens een bezoekje aan Berlijn op de tweede dag met dikke migraine. Het was ook over de 30 graden en ik had te weinig gedronken (dat ook nog). Daar gingen mijn plannen voor de avond en voor de volgende dag... en ik wilde nog zo veel, want ik was tenslotte in Berlijn en ik had daar nog maar één dag over voor alles wat ik nog wilde doen.

Het meest actieve wat ik de volgende dag heb gedaan was een picknick met mezelf in een park. Het was een eyeopener om niet te veel te willen. Je bent op vakantie, je mag van alles, maar je moet helemaal niets. Ja, blijven ademen en goed voor jezelf zorgen

Ook als je ervoor kiest om helemaal niet te gaan, dan is dat altijd nog jouw keuze. Doe waar jij je het best bij voelt. Ik weet dat het mij in zo'n situatie uiteindelijk helpt om wél te gaan en een tandje lager te functioneren, maar dat is natuurlijk heel persoonlijk.

Ik heb ook altijd even wat tijd nodig om te acclimatiseren en te "landen," zeker als de temperaturen ook nog eens heel anders zijn dan waar ik vandaan kom (wat nog weleens wil gebeuren als je 's winters naar het zuidelijk halfrond gaat ). Mijn ouders konden daar vroeger echt boos om worden, dat ik binnen zat te lezen en niet buiten bij het zwembad zat, en dat zit er soms nog wel een beetje, maar wat jij inderdaad zegt: je bent op vakantie, je mag van alles, maar moet niks.

St Kitts was mijn bestemming waar ik uiteindelijk veel tijd met een fles Fanta voor de ventilator heb doorgebracht, maar ik ben ook een paar dagen wezen duiken, heb een beetje rondgereden in m'n auto (lekker over onverharde bergwegen in een auto die daar niet voor gemaakt is ), heb wat opgetrokken met de Amerikanen die ik ontmoette bij het duiken, heb wat op het strand gezeten en naar de zee gestaard met zonsondergng en heb wel wat dingen bezichtigd. Uiteindelijk kwam ik héérlijk uitgerust en opgeladen weer thuis. Het enige waar ik een klein beetje spijt van heb, is dat ik niet een dagje naar Nevis gegaan ben, maar ik had op dat moment écht geen zin en St Kitts & Nevis lopen niet weg. Dat is iets wat ik mezelf ook altijd voorneem: je bestemming loopt niet weg.

Mijn stijl van reizen is vaak ook meer 'scharrelend.' Ik kies twee of drie dingen die ik echt wil doen of zien - vaak is een van die dingen ook de reden van mijn bezoek -, en verder scharrel ik vooral wat rond, loop hier en daar een winkel of museum in, ga ergens zitten om wat te drinken etc. Daarom vind ik het ook lastig om iemand mee te nemen op vakantie, doordat ik dus alleen m'n overnachtingen plan en het verder echt per dag bekijk; ik ben dan altijd bang dat mensen hevig teleurgesteld zijn omdat er dagen zijn waarop ik alleen maar buiten rondloop, of juist vooral binnenblijf, museum in, museum uit kan lopen, maar ook gewoon een uur lang ergens op een bankje kan gaan zitten. (Wat ook weer allerlei leuke ontmoetingen met zich mee kan brengen, zoals een paar jaar geleden in Chantilly toen het bijna 40 graden was en een dame even wilde rusten met haar boodschappen. We hebben zeker 15-20 minuten zitten kletsen. )

Dorine92 schreef:

Even off topic maar is dit een aanrader? St kitts?

Momo94 schreef:

@Happy_Hippie
Naar Sabaton en 29 april samen met mijn ouders en broertje naar metallica.

Mkango schreef:

Dorine92 schreef:

Even off topic maar is dit een aanrader? St kitts?

Ik heb het prima naar m'n zin gehad, maar ik kan me voorstellen dat het voor veel mensen geen aanrader is. Het is een klein eiland, de stranden zijn niet heel mooi, je kunt ook niet echt snorkelen of duiken vanaf de stranden, het is allemaal vrij 'run down,' afgezien van de resorts waar veel Amerikanen zitten en de plekken waar de cruisepassagiers naartoe gaan, buiten het hoogseizoen is lang niet alles open en er zijn ook niet echt toeristenhotspots waar je je een dag kunt vermaken.

Voor mij was het prima, want ik ben een paar dagen gaan duiken, heb heerlijke karkó en Johnny cakes gegeten, heb m'n auto tot z'n limieten gedreven door over de heuvels aan de voet van de vulkaan te rijden, en ga gewoon tussen de locals zitten op het strand of met het avondeten, maar ik denk dat twee weken op St Kitts voor veel mensen echt veel te lang zou zijn. Het is geen bestemming die vergelijkbaar is met bijvoorbeeld Curaçao.

Happy_Hippie schreef:

Ik zit nu op het vliegveld in Charleroi reis met de trein is goed gegaan in een keer goed voor het eerst
Daardoor wel echt veeeel te vroeg op het vliegveld aangekomen (had rekening gehouden met obstakels gezien 3uur met de trein).

Nu wachten en om 11:55 vliegen.
Blijf er met een dubbel gevoel heen gaan maar hopelijk heb ik het naar men zin ga hebben.
Vind t ook wel dood eng heel eerlijk gezegd hoor vreemd land alleen