Bokt.nl

**Geplaatst**: 05-08-19 16:39

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 05-08-19 16:39

Rouwen om iets dat geweest is is altijd moeilijk. Of het nu om een overlijden, einde van een relatie of afscheid van je allerliefste huisdier is, makkelijk is het nooit. Het is alleen de kunst om er niet in te blijven hangen.

**Geplaatst**: 05-08-19 19:21

Geplaatst: 05-08-19 19:21

bigone schreef:
Rouwen om iets dat geweest is is altijd moeilijk. Of het nu om een overlijden, einde van een relatie of afscheid van je allerliefste huisdier is, makkelijk is het nooit. Het is alleen de kunst om er niet in te blijven hangen.

Ja daarnaast de rouw van wat nooit meer komt..
Best lastig om de balans erin te vinden, ik ben zelf iemand die te vaak dingen heeft weggestopt waardoor zich er een muurtje rond mijn hart had opgebouwd, en de pijn er later opeens uit komt.

Dat wil ik niet meer, waardoor ik me dan nu soms afvraag of ik het niet onbewust doe, omdat ik relatief weinig huil/verdriet heb. Het doet vooral pijn..

**Geplaatst**: 05-08-19 21:37

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 05-08-19 21:37

Iedereen gaat er ook anders mee om en verwerkt het op zijn eigen manier. Ik voel zelf die pijn ook heel erg, vooral dat het heel zwaar voelt. Maar ook echt intense huil/paniekbuien en dat is ook wel echt heel naar. Het komt dan zo binnen, terwijl ik het me soms ook juist weer nog niet helemaal realiseer. Daar is het vast ook nog te vers voor...

**Geplaatst**: 05-08-19 22:32

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 05-08-19 22:32

Ja die paniek, dat herken ik wel. Je bent opeens helemaal nergens meer zeker van, en dat is eng.

**Geplaatst**: 08-08-19 20:12

Geplaatst: 08-08-19 20:12

**Geplaatst**: 08-08-19 20:46

Geplaatst: 08-08-19 20:46

Wauw, die tweede is mooi.

Ik helemaal vrede en klaar met situatie met ex, drie keer raden wie er net appt... Of ie langs mag komen. Dus... 8)7

**Geplaatst**: 17-08-19 16:41

Geplaatst: 17-08-19 16:41

Mandarijn schreef:
Wauw, die tweede is mooi.

Ik helemaal vrede en klaar met situatie met ex, drie keer raden wie er net appt... Of ie langs mag komen. Dus...

Hoe is dat afgelopen?

Hier mis ik hem alleen nog als ik moe ben of slecht in mijn vel zit. Maar het wordt steeds beter.

**Geplaatst**: 17-08-19 23:49

Geplaatst: 17-08-19 23:49

Ugh, hoelang duurt het voordat je iemand kan 'vergeten'? _-:(

Of je er ten minste niet bijna constant mee in je hoofd zit... Ik zat vandaag weer even in de 'romantiseer alles' fase. Bij elk ding denken; wat zou zij hierop zeggen? Dit zou ik aan haar laten zien. Hoe zou zij hierop reageren? We eten sperziebonen, *naam* houdt niet van sperziebonen. :roll:

Ik heb zeker mijn betere dagen gehad, maar ik denk nog dagelijks aan haar. De laatste dagen word ik weer wakker en zitten mijn gedachten direct bij haar. (Soms zelfs; oh ik denk nu niet aan *naam*. De ironie. :')

) Op sommige momenten mis ik haar weer zo hard dat ik bijna 'wanhopig' word en terug in die negatieve cirkel terechtkom. Moet ik me er continu van bedwingen om niet even haar FB te checken. We hebben elkaar nog als vriend, ik volg haar enkel niet meer (krijg dus geen berichten van haar op mijn tijdlijn). En ik weet dat het destructief voor mezelf is om dan toch even te kijken. Aan de andere kant denk ik dan weer; moet ik niet gewoon met de waarheid leren omgaan? In plaats van het altijd te ontwijken om niet gekwetst te worden.
Ondanks dat ik wel weet dat het beter is dat we uit elkaar zijn.. Soms denk ik dat ik gewoon verslaafd ben aan het 'verlangen naar' en romantiseer ik net iets te graag.

Gisteren had ik een gesprek met mijn vader, waarom het niet werkte tussen ons etc. En dan voel ik mij wel terug even beter, dan kan ik alles plaatsen, rationeel nadenken. Kan ik naar de toekomst kijken (met iemand anders). Maar soms lijk ik dat allemaal weer te vergeten.

Dan ga ik me afvragen; "heeft ze wel van me gehouden als ze het uitmaakt om die reden?" (Als ik normaal nadenk dan weet ik dat het 'ja' is) "Kon ze niet gewoon wat harder proberen?" Ik zit met de gedachtengang dat liefde 'alles' kan overwinnen, wanneer je van iemand houdt dan ga je er gewoon voor ongeacht de omstandigheden. Dat strijkt niet met wat er tussen ons gebeurd is. Ik heb het moeilijk gehad om mij in te leven in haar gedachtengang, haar problematiek. Als ik het begrijp dan geeft het mij wel meer rust. Alleen valt dat begrip soms weer weg. Het is dat ik mezelf eraan moet herinneren dat ik niet de enige ben die pijn heeft door deze breuk. "Kunnen we het niet opnieuw proberen?", "Wat als ik nooit meer iemand tegenkom waarmee ik een goede klik heb?" Want eerlijk, ik heb nu vrienden die ik 3-8 jaar ken, maar de mensen die ik in tussentijd heb leren kennen blijven met moeite hangen. Alleszins niemand op het niveau waarvan ik denk; hiermee klikt het geweldig, jou kan ik een vriend noemen. Ik heb mijn kotgenoten die allemaal vreselijk leuk zijn, we doen veel dingen samen, gaan samen uit, we kaarten, koken, maar dat blijft anders. (De ironie ook dat alle mensen die ik in tussentijd heb leren kennen in september 'intensief' op mijn pad kwamen. En die bleven nooit. Met mijn ex kreeg ik ook in september intensiever contact. Ik grapte toen nog tegen haar dat ik een patroon zag. Want die mensen, die bleven nooit.

)

Het blijft een opgave. Stoppen met het romantiseren van de periode toen we elkaar pas leerden kennen en hoe het nu is. Realistisch proberen te blijven.

Misschien moet ik maar een plaktattoo nemen met de redenen waarom het niet gaat.

Anyway, volgende week zaterdag heb ik mijn herexamen en een paar dagen daarna vertrek ik naar Spanje met een vriendin. Ik hoop gewoon dat ik niet constant ga zitten denken van 'normaal was ik hier nu met haar'. (Natuurlijk heb je hier deels zelf ook controle over, maar het blijft een werkpuntje)

Sorry voor de onsamenhangende post. :')

Fijn dat het bij jou wel al wat beter gaat MarlindeRooz! Die momenten herken ik ook wel.

**Geplaatst**: 18-08-19 00:20

Geplaatst: 18-08-19 00:20

Herkenbaar hoor DezeNaam

onsamenhangend, lekker boeiend, lekker van je afschrijven helpt

Ik heb vooral het gevoel dat ik met hem zo verbonden ben.. en idd. dan het idee hebben dat ik met niemand ooit weer zo'n verbinding ga krijgen, en dan een hele waslijst hebben van alles wat we samen hadden om daar dan aan te denken.. en me niet voor te kunnen stellen dat ooit weer te hebben.

Terwijl mijn ratio prima weet dat ik ook meer verdien in een relatie, dat we nu niet geschikt voor elkaar zijn. En dan komt ook direct mijn "maar liefde kan toch alles aan?", ook dat herken ik.. heel erg het gevoel hebben dat we wel weer bij elkaar komen, of het nou nu is of over een tijd.. gaat echt helemaal nergens over! Ik wil het loslaten, niet op hoop verder teren.

Maar ik merk wel dat het langzaam minder wordt.. het aan hem denken. Afgelopen zondag een erg leuk feestje gehad en zoveel liefde gevoeld door de mensen om mij heen dat ik toen heel goed besefte dat ik die liefde alleen kan voelen omdat dat in mij zit en ik me er op dat moment voor openstel. Dat ik die liefde ook verdien.. dus dat is nu mijn doel, op naar zelfliefde en acceptatie, me vrij voelen in wie ik ben.

Ik slaap nog relatief slecht, en hoe minder slaap hoe meer gedachten overdag.. dubbel vermoeiend.

**Geplaatst**: 18-08-19 10:23

Geplaatst: 18-08-19 10:23

Ik denk dat de “angst” om nooit weer iemand zoals hem/haar tegen te komen never de reden mag zijn om genoegen te nemen met een relatie waarin het niet lekker loopt of die niet goed voor een van de twee is.

**Geplaatst**: 26-08-19 09:51

Geplaatst: 26-08-19 09:51

bigone schreef:
Ik denk dat de “angst” om nooit weer iemand zoals hem/haar tegen te komen never de reden mag zijn om genoegen te nemen met een relatie waarin het niet lekker loopt of die niet goed voor een van de twee is.

Dit, liever geen relatie dan een slechte relatie.

Ik heb Azië-figuur een lang bericht gestuurd. Kwam hem vrijdag tegen en waren elkaar zo aan het ontwijken dat het mij enorm frustreerde. Het effect is wel dat ik eindelijk mijn spijtbetuiging heb, een sorry en dat hij mij niet zo had moeten behandelen. Ik wil het graag geloven, dat hij echt spijt heeft... Maar ergens knaagt het. Want waarom pas spijt aangeven wanneer je al 3 maanden verder bent? Zijn woorden lijken niet op zijn acties zeg maar... Dus ik heb toch aanvullende vragen gesteld. Ik wil namelijk door, de boel afsluiten en mij richten op nieuwe mensen. Moet toch weer gaan daten... En merk dat alles dat is gebeurt dat gigantisch tegenhoud. Ik durf niet meer -O-

**Geplaatst**: 26-08-19 10:17

Geplaatst: 26-08-19 10:17

En waarom laat je dat afhangen van van hem? Denk je dat wat hij ook zegt of doet dat daardoor de afsluiting plaats vind en je spontaan verder kan?

Je bent zelf de enige die door kan gaan en alles kan afsluiten, hoe banketstaaf dat dan ook kan voelen. Je bent er zelf verantwoordelijk voor, neem die verantwoordelijkheid. Als je last hebt van wat er is gebeurd en niet meer durft: ga er mee aan de slag! Het zit in jezelf, niets buiten jezelf gaat zoiets oplossen.

En ja makkelijker gezegd dan gedaan, maar uiteindelijk kan je of blijven hangen of iig proberen verder te gaan en jezelf daarmee ook beter en sterker te maken. We moeten ons geluk niet laten afhangen van anderen, we mogen ook gelukkig zijn zonder de erkenning van iemand anders.
Ik zit zelf nu ook in dit proces..

**Geplaatst**: 26-08-19 10:45

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 26-08-19 10:45

Ik laat het niet afhangen, ik wil antwoorden op een aantal vragen. Duidelijkheid en afsluiting. Ik moet zeggen dat ik al een heel eind verder ben dan 3 maanden geleden. Maar ik heb geen zin om elke keer als ik hem tegen kom boos te worden omdat ik dingen niet kan plaatsen. Geloof mij, ik heb al heel wat verantwoordelijkheid genomen om los te komen. En nu is het tijd om de kleine puzzelstukjes nog aan elkaar te knopen en door te gaan. Als ik het niet had willen afsluiten dan had ik hem geen bericht gestuurd. Ieder doet het op zijn eigen manier.

**Geplaatst**: 26-08-19 22:41

Geplaatst: 26-08-19 22:41

MarlindeRooz schreef:
Mandarijn schreef:
Wauw, die tweede is mooi.

Ik helemaal vrede en klaar met situatie met ex, drie keer raden wie er net appt... Of ie langs mag komen. Dus...

Hoe is dat afgelopen?
.

Heb gezegd dat ie z'n spullen kon komen halen, want ik was toevallig 5 minuten bij 'm vandaan. Probeerde ie nog dat ik ze wel kon brengen (want dan kon ik namelijk ook gelijk blijven want dat vond ie wel gezellig, dacht 't niet dus 8)7

), toen ik daarop nee zei en zei "hier ophalen graag of niet" wilde ie niet want 'dan zag ie me te kort'.

3 maanden niks gehoord he, helemaal niks. Hoe komt ie erbij. :')

Sindsdien gelukkig niks meer gehoord.

**Geplaatst**: 27-08-19 11:05

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 27-08-19 11:05

Ik had een tas voor zijn deur gezet, aangebeld en weer naar mijn auto gelopen, dahaaaaag ben jij van die troep af en hoef je hem verder niet te zien. Zomaar weggooien mag namelijk ook weer niet kun je het beter gewoon voor zijn deur zetten als je weet dat ie thuis is.

**Geplaatst**: 27-08-19 12:38

Geplaatst: 27-08-19 12:38

Ik had het wel gewoon weggegooid. Voor die datum kan je het komen ophalen. Kom je niet dan gooi ik het weg. Klaar. Graag of niet.

**Geplaatst**: 27-08-19 13:08

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 27-08-19 13:08

Weggooien ga ik niet doen.
Als ik nog een keer in de buurt ben ga ik het inderdaad voor z'n deur zetten. Ben er wel klaar mee inmiddels. :')

**Geplaatst**: 01-09-19 08:20

Geplaatst: 01-09-19 08:20

bigone schreef:
Ik denk dat de “angst” om nooit weer iemand zoals hem/haar tegen te komen never de reden mag zijn om genoegen te nemen met een relatie waarin het niet lekker loopt of die niet goed voor een van de twee is.

Voor iedereen die in een rot relatie zat met veel ups en downs, maar die wel veel van z'n partner houdt: het kan echt anders!!

Ik kom uit exact zo'n relatie en was er van overtuigd dat ik nooit meer zo dol kon zijn op iemand. Punt is: door die vele ups en downs raak je als het ware verslaafd aan je ongezonde relatie. Google het maar eens, het kan echt.

Een ongezonde relatie brengt je niks goeds. Je gaat er aan kapot. Dus stop er mee en kies voor je zelf, hoe moeilijk ook. Je hebt namelijk gewoon recht op een gelukkig leven!

Ik ben inmiddels 2 jaar verder na de breuk met mijn misselijkmakende ex. En vorig jaar rond deze tijd kwam ik iemand tegen waarvan ik vanaf het eerste moment dacht: wauw!!

We wonen inmiddels samen en trekken van het voorjaar in onze eigen koopwoning en guess what? Het is echt een verademing vergeleken met de ongezonde relatie die ik had. Ik ben onwijs dol op mijn huidige vriend. Hij heeft het complete plaatje voor mij en ik ben nog nooit zo gelukkig geweest.

En nu denken de meesten vast: ja ja.. Maar dat gaat mij nooit gebeuren.

Maar echt.. Dit kan ook bij jou zo gaan.

**Geplaatst**: 01-09-19 08:55

Re: tranen, breakups & liefdesverdriet

Geplaatst: 01-09-19 08:55

Same here

**Geplaatst**: 01-09-19 10:27

Geplaatst: 01-09-19 10:27

DezeNaam schreef:
Ugh, hoelang duurt het voordat je iemand kan 'vergeten'? Of je er ten minste niet bijna constant mee in je hoofd zit... Ik zat vandaag weer even in de 'romantiseer alles' fase. Bij elk ding denken; wat zou zij hierop zeggen? Dit zou ik aan haar laten zien. Hoe zou zij hierop reageren? We eten sperziebonen, *naam* houdt niet van sperziebonen. Ik heb zeker mijn betere dagen gehad, maar ik denk nog dagelijks aan haar. De laatste dagen word ik weer wakker en zitten mijn gedachten direct bij haar. (Soms zelfs; oh ik denk nu niet aan *naam*. De ironie. ) Op sommige momenten mis ik haar weer zo hard dat ik bijna 'wanhopig' word en terug in die negatieve cirkel terechtkom. Moet ik me er continu van bedwingen om niet even haar FB te checken. We hebben elkaar nog als vriend, ik volg haar enkel niet meer (krijg dus geen berichten van haar op mijn tijdlijn). En ik weet dat het destructief voor mezelf is om dan toch even te kijken. Aan de andere kant denk ik dan weer; moet ik niet gewoon met de waarheid leren omgaan? In plaats van het altijd te ontwijken om niet gekwetst te worden.
Ondanks dat ik wel weet dat het beter is dat we uit elkaar zijn.. Soms denk ik dat ik gewoon verslaafd ben aan het 'verlangen naar' en romantiseer ik net iets te graag.

Sorry dat ik zo binnen kom vallen, maar bij mij duurt dit inmiddels al veel te lang

Ik was begin van dit jaar met een jongen en echt nieteens lang, 2 maanden ofzo. Maar we facetimeden (?) elke dag heel veel waardoor het echt heel intens was. Ik ben op hem voor het eerst echt verliefd geweest en ik vond het heeerlijk. Maar ik zit er nu nog steeds mee. Tenminste, ik heb zo m'n fases. Soms denk ik; hey ik ben er echt overheen. En soms denk ik alleen maar aan hem. Vooral dat romantiseren is een ding, want op het eind was het gewoon heel poedersuiker en behandelde hij me ook echt niet oke, maar daarvoor was alles echt zo perfect.
Je zou echt denken girl get over it, je kende m maar heel kort. Maar het is zo moeilijk. Zou m echt heel graag gewoon vergeten, maar dat heb ik helaas niet zo voor het zeggen. Oh en hij schijnt ook een soort zesde zintuig te hebben. Als ik niet meer aan hem denk krijg ik ineens een berichtje van m, al-tijd :')

Heb nu ook wel 'hoge' standaarden voor een volgende, omdat ik nu weet hoe het is om verliefd te zijn en dat wil ik absoluut nog eens meemaken. Ik heb na hem ook zeker wel gedate, maar bij niemand kreeg ik zo'n gevoel. Hoeft natuurlijk ook niet gelijk te gebeuren, maar bij hem had ik dat wel.

**Geplaatst**: 01-09-19 19:53

Geplaatst: 01-09-19 19:53

Pff, het is lastig als je ex je terug wilt, maar je verliefd bent op iemand anders.

Omdat ik ondanks de ups&downs, echt merk dat hij het wel nog meent.

**Geplaatst**: 01-09-19 21:25

Geplaatst: 01-09-19 21:25

*komt onder steen vandaan*

Weten jullie nog, die jongen die van mij veranderingen af wilde dwingen (afvallen, paard liefste de deur uit etc etc.) En anders "zijn er honderden andere vrouwen die wel op mij zitten te wachten"...

Die swipte ik net naar links :')

Enfin, nadat ik hulp heb gezocht kan ik nu oprecht zeggen dat het nu pas na een jaar goed met mij gaat. Dus mensen, er is echt licht aan het eind van de tunnel. Vanuit een put kan je alleen maar omhoog! En nee, een ex is nog niet zomaar ineens gewist uit je hoofd. Maar de emoties er omheen veranderen langzaam.

**Geplaatst**: 04-09-19 14:20

Geplaatst: 04-09-19 14:20

Banyu schreef:
Pff, het is lastig als je ex je terug wilt, maar je verliefd bent op iemand anders.

Omdat ik ondanks de ups&downs, echt merk dat hij het wel nog meent.

Wat is daar lastig aan? Lijkt mij zo klaar als een klontje?

**Geplaatst**: 08-09-19 09:43

Geplaatst: 08-09-19 09:43

Ik ben nu voor het eerst in tijden een dag alleen. Maar ik blijf het lastig vinden op zondagen. Mis het heel erg om samen te knuffelen en te doen.

Mis hem niet echt, meer het gezelschap.

**Geplaatst**: 08-09-19 11:57

Geplaatst: 08-09-19 11:57

MarlindeRooz schreef:
Ik ben nu voor het eerst in tijden een dag alleen. Maar ik blijf het lastig vinden op zondagen. Mis het heel erg om samen te knuffelen en te doen.

Mis hem niet echt, meer het gezelschap.

Hetzelfde hier. :(:)

Tien dagen naar Spanje geweest, viel erg goed mee hoevaak ik aan haar moest denken (al was dat zeker nog dagelijks). Maar eenmaal thuis kreeg mijn hoofd weer even de ruimte om erop los te gaan.

Maar goed, dat toont misschien wel dat je die persoon dus eerder mist wanneer je alleen bent en behoefte hebt aan gezelschap. Op zich zegt dat ook wel al wat.