Bokt.nl

**Geplaatst**: 15-09-20 20:43

Re: Hoe moet ik verder?

Geplaatst: 15-09-20 20:43

Dat je je machteloos voelt snap ik.
Maar om je ziek te melden is wel verstandig bij het uwv.
Zodra als dat je dit gedaan hebt is je hoofdpijn vermoedelijk ook minder.

En je staat niet helemaal alleen, je hebt ons. Wij steunen je graag qua advies waar het kan

**Geplaatst**: 29-09-20 10:53

Re: Hoe moet ik verder?

Geplaatst: 29-09-20 10:53

Hoe gaat het nu? Heb je je nog ziek gemeld bij het UWV?
En hoe is het met je hoofdpijn? :(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-10-20 01:25

Geplaatst door de TopicStarter : 01-10-20 01:25

Thanks voor jullie lieve berichtjes, Hagelslag en Cayenne.

Ik heb me nog niet ziek gemeld bij het UWV. Advies was om dat na vier weken te doen, omdat ze anders terug zouden kunnen gaan naar mijn oude werkgever en dat is niet de bedoeling.
Ik had ook nog eens een document met de vraag naar meer info over het hoofd gezien. Kreeg ik vorige week ineens bericht dat de ww-aanvraag was afgewezen, omdat ik niet had gereageerd op het document. Meteen gebeld en gelukkig kon ik het alsnog opsturen. Ik heb daarom nog geen ww toegekend gekregen en ik ben bang dat ik dat helemaal niet krijg, ook niet met terugwerkende kracht voor september, als ik me nu al ziek meld voordat de ww-uitkering toegekend is.

De hoofdpijn is uiteindelijk na een week weggegaan nadat een fysio me los heeft gemaakt, gelukkig. Af en toe schiet het er wel weer in, die spanning in m'n hele rug en nek, maar als ik meteen een paracetamol inneem, zakt het weer af.

Verder gaat het gewoon niet lekker. Hier durf ik er eerlijk over te zijn. Elke dag is een strijd om niet te verdrinken in depressie. Mijn wekker gaat om acht uur. Dan snooze ik tot een uur of elf. Hoe later ik uit bed ga, hoe korter de dag duurt. Ik heb mentaal geen energie om eten te koken. Ik eet brood met kaas en maak een pan soep voor meerdere dagen, elke keer van een andere groente. Of ik eet kwark over havermout met fruit. Ritme is totaal weg. Ik eet als ik honger heb (of stress..) al is dat om een uur 's nachts. Rond een uur of twee ga ik naar bed. Als ik eerder ga, slaap ik niet, lig ik te piekeren of te janken. Logisch ook, als ik zo laat pas uit bed ga. Maar de dag is nu al een struggle, laat staan als hij drie uur langer duurt.
's Morgens voel ik me redelijk. Naarmate de dag vordert, wint de depressie terrein. 's Avonds wacht ik tot ik tol van de slaap, zodat ik niet te lang wakker lig. Ik ben bang om naar bed te gaan.
Alles kost moeite, overal moet ik bij nadenken. Tandenpoetsen, aankleden.. het huishouden lukt niet. Ik kan me er gewoon niet toe zetten.
Ik zit elke dag wel negen uur op mijn telefoon te hopen dat de tijd wat sneller gaat en dat ik me er misschien wat beter van ga voelen. Dag voor dag..
Ik wenste dat ik een robot was die gewoon zonder emoties en zonder gevoel de dag door kon rollen.
Van mijn ptss heb in ook weer meer last. Ik voel handen op mij lichaam, ik ben bang om naar buiten te gaan (heb de overtuiging dat ik het op me afroep om aangereden te worden als ik naar buiten ga), triggers zijn heftiger..
Ik voel me gewoon alleen. En ik ben boos op het UWV. Dat die over míjn leven mogen beslissen, terwijl zij mij niet kennen. Als ik voel dat ik kan werken, ben ik de eerste die dat aan zal geven. Al zal het misschien ook wel goed zijn om afleiding te hebben. Maar ik weet niet hoe ik daar dan vorm aan zou kunnen geven zonder dat er druk op zit en het extra spanning geeft.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-10-20 21:05

Geplaatst door de TopicStarter : 09-10-20 21:05

Ik heb zo'n stress voor de hoorzitting.. Met mijn psycholoog heb ik afgesproken dat ik een brief ga schrijven, zodat ik die voor kan lezen. Dan kan ik in ieder geval niets vergeten.
Ik ben zo bang voor de uitkomst. Wat als ze zeggen dat ik kan werken en dat kan niet?
Ik ben bang voor moeilijke vragen, dat ik dichtklap, dat ik het ga bagatelliseren.
De laatste dagen heb ik een drukkend gevoel op de borst. Ik wijt het aan de stress. Alles wat er speelt, zit constant in mijn hoofd, ik kan het niet loslaten. Ondertussen moet ik de verwijzing voor vervolgzorg regelen en nog andere dingen die ik niet kan delen hier. Ik ben zo ongeveer elke dag telefoontjes aan het plegen, mails aan het sturen en brieven op de post aan het doen. Ik heb gewoon geen rust in mijn hoofd. Het zijn dingen die moeten gebeuren, maar alles erom heen staat stil. Mijn huishouden, slapen gaat niet goed, eten koken lukt niet. Ik merk dat ik qua veerkracht weer aan het inleveren ben. Ik word vergeetachtig, meer paniekerig en somberder. En dan te bedenken dat het nog een paar weken gaat duren tot de hoorzitting en het traject daarmee niet is afgerond waarschijnlijk. Het maakt me gewoon kapot. Ik moet sterk zijn, maar ik heb het gevoel dat het op korte termijn een kwestie van buigen of barsten wordt.

**Geplaatst**: 09-10-20 21:21

Re: Hoe moet ik verder?

Geplaatst: 09-10-20 21:21

Hoorzitting ivm wel of niet kunnen werken.
Maar meid, als je dicht slaat ivm stres. Dan is het alleen maar overduidelijk dat je het niet aankunt. En ook niet kunt werken.

Dus maak de brief. Geef ze de ink van het topic. Of print uit wat jij hier in het topic typt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-10-20 22:08

Re: Hoe moet ik verder?

Geplaatst door de TopicStarter : 09-10-20 22:08

Klopt.. als het UWV er nou ook maar zo over denkt en niet zegt: je kunt prima schroefjes tellen. Of zo iets..

**Geplaatst**: 09-10-20 22:10

Re: Hoe moet ik verder?

Geplaatst: 09-10-20 22:10

Nou ik denk niet dat dat zo snel gaat gebeuren

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-10-20 22:11

Re: Hoe moet ik verder?

Geplaatst door de TopicStarter : 09-10-20 22:11

Ik weet het niet.. Je hoort zulke horrorverhalen van het UWV.

**Geplaatst**: 09-10-20 22:18

Geplaatst: 09-10-20 22:18

Hoi meis,
wat naar dat je zo tegen de hoorzitting op ziet!
Het klinkt ook wel heftig, als een soort rechtszaak. Niet alsof ze in gesprek gaan, maar idd dat jij je verhaal / je argumenten / de simpele feiten naar voor moet brengen.
Hoe weinig energie je hebt, hoe rot het gaat, dat bijvoorbeeld huishouden er bij in schiet want geen energie, dat grenzen aangeven een gigantisch probleem is - zet al die dingen de komende dagen in een brief en oefen met het voorlezen.
En overleg met je psychologe over de formulering of zet het hier (of per pb).
Houd je haaks!
(Probeer "niet meer uwv-horror te denken dan strikt noodzakelijk"...!)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-10-20 19:55

Geplaatst door de TopicStarter : 11-10-20 19:55

Morgen ga ik op papier zetten wat ik voor wil lezen. Ik ga alle verslagen erbij pakken. Er staan dingen in die gewoon niet kloppen. Of beoordelingen die gebaseerd zijn op aannames die niet uitgekomen zijn.
Ik houd ook vanaf vrijdag een dagboek bij waarin in kort opschrijf hoe de dag is gegaan en hoe ik me voel. Dat kan ik ook gebruiken bij het gesprek. Zaak is dat ik het tastbaar en concreet maak voor mezelf, zodat ik goed beslagen ten ijs kan komen.
Als ik dat heb gedaan, zal ik ook wel meer een gevoel van controle hebben.
De vermoeidheid hakt er weer heel erg in de laatste dagen. Logisch ook. Nog twee weken tot het gesprek..
Ik probeer die horror-verhalen een beetje van me af te zetten, maar het zit toch constant in mijn hoofd. Gelukkig is mijn psycholoog het er ook mee eens dat het niet handig is om nu al te gaan werken. Kan ik eisen dat het UWV bij haar informatie opvraagt? Stel dat ze zeggen dat ze dat niet nodig vinden ofzo..

**Geplaatst**: 11-10-20 20:40

Geplaatst: 11-10-20 20:40

Wat ik niet snap in dit verhaal is dat jij je niet ziek meldt/gemeld hebt.
Want feitelijk ben je al langer ziek.
Daarmee omzeil je voor je vorige werkgever de poortwachterregeling (wat voor hem/haar veel geld bespaart), maar jij zit daardoor met de gebakken peren.
Of zit het anders?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-10-20 21:13

Geplaatst door de TopicStarter : 11-10-20 21:13

Het is me wel uitgelegd, maar ik heb geen idee hoe dat precies zat. Ik stuur je wel ff pb

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-10-20 22:46

Geplaatst door de TopicStarter : 18-10-20 22:46

Zo, maar weer eens een update schrijven. De hoorzitting zit er aan te komen. Mijn jurist heeft me een beetje gerust kunnen stellen.
Ik heb bijna elke dag hoofdpijn en de fysio heeft een flinke klus aan me. Wat vooral heel vervelend is, is dat ik zo slecht slaap. Overdag voel ik me gesloopt en als ik in bed lig, voel ik me klaarwakker. Alsof er een tl-buis aan gaat in mijn hoofd.
Mijn schildklier is ook weer van slag, waardoor ik weer heel erg moe ben. Ergens positief dat het precies rond de hoorzitting is.
Van de week even het definitieve verhaal op papier zetten voor de hoorzitting (wil iemand het lezen voor me?). En ik ga wat bewuste ontspanningsmomenten inbouwen in mijn dag. Een meditatie of even stretchen. Hopelijk helpt dat voor de onrust in mijn hoofd en de spanning in mijn lichaam.

**Geplaatst**: 19-10-20 04:34

Geplaatst: 19-10-20 04:34

Heb je het aan je jurist laten lezen? Ik denk dat dat het belangrijkste is.
Wanneer is de hoorzitting?

**Geplaatst**: 19-10-20 08:58

Re: Hoe moet ik verder?

Geplaatst: 19-10-20 08:58

Fijn dat de jurist je wat heeft kunnen geruststellen. Wel enorm bagger dat het verder nog niet goed gaat.

Wellicht een rare vraag, maar kun je evt ook al in een (vervroegde?) overgang zijn? Ik heb wel eens gehoord dat er vrouwen zijn die zwaar depressief of zware burn out klachten hadden, terwijl de overgang eigenlijk de trigger was.

Neem je in je verslag ook het deel op dat je hard voor jezelf bent, slecht je grenzen weet en daardoor, om anderen ter wille te zijn, snel over de grens heen te gaan en daardoor juist nog verder afglijdt?

**Geplaatst**: 19-10-20 09:32

Geplaatst: 19-10-20 09:32

Rocamor schreef:
Fijn dat de jurist je wat heeft kunnen geruststellen. Wel enorm bagger dat het verder nog niet goed gaat.

Wellicht een rare vraag, maar kun je evt ook al in een (vervroegde?) overgang zijn? Ik heb wel eens gehoord dat er vrouwen zijn die zwaar depressief of zware burn out klachten hadden, terwijl de overgang eigenlijk de trigger was.

Neem je in je verslag ook het deel op dat je hard voor jezelf bent, slecht je grenzen weet en daardoor, om anderen ter wille te zijn, snel over de grens heen te gaan en daardoor juist nog verder afglijdt?

Die laatste zin zou ik inderdaad wel meenemen.
Hopelijk gaat de medicatie voor de schildklier je straks wat helpen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-10-20 20:55

Geplaatst door de TopicStarter : 19-10-20 20:55

Cayenne, aan de jurist laten lezen, is wel een goed idee. Ik vind het zo ongemakkelijk, omdat het zoiets persoonlijks is. Maar hij hoort het toch tijdens de hoorzitting wel.

Rocamor, vervroegde overgang is uitgesloten, denk ik. Mijn cyclus is heel regelmatig. 32 dagen, af en toe 33. Begin dit jaar niet (cyclus van 40-50 dagen), maar dat weet ik aan mijn schildklier. Bovendien ben ik in de 20 en komt het in de familie niet voor.
Thanks voor je tip. Dat is inderdaad goed om mee te nemen.

Senna, dankjewel.

Ik ben een paar dagen bij vrienden geweest. Even lekker er uit. De vorige keer was ik helemaal mezelf. Dit keer had ik veel spanning. Ik liep op mijn tenen. Bang om iets verkeerd te zeggen, bang om te kwetsen of boos te maken.. Terwijl het schatten van mensen zijn. Ze willen graag dat ik kom, want dat vinden ze gezellig. Ik snap dat echt niet. Hoe kan ik nou gezellig zijn..
Ik had als opdracht van mijn psycholoog om grenzen aan te geven dit weekend. Misschien dat ik daardoor meer spanning had.
Ik kwam thuis en meteen schoot het opgejaagde gevoel er weer in. Elk moment bezig zijn, zodat ik geen tijd heb om na te denken.
Mijn hoofdpijn en gespannen spieren zijn gelukkig weg nu. Ben flink onder handen genomen. Ik hoop dat de oefeningen die ik mee heb gekregen, gaan helpen.

Ik heb me ziek gemeld bij het UWV en aangevinkt dat ik niet kan voldoen aan de sollicitatieplicht. Dat geeft wel wat rust. Dat traject loopt naast de hoorzitting en staat daar helemaal los van. Als het UWV akkoord gaat met de ziekmelding, zal ik ziektewet-uitkering krijgen in plaats van ww.

**Geplaatst**: 19-10-20 22:33

Re: Hoe moet ik verder?

Geplaatst: 19-10-20 22:33

Iedere keer een stapje TS. Dapper door doen! Solliciteren is nu geen optie.
Wat betreft de opdracht van de psycholoog, houd het klein.
Zeggen dat je het moeilijk vindt om grens aan te geven, is ook al je grens aangeven.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-10-20 23:31

Geplaatst door de TopicStarter : 25-10-20 23:31

Inderdaad, Senna daar heb je gelijk in.

Morgen is de hoorzitting. Ik heb me goed voorbereid, meer dan dit kan ik niet doen.

**Geplaatst**: 25-10-20 23:33

Geplaatst: 25-10-20 23:33

Spannend! Krijg je meteen de uitslag?
Succes en probeer vooral kalm en rustig te blijven.

**Geplaatst**: 25-10-20 23:41

Re: Hoe moet ik verder?

Geplaatst: 25-10-20 23:41

Heel veel sterkte!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-10-20 23:50

Re: Hoe moet ik verder?

Geplaatst door de TopicStarter : 25-10-20 23:50

Dankjewel.

Mijn therapeute gaat gelukkig mee.
Volgens mij krijg ik niet meteen de uitslag.

**Geplaatst**: 25-10-20 23:55

Geplaatst: 25-10-20 23:55

Succes morgen. Je hebt al veel stappen gemaakt, dus dit gaat ook lukken.
Stap niet in de valkuil van je 'sterk' voordoen. Wees jezelf; je bent goed zoals je bent, mét een zware geschiedenis die jou is overkomen.

**Geplaatst**: 26-10-20 07:49

Re: Hoe moet ik verder?

Geplaatst: 26-10-20 07:49

Het verhaal van Senna kan ik bevestigen. Een kennis met amper energie had ook hoorzitting. Van de zenuwen had ze adrenaline en zat er redelijk fit bij. Allemaal uiterlijke schijn.

Sterkte vandaag Fjaril.

**Geplaatst**: 26-10-20 09:43

Re: Hoe moet ik verder?

Geplaatst: 26-10-20 09:43

Sterkte en succes vandaag, fijn dat je therapeute er bij kan zijn.