Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
HopeMyDay schreef:Op het moment dat mensen echt "bezig" zijn om zwanger te worden en het lukt dan feliciteer ik ze altijd en kan ik ook blij voor ze zijn. Waar ik wel moeite mee heb is hoe ik moet reageren als iemand "ongepland" (ongepland tussen aanhalingstekens want je bent er nog steeds zelf bij) zwanger raakt en diegene duidelijk niet in een goede situatie zit om zwanger te raken (thuiswonend, geen baan, bezig met opleiding, vriend is al weg etc.). Ik feliciteer ze wel enzovoorts maar dan heb ik vooral altijd heel veel vragen, die ik niet stel, waarom.
MarcoBorsato schreef:Ik had deze in de bus:
"Ja mijn geboortekanaal was dus niet breed genoeg, want dat is van bot of ja, soort kraakbeen maar dat verweekt maar dat was bij mij niet week genoeg dus ik moest heel hard persen".
Ik heb niet bemoeid. Maar ik moest wel even fanatiek door mijn neus ademen.
Sizzle schreef:Iemand zuur aankijken en niet feliciteren is ook wel een beetje het uiterste hoor. Stel dat je beste vriendin super opgewonden is omdat ze een puppy gekocht heeft. Ik denk dat je vriendschap dan ook wel lauw wordt als je dan vies kijkt en zegt: jammer, nu stinkt voortaan je huis naar hond, dat vind ik zo smerig.
Zelfs als je echt niet van honden houdt (meldt zich) kun je dat nog toch steeds echt wel oprecht leuk voor die persoon vinden?
Bambi1995 schreef:Ik kreeg te horen dat mijn zus zwanger is voor de tweede keer. Ik vind het altijd zo moeilijk om enthousiast te zijn en ze dan te feliciteren. Mijn moeder en broer waren enthousiast en gelijk feliciteren en ik moest gewoon mijn best doen om ze te feliciteren. Ik ben dan altijd bang dat het gemerkt word dat ik me best doe om enthousiast te zijn. Ik ben gewoon echt ongemakkelijk met dat soort nieuws. Ik weet dan niet goed hoe ik moet reageren. Herkent iemand dat?
Ceffyl schreef:Bambi1995 schreef:Ik kreeg te horen dat mijn zus zwanger is voor de tweede keer. Ik vind het altijd zo moeilijk om enthousiast te zijn en ze dan te feliciteren. Mijn moeder en broer waren enthousiast en gelijk feliciteren en ik moest gewoon mijn best doen om ze te feliciteren. Ik ben dan altijd bang dat het gemerkt word dat ik me best doe om enthousiast te zijn. Ik ben gewoon echt ongemakkelijk met dat soort nieuws. Ik weet dan niet goed hoe ik moet reageren. Herkent iemand dat?
Jeetje, dat je zelf geen kinderen wilt betekent toch niet dat je voor anderen ook niet blij kunt zijn? Dat is gewoon een stukje empathie wat je dan mist. Leuke vriendschap ook waarin je alleen kunt steunen in dingen die jouw aanstaan.
Ceffyl schreef:Bambi1995 schreef:Ik kreeg te horen dat mijn zus zwanger is voor de tweede keer. Ik vind het altijd zo moeilijk om enthousiast te zijn en ze dan te feliciteren. Mijn moeder en broer waren enthousiast en gelijk feliciteren en ik moest gewoon mijn best doen om ze te feliciteren. Ik ben dan altijd bang dat het gemerkt word dat ik me best doe om enthousiast te zijn. Ik ben gewoon echt ongemakkelijk met dat soort nieuws. Ik weet dan niet goed hoe ik moet reageren. Herkent iemand dat?
Jeetje, dat je zelf geen kinderen wilt betekent toch niet dat je voor anderen ook niet blij kunt zijn? Dat is gewoon een stukje empathie wat je dan mist. Leuke vriendschap ook waarin je alleen kunt steunen in dingen die jouw aanstaan.
elnienjo schreef:Ik heb teveel slechte ervaring gehad met die dingen. Mensen die eenmaal broeds worden gaan helemaal op in dat kringetje van kinderen en medeouders, dus die zien jou als kindvrije niet meer staan laat staan dat ze nog enige belangstelling op kunnen brengen voor wat jou bezig houdt.
Vandaar dat het als een stukje rouw voelt het moment dat er wéér iemand gezwicht is.
Een 60-plus (ongewenst) kinderloze vertelde mij eens dat het moment dat men grootouder wordt wederom een moment is waarop je vriendschappen verliest.
elnienjo schreef:Ik heb teveel slechte ervaring gehad met die dingen. Mensen die eenmaal broeds worden gaan helemaal op in dat kringetje van kinderen en medeouders, dus die zien jou als kindvrije niet meer staan laat staan dat ze nog enige belangstelling op kunnen brengen voor wat jou bezig houdt.
Vandaar dat het als een stukje rouw voelt het moment dat er wéér iemand gezwicht is.
Een 60-plus (ongewenst) kinderloze vertelde mij eens dat het moment dat men grootouder wordt wederom een moment is waarop je vriendschappen verliest.
Magrathea schreef:Magrathea @ [LZP] [HK] Kindervrij & oh zo blij! #3
Hallo hier is een nieuw topic, het kostte me vet veel moeite maar het was leuk om alle oude leuke gesprekken weer eens door te bladeren Stippen die handel