Vorig onderwerp | Volgend onderwerp
Toevoegen aan eigen berichten Pagina 1 van de 29 [ 707 berichten ]
Ga naar pagina 1, 2, 3, 4, 5 ... 29  Volgende
Plaats een nieuw onderwerp

Tijdelijk zonder je geliefde

 
Profiel   

Vanmorgen heb ik mijn partner weggebracht voor zijn avontuur in het buitenland. Hij gaat voor zijn carrière twee maanden naar duitsland en ierland, gelukkig niet HEEL ver van huis maar wel te ver om tussendoor even naar huis te komen.
Sinds onze relatie serieus werd een aantal jaar geleden zijn we echt verknocht aan elkaar geraakt en doen we heel veel dingen samen. We hebben ieder ons eigen ding maar we zijn ook gewoon heel graag samen. We hebben geen nacht alleen geslapen sinds we echt wisten dat het ging werken tussen ons.

Deze kans in het buitenland is echt een mooi avontuur voor hem. Hij heeft er lang over nagedacht en samen toch besloten dat het voor zijn toekomst het allerbeste is om het gewoon te doen.
Vanmorgen bracht ik hem weg en ik kwam echt thuis als een wrak. Ondanks dat ik weet dat ik hem af en toe kan spreken etc, valt het me zo zwaar. Het gaat 'maar' om 8 weken, dat is zo voorbij maar op dit moment voelt het echt alsof het het einde van mijn wereld is. Super stom want ik heb MEER dan genoeg te doen en moet blij zijn als ik even stil kan zitten. Het voelt zo leeg.
Ik heb gewoon de huisdieren thuis en dat helpt wel een beetje maar naar familie gaat ook niet zomaar. Ze wonen 50 km verder op. Ik heb al leuke dingen gepland staan met vrienden, maar heb ook weer geen behoefte om constant weg te zijn van huis want dat doe ik normaal ook nooit.

Ik weet dat er veel meer meiden (of mannen) zijn die dit geregeld meemaken of dit gevoel kennen. Ik geloof graag dat het makkelijker wordt maar hoe kan ik het beste omgaan met de leegte en het gemis in het begin? Wanneer wordt het makkelijker?
Laatste bericht

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-03-19 12:07 



 
Profiel   

Ach joh, het zijn maar 8 weken! En Duitsland en Ierland zijn niet zo ver, kun je hem niet een weekend of midweek op gaan zoeken?

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-03-19 12:08 



 
Profiel   

Varekajs man werkt offshore, ik zal haar even inseinen!

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-03-19 12:18 



 
Profiel   

Destination schreef
Ach joh, het zijn maar 8 weken! En Duitsland en Ierland zijn niet zo ver, kun je hem niet een weekend of midweek op gaan zoeken?


Helaas niet. Ik heb 6 dagen in de week vaste verplichtingen, werk fulltime, paard, hond. En nog een huishouden wat in m'n eentje nog draaiende gehouden moet worden. Bovendien is het in het oosten van Duitsland. Waarschijnlijk komt hij een weekendje thuis tussendoor gelukkig, maar maakt het gemis nu niet makkelijker.

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-03-19 12:21 



 
Profiel   

Acht weken is nog te overzien. Mijn broer was hooguit 8 weken per jaar thuis en de rest op zee en mijn man werkte 12 jaar lang in vijfploegendienst, waarbij we elkaar in een week tijd hooguit een paar minuten zagen. Als ik mocht kiezen tussen die vijfploegendienst of dat hij een keer 8 weken achter elkaar weg is, dan zou ik tekenen voor die 8 weken! :D

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-03-19 12:21 



 
Profiel   

Hutcherson schreef
Destination schreef
Ach joh, het zijn maar 8 weken! En Duitsland en Ierland zijn niet zo ver, kun je hem niet een weekend of midweek op gaan zoeken?


Helaas niet. Ik heb 6 dagen in de week vaste verplichtingen, werk fulltime, paard, hond. En nog een huishouden wat in m'n eentje nog draaiende gehouden moet worden. Bovendien is het in het oosten van Duitsland. Waarschijnlijk komt hij een weekendje thuis tussendoor gelukkig, maar maakt het gemis nu niet makkelijker.

Als je echt wilt, dan is het vast wel mogelijk. Je hebt recht op een x-aantal dagen vakantie, voor de hond en jouw paard is er altijd wel iemand die voor een paar dagen de zorg op zich wil nemen en het huishouden verhongert niet als je een paar dagen weg bent. ;)

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-03-19 12:23 



 
Profiel   

Ik ben zelf 4 maanden weg geweest voor mijn buitenland stage (die verplicht was). Heb zo'n zelfde relatie mijn mijn vriend als jij en het is me heel zwaar gevallen. Ik zag er als een blok tegen op en het is tijdens niet beter geworden.

Ik kan je dus niet echt tips geven. Wel uitdaging blijven zoeken en niet de dagen aftellen want dat maakt het erger! Proberen in mijn dagelijkse ritme te blijven heeft me er doorheen gesleept.

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-03-19 12:24 



 
Profiel   

Ik snap je wel, zeker als je niet gewend bent elkaar voor langere tijd niet te zien. Dan zullen 8 weken vast wel lang aanvoelen. Maar ik geloof ook wel dat het weleens goed voor je relatie kan zijn om los van elkaar dingen te doen. Misschien niet vergelijkbaar, ik en mijn vriend wonen dan ook nog niet samen, maar als wij elkaar gedurende een periode heeeeeel veel zien merk ik dat we weleens te dicht op elkaars lip zitten, wat weleens voor irritaties kan zorgen. Als je elkaar even niet ziet besef je weer wat voor waardering je voor de ander hebt en neem je het niet voor lief. Althans, dat werkt in mijn brein zo :D.


Maar probeer vooral lekker je eigen dingen te blijven doen, en die 8 weken gaan echt voorbij! Hou je daar aan vast en dan komt het allemaal wel goed.

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-03-19 12:31 



 
Profiel   

@desty dat is ook mijn doel. Gewoon doen wat ik moet doen. Ik kijk op tegen de weekenden. Dat is echt ons ding, lekker samen op pad of samen als een wervelstorm door het huis of lekker bankhangmiddag met netflix. Ik heb verplichtingen zat, dus dat komt goed. Maar gewoon het feit dat hij er niet gaat zijn als ik iets bizars meemaak op het werk of als ik even wil overleggen, de leegte. Klinkt heel dramatisch, ik besef het me. Maar zo voelt het nu voor me.

@shenavallie ik werk voor mezelf dus niet werken = geen inkomen. Ik heb de week dat ie terugkomt vrij gepland om samen tijd in te halen en daar kijk ik enorm naar uit.

Ik was juist wel aan het aftellen. Dat doe ik ook altijd als we op vakantie gingen maar dit heeft een hele andere lading vreemd genoeg.

@maartje9 ja dat zeiden wij ook tegen elkaar 'misschien is het wel goed om even niet bij elkaar te zijn' maar volgens mij zeiden we dat meer om het niet zo zwaar beladen te maken voor elkaar haha :')
We hebben allebei onze eigen dingen maar ook veel gezamenlijke dingen. Ik zie daar ook niet echt tegenop maar meer het thuiskomen en hij is er niet. Wordt zo bizar. Meestal issie al thuis als ik thuiskom. Wij hebben die ervaring niet dat het irritatie geeft als we te lang op elkaars lip zitten.

Het liefst zou ik nu gaan slapen en als ik wakker word dat het 8 weken later is :')

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-03-19 12:31 



 
Profiel   

TS, ik voel je helemaal hoor! :(:)
Niet alle stellen hebben dat, maar mijn partner en ik zijn ook van die 2 handen op 1 buik- mensen.
Hij moet voor zijn werk ook af en toe naar het buitenland, gelukkig altijd maar voor een paar dagen, hooguit een week.
Je valt gewoon helemaal uit het ritme dat je samen had en stapt in een leeg bed. Dat is niet dramatisch maar gewoon heel vervelend :o
Wat bij ons helpt is als de werkdag erop zit, even te videobellen. We kletsen dan de dag bij en dan voelt het alsof hij er weer een beetje is.
Ook laat hij altijd zijn gedragen T-shirt achter, waar ik dan mee slaap in bed :')
Acht weken is lang als je nooit uit elkaar bent geweest, heel veel sterkte en een dikke knuffel. Gelukkig heb je huisdieren om je heen <3

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-03-19 14:16 



 
Profiel   

Tsja ik ben nu bijna 7 jaar getrouwd :D en we woonden deels in Oostenrijk, maar onze oudste dochter heeft ondertussen leerlicht dus mijn man zit 4 maanden daar en ik dus in Nederland. Wel gaan we in de vakanties daar naartoe, maar we zijn toch het grootste gedeelte apart van elkaar gedurende die 4 maanden.

Heel eerlijk? Ik vind het HEERLIJK :o :+ Mijn huis is opgeruimder, ik heb de kids beter in het gareel, ik kan zeester spelen in het grote bed :D Tuurlijk mis ik hem wel hoor zo nu en dan, maar ik vind het niet erg hoor om even alles alleen te doen.

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-03-19 14:54 



 
Profiel   

Ik snap je heel goed hoor! Mijn vriend zat vorig jaar van half september tot half november ook in het buitenland en ik heb hem echt vreselijk gemist. Ik moet voor mijn opleiding in schooljaar 2020/2021 ook een jaar naar het buitenland en kijk er nu al tegen op om hem dan te moeten missen.

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-03-19 14:59 



 

Mijn man gaat minimaal 4 maanden per jaar op uitzending. Eerste week is vervelend, daarna went het wel. Vind het vooral naar dat ik dan veel dingen zelf moet regelen en er alleen voor sta, laatste uitzending kon ik binnen 3 maanden onze hond inslapen, was er gezeur met de keuken renovatie, moest aangifte doen, uren alleen in de ER gezeten, etc :')

Oh, en we ergeren ons een beetje aan elkaar wanneer hij weer terug is. Meer troep waar ik me aan erger, hij heeft geen idee waar alles ligt, en ik moet mijn bed weer delen. :+

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-03-19 15:03 



 
Profiel   

Ten eerste: laat je gevoel niet bagatelliseren: voel jij het zo dan voel je het zo en dat mág. :) want het kan gewoon heel poedersuiker zijn om van elkaar gescheiden te zijn.


Mijn vriend is toen we 7 maanden samen waren, nog niet samen woonden, ruim 2 maanden (9 weken) voor training naar de VS geweest (Texas). Het tijdsverschil en onze schema's waren zodanig dat we elkaar sowieso doordeweeks nooit konden spreken en in het weekend was het lastig plannen dus lukte ook niet altijd. Internetverbinding was ook heel slecht en buiten zijn hotel had hij geen Wifi.

Wij waren (zijn) ook twee handen op één buik en ik vond die periode in onze nog best prille relatie best heel heftig. Ook al had ik gewoon nog mijn eigen huis en eigen dingen. Het kon me niet snel genoeg gaan. Ik heb die periode een soort boekje bijgehouden waarin ik elke dag wat voor hem schreef, een tekeningetje maakte of een stuk songtekst opschreef. Dat hielp voor mij op de een of andere manier: ik deed dat elke avond voor ik ging slapen en voelde me dan minder alleen.


In de jaren daarna is hij nog een paar keer een maand weg geweest en diverse weken. Ik vind het nog steeds niet leuk, maar het is makkelijker. Zeker als de periode relatief kort is.
De eerste keer weer een maand vond ik ook moeilijk, omdat we net samen woonden en ik in mijn eentje in een vreemde stad zat, 120km van familie en vrienden. Gelukkig had ik mijn paard, en ik ging wat vaker in het weekend terug naar mijn familie.

Nu vind ik het vooral heel stil, saai, ik mis mijn maatje en mn ritme is weg. Maar heel moeilijk is het niet meer.

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-03-19 16:32 



 
Profiel   

Hier gaat mijn man al 17 jaar ieder jaar 8 á 10 weken naar Spanje voor het werk. In het begin vond ik het vreselijk en telde ik de dagen af. Inmiddels hebben we 2 kinderen en ik heb het zo druk dat de tijd voorbij vliegt. Gelukkig red ik mezelf prima alleen met mijn meiden en alle beesten. Om heel eerlijk te zijn kan ik goed alleen zijn en ik geniet er intens van als de meiden op bed liggen en ik heerlijk alleen beneden of buiten (met lekker weer) zit :') We bellen om de dag en kunnen via whatsapp foto's sturen.

Ik zie er ook wel de voordelen van in. Mijn eigen ritme draaien met de kinderen, minder rommel en was :') Ik mis hem wel, maar ik zie er eigenlijk nooit tegenop dat hij gaat.
Hier is het alleen wel vaak dat hij pas 24 uur van te voren weet wanneer hij moet vertrekken en dat is met het terugkomen net zo. Maar ook dat ben ik nu gewend en ik hoor het wel wanneer hij weg moet :+ Scheelt wel dat het altijd in dezelfde maanden is dus je weet dat het weer komt.

Ik zou proberen om lekker afleiding te zoeken. Misschien series kijken waar je vriend een hekel aan heeft. Een vriendin vragen om gezellig te komen logeren. Lekker uit eten en/of op stap met vriendinnen.

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-03-19 16:42 



 
Profiel   

Mer1980 schreef
Tsja ik ben nu bijna 7 jaar getrouwd :D en we woonden deels in Oostenrijk, maar onze oudste dochter heeft ondertussen leerlicht dus mijn man zit 4 maanden daar en ik dus in Nederland. Wel gaan we in de vakanties daar naartoe, maar we zijn toch het grootste gedeelte apart van elkaar gedurende die 4 maanden.

Heel eerlijk? Ik vind het HEERLIJK :o :+ Mijn huis is opgeruimder, ik heb de kids beter in het gareel, ik kan zeester spelen in het grote bed :D Tuurlijk mis ik hem wel hoor zo nu en dan, maar ik vind het niet erg hoor om even alles alleen te doen.

Zo herkenbaar! :j

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-03-19 16:53 



 
Profiel   

Hier ben ik dan :') Getipt door MB.

Zoals gezegd, mijn partner zit in de offshore en is zo ongeveer de helft van het jaar weg voor werk, steeds periodes van 6-8 weken.

Dat rottige gevoel, dat is normaal. Je voelt je alsof ze een stukje uit je ziel hebben gerukt, incompleet, uit je lood geslagen. Zelfs na 7 jaar samen heb ik dat nog elke keer als hij vertrekt. En ja, ook elke keer als ik 'm ga afzetten op de luchthaven moet ik een traantje wegpinken als hij door de ID-controle stapt en ik richting trein naar huis ga...

Het belangrijkste is vooral niet zitten kniezen. Aftellen doe ik persoonlijk bewust niet, omdat het de "wachttijd" alleen maar langer lijkt te maken en de dagen gaan dan langzamer, maar dat is mijn persoonlijke gevoel. Ik probeer mijn leven zodanig te laten verder rollen alsof hij morgen thuis is.
Je dagen overvol plannen, dat moet je zelf bepalen. Voor de ene werkt dat prima, ik probeer eerder om vooral het normale dagelijkse ritme te behouden. De rest is extra. Waarom? Omdat het anders een immense confrontatie is wanneer hij weer thuis komt, en je plots weer met die extra persoon rekening moet houden.
Eerlijk is eerlijk, dat botst hier wel eens. Dat is de eerste week (of weken) altijd weer even aanpassen.

Wij overleven het door dagelijks te appen na het werk en 1x/week te bellen. Binnen Europa hebben we gratis belminuten, buiten Europa kan hij met de satelliettelefoon van het werk 20min/week bellen naar huis. Vroeger was het beperkt tot iedere dag 1 mailtje.

Heb vertrouwen in elkaar, weet heel goed dat hij heus wel naar huis komt en dat het allemaal op zich wel meevalt. Spreek je gevoelens uit naar elkaar zoals je dat altijd doet. Hou niets achter omdat je hem niet wil belasten met gezeur of eender wat.

Wij zijn als koppel enorm sterk geworden door deze ervaring, en dat groeit alleen maar. Je leert relativeren, je leert echt 100% blind op elkaar vertrouwen, je leert elkaar nog beter aanvoelen en je leert hoe belangrijk goede communicatie is binnen een relatie. Ja, je zal elkaar missen. Maar uiteindelijk levert het vooral een hoop extra's en voordelen op die je relatie naar een nog hoger niveau kunnen tillen.
Mocht hij op termijn vaker voor zulke periodes weg moeten: het is geen hel. Het is geen kwelling. Het is niet wegcijferen voor je vent, of wat ze je ook zullen vertellen. De kans die jij hem nu geeft is once in a lifetime. Net door hem deze kans(en) te bieden bewijs jij als partner dat je 100% voor elkaar gaat en dat je 100% achter hem staat. En dat, beste TS, is voor hem een onbetaalbaar gevoel.

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-03-19 16:55 



 
Profiel   

Bedankt lieve mensen voor het delen van jullie ervaringen en gedachten. Ik moest vandaag ook nog naar de tandarts en daar bleek dat ik ook nog mijn aller eerste gaatje te pakken heb die hersteld moet worden met verdoving en alle toeters en bellen en ik heb helaas een angst voor naalden. Ik heb de hele terugweg naar huis in tranen gezeten, ik kan emotioneel echt niks hebben vandaag! Als de dieren iets doen wat niet mag en ik meermaals moet corrigeren. Zelfs jullie verhalen maken me emotioneel en ik weet niet eens waarom. Ik kan en wil me echt niet constant zo verdrietig en labiel voelen. Wordt dit ook minder?

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-03-19 18:20 



 
Profiel   

Mijn vriend (ondertussen man) is jaren terug naar Seattle gegaan voor stage ruim 3 maanden. Vooraf hebben we een maand gereisd door Zuid-West USA en vanaf Los Angeles ging ik naar huis en hij naar Seattle. Ben tussendoor een week gegaan om hem op te zoeken. Vond het pittig alleen, maar uiteindelijk is het ook weer voorbij gegaan. Hij heeft daar wel hele leuke contacten aan overgehouden en hopen eigenlijk ooit samen voor wat maanden terug te gaan.

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-03-19 18:27 



 
Profiel   

:wave:

Ook hier wennen aan een nieuwe situatie met vriendlief die elke keer ongeveer 3 weken weg en dan 10dagen thuis is.

Ik vind het best moeilijk, maar ga niet lopen kniezen om het feit dat hij er niet is. Vooral als ik 's avonds eens vrij heb en er dan niemand is heb ik een hekel aan. Door mijn eigen werk in continuedienst is m'n sociale leven ook echt om te janken, dus soort van eenzaam is het wel.

Het grootste voordeel vind ik echter wel dat het huis opgeruimd blijft als m'n vriend weg is :')

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-03-19 18:33 



 
Profiel   

Hutcherson schreef
Bedankt lieve mensen voor het delen van jullie ervaringen en gedachten. Ik moest vandaag ook nog naar de tandarts en daar bleek dat ik ook nog mijn aller eerste gaatje te pakken heb die hersteld moet worden met verdoving en alle toeters en bellen en ik heb helaas een angst voor naalden. Ik heb de hele terugweg naar huis in tranen gezeten, ik kan emotioneel echt niks hebben vandaag! Als de dieren iets doen wat niet mag en ik meermaals moet corrigeren. Zelfs jullie verhalen maken me emotioneel en ik weet niet eens waarom. Ik kan en wil me echt niet constant zo verdrietig en labiel voelen. Wordt dit ook minder?

Meestal wel. Ik kan me wel voorstellen dat je de eerste dagen wat ontheemd bent, maar uiteindelijk krijg je een ritme te pakken. En je kunt elkaar elke dag wel even bellen of sms-en, dat scheelt. ;)

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-03-19 18:52 



 
Profiel   

Ik snap je wel, ik zie mijn vriend om de 3 weken (soms een keer 2 weken maar meestal niet) en vooral in het begin vond ik dat heel lastig (toen we elkaar leerden kennen, wooden we nog in dezelfde stad). Het went wel deels, dus zo'n eerste keer lijkt me juist lastig. Ik probeer inderdaad gewoon zoveel mogelijk m'n eigen ding te doen, ik woon in de UK dus kan helaas ook niet zomaar bij mijn ouders langs of zo maar heb geluk ik hele leuke vrienden/huisgenoten :D

Ik zou het liever anders zien, maar heb inderdaad ook wel het idee dat het goed voor ons is. Anders zouden we inderdaad denk ik constant samen zijn, en hoewel dat wel is wat ik over anderhalf jaar wil (dan kunnen we gaan samenwonen, dus ook niet zo lang meer :D ) maar ik denk dat het ook wel goed is dat we ons nu ook echt op onszelf kunnen concentreren.

Succes in elk geval!

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-03-19 19:27 



 
Profiel   

Euhm tja, dat is denk ik de eerste keer even zo en hoe je jezelf erop instelt en mee om gaat.

Mijn man is vaak ook maar 1 dag per week thuis. Ik woon ook op 3 kwartier van mijn ouders vandaan en heb verder hier geen vriendinnen. Maar ik ga werken, heb me paarden, een hondje.

Ik kan goed alleen zijn en mezelf vermaken. Zou heeeel erg moeten wennen aan iemand die elke dag om 6 uur wilt eten en elke avond op de bank zit hihi.

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-03-19 19:32 



 
Profiel   

Ik snap je helemaal hoor. Bij mij is manlief elk jaar een keer of 4 a 5 per jaar een paar weken naar buitenland. Bij mij Singapore, Jakarta... Ik kan gewoon niet slapen als hij in het vliegtuig zit en dat duurt lang.. en is dus vaak nachtvlucht. Dus ik begin dan al gebroken aan die periode. De eerste keer was echt het ergst en ook meteen best lang (3 weken) en de kinderen waren nog wat jonger dan nu. Maar ik wen er nooit aan en wat hier ook al gezegd is: ik pink ook nog steeds dat traantje weg hoor. En een brok in mijn keel... ik probeer me ook te focussen op de leuke kanten ervan (groot bed, iets heel lekkers in mijn eentje eten haha) maar het belangrijkst is: dit gevoel MAG er gewoon zijn. je houdt van je vriend, niet voor niks toch? Dus probeer de balans te zoeken tussen dat gevoel en er gewoon voor gaan. Sterkte hoor!

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-03-19 19:34 



 
Profiel   

Ik snap het best hoor. Toen mijn vriend en ik nog maar kort samen waren en hij onverwachts naar Frankrijk moest voor het werk had ik het echt even heel moeilijk en dat zou 1 nacht zijn... Uiteindelijk kwam hij die avond thuis dus paniek om niks.
Inmiddels zijn we 7 jaar verder en 2 kinderen verder en is hij voor zijn werk al eens naar Dubai, Noorwegen en China geweest. En de eerste dag vind ik altijd lastig. Vooral omdat ik bang ben dat zijn vliegtuig neerstort. Maar zodra ik weet dat hij veilig is vind ik het prima. Ik kan lekker de series kijken die ik wil zonder 'lollig' commentaar. En alleen slapen vind ik ook niet zo erg. Vaak mag ons zoontje van 4 dan bij mij slapen. Is voor hem ook feest.
Het kan best pittig zijn met de kinders en nu ook een hond die nog uit moet als de monsters in bed liggen. Maar ik kan de babyfoon bij de buren zetten dus dat scheelt.
Uiteindelijk vliegt de tijd stiekem toch voorbij en komt hij ineens weer naar huis. Dat is dan helemaal groot feest.
Tegenwoordig heb je gelukkig FaceTime of andere soorten van beeldbellen en WhatsApp en alles. Dus je hoeft nooit lang zonder contact te zitten. Scheelt ook al enorm.
Omhoog

Link naar dit berichtGeplaatst: 13-03-19 19:36 

Plaats een nieuw onderwerp  Plaats een reactie
Pagina 1 van de 29 [ 707 berichten ]
Ga naar pagina 1, 2, 3, 4, 5 ... 29  Volgende
Vorig onderwerp | Volgend onderwerp




Zoek naar
Inloggen