Bokt.nl

**Geplaatst**: 13-03-19 23:48

Geplaatst: 13-03-19 23:48

Je hebt inderdaad wel roaming in Europa, maar dat wil niet zeggen dat je ook overal effectief ontvangst hebt.

Voor de roaming maakten wij gebruik van e-mail. We typten elk op het einde van onze dag, voor we gingen slapen, wat we normaal gezien thuis ook zouden bespreken na een werkdag. 's Ochtends werden we dan wakker met elkaars mailtje. Dit werd onze routine en het was echt een houvast in de moeilijke periodes. Het voelde toch wel gezellig om gewoon je dagelijkse ei kwijt te kunnen.

Temptation Island is maar 2 weken en een hele andere setting. Ik zou het echt niet vergelijken met deze situatie hoor. Hier heeft TS nog haar eigen leven in handen en kan ze zelf kiezen hoe ze haar dagen doorbrengt. In TI krijg je zowat alles door je strot heen geduwd en moet je ook nog zorgen dat je niemand uit frustratie gaat verzuipen in de dichtsbijzijnde wc-pot.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-03-19 23:58

Geplaatst door de TopicStarter : 13-03-19 23:58

woofie schreef:
BarbaLala schreef:
Zo emotioneel afhankelijk zijn van je partner klinkt in mijn oren niet heel gezond eerlijk gezegd.
8 weken zijn zo om, je hebt een druk leven lees ik, leef dat dan ook voor jezelf en niet voor een ander.

Oei! deze komt hard bij me binnen....mijn lief is een paar maanden terug overleden. Was ik emotioneel afhankelijk? dacht het niet, maar ik mis hem zo verschrikkelijk

Woofie ik snap goed dat deze hard binnenkomt. Vervelende reactie van barablala. Ik wil je heel veel sterkte wensen met je verlies en je verdriet. Vergeleken met jou mag ik niet zeuren.

**Geplaatst**: 13-03-19 23:59

Geplaatst: 13-03-19 23:59

woofie schreef:
Oei! deze komt hard bij me binnen....mijn lief is een paar maanden terug overleden. Was ik emotioneel afhankelijk? dacht het niet, maar ik mis hem zo verschrikkelijk

Veel sterkte!

**Geplaatst**: 14-03-19 00:24

Geplaatst: 14-03-19 00:24

woofie schreef:
Oei! deze komt hard bij me binnen....mijn lief is een paar maanden terug overleden. Was ik emotioneel afhankelijk? dacht het niet, maar ik mis hem zo verschrikkelijk

Ik weet niet, maar TS haar post ging niet over een overleden partner, mijn commentaar was op haar post gericht. Niet op de situatie van iemand anders, laat staan op jou want ik ken je niet.

En ja hoor ik weet waar ik over praat, ik heb een partner gehad die vaker en voor langere tijd weg was, maar persoonlijk nooit moeite mee gehad, hoe gek ik ook op hem was.

**Geplaatst**: 14-03-19 02:52

Geplaatst: 14-03-19 02:52

Ik vind het helemaal niet raar dat je zo verdrietig bent TS. Dat een ander er mindermoeite mee heeft dan jij als hun partner voor langere tijd weg is, betekent niet dat het voor jou dan ook zo hoort te zijn.
Iedereen ervaart het missen van hun partner voor zoveel weken anders. En dat is logisch, we zijn niet hetzelfde, gelukkig. Dat je emotioneel afhankelijk zou zijn vind ik ronduit belachelijk. 8 weken is lang als je normaal gesproken altijd samen bent en veel samen doet naast je eigen dingen!!

Mijn man moet ook wel eens weg voor zijn werk naar Duitsland, maar dat is maximaal 5 nachten. Dat is zo om.

**Geplaatst**: 14-03-19 04:08

Geplaatst: 14-03-19 04:08

Dat is inderdaad even slikken, zeker als je beperkt contact kunt hebben... sterkte!

Ik zit momenteel "aan de andere kant"; ik ben zelf 3 maanden van huis. Een geweldige kans in mijn onderzoek die ik niet wilde laten lopen en waar mijn man me gelukkig ook 100% in steunt. We zijn 10 jaar bij elkaar en wonen ruim 6 jaar samen, dus het is wel gek om elkaar nu zo lang te moeten missen. Ik zag best wel op tegen het afscheid en de eerste dagen in de VS waren ook pittig. Al die weken die nog voor je liggen... maar geloof me, het wordt echt beter

Wat voor mij goed werkt (naast het naar m'n zin hebben op m'n werk natuurlijk):
- Leuke dingen ondernemen! Uitstapjes maken, buiten de deur eten: gewoon doen, ook als je niemand kan vinden om samen mee te gaan. Het is soms ook wel fijn om met niemand rekening te hoeven houden

- 1 tot 2 keer per week langer FaceTimen en de rest van de week korte belletjes/appjes met thuis
- Accepteren dat gemis met golven komt en dat dat niet altijd bij beide op hetzelfde moment is
- Yoga om los te komen van evt. negatieve gedachtes
- Elke dag iets opschrijven waarvoor je dankbaar bent die dag

En natuurlijk plannen maken voor als je elkaar weer ziet, voor je het weet staat 'ie weer voor je neus. Ik kan beginnen met aftellen, nog 3 weken!

En inmiddels denk ik ook: het viel eigenlijk best mee. De tijd leek steeds sneller te gaan en het is het zonder twijfel waard! Ik denk ook dat ik het "gewoon samen zijn" straks nog meer waardeer dan eerst.

**Geplaatst**: 14-03-19 08:09

Geplaatst: 14-03-19 08:09

BarbaLala schreef:
woofie schreef:
Oei! deze komt hard bij me binnen....mijn lief is een paar maanden terug overleden. Was ik emotioneel afhankelijk? dacht het niet, maar ik mis hem zo verschrikkelijk

Ik weet niet, maar TS haar post ging niet over een overleden partner, mijn commentaar was op haar post gericht. Niet op de situatie van iemand anders, laat staan op jou want ik ken je niet.

En ja hoor ik weet waar ik over praat, ik heb een partner gehad die vaker en voor langere tijd weg was, maar persoonlijk nooit moeite mee gehad, hoe gek ik ook op hem was.

Nou nou zeg een beetje medeleven kan geen kwaad hoor.

Ik wil je onwijs veel sterkte wensen woofie, ergste wat je kan overkomen. :(:)

**Geplaatst**: 14-03-19 09:21

Geplaatst: 14-03-19 09:21

BarbaLala schreef:
woofie schreef:
Oei! deze komt hard bij me binnen....mijn lief is een paar maanden terug overleden. Was ik emotioneel afhankelijk? dacht het niet, maar ik mis hem zo verschrikkelijk

Ik weet niet, maar TS haar post ging niet over een overleden partner, mijn commentaar was op haar post gericht. Niet op de situatie van iemand anders, laat staan op jou want ik ken je niet.

En ja hoor ik weet waar ik over praat, ik heb een partner gehad die vaker en voor langere tijd weg was, maar persoonlijk nooit moeite mee gehad, hoe gek ik ook op hem was.

Maar waarom zou maken dat, wat iemand anders voelt en ervaart dan jij het in jouw situatie ervaarde, die ander op een ongezonde manier afhankelijk is?

Het een sluit het ander niet uit he, er zijn geen regels die zeggen dat je je niet poedersuiker mag voelen als je partner voor langere tijd weg is. Iedereen en iedere relatie is anders.

De vergelijking die ik voorbij zag komen over Temptation Island slaat in deze situatie natuurlijk nergens op

een bizar amusementsprogramma met gemamipuleerde beelden en situaties heeft niets te maken met als je partner op reis gaat.

tenzij hij letterlijk naar Temptation Island gaat

**Geplaatst**: 14-03-19 09:24

Geplaatst: 14-03-19 09:24

woofie schreef:
BarbaLala schreef:
Zo emotioneel afhankelijk zijn van je partner klinkt in mijn oren niet heel gezond eerlijk gezegd.
8 weken zijn zo om, je hebt een druk leven lees ik, leef dat dan ook voor jezelf en niet voor een ander.

Oei! deze komt hard bij me binnen....mijn lief is een paar maanden terug overleden. Was ik emotioneel afhankelijk? dacht het niet, maar ik mis hem zo verschrikkelijk

Heel veel sterkte Woofie !!

**Geplaatst**: 14-03-19 09:31

Geplaatst: 14-03-19 09:31

BarbaLala schreef:
Ik weet niet, maar TS haar post ging niet over een overleden partner, mijn commentaar was op haar post gericht. Niet op de situatie van iemand anders, laat staan op jou want ik ken je niet.

En ja hoor ik weet waar ik over praat, ik heb een partner gehad die vaker en voor langere tijd weg was, maar persoonlijk nooit moeite mee gehad, hoe gek ik ook op hem was.

Ja en iedereen is hier anders in.
Ik had in het begin het heeel erg moeilijk als mijn vriend een weekendje met vrienden wilde zijn of toen ik een keer een weekje naar het buitenland moest.
Hier ben ik ontzettend in gegroeid en nu zou ik het juist heerlijk vinden om een week alleen te zijn.
Je kan echt niet weten hoe het voor een ander voelt. Ik kan me nu ook niet meer voorstellen dat ik zo snel mijn vriend kon missen maar hier kun je in groeien.
Ik vind het in ieder geval respectloos om maar gewoon met conclusies en meningen te gaan strooien over zulke persoonlijke zaken.

**Geplaatst**: 14-03-19 09:32

Geplaatst: 14-03-19 09:32

Heeft niets te maken met emotioneel afhankelijk zijn hoor, het is vrij normaal om gevoel te hebben bij zulke situaties

Mijn vriend zat voor zijn werk al wel regelmatig in België of Duitsland voor een aantal dagen, voor z'n huidige opdracht moet ie regelmatig naar Engeland. Hij is nu in de afgelopen 2 weken 2x 3 dagen weg geweest. Ik vind het sowieso pittig met de kinderen alleen (je hebt ook je huishouden, je werk, je dieren, vergeet vooral de container niet buiten te zetten, te ademen en alles, maar dan in je uppie), maar mis hem ook echt. Als persoon, maar mis ook het gemak dat ik toch wel van hem heb

Afgelopen maandag was ik jarig, we hadden plannen, maar de grote directeur zag hem graag in Engeland verschijnen. Tja, dan even jezelf verbijten.

Ik denk dat je voor jezelf moet kijken hoe je de tijd doorkomt, 8 weken is wel lang ja! Ik vind het het prettigst om altijd alles door te laten lopen als normaal, maar dat is meer rondom de kinderen; die moeten gewoon naar school, gezond eten en op tijd naar bed.

Succes de komende periode!!

**Geplaatst**: 14-03-19 09:35

Geplaatst: 14-03-19 09:35

BarbaLala schreef:
En ja hoor ik weet waar ik over praat, ik heb een partner gehad die vaker en voor langere tijd weg was, maar persoonlijk nooit moeite mee gehad, hoe gek ik ook op hem was.

Dus omdat jij jezelf in deze situatie presenteert aan ons als een sterke en onafhankelijke vrouw, betekent dat dan meteen dat anderen die hun partner wél wat meer missen meteen over-emotioneel en extreem gehecht zijn?

Vind het behoorlijk zwart-wit om te zeggen "Je bent te emotioneel gehecht en dat is niet normaal, want ik ben dat totaal niet".

**Geplaatst**: 14-03-19 09:46

Geplaatst: 14-03-19 09:46

Hoe is het met je TS? Wat kunnen slapen vannacht?

Ik snap niet waarom je alleen maar een sterke onafhankelijke vrouw zou kunnen zijn als je zonder partner naast je je boontjes dopt. Dat kan toxh ook prima als je dagelijks samen bent? TS runt een eigen zaak, ik vind dat op zich al een goed voorbeeld.
Ik vind mezelf ook niet sterker dan iemand die gewoon huisje boompje beestje met een 9 to 5. We zijn allemaal sterk en onafhankelijk op onze eigen manier.

**Geplaatst**: 14-03-19 09:51

Geplaatst: 14-03-19 09:51

Ik heb altijd vooral last van de dag van en meteen na vertrek en de dag van thuiskomst. Ik vind het veranderen in patroon (alleen eten, alleen naar bed gaan) lastig op die dagen.

Verder vind ik het niet zo'n probleem als mijn vriend weg is.
Wat dat betreft ben ik dus wat meer als Barbalala.

Wat ik mij afvraag ts: heb je op jezelf gewoond? En zo ja, dan kon je je toch ook gewoon redden? Was je dan in paniek geraakt als je naar de tandarts moest, of je dieren raar deden?
En wat is het dan anders nu? Behalve dat je af en toe (bij het eten, bij het slapen gaan oid) even denkt: hè, echt heel jammer dat mijn partner er niet is.

**Geplaatst**: 14-03-19 09:58

Geplaatst: 14-03-19 09:58

Mirriezz, voor mij is het ook allemaal veel normaler en eenvoudiger hoor. Ik mis mijn vriend ook maar het leven gaat door dus hup, schup onder mijn kont en gaan.

Voor mij is het routine, hij deed deze job al toen we elkaar leerden kennen, wij hebben nooit anders geweten.
Voor TS is dit geen routine en nu dus de eerste (en misschien ook enige) keer dat haar partner zo lang weg is. Dat is toch wel anders hoor. Dit weggaan en thuiskomen is ons ritme, ik weet wat er op me af komt en kan me daarin stellen. Iemand die dit voor het eerst meemaakt als je al langere tijd samenwoont, nou... Kan best geloven dat dat voelt alsof je door een orkaan van je sokken wordt geblazen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-03-19 10:02

Geplaatst door de TopicStarter : 14-03-19 10:02

Ik heb vannacht redelijk geslapen. Had alle kussens mooi onder de dekens gestopt zodat het leek of hij gewoon naast me lag haha. Hij belde vanmorgen heel vroeg! Ik kreeg gelijk een stoot adrenaline en we hebben allebei even traantje weggepinkt (alweeer, haha) maar hij gaat proberen elke dag eventjes te bellen en hij komt twee dagen eerder thuis dan verwacht. Dus dat is een cadeautje voor me.

Ik heb altijd bij mijn moeder gewoond en was overdag alleen (had wel school) en zodra zij thuis kwam, ging ik werken en zo leefden we compleet om elkaar heen.
Opzich ik vermaak me wel, ik kan alles regelwn. Alle taken die we samen deden, kan ik ook zelf. Het is gewoon het gemis van die lieve kus, zijn sterke armen, zijn grapjes, zijn steun en hij is er altijd voor me. Altijd. En dat is nu compleet weg en dat is voor mij enorm wennen.
Hopelijk zitten we gauw 8 weken verder.

Overigens is dit inderdaad de eerste keer dat hij lang weg is en hij heeft gelukkig niet de ambitie om dit vaker te doen. Dit was gewoon een mooie kans dus die heeft ie gegrepen.

**Geplaatst**: 14-03-19 10:12

Geplaatst: 14-03-19 10:12

Hij maakt ginds hetzelfde mee hoor. Geloof me maar als ik zeg dat hij heel trots op je is dat je hem deze kans geeft.

**Geplaatst**: 14-03-19 11:45

Geplaatst: 14-03-19 11:45

Ik heb vrij lang gedate met een zeeman en ik weet niet welk deel me erger leek, het feit dat ie 4-6 weken helemaal weg was, of het feit dat ie 4-6 weken VOLLEDIG thuis was.. Eigenlijk leek mij vooral het laatste echt vreselijk..

Mijn ex is internationaal vrachtwagenchauffeur en dat vond ik heerlijk. Gewoon de hele week mijn eigen ding, zelf baas over de tv en kunnen doen wat ik wou.. Maar in het weekend wel samen en leuke dingen kunnen doen.

Maar goed, ik ben alweer 3 jaar single en ook dat bevalt me erg goed.. Ik moet er nu niet aan denken om samen te wonen met iemand die iedere avond thuis is :')

Althans, ik heb de persoon waarmee ik dit zou willen nog niet ontmoet.

**Geplaatst**: 14-03-19 12:38

Geplaatst: 14-03-19 12:38

Laat ons zeggen dat die periodes van volledig thuis zijn best wel eens pittig kunnen wezen ja

Daar moet je dan als thuisblijven je grenzen stellen aan je partner dat hij misschien wel 24/7 thuis is, maar daarom niet noodzakelijk mag verwachten dat jij je hele leven ook weer naar hem alleen instelt. Het is niet 6 weken complete me-time en dan 6 weken een wereld die uitsluitend naar zijn pijpen danst bij wijze van spreken.

TS zal daar echter niet mee geconfronteerd worden. Het zal de eerste 2-3 dagen weer even zoeken zijn naar het ritme met 2, maar ik ga er van uit dat hij dan ook weer gewoon aan het werk zal gaan en dat dan de dagelijkse routine weer opgepikt wordt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-03-19 13:17

Geplaatst door de TopicStarter : 14-03-19 13:17

Grappig om te lezen dat best wel veel mensen het heerlijk vinden als hun partner weg is en ze nergens rekening mee hoeven houden haha. Hebben jullie een gezin? Wat ik namelijk merk ik dat ik absoluut de hond optijd eten geef en dat ik mijn paard goed verzorg.. Maar sinds gisterochtend heb ikzelf twee koekjes gegeten. Thats it. Ik heb een paar slokken ijsthee op en twee koekjes. Er lag een zak chips klaar maar ook geen zin in. Zit nu aan een kop koffie maar echt geen honger geen trek. Ik weet dat er wat in moet... Maar ik vind het normaal heerlijk om voor ons tweeen te koken (soms ook echt niet) maar heb niet eens zin in patat of pizza ofzo. Gewoon niks.
Zaterdag gaan we videobellen als het lukt met de verbinding. Kan niet wachten. Ben al een shirt aan het maken voor de hond met 'welkom thuis baasje' :')

Ga slingers ophangen en ik koop zn favoriete taart.

**Geplaatst**: 14-03-19 13:19

Geplaatst: 14-03-19 13:19

Ja ik heb 2 tieners, 14 en 17. En die slepen me er altijd wel doorheen. Daarnaast hond, 3 katten, 2 paarden, en nog wat klein dierenspul en mijn moeder op 1 km afstand dus genoeg afleiding...

Maar probeer wel wat te eten hoor!! Anders ga je je nog slapper voelen en daardoor nog ellendiger.

Weet je, ik had er de eerste keren ook moeite mee. Alsof als ik lekker zou eten of me zou vermaken terwijl hij in het buitenland zat ik "hem niet zou missen" ofzo. Maar dat moet je van je afzetten. Vraag jezelf af of als hij wist dat je zo weinig at... of hij dat goed zou keuren. Vast niet. Dus geef jezelf die schop onder je kont, ga ervoor deze 7,5 week en zorg ervoor dat je lekker in je vel zit en er goed uit ziet als hij thuis komt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-03-19 13:26

Re: Tijdelijk zonder je geliefde

Geplaatst door de TopicStarter : 14-03-19 13:26

Ik ga mijn best doen. Hoop dat de eetlust wel terugkomt inderdaad. Ik ben wel een beetje anti 'duw er maar wat in omdat het moet' maar ik heb er voor vanavond spagettisaus uit gehaald. Niet te moeilijk.

**Geplaatst**: 14-03-19 13:34

Geplaatst: 14-03-19 13:34

Het komt wel goed hoor. Probeer toch gewoon wat te eten, als je eenmaal aan het eten bent merk je misschien wel dat je ontzettend hongerig bent.

Tijdens mijn relatie en het eerste jaar van mijn huwelijk woonde ik nog in NL, mijn partner in de VS. Je wordt er eigenlijk reuze praktisch van als je eenmaal beseft dat het nu eenmaal niet anders is. Gebruik de tijd die je alleen bent optimaal. Wij maakten bijvoorbeeld veel overuren gedurende die tijd en als je dan je spaargeld ineens harder ziet groeien geeft dat best veel voldoening en een gevoel van teamwork. Of pak wat klussen in huis aan (muurtje verven, tuin op orde maken), iets waar je later ook weer samen plezier van hebt.

**Geplaatst**: 14-03-19 13:53

Re: Tijdelijk zonder je geliefde

Geplaatst: 14-03-19 13:53

Het ergste vind ik van mijn zeevarende huisgenoot dat het gewoon helemaal niet duidelijk is wanneer hij weer terug komt. Eerst was het 3 maanden toen opeens geen aflossing mogelijk het wordt eind april (dan is het 5 maanden) en vorige week kwam het verhaal ik kom er komend weekend af maar nu nog niets gehoord over aflossing. Verwacht er maar niets meer van.

De eerste week weg was even lastig maar nu mijn draai gevonden. Natuurlijk niet altijd handig zoals afgelopen zondag met de storm dat de dakbedekking van het tuinhuis gaat waaien en ik niet op een ladder durf / kan met mijn enkel. Gelukkig goede hulplijntjes in de buurt.

**Geplaatst**: 14-03-19 15:43

Re: Tijdelijk zonder je geliefde

Geplaatst: 14-03-19 15:43

Hey TS, herkenbaar. Mijn man reist regelmatig voor zijn werk, soms maar een paar dagen en soms wat langer (max 10 dagen zeg maar, dus nog lang geen 8 weken). En ik vind dat toch steeds ook weer lastig. Gewoon, omdat je van elkaar houdt, 's avonds graag tegen elkaar aan kruipt, niet 'gauw even wat kunt vragen'. Het is echt niet gek dat jij dat ook hebt. Probeer goed voor jezelf te zorgen, het komt goed en hij mist jou zeker weten ook

Alles bij elkaar dus allemaal herhaling van wat al gezegd is, alleen maar om je te laten zien: je bent niet de enige, je bent niet gek én je bent zéker geen overly attached girlfriend. Go girl... het is zo weer mei en dan is hij er weer!