Bokt.nl

**Geplaatst**: 08-05-19 19:32

Geplaatst: 08-05-19 19:32

Oké ik had het blijkbaar verdrongen, misschien win ik hiermee de prijs voor gênantste moment.
Ik had een buurvrouw, nogal gezet, die zwanger was van haar vierde kind. Tegen de tijd dat ze uitgerekend was liep ze langs toen ik in de voortuin bezig was. Ik: zo buurvrouw, valt niet mee hè die laatste loodjes! Bleek het kind al geboren te zijn

Vanmorgen ook lekker bezig, ik bracht dochter naar school, zet fiets neer, loop lokaal in, zie dochter nergens, ik nog vragen aan een andere moeder of ze haar heeft gezien. Vervolgens komt dochterlief het lokaal binnen met haar fiets sleutel in de hand. Ze had gewoon haar fiets in de fietsenstalling gezet en ik was in de veronderstelling dat ze achterop zat. Oeps

**Geplaatst**: 08-05-19 19:56

Re: Dat ene genante moment...

Geplaatst: 08-05-19 19:56

Ik heb zelf een keer zo'n opmerking gehad.

Bij mijn 2e kreeg ik de vraag of ik zwanger was (had mijn toen 6 weken oude zoontje in de maxi cosi naast me staan).
Dus antwoord mee ben net bevallen
Zegt die vrouw "o die gezinsfotos op Facebook laatst toen was je zo mooi zwanger"
Ik " nee toen was ik ook net bevallen heb op de foto's zelfs mijn pas geboren zoontje in mijn armen

"

En bij mijn 3e stond ik in de kraamweek bij school om mijn oudste op te halen toen een vrouw zei "alle mensen ben je nog steeds niet bevallen doe kleine heeft het goed daar binnen of niet"
Ze schaamde zich toen ik zei dat de kleine er net een paar dagen was.

Ik draag alles naar voren en door beschadigde buikspieren hou ik een aardige buik de eerste weken/maanden.
Zelfs toen ik flink afgevallen was en nog 65 kilo woog had ik nog steeds een buikje.

Leuk is het niet.

**Geplaatst**: 08-05-19 19:58

Re: Dat ene genante moment...

Geplaatst: 08-05-19 19:58

Nooit,maar ook nooit vragen of iemand zwanger is.Gaat bijna nooit goed.

**Geplaatst**: 08-05-19 20:02

Geplaatst: 08-05-19 20:02

Hahah heerlijk al deze bloopers!

Een tijd terug deed ik mee als figurant voor 2 scenes in een serie, die zich beiden afspeelden in een collegezaal. De 1e scene zat ik ergens ten midden van de grote groep 'studenten' in de collegezaal. De opdracht was om verveeld/ongeinteresseerd erbij te zitten, evt wat dingen op te schrijven. Omdat ik ook wilde volgen hoe het proces van een serie opnemen gebeurde, ging ik dus wel wat schrijven maar dan wel iets waar ik geen volle aandacht bij nodig had; dat werd een lange lijst hersenloze bijnamen voor mijn honden.
Dit was allemaal geen probleem, tot de 2e scene. Toen werd ik ineens verhuisd naar de voorste rij, naast de hoofdpersoon.... inclusief mijn ringband met ''aantekeningen''. Daar had ik zelf niet over nagedacht, maar de hoofdpersoon was het dus duidelijk wel opgevallen. Hij wees naar het schrift met de lijst en vroeg ''Goh, wat is dat allemaal?''- TERWIJL DE CAMERA LIEP. Geef dan maar eens een passend antwoord.. :Y)

Ik heb nog een moment onthouden van vorig jaar. Ik zou die dag geopereerd worden aan mijn hand, om eerder gezette pinnen eruit te halen. Dit zou gebeuren op de OK van een universitair ziekenhuis, wat betekent dat er 8-10 mensen aanwezig waren. Toen ik binnen kwam lopen stelde al deze mensen zich voor als; Ik ben x, de orthopeed., Ik ben y, de verpleegkundige. etc. En toen al die mensen zich hadden voorgesteld, keken ze mij afwachtend aan. Daarop heb ik mezelf ook maar voorgesteld, en wel op deze manier: Ik ben Kim,... de patiënt.
De conclusie is dat zenuwen en ik zijn geen vriendjes zijn :))

**Geplaatst**: 08-05-19 20:04

Geplaatst: 08-05-19 20:04

Nee inderdaad, nooit iets zeggen als je niet zeker weet of iemand zwanger is...Dat heeft iemand over mij gedacht toen ik eerder naar huis ging van een feestje omdat ik beroerd was ( bleek buikgriep). Ik was toen inderdaad wat aangekomen, dus een vriend zei met een bezorgde blik: ja, je moet maar even rustig aan doen in jouw toestand, whahaha, heb de toestand er s avonds uitgegooid en ik voelde me al veel beter _O-

**Geplaatst**: 08-05-19 20:05

Geplaatst: 08-05-19 20:05

Britta31 schreef:
Nooit,maar ook nooit vragen of iemand zwanger is.Gaat bijna nooit goed.

Idd of het moet echt overduidelijk zijn. Kwam laatst verre kennissen tegen en die vrouw zegt "ik vraag het bijna nooit maar durf het nu wel verwachten jullie een 4e"

Moest toen wel lachen. Ik ben nu 30 weken en heb een enorme toeter haha

**Geplaatst**: 08-05-19 20:07

Geplaatst: 08-05-19 20:07

Edit: oh, dat stuk tekst is meegekomen, ik wist niet dat dat onderdeel van de afbeelding was haha

**Geplaatst**: 08-05-19 20:10

Geplaatst: 08-05-19 20:10

Britta31 schreef:
Nooit,maar ook nooit vragen of iemand zwanger is.Gaat bijna nooit goed.

Precies dat.

Iemand heeft het wel eens aan mij gevraagd toen ik wat zwaarder en zeker niet zwanger was. Nu heb ik nooit een taille boven 90 cm gehad, maar ik heb een extreem holle rug dus als ik zwaar ben dan lijkt mijn buik ook gewoon veel dikker dan hij is. Terwijl tijdens de zwangerschap ik nog tot voorbij 6 maanden met gestrekte benen mijn tenen kon aanraken en ik kreeg nauwelijks een buik, kwam ook maar 15 kg aan (met een hele kleine baby dus dat was nog ruim :')

)

Ik heb overigens niet alleen vaak gênante momenten gehad, maar ik heb ze denk ik nog vaker bezorgd bij anderen

van kerels die tegen een paal liepen tot verkeersongevallen aan toe en zelfs prestatiefailures in de slaapkamer :')

**Geplaatst**: 08-05-19 20:11

Geplaatst: 08-05-19 20:11

O dat is mij ook wel eens gevraagd door een ouderdom school waar ik werk. Mijn droge respons: nee, gewoon te dik. En toen hebben we er flink om gelachen.

**Geplaatst**: 08-05-19 20:19

Re: Dat ene genante moment...

Geplaatst: 08-05-19 20:19

Ik zeg dat ook altijd "nee ik ben gewoon dik".

Maar bij mij is het gewoon een te dik zijn probleem

Mijn zus kreeg de vraag ook vaak en die heeft 9 jaar in de medische molen gezeten voor ze zwanger werd dus dan zijn die vragen echt echt niet oké.

**Geplaatst**: 08-05-19 20:21

Geplaatst: 08-05-19 20:21

Oh dat wat ik net zei doet me ineens denken aan een verkeersongeval (kettingbotsing) waar ik actief aan deelnam wat wel gênant was, ook voor mij

mijn toenmalige vriendje kon ik zo gek krijgen voor we thuis waren dat ie het soms niet kon "houden" tot de kleding uit was zeg maar. En ik maakte daar soms gruwelijk misbruik van. Dus zo voor een druk stoplicht begon ik wat te friemelen. De auto's gingen rijden, hij trok op en zag bijna te laat dat de auto voor hem plots weer stil ging staan. Hij redde het net op tijd om vol in de ankers te gaan. Maar het ging zo onverwacht dat de auto achter ons dat niet redde, bovenop ons klapte en ons tegen de auto voor ons schoof. Niemand stapte direct uit dus vriendje had de tijd om even snel zijn kleding te fatsoeneren

Ik heb dat nooit meer in een rijdende auto gedaan :')

het is niet te zeggen dat ie sneller had kunnen reageren of dat de auto achter ons meer kans had gehad als er niet gefriemeld werd, maar ik heb het risico nooit meer genomen.

**Geplaatst**: 08-05-19 20:47

Geplaatst: 08-05-19 20:47

peach2001 schreef:
Oh dat wat ik net zei doet me ineens denken aan een verkeersongeval (kettingbotsing) waar ik actief aan deelnam wat wel gênant was, ook voor mij mijn toenmalige vriendje kon ik zo gek krijgen voor we thuis waren dat ie het soms niet kon "houden" tot de kleding uit was zeg maar. En ik maakte daar soms gruwelijk misbruik van. Dus zo voor een druk stoplicht begon ik wat te friemelen. De auto's gingen rijden, hij trok op en zag bijna te laat dat de auto voor hem plots weer stil ging staan. Hij redde het net op tijd om vol in de ankers te gaan. Maar het ging zo onverwacht dat de auto achter ons dat niet redde, bovenop ons klapte en ons tegen de auto voor ons schoof. Niemand stapte direct uit dus vriendje had de tijd om even snel zijn kleding te fatsoeneren Ik heb dat nooit meer in een rijdende auto gedaan het is niet te zeggen dat ie sneller had kunnen reageren of dat de auto achter ons meer kans had gehad als er niet gefriemeld werd, maar ik heb het risico nooit meer genomen.

$_/-\o_$ held $_/-\o_$

**Geplaatst**: 08-05-19 21:20

Geplaatst: 08-05-19 21:20

Haha die verhalen van jullie :')

Ik heb er eindelijk ook een bedacht:

Een aantal jaar geleden fietste ik van de basisschool naar huis. Die tijd fietste ik altijd langs een grote wei met heel veel paarden.
Ik zag dat er 1 van de weet ik het hoeveel paarden daar stonden helemaal plat lag. Ik was dus heeel bang met mijn grote paardenhart dat er iets met dat paardje aan de hand was O:)

Ik kijk een hele tijd naar dat paardje, maar hij bewoog niet meer. Toen klikte ik heel zachtjes met mijn tong, niks. Nog een keer, weer niks. Dan maar even in mijn handen klappen, weer niks.
Toen ging ik springen en met mijn armen zwaaien, maar natuurlijk, geen reactie. Het paardje bleef maar plat liggen terwijl de andere paarden mij natuurlijk al lang hadden gezien.
Ik was tot de conclusie gekomen dat dat allemaal niet ging werken. Misschien als ik paarden geluiden ging maken zou hij opkijken, dus ik begon te briesen :')

Maar dat verdomde paardje wilde maar niet opkijken. Om er dan nog een schepje bovenop te doen begon ik te hinniken :')

En dan toch, eindelijk beweegt het paardje en kijkt heel verbaasd op. Ik trots, die leeft nog. Natuurlijk had ik daarvoor wel goed voor en achter mij gekeken of er iemand op de weg was, gelukkig niet. Alleen was ik vergeten te kijken aan de kant van de weg, want daar was net iemand aan het werk in zijn tuin en die stond me daar toch een potje lekker te gluren -O-

Oo wat schaamde ik me erg :')

Toen was ik héél snel naar huis gefietst _O-

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-05-19 22:53

Geplaatst door de TopicStarter : 08-05-19 22:53

Sophie_Wind schreef:
Haha die verhalen van jullie
Ik heb er eindelijk ook een bedacht:

Een aantal jaar geleden fietste ik van de basisschool naar huis. Die tijd fietste ik altijd langs een grote wei met heel veel paarden.
Ik zag dat er 1 van de weet ik het hoeveel paarden daar stonden helemaal plat lag. Ik was dus heeel bang met mijn grote paardenhart dat er iets met dat paardje aan de hand was
Ik kijk een hele tijd naar dat paardje, maar hij bewoog niet meer. Toen klikte ik heel zachtjes met mijn tong, niks. Nog een keer, weer niks. Dan maar even in mijn handen klappen, weer niks.
Toen ging ik springen en met mijn armen zwaaien, maar natuurlijk, geen reactie. Het paardje bleef maar plat liggen terwijl de andere paarden mij natuurlijk al lang hadden gezien.
Ik was tot de conclusie gekomen dat dat allemaal niet ging werken. Misschien als ik paarden geluiden ging maken zou hij opkijken, dus ik begon te briesen Maar dat verdomde paardje wilde maar niet opkijken. Om er dan nog een schepje bovenop te doen begon ik te hinniken En dan toch, eindelijk beweegt het paardje en kijkt heel verbaasd op. Ik trots, die leeft nog. Natuurlijk had ik daarvoor wel goed voor en achter mij gekeken of er iemand op de weg was, gelukkig niet. Alleen was ik vergeten te kijken aan de kant van de weg, want daar was net iemand aan het werk in zijn tuin en die stond me daar toch een potje lekker te gluren
Oo wat schaamde ik me erg Toen was ik héél snel naar huis gefietst

brengt bij mij weer een herinnering teweeg. Bloemetjes willen plukken als 7-jarige voor je moeder, maar dan wel die mooie lavendel uit de tuin van iemand :roll:

ik kreeg alleen die verrekte bloemen niet los, tis nou eenmaal een vrij stug plantje. Dus na een tijdje proberen kijk ik om me heen om te zien of er toevallig mensen aankomen, staat de bewoner van het huis me stilzwijgend aan te staren hoe ik haar tuintje aan het slopen was, schrok me helemaal lam :')

**Geplaatst**: 08-05-19 23:03

Geplaatst: 08-05-19 23:03

Xyris schreef:
Sophie_Wind schreef:
Haha die verhalen van jullie
Ik heb er eindelijk ook een bedacht:

Een aantal jaar geleden fietste ik van de basisschool naar huis. Die tijd fietste ik altijd langs een grote wei met heel veel paarden.
Ik zag dat er 1 van de weet ik het hoeveel paarden daar stonden helemaal plat lag. Ik was dus heeel bang met mijn grote paardenhart dat er iets met dat paardje aan de hand was
Ik kijk een hele tijd naar dat paardje, maar hij bewoog niet meer. Toen klikte ik heel zachtjes met mijn tong, niks. Nog een keer, weer niks. Dan maar even in mijn handen klappen, weer niks.
Toen ging ik springen en met mijn armen zwaaien, maar natuurlijk, geen reactie. Het paardje bleef maar plat liggen terwijl de andere paarden mij natuurlijk al lang hadden gezien.
Ik was tot de conclusie gekomen dat dat allemaal niet ging werken. Misschien als ik paarden geluiden ging maken zou hij opkijken, dus ik begon te briesen Maar dat verdomde paardje wilde maar niet opkijken. Om er dan nog een schepje bovenop te doen begon ik te hinniken En dan toch, eindelijk beweegt het paardje en kijkt heel verbaasd op. Ik trots, die leeft nog. Natuurlijk had ik daarvoor wel goed voor en achter mij gekeken of er iemand op de weg was, gelukkig niet. Alleen was ik vergeten te kijken aan de kant van de weg, want daar was net iemand aan het werk in zijn tuin en die stond me daar toch een potje lekker te gluren
Oo wat schaamde ik me erg Toen was ik héél snel naar huis gefietst

brengt bij mij weer een herinnering teweeg. Bloemetjes willen plukken als 7-jarige voor je moeder, maar dan wel die mooie lavendel uit de tuin van iemand ik kreeg alleen die verrekte bloemen niet los, tis nou eenmaal een vrij stug plantje. Dus na een tijdje proberen kijk ik om me heen om te zien of er toevallig mensen aankomen, staat de bewoner van het huis me stilzwijgend aan te staren hoe ik haar tuintje aan het slopen was, schrok me helemaal lam

Nog een in de tuin van andere mensen:
Toen ik kamp had in groep 8 gingen we in het donker een verstop spel doen in het dorp. Wij hadden ons toen verstopt naast een bosje. We konden natuurlijk helemaal niks zien, springt er opeens een lamp aan en horen we twee mensen naar elkaar roepen en naar ons toe komen :')

Bleek dat we hun heel erg aan het schikken hadden gemaakt en dat we in hun voortuin zaten.
Toen kon ik ook wel door de grond zakken }:0

**Geplaatst**: 08-05-19 23:09

Geplaatst: 08-05-19 23:09

Sophie_Wind schreef:
Nog een in de tuin van andere mensen:
Toen ik kamp had in groep 8 gingen we in het donker een verstop spel doen in het dorp. Wij hadden ons toen verstopt naast een bosje. We konden natuurlijk helemaal niks zien, springt er opeens een lamp aan en horen we twee mensen naar elkaar roepen en naar ons toe komen
Bleek dat we hun heel erg aan het schikken hadden gemaakt en dat we in hun voortuin zaten.
Toen kon ik ook wel door de grond zakken

Kamp! Daar zeg je mij wat...
Groep 8 kamp en dan levend stratego moeten spelen in het bos, in het schemer en niet naar de wc mogen.
Ik dacht op een gegeven een rustig plekje te hebben gevonden om te plassen. Blijk ik naast 1 van de leiding te gaan zitten :wow:

(oke, dus bosje er tussen maar toch) rest van de kamp die persoon niet meer durven aan te kijken $:\$

**Geplaatst**: 11-05-19 05:38

Re: Dat ene genante moment...

Geplaatst: 11-05-19 05:38

Als 14 jarige moest ik 2 weken snuffelstage lopen voor school. Dit ging ik doen bij een lunchroom geregeld door school. Ik erheen, alles was potdicht alleen stond er iemand te stofzuigen. Uiteindelijk werd er open gedaan en heb ik mij voorgesteld. Diegene bleek niet op de hoogte te zijn van mijn komst, maar dat gebeurde wel vaker. Ik kreeg een kop thee en moest wachten op de bedrijfsleider. 45 Minuten later was deze er en toen kwamen we erachter dat ik 2 deuren verder moest zijn en ik dus bij de verkeerde lunchroom was. Bij de goede was ik inmiddels ruim te laat. Ik schaamde mij dood!

**Geplaatst**: 11-05-19 09:31

Re: Dat ene genante moment...

Geplaatst: 11-05-19 09:31

Is dat nog goedgekomen? :')

**Geplaatst**: 11-05-19 17:48

Geplaatst: 11-05-19 17:48

LukieBradley schreef:
Is dat nog goedgekomen?

Ja haha, het was voor de middelbare, dus gelukkig niet heeeel belangrijk hihi. Maar zoiets overkomt mij nooit meer.

Op mijm 16e ging ik 4 dagen werken en 1 dag school doen. Tijdens mijn solicitatie vroegen ze wat ik van het bedrijf/keten wist. Ik wist echt letterlijk niks.
Ondanks dat heb ik er toch 2 jaar gewerkt. Dat gebeurd mij ook geen tweede keer meer haha

**Geplaatst**: 11-05-19 19:39

Geplaatst: 11-05-19 19:39

Als we het toch over werk hebben, op mijn eerste werkdag van mijn vakantiebaantje was ik zo'n 3 uur te laat 8)7

Ik werd wakker en ik zag dat ik geappt en gebeld was door mijn baas... Halve hartaanval natuurlijk :')

. Ik was gewoon volledig vergeten dat die dag mijn eerste werkdag was :')

Dat gebeurt me ook nooit meer!

**Geplaatst**: 11-05-19 19:48

Geplaatst: 11-05-19 19:48

Ha, ik heb het omgekeerde gehad.
Sta netjes veel te vroeg op het werk op m'n eerste werkdag en begin alvast materiaal voor te bereiden.
Baas komt op een geschikt uur voor bazen aan, rondleiding, voorstellingsrondje de hele trammelant. Ik ga verder met m'n voorbereidingen komt baas een beetje schoorvoetend, struikelend over de verontschuldigingen melden dat ik eigenlijk pas de volgende dag moest beginnen werken. Hij had de planning niet goed bekeken.
Ennnn terug naar huis

.

**Geplaatst**: 11-05-19 22:46

Geplaatst: 11-05-19 22:46

CathyTBP schreef:
Als we het toch over werk hebben, op mijn eerste werkdag van mijn vakantiebaantje was ik zo'n 3 uur te laat
Ik werd wakker en ik zag dat ik geappt en gebeld was door mijn baas... Halve hartaanval natuurlijk . Ik was gewoon volledig vergeten dat die dag mijn eerste werkdag was
Dat gebeurt me ook nooit meer!

Dat ken ik :))

2,5 uur in de file gestaan op mijn eerste werkdag en de dag daarna ben ik ziek naar huis gegaan

**Geplaatst**: 12-05-19 10:34

Geplaatst: 12-05-19 10:34

Ik ben op vakantie in Turkije momenteel. Armbandje van het hotel was bijna kapot, dus ik naar de balie om een nieuwe te vragen. Vraagt die man in het Engels hoe hij mij kan helpen. Ik kan vrij netjes en goed Engels, dus gewoon gevraagd om een nieuw bandje omdat mijne bijna kapot was. Nieuw bandje gekregen,bedankt, zegt die man "alstublieft". Ik ben nu nog maar een paar dagen in Turkije, maar dit overkomt me zowat elke dag.

Niet heel awkward, maar moet er altijd wel on lachen.

Toen ik nog bij mijn moeder woonde, en ik 14 was vroeg de zoon van haar vriend (17/18) hoe het tosti apparaat werkte, daar keek ik ook wel erg raar van op. Was immers enkel de stekker in het stopcontact doen.

Ik heb op de middelbare wel aardig wat keren docenten, benoemd als meneer als het een vrouw was, of mevrouw als het een meneer was. Altijd onbewust, en perongeluk. Rare en beledigende blikken kreeg ik dan soms. :')

Met basketbal tijdens gym, perongeluk de basketbal op iemands hoofd gooien, en het vervolgens weer terug krijgen.

In Tsjechië bij een fastfoot restaurant eten en dat er vervolgens een dakloze bijna 2 minuten in stilte aan je tafel staat te bedelen of ze je eten mag.

En nog veeeel meer.

**Geplaatst**: 12-05-19 10:38

Geplaatst: 12-05-19 10:38

Was met vriendlief in het ziekenhuis hij werd opgenomen..
Zegt de zuster: zo wil moeders even zitten??

Draait zich om en krijgt een onwijs kleur....

Ehm Jaa.. maar ik ben zijn vriendin (28 jaar )en zelfs jonger dan hij....
Bedankt voor het compliment -O-

Laatst bijgewerkt door joyce_eddy op 12-05-19 11:20, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 12-05-19 11:20

Geplaatst: 12-05-19 11:20

joyce_eddy schreef:
Was met vriendlief in het ziekenhuis hij werd opgenomen..
Zegt de zuster: zo wil moeders even zitten??

Draait zich om en krijgt een onwijs kleur....

Ehm Jaa.. maar ik ben zijn vriendin en zelfs jonger dan hij....
Bedankt voor het compliment

Whahahaha