Bokt.nl

**Geplaatst**: 30-07-19 22:40

Geplaatst: 30-07-19 22:40

Hoewel ik nooit zo ben van je hele verhaal op het internet slingeren, ben ik wel zodanig gefascineerd door dit topic dat ik het toch doe.

Ik ben namelijk sinds kort ook single, na een relatie van 30 jaar! Mijn man en ik hebben nooit ruzie gehad, zijn nog steeds de beste maatjes, hebben dezelfde interesses (muzieksmaak, F1, MotoGP, Italie, lekker eten) en een leven met veel vrienden en veel bezigheden. We gaan veel naar concerten, festivals, vakanties. We hebben eigenlijk maar 1 aparte hobby ieder en dat is voor hem motorrijden en voor mij paardrijden. Waarbij we elkaar ook alles gunden. Er ontbrak echter de laatste jaren iets in onze relatie dat we allebei hetzelfde aanvoelen, namelijk een bepaalde aantrekkingskracht naar elkaar, die we vroeger juist heel sterk hadden. Ik zou niet zeggen dat we als broer en zus zijn, maar meer als beste vrienden. Het laatste jaar hebben we het hier veel over gehad samen, er zijn heel wat flessen wijn doorheen gegaan. Natuurlijk een spannende tijd gehad, van hè, gebeurt dit ons? En waar gaan we dan wonen? Ook hier waren we snel uit, we hebben een heerlijk huis op een hele fijne plek, waar ik kan blijven. We zijn allebei financieel onafhankelijk en hoeven niets van elkaar te hebben. We hebben ook geen kinderen, allebei nooit gewild. Een paar maanden geleden waren we er uit om de knoop definitief door te hakken. Daarna zijn we nog samen op vakantie geweest, wat ook heel fijn was om het allemaal een plaatsje te geven en te ontdekken hoe we samen als vrienden verder kunnen gaan. Want dat willen we wel blijven doen, naar concerten gaan, etentjes, met vrienden dingen doen etc. Na de vakantie hebben we het pas aan de buitenwereld verteld, die zich natuurlijk het apezuur schrokken. Hè jullie? Jullie zijn wel het laatste stel waar we dat van verwachtten.

En ik denk ook dat wij een betere relatie hebben/hadden dan veel stellen van onze leeftijd die langer bij elkaar zijn, en die dan toch gewoon de rest van hun leven bij elkaar blijven, wij kiezen daar niet voor.

Sinds een paar dagen is mijn man naar zijn nieuwe huis gegaan. Ik voel me echt prima hierbij. Ik kan heel goed alleen zijn en ben graag alleen. Heb druk werk met kantoor aan huis, werk meer dan 40 uur per week, rijd fanatiek paard, ga naar Italiaanse cursus, kortom veel te doen waarbij ik veel mensen zie. Dat ik hier kan blijven wonen in de vertrouwde omgeving en met de kat en kippen maakt het natuurlijk ook wel makkelijker. Voor hem is het veel vreemder allemaal.

Het moeilijkst vind ik nog de reacties van onze omgeving die me aankijken alsof ik heel zielig ben en me ineens uitnodigen voor vrouwendingetjes en etentjes, terwijl ik echt een mannenmens ben.

Ik weet nu al zeker dat ik nooit meer wil samenwonen, als er ooit een relatie komt dan zal dat hooguit een latrelatie zijn. Of liever nog een sexdate, want dat wil ik wel. Benieuwd hoe dat verder gaat, op mijn leeftijd ga je ook niet gauw de kroeg in om iemand op te pikken.

Verder heb ik een september een weekje vakantie geboekt naar Tropea in Zuid-Italie, waar we ook eerder samen zijn geweest tijdens onze lange reizen met de auto door Italie. Heerlijk in mijn eentje lezen op het strand, lekker uit eten gaan, wandelen, dingen bekijken. Ik heb er zin in!

**Geplaatst**: 30-07-19 22:51

Re: De eeuwige single.

Geplaatst: 30-07-19 22:51

Sexdates kan je op sites als ondeugenddaten.nl/novamora enzo (weet niet hoe dat in zijn werk gaat) maar ook gewoon via Tinder en ja hoor ook gewoon op jouw leeftijd.
Als ik zou willen kan ik ze rustig 20 jaar jonger krijgen (voor de sex dan)

Maar gedurfde beslissing maar ook wat fijn dat het wederzijds zo goed over gesproken is en de vriendschap kan blijven

**Geplaatst**: 30-07-19 22:53

Re: De eeuwige single.

Geplaatst: 30-07-19 22:53

Ah dat schept perspectieven. Ben er nu ook helemaal nog niet mee bezig hoor. Maar tinder vind ik niks.

**Geplaatst**: 30-07-19 22:53

Geplaatst: 30-07-19 22:53

Wauw bloodymary! Zo kan het dus ook

en is eigenlijk alleen maar fijn dat het zo gemoedelijk is gegaan :(:)

Merken trouwens de vrijgezelle dames ook (en mannen ook misschien) dat je toch wel mensen aantrekt.
Maar dat ze dan getrouwd of in relatie zijn en gewoon een extraatje zoeken ofzo voor erbij want de relatie of huwelijk is niet echt hoe het moet zijn ofzo.
Ik heb dat meermaals gehad en het is eigenlijk gewoon triest.
Maar ze zien je dan echt als object en zijn jaloers op mijn onafhankelijke leven.
Kunnen niet handelen dat ik gelukkig ben in mijn eentje.
Maar nee, zulke mannen worden niet door mij getroost _O-

**Geplaatst**: 30-07-19 23:00

Geplaatst: 30-07-19 23:00

Relaxed schreef:
Ik had vroeger al eens een jury die vroeg na mijn proef of ik het wel leuk vond..

Hahaha. Ik het tegenovergestelde.

Alles ging mis in de proef.
Ging de verkeerde kant op.
Pony bokte.
Pony sprong over het hekje.

Jury riep mij bij zich na de proef.
Lach je mij uit of toe? Zegt hij.

Kreeg een winstpunt omdat ik ondanks dat alles wat fout kon gaan fout ging ik met een dikke big smile op de pony zat.

Tja. Instructrice had ooit gezegd. Wat er ook gebeurt altijd blijven lachen. Dus dat deed ik.

**Geplaatst**: 30-07-19 23:04

Geplaatst: 30-07-19 23:04

Heel leuk om hier alles mee te lezen!
Ik ben ook gewoon lekker single. Ik geloof wel echt in de liefde, maar dat moet ik nog maar even tegenkomen ofzo.
Ik heb een heel druk leven, dus als ik realistisch ben heb ik nu ook helemaal geen tijd om te investeren in een relatie. Vanuit de omgeving krijg ik soms wel rare reacties en vaak ook wel pushende reacties, dat ik toch echt eens aan een vriend moet. Maar ik neem gewoon lekker mijn tijd.

Ik weet van mezelf dat ik ook enorm introvert ben, dus nieuwe mensen ontmoeten is nog niet zo makkelijk. Daarnaast heb ik zelf ook het idee dat de meeste jongens 0% geïnteresseerd zijn in mij.

Leuk om hier met zijn allen over te kunnen praten!

**Geplaatst**: 30-07-19 23:11

Geplaatst: 30-07-19 23:11

Silly, is waar dat je na 1 keer niet alles moet beslissen. Het was ook gewoon niet echt met overtuiging, ik was eigenlijk toen best ok met alleen zijn na zo'n lange relatie. En iets waar ik nu wel eens over nadenk, het was niet wauw. Maar om op lange termijn goed te lopen moet dat mss niet. Of is het beter van niet. De mensen die direct wauw zijn blijken ergens gemeen te hebben dat ze moeilijk echte verbinding kunnen aangaan. Wel fysiek zijn, ... Maar emotioneel minder. Er is iets dat hen lijkt tegen te houden, lijkt alsof ze er geen vertrouwen in hebben dat iemand gewoon oprecht lief is of om hen geeft. Lijkt dat ze een relatie als een strijd zien met hun eigenheid/individualiteit. Alsof er iets wordt afgepakt of zo? Ik heb zelf nooit dat gevoel gehad, mss heel in het begin met mijn langste relatie wel omdat ik toen zelf ook meer vanuit mijzelf dacht, als puber alles wou doen en meemaken.
Andere mensen die minder wauw zijn, gaan denk ik ook zelf minder direct happen (klinkt mss raar, maar voelt soms als besprongen worden en ergens flatteert dat en voelt dat leuk). Ik weet gewoon niet goed hoe daar mee omgaan ook, dat blijft dan op een plateau hangen, waarbij ik mss ergens wel toenadering wil zoeken, maar het dan niet doe. Beetje vreemd mss, ik weet niet, ik denk er zelf veel over na, maar vind geen antwoorden.

**Geplaatst**: 30-07-19 23:20

Re: De eeuwige single.

Geplaatst: 30-07-19 23:20

Callisto, je laatste post zorgt voor best wat herkenning hier! Thx

**Geplaatst**: 30-07-19 23:21

Geplaatst: 30-07-19 23:21

Silly1972 schreef:
Shiloh schreef:
Ook daar doe ik iets fout. Ik word zelden tot nooit aangesproken op straat als ik alleen ben. En ik ben echt niet lelijk en ik stink ook niet
Nu spreek ik zelf ook niet snel iemand anders aan.

Volgens mij straal ik iets onbenaderbaars uit of zo.

Haha dat heb ik dus ook.
Ik wordt nooit zomaar aangesproken

Ik dus wel. Maar ik ben dan weer zn sukkel die niet door heeft dat het een verkapte versierpoging is.

Een poosje terug nog. Bij het tankstation.
Ik loop naar buiten na het afrekenen.
Komt er een hele nette charmante man naar mij toe.
Vraagt hij: mag ik wat vragen?
Dus ik huh? Ja

Hij: wat voor geurtje heb jij op? Je ruikt zo lekker.
Dus ik: Uh. Geen idee. Ik denk een van Tommy.
Vervolgens: Ga je op stap vanavond?
Ik: ja.
Hij: waar ga je dan heen?
Ik: Meppel.

Ik loop naar mijn auto. Hij druipt ook af.

Ik rij langs hem terwijl hij in de auto zit.
Hij knipoogt en zwaait.
Ik zwaai vriendelijk terug.

Zit ik op de snelweg.
Wordt ik ingehaald.
Zit hij druk te zwaaien naar mij.

Dus ik kom bij die vriendin en vertel wat er net gebeurt is
Zij: dat was gewoon een versier poging man.
Was hij leuk?
Ik: ja best wel :')

Ik had echt het signaal niet opgepakt. }:0

**Geplaatst**: 30-07-19 23:24

Re: De eeuwige single.

Geplaatst: 30-07-19 23:24

daantjuhhh, vrees dat ik dat ook heb. En mijn beperking zal hier ongetwijfeld ook in meespelen. Ook ik herken dat soort dingen dus echt niet.

**Geplaatst**: 30-07-19 23:25

Geplaatst: 30-07-19 23:25

LukieBradley schreef:
Merken trouwens de vrijgezelle dames ook (en mannen ook misschien) dat je toch wel mensen aantrekt.
Maar dat ze dan getrouwd of in relatie zijn en gewoon een extraatje zoeken ofzo voor erbij want de relatie of huwelijk is niet echt hoe het moet zijn ofzo.
Ik heb dat meermaals gehad en het is eigenlijk gewoon triest.
Maar ze zien je dan echt als object en zijn jaloers op mijn onafhankelijke leven.
Kunnen niet handelen dat ik gelukkig ben in mijn eentje.
Maar nee, zulke mannen worden niet door mij getroost

Vooral interesse van niet vrijgezellen ja. Maar niet dat ze dingen van mij niet kunnen handelen of zo, wel dat het lijkt dat ze zelf bv meer over hun relatie gaan nadenken. Als ze dan ook wat meer beginnen mee iets te gaan drinken na het werk of zo, dan erover praten en dat schept ergens sowieso al een band. Het is ook spannend natuurlijk, na een relatie van 15+ jaar is die spanning vaak wel ver te zoeken. Maar echt iemand die mij als extraatje zag nog niet gehad, ik sta daar ook niet voor open. Al was het met die relatie van anderhalf jaar op het randje. Ze was nog samen als ze toenadering zocht, maar wou toen al scheiden, al heel lang maar nooit de moed gehad. Misschien was dat ook wel een issue tussen ons, dat ze mij ergens wel als de trigger zag en daar moeite mee had omdat het uiteindelijk moeilijk was om los te laten (wat moeizamer ging dan ze dacht) en op te bouwen op hetzelfde moment. Daarom ook dat ik in Gent vorige week bedachtzaam was, het was een heel leuke vrouw, goeie vriendin van een collega die vindt dat ze moet scheiden, maar ik ga er niks mee te maken hebben.

Laatst bijgewerkt door Callisto04 op 30-07-19 23:28, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 30-07-19 23:25

Geplaatst: 30-07-19 23:25

O heerlijk daantjuhhh.
Moet zeggen dat wat dit soort dingen ik het ook altijd ontzettend lastig vindt om te zien of het flirten is of gewoon iemand die vriendelijk een gesprekje aan knoopt. Ga maar voor het gesprekje dan zet ik mijzelf minder voor schut.

**Geplaatst**: 30-07-19 23:28

Geplaatst: 30-07-19 23:28

JPitty schreef:
daantjuhhh, vrees dat ik dat ook heb. En mijn beperking zal hier ongetwijfeld ook in meespelen. Ook ik herken dat soort dingen dus echt niet.

Wees gerust. Ik heb geen beperking. Of eigenlijk hebben we die allemaal wel...

Maar in ieder geval niet zodanig dat ik sociale subtiele dingen zou moeten missen. En toch mis ik dit ook!

**Geplaatst**: 30-07-19 23:29

Geplaatst: 30-07-19 23:29

Nirvana_ schreef:
Callisto, je laatste post zorgt voor best wat herkenning hier! Thx

Nu nog oplossingen zoeken haha.

**Geplaatst**: 30-07-19 23:29

Geplaatst: 30-07-19 23:29

mala26 schreef:
O heerlijk daantjuhhh.
Moet zeggen dat wat dit soort dingen ik het ook altijd ontzettend lastig vindt om te zien of het flirten is of gewoon iemand die vriendelijk een gesprekje aan knoopt. Ga maar voor het gesprekje dan zet ik mijzelf minder voor schut.

Ja. Het is ook gewoon niet iets waarbij ik stil sta!
Ik geef braaf antwoord. En achteraf denk ik. oliebol. Gemiste kans.

**Geplaatst**: 30-07-19 23:31

Geplaatst: 30-07-19 23:31

daantjuhhh schreef:
mala26 schreef:
O heerlijk daantjuhhh.
Moet zeggen dat wat dit soort dingen ik het ook altijd ontzettend lastig vindt om te zien of het flirten is of gewoon iemand die vriendelijk een gesprekje aan knoopt. Ga maar voor het gesprekje dan zet ik mijzelf minder voor schut.

Ja. Het is ook gewoon niet iets waarbij ik stil sta!
Ik geef braaf antwoord. En achteraf denk ik. oliebol. Gemiste kans.

Echt zo herkenbaar.

**Geplaatst**: 30-07-19 23:36

Geplaatst: 30-07-19 23:36

DreamGuide schreef:
Ik weet van mezelf dat ik ook enorm introvert ben, dus nieuwe mensen ontmoeten is nog niet zo makkelijk. Daarnaast heb ik zelf ook het idee dat de meeste jongens 0% geïnteresseerd zijn in mij.

Zo herkenbaar! Ben ook nogal introvert en ben ook geen grote-vriendengroep-uitgaanstype dus veel nieuwe mensen ontmoet ik ook niet. En inderdaad, heb niet het gevoel alsof mannen denken van wat een leuke meid :')

Flirten snap ik ook niet, ik ben daar oprecht te traag voor. Pas weken later denk ik van ooohhh.... fiets. Maar ja, zoveel interesse krijg ik sowieso nooit dus die momenten zijn ook op 1 hand te tellen _O-

**Geplaatst**: 30-07-19 23:50

Geplaatst: 30-07-19 23:50

Ohnee... Over clueless gesproken. Aantal jaar geleden kwam ik iemand tegen bij een feestje, waarmee ik eerder een vak had gevolgd. Die vraagt dus of ik een keer wat wil gaan drinken. Ja, leuk!

Ik had serieus pas na een uurtje ofzo in het café door dat dit dus een date was :o?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-07-19 23:57

Geplaatst door de TopicStarter : 30-07-19 23:57

Relaxed schreef:
[ [url=m/KV5z1p.jpg]Afbeelding[/url] ]

Hahaha. Ja. Die zou voor mij ook kunnen gelden ja!

**Geplaatst**: 31-07-19 00:06

Geplaatst: 31-07-19 00:06

Ik wil me ook graag melden. Sinds ik 14 jaar geleden gescheiden ben geen serieuze relatie meer gehad. En eigenlijk was mijn huwelijk dat ook niet en relaties daarvoor ook niet.

Ik ben 2x écht verliefd geweest in mijn leven. De andere keren waren niet te vergelijken met dit. Dat was altijd snel weer voorbij. Kort na mijn scheiding ontmoette ik iemand waar ik op slag verliefd op was, heel diep. Dat ging niet wat worden, dat wist ik, en het heeft heel lang geduurd voor ik dat kon verwerken. We waren ook jaren samen zonder samen te zijn. Het voelde als rouwen.

Een tijd niet veel van mannen moeten weten, toch ergens zwanger geraakt, toen was mijn interesse gelijk gedaald tot onder het vriespunt. Ik zag ze niet meer, ik kon een gesprek met iemand hebben en niet zien als hij flirte of knipoogde en al helemaal niet onthouden of registreren hoe hij eruit zag. Tot een ruime 2 jaar geleden. Maar dat kwam zo onverwacht dat ik daar niet klaar voor was en ondanks dat ik hem regelmatig zag, hij mij dus regelmatig opzocht, en hij me altijd stiekem bekeek, was ik niet bij machte daar goed op te reageren. Dus toen verdween hij. Inmiddels is het besef keihard aangekomen, heb ik alles op een rijtje en weet ik wat ik wil. Voor ik dit loslaat wil ik iig hem zeggen dat het niet aan hem lag maar aan mij en dat ik het jammer vind dat ik er niet mee kon doen. Subtiel ben ik daar dan ook mee bezig gegaan om het tot een toevallige ontmoeting te laten komen....

Tot ik afgelopen weekend zijn collega tegenkwam, ik wist dat niet maar ontdekte dat tijdens het gesprek. Deze collega weet er nu van en vindt dat ik precies zijn type ben en dat ik heel geschikt zou zijn voor hem, dus ik laat hem even zijn gang gaan hiermee

Ik heb een beetje hoop ineens dat er misschien toch nog wat in zit.

Anyway, mijn probleem in het kort: ik wordt maar zelden echt verliefd en als ik verliefd ben is het langdurig. Niemand komt ertussen. Ik kan dan best nog leuke dingen doen met anderen als ik vrijgezel ben, maar niemand komt mijn hart in dan. Ik sta er dan met de beste wil van de wereld gewoon niet voor open.

Anderzijds, ik vind het wel heel fijn om alleen te zijn. Ik ben een loner en ik kan mezelf prima redden. Ik merk wel dat ik er meer behoefte aan krijg om een levenspartner te hebben, maar als ik alleen zou blijven kan ik me prima redden. Ik heb overigens geen enkel gebrek aan mannen om me heen die mijn aandacht graag hebben en ronduit durven te zeggen dat ze graag een belangrijke rol in mijn leven willen vervullen.

**Geplaatst**: 31-07-19 00:09

Re: De eeuwige single.

Geplaatst: 31-07-19 00:09

En trouwens, 1 heel belangrijk ding; ik heb die interesse pas gewekt bij mannen toen ik zélf alles op een rij had en wist wat ik wilde. Daarvoor werd ik niet benaderd op deze manier. Dus hoe je zelf in elkaar zit, hoe je je voelt etc, dat bepaald je uitstraling. Daar reageren ze onbewust op.

**Geplaatst**: 31-07-19 00:30

Geplaatst: 31-07-19 00:30

daantjuhhh schreef:
mala26 schreef:
O heerlijk daantjuhhh.
Moet zeggen dat wat dit soort dingen ik het ook altijd ontzettend lastig vindt om te zien of het flirten is of gewoon iemand die vriendelijk een gesprekje aan knoopt. Ga maar voor het gesprekje dan zet ik mijzelf minder voor schut.

Ja. Het is ook gewoon niet iets waarbij ik stil sta!
Ik geef braaf antwoord. En achteraf denk ik. oliebol. Gemiste kans.

Zo herkenbaar :')

Was nadat mijn relatie voorbij was erg onzeker en niet goed in mijn vel.
De laatste maanden komt alles meer en meer op zijn plek en voel me ook goed.
En dan praat je met mannen, meestal de leuke varianten welke wel mijn type zijn, en heb ik echt geen idee of ze nou flirten of gewoon aardig zijn.
Bij de types waar ik nou echt niet op val heb ik dat dan weer veel sneller door...

Plus dat ik me er vaak dood aan erger dat de mannen waarbij ik zoiets heb van ja leuk!!!
Die vaak thuis een vrouw en kinderen hebben zitten...
Denk wel eens alle leuke mannen zijn bezet

En leef echt volgens de stelling wat bezet is blijf ik vanaf.

**Geplaatst**: 31-07-19 02:15

Geplaatst: 31-07-19 02:15

peach2001 schreef:
En trouwens, 1 heel belangrijk ding; ik heb die interesse pas gewekt bij mannen toen ik zélf alles op een rij had en wist wat ik wilde. Daarvoor werd ik niet benaderd op deze manier. Dus hoe je zelf in elkaar zit, hoe je je voelt etc, dat bepaald je uitstraling. Daar reageren ze onbewust op.

Dat geloof ik absoluut.

**Geplaatst**: 31-07-19 06:42

Re: De eeuwige single.

Geplaatst: 31-07-19 06:42

Ik sta er ook niet voor open callisto maar ik heb de nare eigenschap dat ik evt met alles en iedereen gewoon kan opschieten en gezellig kan doen.
Blijkbaar is dat een aparte eigenschap :')

Als je dat dan duidelijk maakt dat er alleen vriendschap is word dat niet geaccepteerd en zijn ze op hun dingetje getrapt.
Echt believe me, is driemaal gebeurd zo op die manier.
Yo thanks maar zorg dat je eigen leven op orde is en betrek mij er niet bij denk ik dan.
Kan er niks aan doen dat ik makkelijk zonder mannen af kan

**Geplaatst**: 31-07-19 06:55

Geplaatst: 31-07-19 06:55

Damm, kan door de drukte op mijn werk helemaal niet mee praten in de topic. Maar gelukkig heb ik nu fftjes tijd om alles terug te lezen.

Mijn probleem is vooral dat ik datings site ongemakkelijk vind. Want inderdaad de 5 dates die er van zijn gekomen waren gewoon mannen die een one stand of als fokmerrie voor zoveel mogelijk kinderen (waarom?!) Zelfs 1tje die het recht in mijn gezicht zei nog geen 15 minuten nadat de film begon...
Dat was voor mijn de druppel voor mij. Daarna gestopt met daten. Beste beslissing ooit! Nu heb ik hetzelfde probleem als daantjuhhh. Is nu een vent gewoon vriendelijk of vind hij mij wel leuk. En dan achteraf bedenken mmm, daar zou ik wel een keer mee willen stappen...

Gisterenavond heerlijk met een vriendin op stap geweest. Zij zit al 7 jaar vast vaan huis ivm een zoontje van een vent die haar alleen maar zwanger wilde krijgen en die dit kind daarna nooit meer heeft gezien en waar hij ook niet voor betaald. Zij heeft geen vangnet achter haar om haar te helpen met dit kind.

Maar vandaag ging hij voor het eerst uit logeren. Dus gisteren middag laat is ze naar mij toegekomen en hebben we een girls night out gepland. Heerlijk gezellig en lekker gelachen en sjans gehad. Maar als je dan naar de type mannen kijkt... brr....