In Nl ook maar ze hadden toch al een gesprek gehad van te voren?

Ah toch , dat had ik dan gemist .

De wachttijd is 5 dagen inderdaad. Dit geld vanaf het gesprek bij de huisarts want je hebt een doorverwijzing nodig. Dat hadden wij 3 weken geleden al gehad dus dat was absoluut geen issue meer voor ons.

Heel veel sterkte Ts. Wat zijn jullie dapper samen, jij en je vriend. Ik gun je alle geluk van de wereld om vrede te blijven voelen met voor jou deze juiste keuze. De kracht van dit topic vind ik ook in hoe je alles beschrijft, inclusief je ervaring bij de profs en de dag in de kliniek, de vragen die ze stelden etc. Vanuit mij naar jou dank daarvoor. Op dit onderwerp zou geen taboe moeten rusten, iets wat er nog wel is als ik sommige reacties lees. Hou je taai!

Wat heb jij de reden prachtig omschreven. Het zegt alles over de juistheid van julie beslissing en over julie verantwoordelijkheids gevoel. Ik wens julie heel veel sterkte toe, want dit was erg moeilijke beslissing. Neem ook de tijd om dit te verwerken.

Helemaal mee eens. Heel veel sterkte gewenst ts.

Dankjewel weer allemaal! Jullie zijn echt super!

Dag 1 en 2 me echt prima gevoeld op wat kleine lichamelijke dingen na. Gister kwam dan toch de klap wat natuurlijk te verwachten was...

Zeer emo en veel huilen. Verdrietig om alles en tegelijk om niks. Gelukkig had mijn lieve vriend het bijna eerder door dan ikzelf en hebben we bijna de hele dag samen doorgebracht met heel veel knuffels en liefde voor elkaar. Ook al kies voor je voor een leven zonder kind, je gaat toch door een rouw en afscheidsproces (zit alweer te janken hoor). Daardoor ontstaat weer wat nieuwe twijfel die ik ook gewoon de vrije loop laat er goed over nadenk waarom sommige dingen weer opkomen.

ik mag wel bijna weer aan het werk en daar ben ik heel blij mee want dat zal afleiding geven!

Het zullen ook ‚kraamtranen‘ zijn voor een deel. Rond 10 weken zit je op een reuze hormoonpiek die in 1 klap weer weg is.
Dan heb je letterlijk geen controle over het huilen.
Sterkte

voor jou!

Virtuele knuffel van mij! Lekker aan toegeven. En wat een schat van een man heb jij!

Nou, die is goud zeg!

Dat zal niet alleen de ‘klap ‘ zijn maar zeker ook je hormonen, vergeet niet dat je lichaam echt moet ontzwangeren. En dat duurt nog wel een klein poosje, meestal na een abortus of miskraam tot je eerste normale ongesteldheid er weer is.

Topvent heb je toch!
En laat je maar verwennen hoor.
Mooi om te lezen hoe lief hij voor je is en hoe goed jullie erover hebben nagedacht.
Ik word helemaal warm van binnen als ik je posts lees.

Niet voor niks geimporteerd


Het verhaal heeft gister/vannacht een heftige wending gekregen.

Ik voelde me goed de afgelooen week. Had weer energie en kon weer alles. Ik wilde ook het sporten weer gaan oppakken. Ook mentaal ging/gaat het goed. We staan er nog steeds achter hoewel je soms kleine momentjes hebt.

Maar totaal vanuit het niets gister opeens heel veel pijn. En echt pijn!!! Kon niet op mijn benen staan. Het kwam duidelijk vanuit mijn baarmoeder of eierstokken.
Eerst naar de HAP. Daar vrij snel door naar de gynecoloog. En voor ik het wist lag ik op de OK .

Mijn linker eierstok was sterk vergroot en heeft enkele cystes en is hierdoor gaan draaien. Dat geeft heel veel pijn en als ze er niet snel bij zijn, sterft je eierstok af. Als ze dan vragen wil je kinderen...? Nou nee ik denk het niet... ja op jou leeftijd nemen we geen risico.

Dus vannacht geoppereerd om de rotzak terug te draaien. Ze waren om half 4 vannacht klaar maar ik kan niet slapen. Alles loopt door elkaar in mijn hoofd en ik voel me goed beroerd uiteraard.

Ze denken dat ze optijd waren maar zeker weten doen ze het niet. De tijd zal het leren.
Er is ook weefsel genomen om zeker te weten dat alles goedaardig is. Zo zag het er wel uit dus ik maak me daar niet heel druk over.

Kan mijn lol niet op met mijn geluk.

Wat heftig allemaal. Sterkte en beterschap.

Jeetje wat een rot wending ineens, kan me voorstellen dat het weer aan t denken zet.
Zeker als je in een keer zoiets moet beslissen, je kunt dan niet dagen overleggen.
Mocht je er nou teveel mee bezig zijn, misschien eens vragen of je wat hulp kunt krijgen om te praten.
Maar niemand kan helaas de beslissingen voor je maken.
De beslissing die je maakt is door jouw/ jullie gemaakt dus dat is oke.
Ik hoop dat je snel opknapt en dat je het een plek kunt gaan geven en kunt berusten in je keuze.
Sterkte en beterschap.

Sterkte! Is dit een gevolg van of had dit sowieso gebeurd?

Als maar één eierstok is aangetast had die toch verwijderd kunnen worden? Heb je altijd nog een reserve voor mocht je je ooit nog bedenken.

Klinkt erg pijnlijk, sterkte ermee!

Zullen we die vraagstelling aan TS en de specialisten over laten?

Phoe, dan geloof ik dat het weer boven komt, terwijl je net weer je leven aan het oppakken was.
Sterkte en beterschap.

Heel veel sterkte en beterschap

Je kans op zwangerschap neemt ook niet af wanneer 1 eileider verwijderd is. Je andere eileider die over is vangt namelijk de eitjes dan uit beide eierstokken op

Een torsie is enorm pijnlijk. Beterschap ts

geen idee of je dat weet,is er een verband tussen beiden?(bv meer kans op cystes na abortus?) of is het echt puur toeval dat dit nu volgt op de abortus?

Wellicht juist een complicatie van het zwanger zijn. Dat zorgt voor hormoonuitbarstingen in je lichaam tenslotte en hebben wel meer foute bijwerkingen.