Bokt.nl

**Geplaatst**: 06-11-19 15:37

Geplaatst: 06-11-19 15:37

Pepperrr schreef:
Mijn bed

Wat haal jij voor gekke capriolen uit met je bed :')

Ik zeg wel regelmatig sorry auto, als ik even niet zo handig ben met schakelen bijv., en het voelt ook wel een beetje als mijn kindje :')

**Geplaatst**: 06-11-19 15:39

Geplaatst: 06-11-19 15:39

Niobe schreef:
Amira_ schreef:
Ik voelde me zo ontzettend schuldig toen ik m'n auto verkocht voor een ander

Dat had ik wel met mijn eerste Mini. Met de tweede niet, maar daar had ik eigenlijk al niet zoveel mee, omdat de verkoop heel raar is verlopen en ik daar nare herinneringen aan heb (kon niet gelijk mee, papieren niet in orde, ik moest die avond gaan beginnen met medicatie waardoor ik 2 weken geen auto kon rijden, etc). Zulke dingen hebben dan ook weer invloed op mijn gevoel over dingen.

Met mijn huidige Mini zou ik dat wel weer hebben, maar die gaat voorlopig nog lang niet weg hopelijk

Ohh ja, zo herkenbaar!! Ik heb zó hard gesnotterd toen mijn oude Mini'tje na 16 jaar bij mij te zijn geweest weg moest. Ook al ging hij naar een echte liefhebber die er veel beter voor zal zijn dan ik (die man kon zelf sleutelen, ik kan dat niet en onderhoud van autootje leed daar onder). Toen die zo sneu achter op de aanhanger stond en wegreed Y;(

Hij is al bijna twee jaar weg, maar nog steeds als een zwart Mini'tje met wit dakje en racing stripes op straat zie denk ik "ahhh

" en voel ik me schuldig 8)7

Verder had ik dat vroeger alleen bij mijn barbie-/modelpaarden. Die waren in mijn hoofd dan ook ieder toegerust met hun eigen persoonlijkheid

Als mijn broertje er in een boze bui mee gooide, gooide ik vervolgens met hem.

**Geplaatst**: 06-11-19 15:41

Geplaatst: 06-11-19 15:41

Air schreef:
Pepperrr schreef:
Mijn bed

Wat haal jij voor gekke capriolen uit met je bed

Ik zeg wel regelmatig sorry auto, als ik even niet zo handig ben met schakelen bijv., en het voelt ook wel een beetje als mijn kindje

Het feit dat hij mij ongeveer 10 uur per dag moet dragen :')

Ik praat trouwens ook tegen spullen :')

**Geplaatst**: 06-11-19 15:43

Re: Medelijden met een levenloos voorwerp

Geplaatst: 06-11-19 15:43

Maar dat is zijn functie

Anders heeft ie ook zo'n doelloos leven :(:)

**Geplaatst**: 06-11-19 15:51

Geplaatst: 06-11-19 15:51

Ik heb dit met mijn (nieuwe)stofzuiger, vooral als mn vriend gaat stofzuigen omdat hij er gewoon lomp mee omgaat. Het laten vallen van de stang en buis geeft een auw reactie bij mij. Ik leg ze altijd netjes neer en zorg dat het buikje geleegd wordt na elk gebruik en poets de buitenkant even met een doekje. Nou is het ook geen goedkoop ding en ben ik er heel blij mee want onze vorige stofuiger was echt een kreng om mee te werken. Met knuffels had ik het vroeger ook maar ergens op weg naar mijn volwassenheid ben ik daar overheen gegroeid denk ik.

**Geplaatst**: 06-11-19 15:57

Geplaatst: 06-11-19 15:57

8nnemiek schreef:
Ik heb dat met zeilboten haha, soms zie je van die oude zielepieten ergens op de kant staan, wachtend op de sloop.. Dan denk ik, ach, wat zou ik er graag eentje redden en opknappen

Jep, dit heb ik ook haha! En mijn vriend en ik praten ook tegen onze eigen boot en geven d’r een klopje als we hebben gevaren, zo van: “goed gedaan bootje!” Geldt ook voor de auto. Mijn schoonvader, ook een zeiler, doet dit ook. Zeilers zijn sowieso een beetje gek. Maar een boot is dan ook geen levenloos voorwerp, ze hebben een ziel. En zijn vrouwelijk. Dus eigenlijk hebben we terecht medelijden met al die arme verlaten zieltjes :(:)

**Geplaatst**: 06-11-19 16:01

Re: Medelijden met een levenloos voorwerp

Geplaatst: 06-11-19 16:01

knuffels jup schuldig.
en idd mijn eerste auto, vw lupo van 20 jaar oud. man wat was het moeilijk om die bij de sloop af te leveren toen ik over ging op een lease auto, ik kijk nog steeds iedere keer als een blauwe lupo zie of er een deuk in de zijkant zit al weet ik dat mijn tuutje niet meer rondrijd.

**Geplaatst**: 06-11-19 16:01

Geplaatst: 06-11-19 16:01

Ik ben dol op marsepein. Maar ik kreeg dus altijd Amerigo, als paardenmeisje. Vond het echter verschrikkelijk om die af te happen of af te breken!

**Geplaatst**: 06-11-19 16:30

Re: Medelijden met een levenloos voorwerp

Geplaatst: 06-11-19 16:30

Grappig dit allemaal te lezen. Zelf bied ik regelmatig mijn excuses aan, aan mijn auto

En ach ja knuffels hebben natuurlijk ook nog steeds gevoel hoor haha.

**Geplaatst**: 06-11-19 16:31

Geplaatst: 06-11-19 16:31

DewiRox schreef:
Ik ben dol op marsepein. Maar ik kreeg dus altijd Amerigo, als paardenmeisje. Vond het echter verschrikkelijk om die af te happen of af te breken!

Ja, ik hap altijd maar gelijk het hoofd eraf, dan voelt ie daarna niks meer... :Y)

**Geplaatst**: 06-11-19 16:39

Geplaatst: 06-11-19 16:39

Ir111 schreef:
DewiRox schreef:
Ik ben dol op marsepein. Maar ik kreeg dus altijd Amerigo, als paardenmeisje. Vond het echter verschrikkelijk om die af te happen of af te breken!

Ja, ik hap altijd maar gelijk het hoofd eraf, dan voelt ie daarna niks meer...

Ik liet mijn vader de boel klein slaan, ging zelf dan wel even naar boven. Als het allemaal kleine stukjes zijn is het niet meer zo herkenbaar.

Met auto’s en knuffels heb ik het ook

**Geplaatst**: 06-11-19 16:39

Geplaatst: 06-11-19 16:39

Vroeger met knuffels, daarom had ik er ook geen een.

En met de zeven kikkertjes uit het kinderliedje. Tranen met tuiten toen ze allemaal dood waren terwijl het masr een liedje is. Vond het wel heel gruwelijk en nu ik terug denk eigenlijk niet echt een kinderliedje. Krijg nog steeds tranen in mijn ogen als ik aan het liedje denk. Voor degene die het niet kennen:

Er zaten zeven kikkertjes
Al in een boerensloot
De sloot die was bevroren
De kikkertjes half dood
Ze kwekten niet, ze kwakten niet
Van honger en verdriet
Er zaten zeven kikkertjes
Al in een boerensloot

**Geplaatst**: 06-11-19 16:40

Geplaatst: 06-11-19 16:40

Ik heb dat heel sterk. Van mijn oude auto's die ik inruil tot pluche beesten.

**Geplaatst**: 06-11-19 16:51

Geplaatst: 06-11-19 16:51

Bubblewrap schreef:
Geinig, ik heb het echt alleen bij levende dingen. Dus mensen, dieren en onverzorgde/zieke planten
Meer die het niet bij levenloze voorwerpen hebben?

Wel praat ik soms tegen levenloze voorwerpen. Bijvoorbeeld door mijn fiets aan te moedigen als ik in de wind op fiets. (Maar eigenlijk moedig ik mezelf dan aan... Ik moet al het werk doen )

Lol dat van je fiets Haha leuk!

**Geplaatst**: 06-11-19 16:54

Re: Medelijden met een levenloos voorwerp

Geplaatst: 06-11-19 16:54

Met etenswaren heb ik dan weer geen compassie of het nu plantaardig of dierlijk is.

**Geplaatst**: 06-11-19 16:59

Re: Medelijden met een levenloos voorwerp

Geplaatst: 06-11-19 16:59

och ja.. met auto's huizen.. knuffels.. maar vooral van alles waar dierbare herinneringen aan zitten

**Geplaatst**: 06-11-19 17:08

Geplaatst: 06-11-19 17:08

Bubblewrap schreef:
Geinig, ik heb het echt alleen bij levende dingen. Dus mensen, dieren en onverzorgde/zieke planten
Meer die het niet bij levenloze voorwerpen hebben?

Wel praat ik soms tegen levenloze voorwerpen. Bijvoorbeeld door mijn fiets aan te moedigen als ik in de wind op fiets. (Maar eigenlijk moedig ik mezelf dan aan... Ik moet al het werk doen )

Dit heb ik ook precies. Ik was even bang dat ik de enige was. :')

**Geplaatst**: 06-11-19 17:12

Re: Medelijden met een levenloos voorwerp

Geplaatst: 06-11-19 17:12

Haha ik ben een gitaarliefhebber en heb dat met gitaren. Kan er dus echt niet tegen als artiesten hun gitaar stuk slaan. :')

(Al komt dat gelukkig weinig voor) +het is ook gewoon zonde

**Geplaatst**: 06-11-19 17:14

Geplaatst: 06-11-19 17:14

Pepperrr schreef:
Wij maken paarden op werk. Zijn eigenlijk lampen. En levensgroot. Maar ze worden ingepakt in een grote houten kist. Vind het zo zielig om dat paard op te sluiten. Zou er bijna een pluk hooi en bak water bij zetten
[ [url=m/BstMur.jpg]Afbeelding[/url] ]

Ik vind dit paard best wel zielig, Dat hij zo'n lelijke lampenkap op zijn hoofd moet dragen. :(:)

**Geplaatst**: 06-11-19 17:19

Geplaatst: 06-11-19 17:19

heb medelijden met wc papier

**Geplaatst**: 06-11-19 17:19

Geplaatst: 06-11-19 17:19

Al mijn knuffels lagen altijd netjes onder de dekens en dan met hun hoofdje er boven zoals wij ook slapen. Anders kregen ze het koud.
En ooit een leeuwenknuffel mee naar school genomen en toen op de terugweg in mijn tas. Hij mocht een stukje met zijn hoofd er uit anders kreeg hij geen lucht. En die ben ik onderweg verloren. Ik heb gejankt .. nooit meer terug gevonden

Mijn posters waren ook altijd heilig. Vooral mijn Captain Jack Sparrow deurposter. Alsof hij er echt was ..

**Geplaatst**: 06-11-19 17:20

Geplaatst: 06-11-19 17:20

Ik heb het er zo moeilijk mee gehad om mijn monkey (die knuffelaap, van het gelijknamige boek) gewoon ergens op een plank ten toon te stellen ipv met hem in bed te slapen. Ik hecht vrij weinig waarde aan spullen en bewaar zo min mogelijk maar monkey is al 25 jaar bij me. Mijn vriend grapte dat hij monkey aan de hond zou geven en toen heb ik hem er fijntjes op gewezen dat hij nog "maar" 8 jaar bij me is.

**Geplaatst**: 06-11-19 17:41

Re: Medelijden met een levenloos voorwerp

Geplaatst: 06-11-19 17:41

Hahah zo herkenbaar!
Mijn oude twingo had ik doorgereden tot meer dan 3 ton kilometers, toen heb ik hem kapotgereden door koelvloeistoflampje te negeren, god wat voelde ik me schuldig.
Mijn ex was zo lief om de twingo in bewaring te houden en hij heeft zo'n 3 jaar bij hem in de schuur gestaan. Het is inmiddels een jaar uit en ik kreeg vorige maand een berichtje dat hij de twingo toch naar de sloop heeft moeten doen omdat hij verhuisde naar een rijtjeshuis.
Voelde me alsnog schuldig ook al heeft twingo voor mijn gevoel een 'mooi pensioen' gehad :')

En ook knuffels. Och wij verkopen knuffels via een webshop, ik pak ze ook altijd met hun hoofdje omhoog in en ze mogen wel en foetus houding maar niet te veel opgekropt liggen, want ze moeten al zo'n donkere reis maken hahaha

**Geplaatst**: 06-11-19 17:42

Geplaatst: 06-11-19 17:42

Ik zeg sorry tegen de tafel als ik er per ongeluk tegenaan loop

**Geplaatst**: 06-11-19 17:45

Geplaatst: 06-11-19 17:45

Ik herken dit echt totaal niet.

Terwijl ik bij mensen en dieren snel compassie voel.

Ik zit ook wel een beetje :wow:

te lezen om eerlijk te zijn. Had hier echt nog nooit van gehoord.