Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
Nagini schreef:@Lara_Silver,
Je bent 4 jaar ouder dan TS. Dus zoveel ouder was je niet in je relatie die uitging.
Niet iedereen is in staat hun ‘gevoelsleven’ uit te zetten.
Bokkers die zeggen ‘genoeg andere mannen’ snap ik al helemaal niet. Dat is echt zo’n uitspraak waar niemand op zit te wachten, zelfs als je relatie definitief uitgaat zonder alle bijzaken die ts hier heeft.
“Gewoon verder leven, hij heeft het uitgemaakt”, is echt zo makkelijk niet.
Jeetje waar is iedereen hier met through sickness and in health? Je hoeft niet te trouwen om je zieke partner vooralsnog bij te staan hoor.
Hij heeft letterlijk aangegeven dat hij ziek is. Dat hij hoopt, maar niet zeker weet, of gevoelens terug komen.
Hij gaat deze week behandelplan in. Een boel kan veranderen met medicatie hoor, mocht hij die krijgen.
Ik kreeg na behandeling een fantastische vriend terug ondanks dat we door een gigantisch dal gingen. Genoeg mensen die mij voor gek verklaarde en zeiden dumpen die hap hier op bokt, want ik had ook een topic.
Mensen moeten zich eens proberen in te leven in een relatie waar je al lang samen bent of een huis hebt of andere ‘grote’ dingen. Het is niet zo makkelijk als, hey doei ik trek de deur dicht.
Wellicht als mensen geen concrete ervaring met relaties hebben dat je je dan maar ff voorstelt dat de vriend een paard is die je een paar keer eraf gebokt heeft. Hop, gelijk de verkoop in.. zijn genoeg betere paarden te koop.
Wellicht de empathie komt op die manier naar boven.
bigone schreef:Ts, even de boel omkeren , hoeft niet zo te zijn maar toch. Je geeft aan dat hij gezegd heeft dat zijn gevoelens al weg waren voor het huis, samenlevingscontract. Het kan ook zo zijn dat juist dit de reden van zijn depressie is. Doorgaan met een situatie omdat hij je toen niet wilde kwetsen maar na anderhalf jaar zo in de knoop door een situatie waar hij eigenlijk helemaal niet in wilde zitten. Er zijn nogal wat mensen die meegaan in een situatie omdat dat nu eenmaal zo hoort/gaat. Huisje boompje beestje maar ondertussen doodongelukkig worden. En wanneer ze dan uiteindelijk echt de façade niet meer op kunnen houden krijg je inderdaad het donderslag bij heldere hemel gedoe want het is over, pats boem. Alleen de achterblijvende partner blijft met woede en verdriet achter omdat ze het gevoel hebben op een bepaalde manier bedonderd te zijn, niet doen want sommige mensen kunnen niet anders. Maar ik vermoed wel dat je die 1% ook beter los kunt laten. Verkoop de tent en ga door met leven.
blubblabhoi schreef:Lief dat jullie even een berichtje sturen!
Ik heb een hele goede week moet ik zeggen. Er gaan steeds langere periodes voorbij dat ik niet aan hem denk. Ik ben ook lekker bezig met ondernemen waar ik veel energie uit haal. Ben ook bezig met wat klusprojectjes in huis en ik heb als het goed is m’n studie afgerond. Ik voel me een stuk minder afhankelijk van hem, ook al blijft de situatie nog steeds k*t.
Toch zie ik vanuit hem gelukkig eindelijk een kleine verbetering. Na elkaar bijna 3 weken niet te spreken zou ik hem deze week 3 keer zien. De 3e keer ging helaas niet door om het zo maar te zeggen, want zijn vader kreeg een hartaanval. Gelukkig is hij na 3 nachten nu uit het ziekenhuis en lijkt het nu goed. Hij zal hier wel een setback van hebben ben ik bang, maar ik ben allang blij dat het met z’n vader nu weer goed gaat. Kortom dit was een gevalletje ‘kon er ook wel bij’ .
Marije112 schreef:blubblabhoi schreef:Lief dat jullie even een berichtje sturen!
Ik heb een hele goede week moet ik zeggen. Er gaan steeds langere periodes voorbij dat ik niet aan hem denk. Ik ben ook lekker bezig met ondernemen waar ik veel energie uit haal. Ben ook bezig met wat klusprojectjes in huis en ik heb als het goed is m’n studie afgerond. Ik voel me een stuk minder afhankelijk van hem, ook al blijft de situatie nog steeds k*t.
Toch zie ik vanuit hem gelukkig eindelijk een kleine verbetering. Na elkaar bijna 3 weken niet te spreken zou ik hem deze week 3 keer zien. De 3e keer ging helaas niet door om het zo maar te zeggen, want zijn vader kreeg een hartaanval. Gelukkig is hij na 3 nachten nu uit het ziekenhuis en lijkt het nu goed. Hij zal hier wel een setback van hebben ben ik bang, maar ik ben allang blij dat het met z’n vader nu weer goed gaat. Kortom dit was een gevalletje ‘kon er ook wel bij’ .
Fijn dat het goed gaat met je, en jammer inderdaad van zijn vader! Hoop dat hij geen blijvende schade overhoudt.
Wat ik niet helemaal begrijp is, waarom heb je je ex vriend nu 2 keer gezien en wat hebben jullie dan gedaan? Zie je hem dan toevallig in de stad, of spreken jullie echt af? En doen jullie dan iets leuk of praten jullie vooral met elkaar?
blubblabhoi schreef:Marije112 schreef:
Fijn dat het goed gaat met je, en jammer inderdaad van zijn vader! Hoop dat hij geen blijvende schade overhoudt.
Wat ik niet helemaal begrijp is, waarom heb je je ex vriend nu 2 keer gezien en wat hebben jullie dan gedaan? Zie je hem dan toevallig in de stad, of spreken jullie echt af? En doen jullie dan iets leuk of praten jullie vooral met elkaar?
We hebben de ‘regel’ dat hij mij appt als hij daar behoefte aan heeft. Hij heeft mij die eerste keer dus geappt of hij langs kon komen. Hij is toen thuis geweest en dinsdags ook. Woensdag zou hij komen eten. We hebben beide keren gepraat over koetjes en kalfjes eigenlijk. Niet heel diepgaand, dat wilde ik eigenlijk de woensdag gaan doen omdat ik wel benieuwd was waar al deze ‘aandacht’ ineens vandaan kwam. Helaas is die vraag dus onbeantwoord. Sinds de hartaanval van z’n vader heeft hij geen contact meer op gezocht. Ik heb wel contact met z’n vader uiteraard. Wat wel gek was: de eerste keer dat hij langs kwam begon hij een heel verhaal te houden over hoe hij de overkapping wilde afmaken. Hoezo gericht op de toekomst?? Weer heel verwarrend.
Voor nu ligt z’n focus in elk geval weer bij z’n vader, begrijpelijk. Alleen ik begin voor mezelf te merken dat ik echt op korte termijn een knoop wil doorhakken, want m’n emoties gaan als een rollercoaster.
stroopkoek schreef:Wat een lastige situatie zit je toch in en echt respect voor hoe je hier mee omgaat. Je bent echt ontzettend sterk. Ik denk dat het heel verstandig gaat zijn als je binnenkort voor jezelf een keuze maakt en eindelijk weet waar je echt aan toe bent. Ik weet zeker dat dat je zoveel rust gaat kunnen geven en dan kun je eindelijk alles verwerken voor jezelf. Wie weet als hij beter is en zich goed voelt dat jullie weer bij elkaar komen, maar het is misschien voor jou nu beter als je een keus gaat maken.
Zertab schreef:Hoe is het met je?