Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
[***] schreef:Sheran schreef:Tica, wat waren jouw klachten dan, dat ze je terugbelden?
Ik heb vandaag de halve middag met allerlei huisartsenposten aan de telefoon gezeten. Mijn eigen uisarts wilde me graag op de praktijk zien, maar zit nu vast in Amsterdam en de huisarts in Amsterdam wil alleen maar coronagevallen doen (ik ben al een paar dagen benauwd, voelde eerst net als mijn klaplong, dus ik belde toch maar even).
En allemaal JoSavs oma bellen dus!
Hoe is het nu? Moet je het nu gewoon uitzingen thuis? Geen koorts?
Anoniem schreef:Lief van jou chamion, begrijpelijk dat zij daar even weg moet. En als je toch al veel samen bent geweest heb je elkaar toch al met alles besmet.
Ik kreeg net een appje van de buurman die altijd voor de katten zorgt als ik weg ben. Of ik vanavond zalm, groene asperges en gepofte aardappel lust. Dan zet hij dat voor mijn deur. Nou hoe onwijs lief?
Ik heb eten in huis en ik kan prima zelf naar de winkel, maar hij wil graag iets voor me doen.
Dan maak ik als ik weer helemaal fit ben zijn favoriete cheesecake weer.
Anoniem schreef:Dat is het inderdaad ook he, op het moment dat je zelf kiest dat je vandaag, morgen of deze hele week even niemand wil zien is dat jouw keuze. Maar als het niet mag is het zo een ander gevoel.
Lief van jou chamion, begrijpelijk dat zij daar even weg moet. En als je toch al veel samen bent geweest heb je elkaar toch al met alles besmet.
Ik kreeg net een appje van de buurman die altijd voor de katten zorgt als ik weg ben. Of ik vanavond zalm, groene asperges en gepofte aardappel lust. Dan zet hij dat voor mijn deur. Nou hoe onwijs lief?
Ik heb eten in huis en ik kan prima zelf naar de winkel, maar hij wil graag iets voor me doen.
Dan maak ik als ik weer helemaal fit ben zijn favoriete cheesecake weer.
Sheran schreef:En allemaal JoSavs oma bellen dus!
Shadow0 schreef:Oh, daarom ontzeg ik mezelf nooit brownies! Maar als ik ze vandaag opeet en pas over 2 weken weer boodschappen kan krijgen ofzo... dan heb ik heel veel dagen geen brownies.
beatje schreef:Ik ben zelf niet alleen,maar maak me zorgen om mensen van wie ik weet dat ze alleen zijn en waar het niet goed mee gaat.
Mijn vader waar ik mantelzorger voor ben,ik mag de grens niet over en niet naar hem toe.Mijn moeder die al ziekjes was voor hier in belgie alles dicht ging waarvan ik up dates krijg uit het verzorgings tehuis,maar niet weet of ik haar ooit nog gaat zien.
Mijn vriendin die na het verlies van haar man helemaal alleen is.Waar ik trouwens maandag even langs ga,ik ga boodschappen voor haar doen.We zijn beide niet ziek dus een kop thee en bij kletsen moet even anders word ze denk ik gillend gek.
Een andere vriendin zit in een smerige scheiding maar die woont 30 km verder op.Daar bel ik heel veel mee.
Zelf trek ik het wel maar de zorgen om andere en het niks kunnen doen begint op mijn schouders te wegen.