Bokt.nl

**Geplaatst**: 02-11-20 19:30

Geplaatst: 02-11-20 19:30

Maylene0910 schreef:
ouders net terug van ziekenhuis bezoek bij oma... net kleine update gekregen;
ze ligt nog op de ic aan de beademing. ze gaat heeel langzaam achteruit. ze gaat steeds 2 stappen vooruit en 3 achteruit eigenlijk om het zo te uit te leggen... Voor ons is het afwachten wat er gaat gebeuren. aangezien ze langzaam achteruit gaat kan ze straks ineens weg zijn of niet.
ook heeft dus dus blijkbaar een ontsteking maar ze weten niet waar. en de antibiotica slaat niet aan dus ze gaan nu nog zwaardere geven en hopen dat dat helpt. en mocht ze overlijden dan reanimeren ze niet omdat het dan niet haar hart is maar de rest wat ze heeft wat teveel is geworden.

concentratie om te leren voor toetsweek in 1 keer weg...

Wat verdrietig Y;(

Veel sterkte

**Geplaatst**: 02-11-20 19:49

Geplaatst: 02-11-20 19:49

dankjewel.
kan natuurlijk nog dat ze straks in 1 keer opknapt maar ik denk dat het een kleine kans is...

verder nog sterkte voor alle andere mensen en een dikke knuffel :knuffel:

**Geplaatst**: 02-11-20 20:00

Geplaatst: 02-11-20 20:00

Maylene0910 schreef:
dankjewel.
kan natuurlijk nog dat ze straks in 1 keer opknapt maar ik denk dat het een kleine kans is...

verder nog sterkte voor alle andere mensen en een dikke knuffel

Dat is natuurlijk enorm spannend.
Toch is het belangrijk om je te kunnen focussen op je huiswerk.
Wat kan helpen is om je verdriet en zorgen op te schrijven.
En vervolgens afspreken met jezelf om steeds een half uur te leren. Dan even tijd voor jezelf/ denken aan oma, en dan weer leren. etc.

Ik denk dat je oma niet zou willen dat je achterop raakt met school.
Sterkte.

**Geplaatst**: 02-11-20 21:15

Geplaatst: 02-11-20 21:15

Maylene: heel veel sterkte, hopelijk redt je oma het. Ik had zelf vroeger ook een fijne oma, al 10 jaar overleden, maar mijn oma was mijn beste vriendin en grootste fan, je wilt je oma gewoon niet missen :knuffel:

Hier zelf verdrietig, omdat ik weer een berg extra werk op mijn werk heb gekregen en tegenspreken is zinloos... Hopelijk vind ik snel een keer iets anders, maar soms lijkt dat allemaal zo uitzichtloos. En kan mijn baan niet opzeggen want dan kunnen we de hypotheek etc. niet betalen. Vriend heeft eigen bedrijf en dat zijn ook geen florissante tijden, dus wou dat ik de luxe had dat ik morgen kon zeggen dat ik ontslag neem

**Geplaatst**: 03-11-20 04:21

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 03-11-20 04:21

Marlene, verdrietig dat het niet goed gaat met oma. Hopelijk knapt ze nog wat op!

Mazda, balen dat je werk zo lastig gaat. Kan me goed voorstellen heel verdrietig te zijn om iets waar je op dit moment ook niks in kunt veranderen. Niks anders op dan door buffelen en hopelijk snel iets beters vinden! Hou vol!

Ben zelf ook erg verdrietig, ik heb vandaag mijn kat moeten laten inslapen, 4 jaar pas. Hij was helaas al even ziek maar deed het nog zo goed dat ik niet had verwacht dat vandaag de dag zou zijn. Hij wordt al verschrikkelijk gemist, vooral voor mij zo'n lieve knuffel kat. Het hoort er helaas ook bij, maar voor nu vooral even huilen.

**Geplaatst**: 03-11-20 15:47

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 03-11-20 15:47

dank jullie wel voor de lieve berichtjes.
ik schrijf ook veel maar ik blijf er aan denken :/

**Geplaatst**: 03-11-20 18:44

Geplaatst: 03-11-20 18:44

Sterkte maylene :knuffel:

Ik ben verdrietig omdat ik mijn zus vreselijk mis.
En dat als ik kijk naar mensen van mijn leeftijd.. allemaal werk, vriend, gezinnetje etc.
Ik heb geen werk, woon nog thuis en kan nog wel even zo door gaan. -O-

**Geplaatst**: 03-11-20 19:45

Geplaatst: 03-11-20 19:45

MoniekJ schreef:
Sterkte maylene

Ik ben verdrietig omdat ik mijn zus vreselijk mis.
En dat als ik kijk naar mensen van mijn leeftijd.. allemaal werk, vriend, gezinnetje etc.
Ik heb geen werk, woon nog thuis en kan nog wel even zo door gaan.

Ik sprak toevallig vandaag een collega over het 'elk-huisje-heeft-zijn-kruisje' en conclusie: vergelijk je niet teveel met anderen, want het lijkt meestal mooier dan het is. Neemt niet weg dat je je verdrietig mag voelen Y;(

Ik ben ook verdrietig. Beetje om alles, om het feit dat ik mentaal zo vast zit, dusdanig dat ik de neiging heb om mezelf pijn te doen, en dat veroordeel ik dan weer.
En ik heb iets met mijn oog, ik zou echt langs de huisarts moeten maar thanks to PTSS durf ik niet

**Geplaatst**: 04-11-20 14:48

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 04-11-20 14:48

Ik ben net terug van de fysiotherapeut met Noa, mijn hond. Zij is een poedel van 5 jaar (9 maanden) en heeft er al een aardige medische route op zitten. Afgelopen februari is daar epilepsie officieel bij gekomen, maar naderhand gezien was dat al vanaf 11 maanden. Ze heeft daarnaast een oogafwijking, is hypermobiel, mentaal niet op orde (in ieder geval CAD-verdacht, canine autismlike disorder, maar er speelt meer).

De trainers en gedragstherapeuten die haar gezien hebben zijn ondertussen niet meer op één hand te tellen, maar eigenlijk ging dat best heel goed, mits ik maar binnen haar grenzen bleef werken. En op het medische vlak hadden we haar epilepsie ook onder controle gekregen. Maar van de zomer werd ze wel erg ingekakt, dus ik had besloten om haar weer voor behendigheid op te geven, weer lekker samen met haar aan de slag, dat zou haar goed doen, en omdat ze epilepsie zo goed ging durfde ik dat aan. Dat zou over 2 weken beginnen.

Een maand terug kreeg ze opeens last van haar rechterwang/mondhoek/kies, die hoek in ieder geval. Na het even aangekeken te hebben ben ik met haar naar de dierenarts gegaan en die kon niets vinden, maar gezien de staat van haar gebit toch maar een gebitsreiniging voor de zekerheid. Daar kwam niets uit, maar het probleem was we over. Van de narcose is ze echter 1-1.5 week serieus groggy geweest. Net toen dat wat beter begon te worden, begon ze achter wat te zwalken, linksachter kreupel te lopen, niet dramatisch, maar wel een zorgpunt. 2 dagen later liep ze rechtsvoor flink kreupel. Effin, misschien zich verstapt doordat ze achter wat slecht liep, als het ware was dat minder zorgelijk dan achter, maar toch. Een week later was dat weer oké, maar nu loopt ze weer linksachter slecht. In eerste instantie echt poot omhoog houden bij stilstand, maar dat is wel wat beter geworden, maar wel regelmatig behoorlijk zwalken, atactisch. Verder ook extreem veel slapen.

Vandaar dus een bezoek aan de fysio en de uitslag, zover je daar al van kan spreken, is niet best. Het is nog niet duidelijk of het neurologisch, orthopedisch of beide is, maar voor nu echt heel rustig aan doen, maximaal 400m wandelen per keer, absoluut geen behendigheid gaan doen. Vanwege dat de rechterkant van haar gezicht blijkbaar wat hangt (ik zie het zelf niet, maar ben daar heel slecht in), deze zijde ook een te trage oogreflex heeft en ze oogt als een oude hond, is de kans op een neurologisch probleem behoorlijk groot. Ook twijfelt de fysio of ze hoofdpijn heeft. De problemen met haar achterpoot zijn niet pijnlijk, enkel op haar middenvoetsbeentje gaf ze iets van een pijnprikkel, maar haar kniereflex op dat been is verkeerd. In plaats van dat ze naar voren beweegt, beweegt ze omhoog. Ook de tegendruk als ze aan haar teen trekt is veel minder dan aan de andere voeten (daar ze is er zeer fel op). Maar tegelijkertijd zou je bij neurologische oorzaak bepaalde reacties verwachten die ze niet echt laat zien, maar dat is ook zo met een orthopedische oorzaak.

Oftewel, een complex geval. De fysio gaat overleggen met het dierenarts-team, ze is onderdeel van mijn vaste praktijk en heeft dus indirect toegang tot Noa's volledige dossier. Ook gaat ze in de boeken duiken om te kijken wat alles bij elkaar kan betekenen. Maar de toon was niet positief.

En dus heb ik net maar weer de behendigheidscursus geannuleerd.

Eindelijk leek ik haar goed op de rit te hebben, afgelopen 1.5 jaar leek ik eindelijk een gelukkig hondje te hebben waar ik, mits binnen grenzen, lekker mee aan de slag kon. Oké, daar kwam de epilepsie nog tussendoor maar zelfs die hebben we onder controle weten te krijgen. En nu is ze weer aan de beurt en ik heb er een zeer slecht gevoel bij. Ik denk dat het inderdaad neurologisch is, dat betekent dat het dan definitief klaar is wat met haar te kunnen doen en als er ook hoofdpijn bij zit en in golven steeds erger wordt, waar het voor nu wel op lijkt, dan denk ik dat het waarschijnlijk ook met haar over niet al te lange tijd klaar is. Ik wil haar nog niet kwijt.

**Geplaatst**: 04-11-20 15:02

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 04-11-20 15:02

@Moniek: mag ik je een dikke knuffel geven :knuffel:

?
@Lenexa; wat verdrietig van je kat, een huisdier is altijd onvervangbaar en echt een maatje, heel begrijpelijk dat je verdrietig bent.
@Independence: wat verdrietig dat je mentaal zo vast zit. Heb je wel hulp, is er niemand die met je mee wil naar de huisarts voor je oog? Als ik naar een dokter moet, neem ik ook altijd iemand ben, als ik tegenover een 'witte jas' zit klap ik automatisch al dicht

@Mizora: hopelijk komt het goed met Noa, heel veel sterkte :knuffel:

**Geplaatst**: 04-11-20 15:15

Geplaatst: 04-11-20 15:15

Dikke knuffel voor iedereen hier :(:)

Independence, wat moeilijk dat je er niet mee naar de huisarts kunt. Heb je wel iemand die je vertrouwt waar je bij kunt praten en je hart kunt luchten? Dat kan soms al schelen.. :(:)

Ik zelf voel mij alleen tijdje niet goed, ik weet ook dat het niet best is maar voel even nog engelen uitweg. Klachten fluctueren qua aanwezigheid. Onvoorstelbaar alles lijkt zo goed te gaan in mijn leven. Geweldige vriend, paard, lieve vriendinnen, familie, leuke baan, leuke koopwoning etc. Voldoende toekomstplannen die we waar willen maken. Kan eigenlijk niet stuk toch?

Maar toch voel ik mij echt heel ellendig. Slaap slecht, huil veel, ben mezelf niet 100%. Ik weet wat de oorzaak is, heimwee... echt hele heftige heimwee. Ik voel me thuis in ons huis, maar niet in de omgeving, niet in de provincie en regio waar we wonen. Net de keuken verbouwd, verbouwplannen voor de badkamer.. en ik wil eigenlijk gewoon ‘naar huis’. Terug naar m’n familie, m’n vrienden, de omgeving waar ik opgegroeid ben, waar ik mensen ken en de weg weet.
Woon nu 3 jaar hier en de heimwee wordt erger. Ik wil mijn vriend niet kwijt en hij weet het. Weet ook niet goed wat hij er mee aan moet. Maar hij probeert er voor mij te zijn. Vage plannen om ooit terug te gaan zijn er. Maar voor mij liever gisteren dan vandaag.. helaas is dat niet 123 geregeld aangezien mijn vriend in de randstad werkt en ik in Brabant. Beiden te ver af van daar waar ik het liefst samen met mijn vriend zou willen wonen, en waar ik mij echt pas fijn zou voelen.

**Geplaatst**: 04-11-20 18:09

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 04-11-20 18:09

Ik voel me een beetje eenzaam. Mijn vriendenkring is niet zo groot, en soms vraag ik me af of het wel echte vrienden zijn. Ik app niet veel met ze en voor mijn gevoel komt het vaak vanuit mij. Voor corona zag ik ze regelmatig en deden we leuke dingen samen. Maar dat gaat nu helaas niet meer. Al is corona natuurlijk niet de boosdoener... bedoel je kan ook skypen toch? Of één op één afspreken?
Dan denk ik, ik kan blijkbaar niet eens vriendschappen onderhouden. Laat staan een relatie. Dat hele idee laat ik maar gewoon varen.

Dat is niet alleen waar ik mee zit. De hele corona ellende brengt ook onzekerheid met zich mee. Mijn inwerken heeft er onder te lijden, niemands schuld natuurlijk. Maar wel echt lastig... en maakt me onzeker. Gelukkig heb ik (nog?) niet te vrezen voor mijn baan en zit ik (voorlopig?) echt wel goed. Ik heb ook lieve collega's die er voor mij zijn en mij aan alle kanten willen helpen.

Anyways, maak me ook wel zorgen over... wat als er iemand in mijn omgeving ziek wordt (niet eens door corona) en niet geholpen kan worden?

En dat de groepslessen van de sportscholen niet meer door mogen gaan, raakte me ook best hard. Gelukkig een alternatief gevonden, gewoon thuis. Maar was wel even een domper, omdat het enige wat ik nog zo'n beetje doe is naar werk gaan en naar de sportschool.

Ik snap dat het niet anders kan nu. En dat hoe meer mensen zich aan de maatregelen houden, hoe sneller dit hopelijk voorbij is. Maar bah, het is wel even eenzaam zo... en ik zal vast niet de enige zijn..

**Geplaatst**: 04-11-20 18:44

Geplaatst: 04-11-20 18:44

sterkte iedereen!

ik bots vaak met mn pa omdat ik volgens mn moeder veel op hem lijk.
echt een drama weer. hij geeft mn telefoon de schuld van dat ik niet kan slapen en geen ritme heb. nou ik besteed vooral tijd op mn telefoon om met vrienden contact te hebben aangezien dat nu amper kan en grotendeels school. voor de rest doe ik er bijna niks mee. ik minder het steeds en t is nog niet goed.
ik doe steeds zo mn best om me te veranderen in bv telefoon gebruik en het is steeds maar niet goed. ik verander al veel dingen niet meer omdat het me alleen maar meer stress geeft. ik wil me niet meer veranderen om aan eisen te moeten voldoen ( zoals tel gebruik )
hij snapt niet hoe het tegenwoordig werkt met telefoons en sociaal contact maken...

ik heb al vaker met hem gepraat maar het dringt niet door dus dat doe ik niet meer. verspil mn tijd daarmee.

**Geplaatst**: 04-11-20 19:44

Geplaatst: 04-11-20 19:44

Maylene0910 schreef:
sterkte iedereen!

ik bots vaak met mn pa omdat ik volgens mn moeder veel op hem lijk.
echt een drama weer. hij geeft mn telefoon de schuld van dat ik niet kan slapen en geen ritme heb. nou ik besteed vooral tijd op mn telefoon om met vrienden contact te hebben aangezien dat nu amper kan en grotendeels school. voor de rest doe ik er bijna niks mee. ik minder het steeds en t is nog niet goed.
ik doe steeds zo mn best om me te veranderen in bv telefoon gebruik en het is steeds maar niet goed. ik verander al veel dingen niet meer omdat het me alleen maar meer stress geeft. ik wil me niet meer veranderen om aan eisen te moeten voldoen ( zoals tel gebruik )
hij snapt niet hoe het tegenwoordig werkt met telefoons en sociaal contact maken...

ik heb al vaker met hem gepraat maar het dringt niet door dus dat doe ik niet meer. verspil mn tijd daarmee.

En als je laat zien dat je vanaf 20.00 uur niet meer op je telefoon zit maar een boek gaat lezen ofzo? Dus alleen overdag je telefoon gebruikt? Dan zou het slapen ook beter moeten gaan als het daaraan zou liggen.

**Geplaatst**: 04-11-20 20:49

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 04-11-20 20:49

doe ik al. maar komt ook omdat ik vaak in de avond hele rustige muziek luister zodat ik beter slaap. nee komt niet daardoor dat ik niet kan slapen. juist niet.
maar wel een goeie. ga ik binnenkort bijhouden en laten zien

**Geplaatst**: 06-11-20 18:55

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 06-11-20 18:55

Dat ik op Facebook moet lezen dat mijn oom is overleden. En dat mijn moeder dus niet eens even de moeite heeft genomen om mij dat persoonlijk te melden.

**Geplaatst**: 06-11-20 20:08

Geplaatst: 06-11-20 20:08

wyoming schreef:
Dat ik op Facebook moet lezen dat mijn oom is overleden. En dat mijn moeder dus niet eens even de moeite heeft genomen om mij dat persoonlijk te melden.

Jeetje dat is echt wel heel naar. Heb je geen goede band met je moeder? Dat ze je niet ingelicht heeft?

**Geplaatst**: 10-11-20 02:40

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 10-11-20 02:40

Ongeveer 20 minuten geleden hebben ze de stekker uit de beademing getrokken... tijdens avondeten vertelde mn ouders nog dat de ontsteking minder was en ik moest gelijk denken aan mn opa. Hij werd ineens benauwd en in t ziekenhuis had hij ook een opleving. Wilde koffie enzo en ineens BAM. Weg. Ze had nog een ontsteking erbij en volgens de dokter zou ze dat niet hebben overleefd... en op dit tijd stip kan ik met niemand bellen en mn ouders zijn nog in t ziekenhuis en mn zusjes slapen nog en mn broer die belt nu met iemand.... ik zit nu al non stop te huilen en ik weet dat als het echte besef komt... dat word heftig.... damn it. Ik mis dr nu al....

**Geplaatst**: 10-11-20 03:01

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 10-11-20 03:01

Net bericht gekregen dat ze nog niet is iverleden maar dat ze binnenkort de medicijnen gaan geven etc... ik word zo ook gelijk gebeld wnr t zover is...

**Geplaatst**: 10-11-20 07:56

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 10-11-20 07:56

Ag mylene dat zijn nare berichten. Je mag altijd pb sturen hoor als je verder niemand hebt

**Geplaatst**: 10-11-20 10:01

Geplaatst: 10-11-20 10:01

wyoming schreef:
Dat ik op Facebook moet lezen dat mijn oom is overleden. En dat mijn moeder dus niet eens even de moeite heeft genomen om mij dat persoonlijk te melden.

Heel veel sterkte.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-11-20 21:58

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst door de TopicStarter : 11-11-20 21:58

Sterkte en dikke knuffel voor de mensen die het nodig hebben hier.
Lees weer veel verdrietige verhalen. Y;(

**Geplaatst**: 13-11-20 22:26

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 13-11-20 22:26

Dat Oma net overleden is, tweede oma in 4 maanden en weer zo verschrikkelijk snel.

Vanmiddg opgenomen in het ziekenhuis en nu is ze er niet meer

**Geplaatst**: 14-11-20 00:33

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 14-11-20 00:33

Wat een verdriet,Heel veel sterkte Rinkex

**Geplaatst**: 14-11-20 11:43

Geplaatst: 14-11-20 11:43

Rinkex schreef:
Dat Oma net overleden is, tweede oma in 4 maanden en weer zo verschrikkelijk snel.
Vanmiddg opgenomen in het ziekenhuis en nu is ze er niet meer

Sterkte voor jou en je familie.