Bokt.nl

frankiej schreef:

Meid, je hebt nog een heel leven voor je. Kies voor jezelf ipv je voor (en door) een ander kapot te (laten) maken.

Femke_Tweety schreef:

frankiej schreef:

Meid, je hebt nog een heel leven voor je. Kies voor jezelf ipv je voor (en door) een ander kapot te (laten) maken.

Maar je kunt op een nette manier voor jezelf kiezen, waarbij je je relatie nog wél een serieuze kans geeft. En dat lijkt me poging 1.


Zelf in het andere huis gaan slapen lijkt mij absoluut wijs. Maar dat betekent niét dat dat met ruzie hoeft te gebeuren, en het betekent ook niet dat de communicatie dan volledig stil hoeft te vallen.

Muurp schreef:

frankiej schreef:

Meid, je hebt nog een heel leven voor je. Kies voor jezelf ipv je voor (en door) een ander kapot te (laten) maken.

Ik vind het nogal wat dat je dit zo zegt.
Je gooit niet zomaar de deur dicht in een relatie, helemaal niet als er nog weinig pogingen zijn gedaan om er eens goed voor te gaan zitten.

Cayenne schreef:

michelle___ schreef:

Alleen hij begrijpt mij niet, en doet ook geen moeite om mij te begrijpen.

En dit vind ik nog wel het meest heftige om te lezen.
Als jouw vriend net zo gek zou zijn op jou als jij op hem, dan probeerde hij op z'n minst om jou te begrijpen.

Muurp schreef:

Ik vind het nogal wat dat je dit zo zegt.
Je gooit niet zomaar de deur dicht in een relatie, helemaal niet als er nog weinig pogingen zijn gedaan om er eens goed voor te gaan zitten.

BaileyMix schreef:

Muurp schreef:

Ik vind het nogal wat dat je dit zo zegt.
Je gooit niet zomaar de deur dicht in een relatie, helemaal niet als er nog weinig pogingen zijn gedaan om er eens goed voor te gaan zitten.

Relaties zijn niet heilig en niet de hoogst haalbare levensvorm o.i.d. Je hoeft niet alles maar te pikken zodat je een relatie in leven houdt. Vrouwen zijn daar nogal vaak veel te inschikkelijk in.

Ze zijn nog piepjong, hebben geen kinderen, en dit gedrag is echt belachelijk, rouw of niet. Hij kiest er dan ook voor om zogenaamd 'de deur dicht te gooien', niet zij.

Ibbel schreef:

Ik lees al vanaf het begin mee, en ik denk dat het een goed begin zou kunnen zijn om eerst alle feiten op een rij te zetten en daar consensus over te hebben, en dan vervolgens bij ieder feit de gevoelens van jou, je vriend en uiteindelijk ook je schoonmoeder te zetten.

Feit 1: vriend heeft z'n vader beloofd om voor z'n moeder te zorgen
Feit 2: sindsdien wonen jullie 24/7 op zolder bij moeder
Feit 3: jij bent 7 dagen gaan werken om 'lucht' te krijgen/houden
Feit 4: jouw schoonmoeder zal op één of ander moment alleen door moeten
Feit 5: we hebben een huis en een relatie

Hierover zal je het eerst eens moeten zijn, dat dit de basisgegevens zijn. Anders praat het zo moeilijk.

Nu de gevoelens.
Jij kunt bij feit 1 zeggen tegen je vriend: ik heb het gevoel dat jijzelf niet helemaal weet hoe je dat vorm moet geven, klopt dat?
En tegen je schoonmoeder: ik heb het gevoel dat jij ook niet helemaal weet hoe het nu verder moet, klopt dat?
Feit 2: tegen je vriend: ik heb het gevoel dat er geen einde aan komt en dat verstikt me, begrijp je dat?
tegen je schoonmoeder: ik heb het gevoel dat ik je irriteer, oa vanwege dat ik vroeg op moet, maar misschien ook op andere punten, klopt dat?
Feit 3 tegen vriend: ik vlucht in m'n werk, omdat de muren anders op me af komen. Ik heb het gevoel dat jij daarvan baalt, klopt dat? Begrijp je dat de muren op me af komen als ik niet weg kan?
Feit 4: ik heb het gevoel dat jouw moeder door onze aanwezigheid misschien zelf niet goed kan rouwen en niet kan leren omgaan met alleen verder moeten, hoe zie jij dat?
Feit 5: ik heb het gevoel dat onze relatie op dit moment ondergeschikt is aan alles, en dat vind ik heel erg, begrijp je dat gevoel? Hoe vind je zelf dat onze relatie nu gaat?

Ik geef maar eensuggestie hè, in te vullen naar eigen smaak en behoefte

Pas als dit soort gevoelens uitgesproken zijn, kan je sámen tot de conclusie komen dat het een oplossing zou kunnen zijn dat jij alvast (grotendeels) in jullie eigen huis gaat wonen, en sámen een manier bedenken om voor moeder te zorgen in de geest van de belofte aan vader, zónder dat dit betekent dat je tot in lengte van dagen een 3-hoeksverhouding vormt.
Snapt vriendlief er helemaal niets van, wuift-ie je gevoelens weg, dan kun je in je eentje besluiten dat je in je eigen huis gaat wonen. En vervolgens afwachten/bedenken of jij of hij uberhaupt nog verder wil.

troi schreef:

Ibbel schreef:

Ik lees al vanaf het begin mee, en ik denk dat het een goed begin zou kunnen zijn om eerst alle feiten op een rij te zetten en daar consensus over te hebben, en dan vervolgens bij ieder feit de gevoelens van jou, je vriend en uiteindelijk ook je schoonmoeder te zetten.

Feit 1: vriend heeft z'n vader beloofd om voor z'n moeder te zorgen
Feit 2: sindsdien wonen jullie 24/7 op zolder bij moeder
Feit 3: jij bent 7 dagen gaan werken om 'lucht' te krijgen/houden
Feit 4: jouw schoonmoeder zal op één of ander moment alleen door moeten
Feit 5: we hebben een huis en een relatie

Hierover zal je het eerst eens moeten zijn, dat dit de basisgegevens zijn. Anders praat het zo moeilijk.

Nu de gevoelens.
Jij kunt bij feit 1 zeggen tegen je vriend: ik heb het gevoel dat jijzelf niet helemaal weet hoe je dat vorm moet geven, klopt dat?
En tegen je schoonmoeder: ik heb het gevoel dat jij ook niet helemaal weet hoe het nu verder moet, klopt dat?
Feit 2: tegen je vriend: ik heb het gevoel dat er geen einde aan komt en dat verstikt me, begrijp je dat?
tegen je schoonmoeder: ik heb het gevoel dat ik je irriteer, oa vanwege dat ik vroeg op moet, maar misschien ook op andere punten, klopt dat?
Feit 3 tegen vriend: ik vlucht in m'n werk, omdat de muren anders op me af komen. Ik heb het gevoel dat jij daarvan baalt, klopt dat? Begrijp je dat de muren op me af komen als ik niet weg kan?
Feit 4: ik heb het gevoel dat jouw moeder door onze aanwezigheid misschien zelf niet goed kan rouwen en niet kan leren omgaan met alleen verder moeten, hoe zie jij dat?
Feit 5: ik heb het gevoel dat onze relatie op dit moment ondergeschikt is aan alles, en dat vind ik heel erg, begrijp je dat gevoel? Hoe vind je zelf dat onze relatie nu gaat?

Ik geef maar eensuggestie hè, in te vullen naar eigen smaak en behoefte

Pas als dit soort gevoelens uitgesproken zijn, kan je sámen tot de conclusie komen dat het een oplossing zou kunnen zijn dat jij alvast (grotendeels) in jullie eigen huis gaat wonen, en sámen een manier bedenken om voor moeder te zorgen in de geest van de belofte aan vader, zónder dat dit betekent dat je tot in lengte van dagen een 3-hoeksverhouding vormt.
Snapt vriendlief er helemaal niets van, wuift-ie je gevoelens weg, dan kun je in je eentje besluiten dat je in je eigen huis gaat wonen. En vervolgens afwachten/bedenken of jij of hij uberhaupt nog verder wil.

Mooie reactie! TS deze even goed doornemen!

marleen_usar schreef:

Gewoon GAAN wat houd je tegen, als je vriend niet mee komt weet je genoeg.