Geplaatst 
Mijn lieve toshi... Ze is niet meer!
Vier jaar geleden, begon ze moeite te hebben met haar geheugen.
Nieuwe er in, en ze deed het weer.
Altijd zuinig op geweest. Braaf in de tas...
Maar toch.
Moederbord naar z'n gallemiezen.
Rust zacht lieve toshi de Toshiba.
Twaalf jaar lang trouwe dienst!
Veel verslagen op getypt.
Veel discussies op gevoerd.
Veel dingen op uitgespookt wat toen nog kon, nu iets minder.
Werelden aan dvd's er op laten afspelen.
Netflix was mijn grote hobby toen ik alleen op mezelf kwam.
Een halve boek op geschreven.
Maar jouw boek is uit.
Toen ik je aan deed, bleef je gillen! Biepbiepbiepbiep!
Toen ik je weg bracht...
Wist ik eigenlijk al genoeg.
Ik krijg je niet meer terug. Niet meer in levende lijve.
Nieuw moederbord er in was geen optie, je was te oud (discriminatie... Of niet
grapje).Gelukkig staat alles wat ik moet hebben op m'n harde schijf die ik portable kan maken!
Geen idee waarom.
Maar ik wilde het even kwijt.
Even sneu zijn om je laptop.
Was er zo trots op dat ze al zo oud was.
Dus vond dat ze wel een ere plekje verdient heeft.
Heb geen foto's van haar, dan dan weer niet. Dus ik kan niet zeggen, gelukkig hebben we de foto's nog.
Maar wel een boek vol herinneringen
grinnik. 
Wat hebben jullie een mooie band opgebouwd samen, klinkt als een once-in-a-lifetime-laptop 
