fleurtjeuh schreef:Voor de mensen die de flamingo's in de tuin willen.
De flamingo en de ananas zijn schijnbaar 'de tekens' van swingers, dus pas op wat voor volk je dan aantrekt als je daar niet oo zit te wachten
Doe dus maar niet.
Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
Shenavallie schreef:fleurtjeuh schreef:Voor de mensen die de flamingo's in de tuin willen.
De flamingo en de ananas zijn schijnbaar 'de tekens' van swingers, dus pas op wat voor volk je dan aantrekt als je daar niet oo zit te wachten
Doe dus maar niet.
oomens schreef:Castilja schreef:Ik denk dat je het gewoon moet bespreken met je buurvrouw toch? Begrijpt ze vast; jullie hebben voorrang op de plek als bewoners van dat huis lijkt me?
Voorrang op de oprit van de buurvrouw? Dat zou raar zijn.
beegee schreef:Oké gooi ik er een andere biecht doorheen. Ik zit sinds zaterdag thuis met Corona. En niet te zuinig ook, ben afgelopen dagen echt dood en doodziek geweest. Drie keer bijna bewusteloos geraakt, was er echt heel slecht aan toe. Maar. In de luttele momenten dat ik iets meer kon dan me ijlend afvragen wat de fak er nou gaande is, heb ik dus prioriteiten gesteld en ben ik tiktok filmpjes gaan kijken . Blijkbaar. Ofwel aan ‘t creperen, ofwel aan ‘t tiktoken . Nu ‘t leuke: ik kan me dat niet meer herinneren, maar ik heb wel dingen geliked. Dus nu ga ik door m’n like lijst heen en vind ik allemaal fantastische filmpjes waar ik me wederom om lig te bescheuren, maar dus voor de tweede keer omdat ik dit naar het schijnt een paar dagen terug ook al deed. En moet zeggen, mijn high on pijnstilling, low on wil om te leven-ass heeft ‘n goede smaak want het is precies wat ik ook zou liken als ik wel 100% ben. Slecht gaan is ook gaan!!!
Eapy schreef:Mijn biecht is dat ik gek word van mijn eigen pleaser-gedrag. Ik loop nu al een jaar bij een psycholoog voor iets heel anders, en dat gaat echt al veel beter. Ook mijn psycholoog zegt dat het goed gaat en dat ik heel veel zelf kan. Maar het idee dat ik mijn behandeling bij haar moet stoppen vind ik moeilijk omdat ik niet wil dat ze zich afgewezen voelt. Zo van ‘joe bedankt voor je levensveranderende inzichten, later’. Dus elke sessie probeer ik het allemaal íets instabieler te laten lijken dan het is, zodat het lijkt alsof ik haar nog nodig heb. Ik weet dat het irrationeel is, maar ze heeft me zo geholpen dat ik niet zomaar wil verdwijnen… of zo.
En nu ben ik al ver over de vergoedde sessies heen en durf ik niet te zeggen dat het eigenlijk wel goed gaat. Hoe zeg je dat tegen iemand? Ben ik heel raar?!
BlondCowgirl schreef:Eapy schreef:Mijn biecht is dat ik gek word van mijn eigen pleaser-gedrag. Ik loop nu al een jaar bij een psycholoog voor iets heel anders, en dat gaat echt al veel beter. Ook mijn psycholoog zegt dat het goed gaat en dat ik heel veel zelf kan. Maar het idee dat ik mijn behandeling bij haar moet stoppen vind ik moeilijk omdat ik niet wil dat ze zich afgewezen voelt. Zo van ‘joe bedankt voor je levensveranderende inzichten, later’. Dus elke sessie probeer ik het allemaal íets instabieler te laten lijken dan het is, zodat het lijkt alsof ik haar nog nodig heb. Ik weet dat het irrationeel is, maar ze heeft me zo geholpen dat ik niet zomaar wil verdwijnen… of zo.
En nu ben ik al ver over de vergoedde sessies heen en durf ik niet te zeggen dat het eigenlijk wel goed gaat. Hoe zeg je dat tegen iemand? Ben ik heel raar?!
Beetje laat door alle game-geklets, maar ik wilde toch even reageren. Ik werk zelf in de GGZ en heb altijd geleerd: Het grootste compliment voor een hulpverlener is als een cliënt zegt dat hij/zij je niet meer nodig heeft. Het is dus geen afwijzing voor de psycholoog als je stopt, maar een compliment. Zij heeft haar werk uitstekend gedaan. Daarnaast houd je nu een plek bezet bij de psycholoog die je niet meer echt nodig hebt, terwijl er waarschijnlijk een wachtlijst vol mensen staat te springen om hulp.
Misschien helpt dit je om de situatie te relativeren en de knoop door te hakken? En als dat niet zo is, kun je je pleasende gedrag en de angst om anderen af te wijzen nog altijd met je psycholoog bespreken
fleurtjeuh schreef:We hebben weer een anonieme biecht!
Anoniem:
[code][/code]
Mocht iemand nog tips hebben, graag!
fleurtjeuh schreef:We hebben weer een anonieme biecht!
Oh en een andere "leraar" was het opgevallen dat er "iets speelde". En toen hij belde met A zei hij dat hij langs moest komen want zou ik (mijn naam) leuk vinden. Als grap zei hij toen dat ik bloosde van oor tot oor. Wat daarna dus ook gebeurde omdat hij dat zei.
Verder zei hij vaak dat ik er leuk uitzag
Er nooit iets gebeurd tussen ons. Hij was geen echte leraar maar ik denk dat dat nooit goedgekeurd zou worden. Ik was geloof ik ook pas 17 (of net 18). Hij een paar jaar ouder.
We hebben na school contact gehouden via messenger. Maar de berichten werden gauw minder toen ik een vriend kreeg. Nu zit het op een punt dat ik hem nog wel eens vraag hoe het gaat maar hij dit niet leest. Ik wil gewoon graag vriendschappelijk nog eens praten, omdat ik het moeilijk vind om vrienden te maken en wij klikten zo ontzettend goed. Ik zie dat hij wel online is bijvoorbeeld maar de berichten blijven ongelezen (hoezo stalken??)
Mocht iemand nog tips hebben, graag!
[/i]
fleurtjeuh schreef:We hebben weer een anonieme biecht!
Anoniem:Toen ik op de middelbare school zat was er een soort leraar (ik noem hem even A) en ik vond hem echt mega knap en lief. Wij zaten vaak alleen in een lokaal. Ik maakte dan huiswerk of at mijn lunch. We hadden dan altijd goede gesprekken. Soms kwamen er ook wel een soort van flirterige opmerkingen, denk ik?
Op een dag zat ik dus bij A in het lokaal, alleen.
Hij vroeg of ik schorpioen was van sterrenbeeld dus ik zei dat ik boogschutter was. Zijn reactie was: schorpioen en boogschutter kunnen niet met elkaar overweg. Maar ik kan wel met jou overweg.
Oh en een andere "leraar" was het opgevallen dat er "iets speelde". En toen hij belde met A zei hij dat hij langs moest komen want zou ik (mijn naam) leuk vinden. Als grap zei hij toen dat ik bloosde van oor tot oor. Wat daarna dus ook gebeurde omdat hij dat zei.
Verder zei hij vaak dat ik er leuk uitzag.
Er nooit iets gebeurd tussen ons. Hij was geen echte leraar maar ik denk dat dat nooit goedgekeurd zou worden. Ik was geloof ik ook pas 17 (of net 18). Hij een paar jaar ouder.
We hebben na school contact gehouden via messenger. Maar de berichten werden gauw minder toen ik een vriend kreeg. Nu zit het op een punt dat ik hem nog wel eens vraag hoe het gaat maar hij dit niet leest. Ik wil gewoon graag vriendschappelijk nog eens praten, omdat ik het moeilijk vind om vrienden te maken en wij klikten zo ontzettend goed. Ik zie dat hij wel online is bijvoorbeeld maar de berichten blijven ongelezen (hoezo stalken??)
Mocht iemand nog tips hebben, graag!