Bokt.nl

_Mir schreef:

Urbanus schreef:

Ja ze klinkt jaloers maar het is toch ook niet leuk als je volledig lucht bent voor een vriendin omdat ze een kind heeft?

Dat zal vast niet zo leuk zijn, maar als moeder zijnde wel normaal.

fokfanaat schreef:

Brainless schreef:

Nou, ik kan je vertellen dat het niet zo werkt hoor.
Je moet nooit een kind nemen omdat je denkt dat dit leuker/beter is voor nr 1.

dat is jouw mening, mijn moeder is enig kind en heeft dat altijd vreselijk gevonden, daarbij vind ik ook, dat het veel leuker is met 2 kids opgroeien dan dat je als kind zoveel meer tijd bij alleen volwassenen doorbrengt

VogeltjeM schreef:

Sinds ik zelf moeder ben heb ik veel meer begrip voor vrienden die al eerder kinderen hadden en minder flexibel waren met afspreken, midden in een gesprek steeds hun ogen lieten afdwalen om hun kind in de gaten te houden, vroeg naar huis gingen etc. Echt, ik snap het nu maar dit is ook meteen de reden dat ik met mijn kinderloze vrienden het liefst zonder kinderen afspreek ik kan niet tegelijk een baby en een peuter in leven houden én me focussen op een goed gesprek. Soms als ik met mijn man en de kindjes ergens heen ga dan bespreken we het voor wie op de kindjes let zodat de ander sociaal kan doen.

Citaat:

Ik kan mij de tijd nog herinneren dat ik enigs kind was en toen had ik het echt niet minder leuk dan toen mijn broertje er bij was hoor
Ik wilde heel graag een broertje of een zusje toen ik jong was, maar als ik honderd procent eerlijk ben, was dat helemaal niet wat ik er van verwacht had, en was die tijd zeker niet leuker dan toen ik alleen was

Balko schreef:

VogeltjeM schreef:

Sinds ik zelf moeder ben heb ik veel meer begrip voor vrienden die al eerder kinderen hadden en minder flexibel waren met afspreken, midden in een gesprek steeds hun ogen lieten afdwalen om hun kind in de gaten te houden, vroeg naar huis gingen etc. Echt, ik snap het nu maar dit is ook meteen de reden dat ik met mijn kinderloze vrienden het liefst zonder kinderen afspreek ik kan niet tegelijk een baby en een peuter in leven houden én me focussen op een goed gesprek. Soms als ik met mijn man en de kindjes ergens heen ga dan bespreken we het voor wie op de kindjes let zodat de ander sociaal kan doen.

Herkenbaar, maar je bént ook zeker in het begin de handen en voeten van die mini’s. Zonder jou kunnen ze niks. En ik merk ook in de begin fase dat als mijn baby huilt ik meteen in de houding spring en denk; waarom hoort mijn man dit niet?
In veel gevallen is het ook gewoon zo dat mannen minder snel reageren en het dus vaak op de moeder aan komt.
En kinderloze vrienden zullen ook niet vaak begrijpen hoe dat moedergevoel werkt.
Ik had nooit verwacht dat ik de moeder zou worden die ik ben.
Maar inderdaad zolang zij jong zijn, gaan zij bij mij voor alles. En als ik even geen mama wil zijn, dan moet ik gewoon even weggaan van de kindjes en zonder ze zijn, en anders ben ik mama. En dan kan de vriendin vast zelf de koelkast vinden als ze zo uitgedroogd is.

Achterom schreef:

Dan moet je het niet vreemd vinden als die vriendin niet meer terug komt en jou niet langer als vriendin beschouwt.

prompter schreef:

Ik heb nooit een kinderwens gehad dus daar kan ik niets over zeggen, maar als ik een beetje bedenk wat mijn passies zijn en als ik die noodgedwongen zou moeten missen, dan komt dat denk ik een ienimieni beetje in de buurt van het verdriet wat je daarvan hebt.

Ik kan wel vertellen hoe het is om enig kind te zijn. Ik vond het heerlijk! Alle aandacht voor mij, ik kon naar de sporten die ik leuk vond (dus ook het 'dure' paardrijden en later een eigen pony) en omdat ik van nature introvert ben, vond ik het fijn om me regelmatig van klasgenootjes en vriendjes/vriendinnetjes terug te kunnen trekken in de stilte van mijn kamer. Ik heb het nooit gemist, een broer of zus. Dus gelukkig zijn er ook kinderen die het fijn vinden om de enige te zijn.

prompter schreef:

Ik kan wel vertellen hoe het is om enig kind te zijn. Ik vond het heerlijk! Alle aandacht voor mij, ik kon naar de sporten die ik leuk vond (dus ook het 'dure' paardrijden en later een eigen pony) en omdat ik van nature introvert ben, vond ik het fijn om me regelmatig van klasgenootjes en vriendjes/vriendinnetjes terug te kunnen trekken in de stilte van mijn kamer. Ik heb het nooit gemist, een broer of zus. Dus gelukkig zijn er ook kinderen die het fijn vinden om de enige te zijn.