JustMe8484 schreef:Aan mezelf. Ik had 20 jaar geleden een zware crush op toen collega, maar meneer leek een bord voor zijn kop te hebben (en het was wellicht niet wederzijds). 3 jaar mee samen gewerkt, daarna de eerst 5? Jaat nog aantal x per jaar werk gerelateerd gezien. Daarna eigenlijk niet meer. 2 jaar geleden tegen gekomen en sindsdien blijft hij weer hangen. Nou zou ik een verrassings reünie organiseren voor 2 oud collega's die ik nod steeds zie. Hij was de eerste die af heeft gezegd en ook gewoon niet meer reageert. Dit zit me meer dwars dan zou moeten...
Super stom. We hebben ondertussen beide een gezin dus ik zou ook echt totaal niks willen. Daarom irrieert het ook zo dat het me zo dwars zit. Grow up jo.
Oh menino. Wij gingen voorheen elke winter een weekend weg met mijn ouders. Maar de laatste jaren kwam er alleen maar gedoe van. Doen we dus niet meer...
Ik vind dat niet gek. Als je iemand leuk en aantrekkelijk vindt is het nog steeds wel fijn om die bevestiging te krijgen en gewoon ruk om de afwijzing te krijgen. Staat los van wat je wil inderdaad met iemand. Afwijzing is altijd vervelend, maar helemaal als het iemand is op wie je wellicht onproportioneel gek bent. En dat gevoel kan best buiten je huidige relatie bestaan toch?
Vervelend dat je je zo ruk erover voelt. Ik zou het je zelf alleen niet kwalijk nemen. Maakt het erger.
En ja Ik ga oud worden met mijn vriend, maar wordt die om de 1 of andere reden niet oud selecteer ik de volgende wel op de hoeveelheid familie die erbij komt . Zo'n gezeik. Altijd.
Huidige ergernis: Ik moet vanavond naar een feestje van een vriendin. Haar vrienden zijn allemaal vage lui (drugsdealers enzo) en ze is dus ook een stuk jonger (23) en ook nogal in de fase "kijk mij eens wild en rebels zijn". We kregen als een appje dat drugs is toegestaan als je het op de WC doet. Ik heb er echt 0% zin in, moet er anderhalf uur rijden, en niet gaan is denk ik een doodsteek.
Ik had extreem veel hoop dat extinction rebellion vanavond de weg nog zou blokkeren, maar helaas .
Ik wil echt vrienden van mijn eigen leeftijd.... Maarja. Dan verschuift het gedoe kennelijk naar problemen als je niet je eigen bammetjes met pindakaas meeneemt naar een uitje. Ik vind mensen echt maar ingewikkeld (m'n tolerantie ligt ook wat laag geloof ik ).