Bokt.nl

**Geplaatst**: 31-03-24 23:17

Geplaatst: 31-03-24 23:17

Hoe zie jij voor je hoe je je kinderen de sociale vaardigheden met andere kinderen opbouwen met thuisonderwijs? En dan bedoel ik niet alleen het spelen.

Het leren samenwerken met kinderen die je eigenlijk helemaal niet aardig vind.
Ruzies hebben en zelfstandig oplossen.
Zelf vriendjes en vriendinnetjes zoeken zonder dat de ouders ook maar enige invloed hebben.
Kennis maken met ouders van vriendjes en vriendinnetjes die een totaal andere levensovertuiging of gewoontes hebben.

Zelf had ik als kind ook een regelrechte hekel aan sommige vakken, en als ik zelf de keuze had gehad als kind die vakken nooit gedaan. Maar ik heb later wel super veel aan deze vakken/lessen gehad. Zou jij je kinderen ook kunnen pushen om ook de dingen te doen die ze misschien helemaal niet leuk vinden, maar later wel nuttig zijn?

**Geplaatst**: 31-03-24 23:19

Geplaatst: 31-03-24 23:19

Kimmie235 schreef:
Dat mag je vinden, natuurlijk, waarom is de stap eigenlijk eerst reguliere school en dan evt thuisonderwijs, waarom niet eerst aansluiten bij het kind dmv thuisonderwijs en, als dat niet werkt, doorstromen naar regulier?

Omdat de eerste jaren van een kind te belangrijk zijn om zelf mee te gaan aanklooien. Het zijn personen, geen projectjes.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-03-24 23:19

Geplaatst door de TopicStarter : 31-03-24 23:19

Ik denk dat er nog weinig bijdragen komen behalve een discussie waarom het wel of niet goed zal zijn. Ik zoek vooral naar hoe ik dit zo goed mogelijk in kan vullen en niet hoe ik dan toch het beste regulier onderwijs kan aanbieden. Mijn pa staat open voor die eerste groep.
Ik ga slapen, bedankt voor ieders reacties.

**Geplaatst**: 31-03-24 23:21

Geplaatst: 31-03-24 23:21

Kimmie235 schreef:
Ja maar scholen blijven vaak niet neutraal.

Veel mensen die kinderen gaan ontmoeten zijn niet neutraal.
Hoe ouder ze worden hoe meer meningen ze horen die anders zijn dan van huis uit meegekregen.

Wij zijn christelijk opgegroeid, mijn kinderen ook. Ze gingen naar een openbare school (was het beste voor mijn oudste) en bepaalde mensen in onze omgeving waren het daar niet mee eens.
Wij moesten kiezen, beschermd qua geloof/cultuur of in het belang van het kind.
Dus zette wij onze afkomst/inzicht opzij.
Achteraf was dat heel goed, ze leerde daardoor ook dat er mensen waren die een heel ander leven hadden (gehad), dat er anders denkende waren. Kregen vriendjes buiten ons "milieu".

**Geplaatst**: 31-03-24 23:23

Geplaatst: 31-03-24 23:23

Dus je komt onder de leerplicht uit door richtingsbezwaar! En dat heeft dus niets met je zoon te maken want niet naar school willen valt daar niet onder.
Wel uit geloofsovertuiging waarbij er geen school in je regio zit die aan de je eisen kan voldoen. Dus je bedonderd de boel, om het maar even kort te zeggen. Wanneer je kind op vierjarige leeftijd in een schoolsetting een vervelende ervaring heeft gehad dan zijn er in Nederland genoeg mogelijkheden voor andere scholen, maar dat past blijkbaar niet in je straatje.
Ik heb eerder de indruk dat jij en je man een bepaald leven aanhangen waarbij het gangbare niet deugt en je ze daarom niet op een reguliere school wil hebben omdat je het niet eens bent met het onderwijs.

**Geplaatst**: 31-03-24 23:23

Geplaatst: 31-03-24 23:23

Kimmie235 schreef:
Dat mag je vinden, natuurlijk, waarom is de stap eigenlijk eerst reguliere school en dan evt thuisonderwijs, waarom niet eerst aansluiten bij het kind dmv thuisonderwijs en, als dat niet werkt, doorstromen naar regulier?

Omdat er geen heldere richtlijnen zijn over wat als goed en niet goed beschouwd kan worden als het om thuisonderwijs gaat. Zoals eerder aangegeven, is er geen kwaliteitscontrole bij thuisonderwijs. De onderwijsinspectie houdt zich daarbuiten, omdat het niet te controleren valt. Hoe bepaal je dan of iets niet werkt? Hoe weet jij of je aan een bepaalde onderwijskwaliteit voldoet?

Andersom (regulier -> thuisonderwijs) is dat natuurlijk een stuk duidelijker.

Begrijp me niet verkeerd, thuisonderwijs kán een uitkomst zijn in uitzonderlijke gevallen. Maar we hebben het over een kind van 4.

**Geplaatst**: 31-03-24 23:29

Geplaatst: 31-03-24 23:29

Kimmie235 schreef:
Ik stel dat mijn kind een negatieve ervaring heeft en het hem daarom niet lukt en jij stelt daarop dat kinderen veerkrachtig zijn? Dan doe je zijn negatieve ervaring toch geheel teniet? Nee deze ervaring heeft hem absoluut geen verkracht opgeleverd, wel schade. Net zoals een scheiding etc, een kind krijgt daar geen veerkracht van.

Ik stel inderdaad dat kinderen veerkrachtig zijn. Maar niet omdat ze beschadigd raken. Wat ik zei is dat kinderen inderdaad beschadigt raken, maar dat ze ook heel veerkrachtig zijn. Dat zegt nergens dat het een voortkomt uit het ander. Kinderen, mensen, dieren, zijn van zichzelf veerkrachtige wezens. Zowel intern als extern hebben we bronnen om kracht uit te putten om met tegenslagen om te gaan en dat is ook iets dat zich moet ontwikkelen. Maar nee, onze veerkracht zegt niets over hoe traumatisch of zwaar een ervaring kan zijn. Ik heb nergens geprobeerd zijn ervaring teniet te doen, sterker nog, ik zei dat ik het heel rot vind dat je kind zo’n vervelende ervaring heeft gehad. Maar dat dit niet betekend dat hij niet kan omgaan met andere schoolse settings en het niet te voorspellen is hoe hij dat zal beleven. En dat ik persoonlijk hem die ervaring niet zou ontzeggen, al van te voren, gebaseerd op een discutabele eerdere ervaring (wederom, om vergissing te vermijden, discutabel omdat je weinig kwijt wilt over de ervaring (jouw goed recht) en ik twijfel aan de vorm van een ‘schoolse setting’ bij een kind jonger dan 4, niet discutabel omdat ik twijfel aan de zwaarte van de ervaring).
Ik denk dat jij zelf een enorme emotionele lading op zijn ervaring hebt. En dat is geheel terecht als moeder. Ik denk dat je daardoor mijn woorden behoorlijk uit verband trekt en dus ‘schrikt’: dat is jouw pijn!

En ja, projectie van eigen pijn en patronen en hechting gebeurt ook absoluut in het onderwijs. Dat voorkom je nergens, maar het is ook juist gezond om interactie te hebben met verschillende vormen van hechting en hechtingsachtergronden. Het een triggert, het ander trekt aan of stoot af. Ook een onoverkomelijk relationeel aspect van het leven.
Maar ik schreef mijn post, omdat mijn indruk is dat jij een hoop pijn projecteert en handelt uit eigen hechtingsstukken. En je simpelweg niet in de positie zit om de situatie goed te overzien. Ik betwijfel ook of je omgeving, omdat die vanuit je berichten een ‘bubble vibe’ geeft (kon even geen beter woord vinden), de juiste spiegel kan geven. Ik gun je in ieder geval wat meer kritische reflectie op de hele situatie, maar dat is mijn input, doe ermee wat je wil.

**Geplaatst**: 31-03-24 23:35

Geplaatst: 31-03-24 23:35

Kimmie235 schreef:
]
Maar was je dochter dan ontevreden geweest als ze een andere richting op was gegaan? Of had ze gezegd ik ben blij dat je thuisonderwijs hebt gegeven, als ik naar de reguliere school was gegaan had ik dit nooit gekozen?

De door haar in eerste instantie gekozen richting was absoluut niet goed voor haar geweest.
Dan was ze helemaal vastgelopen, niet op de studie zelf maar wel door het sociale gedeelte wat er bij komt kijken.

Voor de kinderen zijn we ook toen ze nog op de basisschool zaten verhuisd van een rijtjes woning in een drukke wijk naar buitenaf hier in Friesland.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-04-24 00:18

Geplaatst door de TopicStarter : 01-04-24 00:18

BigOne schreef:
Dus je komt onder de leerplicht uit door richtingsbezwaar! En dat heeft dus niets met je zoon te maken want niet naar school willen valt daar niet onder.
Wel uit geloofsovertuiging waarbij er geen school in je regio zit die aan de je eisen kan voldoen. Dus je bedonderd de boel, om het maar even kort te zeggen. Wanneer je kind op vierjarige leeftijd in een schoolsetting een vervelende ervaring heeft gehad dan zijn er in Nederland genoeg mogelijkheden voor andere scholen, maar dat past blijkbaar niet in je straatje.
Ik heb eerder de indruk dat jij en je man een bepaald leven aanhangen waarbij het gangbare niet deugt en je ze daarom niet op een reguliere school wil hebben omdat je het niet eens bent met het onderwijs.

Nee hoor, ik heb richtingsbezwaar. Je kunt wel roepen van niet, maar dat verandert niets

**Geplaatst**: 01-04-24 01:23

Geplaatst: 01-04-24 01:23

Ik heb ts een inhoudelijke vraag gesteld zonder te oordelen maar dat is genegeerd. Na alle andere reacties krijg ik steeds meer een broodje aap verhaal voor ogen. Een orthopedagoog met zo'n tunnelvisie, ik krijg dat niet gerijmd.

**Geplaatst**: 01-04-24 02:01

Geplaatst: 01-04-24 02:01

Ik denk dat op zich een heel rijtje aan door TS genoemde zaken best begrijpelijk maken waarom TS zich niet wil laten "vangen" in een schoolplicht door haar zoon ergens in te schrijven. Op willekeurige volgorde:

- richtingsbezwaar (wat is precies het bezwaar eigenlijk....?)
- niet aan school(vakanties) vast willen zitten ivm naar Egypte / vader kunnen
- gevoel dat kind niet klaar is voor een schoolse setting

En dan daarbij het idee dat ik krijg van het gevoel hebben dat de veiligheid / het welzijn van het kind niet gegarandeerd kan worden door een slechte eerdere ervaring bij een opvang / peuterspeelzaal of iets? Angst dat kind gepest wordt speelt ook mee in eerdere berichten.

Veel mensen roepen dat TS het toch eerst kan proberen voordat ze de conclusie trekt dat kind niet past op de beschikbare scholen in haar (ruime) omgeving. En an sich ben ik het daar wel mee eens, de kans bestaat best dat er een schooltje tussen zit waar kind wel echt gehoord en gezien wordt en zich veilig en prettig kan voelen, en lekker kan ontwikkelen zonder constant onder supervisie van thuis te zitten.

Maar als TS al wat scholen bezocht heeft en nergens het gevoel krijgt dat dit wel eens goed zou kunnen werken. Of eigenlijk al besloten heeft dat ze flexibel wil blijven in haar zeggenschap over het kind. Dan snap ik wel dat je niet in gaat schrijven en daardoor moeilijker terug kan naar thuisonderwijs.

Ook valt er zeker wat te zeggen voor liever nu even 1 of 2 jaar zelf een beetje aanklooien met de standaard dingen van leren schrijven en basis rekenen, werken aan vertrouwen en veerkracht (...) om met schoolse situaties om te gaan. Om daarna dan (eventueel) op een meer zelfverzekerde manier in te kunnen stappen in school. (wel als nieuweling dan, wat ook weer meer tricky is dan gewoon in de kleuterklas beginnen...)

Dan eerst kind (en ouders) een bevestiging van het "schooltrauma" op laten lopen en daarna in een lastiger parket komen.

Wat betreft de Corona-tijd: sociaal was dat wel jammer natuurlijk. En het is wat onhandig om naast je werk ook kind bezig te houden. Maar ik was eigenlijk wel blij met de extra tijd samen, vond het wel waardevol om zelf kind dingen te leren. Maar die van ons werd ook precies 5 toen Corona uitbrak dus die zat volop in de kleuterklas en dan is het simpel om kind lekker lerend te houden.

In de kleutertijd kan je zelf nog zoveel waardevols doen dat ook gewoon makkelijk te doen is. Letters leren (schrijven) en wat leren lezen. Leren fietsen / verkeersregels / verkeersborden leren. Wat knutselen en dingen spiegelen met tekenen enzo. Wat basis rekenen. Wat bakken en koken samen en dan kennismaken met meten en maat-eenheden.

Daar kan je weinig aan verpesten

Maar inderdaad vanaf groep 4-5 komt er toch meer bij kijken en gaan ze op school wel ergens naartoe werken en komen er zaken voorbij die niet meer zo overduidelijk voor de hand liggen wat ze dan precies allemaal moeten weten / kennen / beheersen voordat ze naar het voortgezet onderwijs overgedragen kunnen worden. En je gaat dan ook een beetje richting pre-puberteit

Het lijkt me best pittig om kind dan toch goed aan het werk te krijgen / houden betreffende dingen die ze niet per-sé leuk vinden maar die ze wel moeten leren om goed mee te kunnen draaien in de maatschappij. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het wel makkelijk vindt dat ik niet over àlles hoef te "zeuren" tegen mijn kind maar dat het "vreemde ogen dwingen" principe speelt, en het met de klas (vriendjes / vriendinnetjes) mee over willen gaan naar volgend jaar, een eigen stimulans geeft die heerlijk buiten mijzelf staat.

Ik denk dat het in die bovenbouw ook echt belangrijk is dat ze een eigen stukje buitenshuis krijgen, met aanbod van meer / veelzijdiger prikkels dan je vanuit de thuissituatie geeft. Wat meer wereldwijs worden en zelf leren omgaan met allerlei situaties die imo beter voorbereiden op "de echte wereld" dan onder moeders vleugels zeg maar.

Ik vind het wel prettig dat die van ons daar nu al gedoseerd in een relatief veilige omgeving mee om leert gaan en kan leren van anderen, zonder dat ik er bovenop zit. Maar dan moet je dus wel het gevoel hebben dat de gekozen school / leerlingen ook wel zo'n veilige plek zijn.

Wij zijn van school gewisseld omdat we de (zeer zorgvuldig uitgezochte) eerste school daar helaas toch niet aan vonden beantwoorden. Veel te drukke klas met teveel pittige jongens die teveel op elkaar in zaten te irriteren. En te harde sfeer ook. De ellende is, als je gaat kijken met je peuter weet je niet hoe het een paar jaar later ervoor staat en in wat voor klasje je kind terecht gaat komen. Daar kan je echt pech of geluk mee hebben.....

Nu zit onze jongen veel beter op zijn plek. Kleiner schooltje, veel betere sfeer en rustigere klas.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-04-24 08:18

Re: Thuisonderwijs

Geplaatst door de TopicStarter : 01-04-24 08:18

Klopt wat hierboven geschreven wordt. Ik ben overtuigd dat mijn kinderen geen achterstanden oplopen met een netwerk van leerkrachten en onderwijskundigen. Ook niet zonder ze trouwens. Over tunnelvisie gesproken, mensen kennen thuisonderwijs gewoon niet zo goed, in de meeste landen zijn die mogelijkheden er gewoon, behalve Duitsland en Griekenland overal. En daar zijn de resultaten heel goed. Maar het feit dat het hier niet voorkomt en er geen controle op is, vinden mensen spannend. Dat er geen onderzoek is in Nederland, zegt natuurlijk niet dat het niet werkt. Ik ken echt veel kinderen van thuisonderwijzers, ook die naar de universiteit gaan, meer sociale vaardigheden beschikken juist doordat ze met verschillende leeftijden moeten dealen. Een beetje onbekend maakt onbemind. Zo lang de kinderen tevreden zijn, ben ik een tevreden moeder. En eigenlijk zijn thuisonderwijs kinderen heel tevreden, en zijn de resultaten meer dan goed.

Nogmaals, men is er te onbekend mee, omdat de mogelijkheden zo beperkter zijn, in België zijn meer beschikbare positieve resultaten.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-04-24 08:19

Re: Thuisonderwijs

Geplaatst door de TopicStarter : 01-04-24 08:19

Ik denk dat mijn punt duidelijk is, dus zal niet meer reageren.

**Geplaatst**: 01-04-24 08:27

Geplaatst: 01-04-24 08:27

Kimmie235 schreef:
Ik stel dat mijn kind een negatieve ervaring heeft en het hem daarom niet lukt en jij stelt daarop dat kinderen veerkrachtig zijn? Dan doe je zijn negatieve ervaring toch geheel teniet? Nee deze ervaring heeft hem absoluut geen verkracht opgeleverd, wel schade. Net zoals een scheiding etc, een kind krijgt daar geen veerkracht van.

Nou, stel dat een kind een traumatische ervaring heeft. Dan is het toch aan de ouders om er daarin voor hem te zijn. Coregulatie aan te bieden, een veilige haven te zijn. Eventueel passende behandeling te zoeken en van daaruit stappen te zetten naar herstel. Daarin zijn kinderen toch inderdaad vaak veerkrachtig? Ik snap niet dat je zo op hol slaat van deze term. Suliko bedoelt toch niet dat je je kind aan zijn lot moet overlaten omdat hij zogenaamd veerkrachtig is?

**Geplaatst**: 01-04-24 08:29

Geplaatst: 01-04-24 08:29

Nou top, ik hoop dat je wat gehad hebt aan dit topic.

Ik vind het vooral een soort propagerend topic in een "niet weten"-jasje. Want blijkbaar weet je dus eigenlijk alles over wet- en regelgeving, wat goed is voor kind en hoe alles werkt.

Wat dus precies je doel van dit topic is (een statement maken? Provoceren?) is me dus niet helemaal duidelijk.

**Geplaatst**: 01-04-24 08:40

Geplaatst: 01-04-24 08:40

Suliko schreef:
Ik denk dat jij zelf een enorme emotionele lading op zijn ervaring hebt. En dat is geheel terecht als moeder. Ik denk dat je daardoor mijn woorden behoorlijk uit verband trekt en dus ‘schrikt’: dat is jouw pijn!

En ja, projectie van eigen pijn en patronen en hechting gebeurt ook absoluut in het onderwijs. Dat voorkom je nergens, maar het is ook juist gezond om interactie te hebben met verschillende vormen van hechting en hechtingsachtergronden. Het een triggert, het ander trekt aan of stoot af. Ook een onoverkomelijk relationeel aspect van het leven.

Wederom echt helemaal mee eens

ik zou mijn kinderen om deze reden "de wijdere wereld" niet willen ontzeggen. En ja, ze zullen beschadigd worden, maar ik sta achter ze om ze te begeleiden (en dat zeg ik als professional, maar ook als iemand die schade heeft opgelopen in die wereld). Ik denk dat het afschermen van je kind (daarmee bedoel ik hem school ontzeggen) vanuit je eigen pijn schadelijker is.

En dat je handelt vanuit een sterk gekleurd eigen referentiekader wordt, gezien hoe sterk emotioneel geladen je reageert op bepaalde termen, wel steeds aannemelijker. Het lijkt meer over jou te gaan dan over je kind. En zowel als hulpverlener als moeder is dat een signaal dat je daar misschien iets mee moet.

Desondanks: deze reactie is totaal niet waar je om vraagt. Daarom: veel sterkte en wijsheid toegewenst.

**Geplaatst**: 01-04-24 08:45

Geplaatst: 01-04-24 08:45

Veerkracht is juist key in het leven. Als er iets is waar kinderen later iets aan hebben dan is het veerkracht. En dat leer je alleen door vallen en opstaan. En daar kan je je kind ook in begeleiden. Dat ze niet compleet in de put gaan zitten bij een mindere ervaring, maar ermee om leren gaan en doorzetten.

Verder eens met Suliko, sluit me er volledig bij aan. En maak me zeker wel wat zorgen over hoe TS hierin staat.

**Geplaatst**: 01-04-24 09:20

Geplaatst: 01-04-24 09:20

Kimmie235 schreef:
Klopt wat hierboven geschreven wordt. Ik ben overtuigd dat mijn kinderen geen achterstanden oplopen met een netwerk van leerkrachten en onderwijskundigen. Ook niet zonder ze trouwens. Over tunnelvisie gesproken, mensen kennen thuisonderwijs gewoon niet zo goed, in de meeste landen zijn die mogelijkheden er gewoon, behalve Duitsland en Griekenland overal. En daar zijn de resultaten heel goed. Maar het feit dat het hier niet voorkomt en er geen controle op is, vinden mensen spannend. Dat er geen onderzoek is in Nederland, zegt natuurlijk niet dat het niet werkt. Ik ken echt veel kinderen van thuisonderwijzers, ook die naar de universiteit gaan, meer sociale vaardigheden beschikken juist doordat ze met verschillende leeftijden moeten dealen. Een beetje onbekend maakt onbemind. Zo lang de kinderen tevreden zijn, ben ik een tevreden moeder. En eigenlijk zijn thuisonderwijs kinderen heel tevreden, en zijn de resultaten meer dan goed.

Nogmaals, men is er te onbekend mee, omdat de mogelijkheden zo beperkter zijn, in België zijn meer beschikbare positieve resultaten.

De kinderen op TV die ik gevolgd heb, vanwege reizende cq ouders van geëmigreerde kinderen en/ of kinderen die in de middle off Nowhere wonen,.die kijken er positief op terug. Alles heeft zijn voor en tegens en de kinderen vinden het geen vriendjes hebben heel jammer . Het is niet zo dat ze daardoor ongelukkig waren of zijn geworden. De thuisschool vonden ze fantastisch omdat het veel aansprekender onderwijs op maat is.
Mijn kind is gepest op school, is ook niet alles en ik vind dat het naar school gaan te veel geidealiseerd wordt in dit topic en dat er teveel negatief gekeken wordt naar de vraag van TS.
Juist omdat het zo weinig voorkomt is het voor mij een interessant onderwerp en topic.

**Geplaatst**: 01-04-24 09:39

Re: Thuisonderwijs

Geplaatst: 01-04-24 09:39

Even los van de redenen van TS herhaal ik nog een keer dat het gaat en staat met de kwaliteit.
Ik heb een vreselijke schooltijd gehad, kijk er echt niet graag naar terug. Maar ik kan je garanderen dat het pas echt dramatisch zou zijn geworden als mijn moeder het zelf zou hebben geprobeert.
Mijn moeder is een lieve vrouw, maar we zouder er zwaar gedogmatiseerd uitgekomen zijn.
Van het pesten ben ik uiteindelijk sterker geworden durf ik wel te beweren. Echter kun je dat ook niet generaliseren. Mijn broer heeft daar echt blijvende schade aan overgehouden van zijn eerste school. Na de schoolwissel is het gelukkig goed gekomen met het onderwijs, maar de schade is wel gebleven.

Als je een goed pedagogisch netwerk hebt, dan ziet dat er uiteraard heel anders uit en kun je meer in eigen hand nemen.
Puntje bij het paaltje weet je pas achteraf alles beter.

**Geplaatst**: 01-04-24 09:50

Geplaatst: 01-04-24 09:50

Precies Sizzle, je laatste zin slaat de spijker op de kop. Achteraf is het altijd gemakkelijk en dat het ene kind naar school gaat en het andere naar thuisonderwijs daarmee wordt de ander niet als slecht weggezet.
Ik ben ook pedagoog en ik zie bij iedereen in het topic die kinderen hebben dat deze als uitgangspunt zijn genomen of worden genomen. Dat is het belangrijkste. En alle ouders willen het beste voor hun kinderen en het ook daadwerkelijk als beste doen, is nog niet zo gemakkelijk. Mijn kinderen hadden en hebben ook kritiek op mij. En helaas is het heel moeilijk om het met alles goed te doen.
Ts denkt er goed over na, heeft haar kinderen als uitgangspunt en ik zie daar zeker iets moois uitkomen.

**Geplaatst**: 01-04-24 10:21

Geplaatst: 01-04-24 10:21

Dat TS er goed overna denkt zie ik dus helemaal niet, maar hopelijk is die fase er wel geweest en deelt ze het gewoon niet met Bokt. Helemaal prima.

Ik zie tunnelvisie en een hele roze bril met betrekking tot thuisonderwijs. Natuurlijk is school niet voor iedereen perfect, maar voordat je dat je kind ontneemt vind ik wel dat je de nadelen heel erg helder moet hebben.

Het is niet voor niets dat er op internet groepen zijn zoals 'homeschooling recovery' waarin mensen hun verhalen delen over hoe ze wel functionerende en gelukkige volwassenen kunnen worden. En natuurlijk zijn er gevallen waarbij het wel goed gaat, maar dan moet je dondersgoed weten waar je mee bezig bent en een omgeving hebben die je enigzins uitdaagt om buiten je eigen referentiekader te kijken.

Dit is niet thuis willen onderwijzen omdat ze een soort nomadenbestaan hebben, maar omdat ze denkt dat school niet passend is voor haar kind en ik ruik ook een vleugje 'school gaat mijn kind dingen leren waar ik het niet mee eens ben'. Er is een reden waarom thuisonderwijs populair is bij bepaalde denkwijzen. Dan is niet het kind het uitgangspunt, maar de ouder.

Er zijn heel veel mitsen, maren en alsen betrokken bij goed thuisonderwijs en dat inzicht mis ik enorm in de reacties van TS.

**Geplaatst**: 01-04-24 10:35

Geplaatst: 01-04-24 10:35

Kimmie235 schreef:
Klopt wat hierboven geschreven wordt. Ik ben overtuigd dat mijn kinderen geen achterstanden oplopen met een netwerk van leerkrachten en onderwijskundigen. Ook niet zonder ze trouwens. Over tunnelvisie gesproken, mensen kennen thuisonderwijs gewoon niet zo goed, in de meeste landen zijn die mogelijkheden er gewoon, behalve Duitsland en Griekenland overal. En daar zijn de resultaten heel goed. Maar het feit dat het hier niet voorkomt en er geen controle op is, vinden mensen spannend. Dat er geen onderzoek is in Nederland, zegt natuurlijk niet dat het niet werkt. Ik ken echt veel kinderen van thuisonderwijzers, ook die naar de universiteit gaan, meer sociale vaardigheden beschikken juist doordat ze met verschillende leeftijden moeten dealen. Een beetje onbekend maakt onbemind. Zo lang de kinderen tevreden zijn, ben ik een tevreden moeder. En eigenlijk zijn thuisonderwijs kinderen heel tevreden, en zijn de resultaten meer dan goed.

Nogmaals, men is er te onbekend mee, omdat de mogelijkheden zo beperkter zijn, in België zijn meer beschikbare positieve resultaten.

Als je zo'n groot netwerk hebt met onderwijzers en psychologen en zelf orthopedagoog bent, dan lijkt mij dit topic onnodig.
Jouw standpunt/keuze staat vast.

Het lijkt mij een keuze van de ouders en niet van het kind met misschien wel verstrekkende gevolgen.

Wat een latere carrière betreft, misschien wil hij later geen dierenarts of groom worden op een stoeterij in Egypte.
Misschien wil hij wel scheikundige in Nederland worden of timmerman, kapper of psychiater?
Heeft hij daarvoor alle kansen met thuisonderwijs?

**Geplaatst**: 01-04-24 10:52

Geplaatst: 01-04-24 10:52

Kimmie235 schreef:
Ik stel dat mijn kind een negatieve ervaring heeft en het hem daarom niet lukt en jij stelt daarop dat kinderen veerkrachtig zijn? Dan doe je zijn negatieve ervaring toch geheel teniet? Nee deze ervaring heeft hem absoluut geen verkracht opgeleverd, wel schade. Net zoals een scheiding etc, een kind krijgt daar geen veerkracht van.

Je schrijft: "deze ervaring".
Welke ervaring? Heb ik iets gemist in deze lange discussie?

Misschien heb ik er overheen gelezen, maar hoe heb je, je eigen schooltijd ervaren?

**Geplaatst**: 01-04-24 11:00

Geplaatst: 01-04-24 11:00

pien_2010 schreef:
Precies Sizzle, je laatste zin slaat de spijker op de kop. Achteraf is het altijd gemakkelijk en dat het ene kind naar school gaat en het andere naar thuisonderwijs daarmee wordt de ander niet als slecht weggezet.
Ik ben ook pedagoog en ik zie bij iedereen in het topic die kinderen hebben dat deze als uitgangspunt zijn genomen of worden genomen. Dat is het belangrijkste. En alle ouders willen het beste voor hun kinderen en het ook daadwerkelijk als beste doen, is nog niet zo gemakkelijk. Mijn kinderen hadden en hebben ook kritiek op mij. En helaas is het heel moeilijk om het met alles goed te doen.
Ts denkt er goed over na, heeft haar kinderen als uitgangspunt en ik zie daar zeker iets moois uitkomen.

Ik lees dit topic vol verbazing en lees ook geen weloverwogen keuze

Misschien zijn al die overwegingen er wel geweest en worden ze gewoon niet genoemd.
Maar het hele ‘systeem’ er buiten houden die hierin gespecialiseerd is komt op mij niet weloverwogen over.
Een leerplichtambtenaar, jeugdconsulent, onafhankelijke orthopedagoog/GZ-psycholoog KJ B.V.

Hoe goed je ook bent in je vak, je hebt ALTIJD een blinde vlek t.a.v. mensen die dichtbij je staan. Collega’s die je kent zijn ook niet geheel objectief.

Ik zou zo’n situatie de casus onderbrengen bij collega’s met ervaring op specifiek dit vlak en obv daarvan een weloverwogen keuze maken.

En dat zeg ik niet zomaar, maar ook ik heb een kind die niet helemaal vanzelf in dit schoolsysteem past, en heb zelf een werk-achtergrond in de GGZ.
Je moet uit je blinde vlek.

**Geplaatst**: 01-04-24 12:15

Geplaatst: 01-04-24 12:15

Kimmie235 schreef:
Omdat het nu te ingewikkeld moet ik het opzoeken? Waarom? Ik heb geen vreemde ogen nodig.

Iedereen heeft op z'n tijd vreemde ogen nodig.