karuna schreef:HC ik denk dat je nu een verkeerde voorstelling geeft van wat ik schrijf. Ik rij Connor op basis van goede afspraken. Hij gaat voor me door het vuur. Er is zeker geen sprake van dwang oid.
Alleen als hij in paniek raakt en eigenlijk dol aan de haal wil gaan, kan misschien de druk/pijn die hij in zijn mond voelt misschien net die extra seconde aan je geven om goed in te grijpen.
Ik rij met een bokkenbit met latex in de mildste stan dvan de teugel. hij is super gevoelig in de mond. maar ik weet wel dat als hij er vandoor schiet ik het bit als echte noodrem kan gebruiken.
Dat je het goed bedoélt met jouw paard twijfel ik niet aan.
Lees je eigen mail echter nog eens; je schrijft dat er geen sprake is van dwang én dat je het bit als dwangmiddel gebruikt...
Verder 'als hij er vandoor schiet' er écht vadoor schiet, is een bit zinloos en negatief versterkend. Vraag het aan een willekeurige ruiter die wel eens op een paard of bok gezeten heeft in zo'n situatie. Het besten wat je dán kan doen is géven, nemen, géven, etc. Waarom dan niet gelíjk geven?
Is echter vrij zinloos deze 'discussie' omdat het staat of valt met het hebben van beide ervaringen: een paard dat er écht vandoor gaat en het effect van de 'open deur'.
Tis net als met vallen: er is geen vrees grotere dan de vrees die men vreest. Leer vallen in de zandbak en het is niets meer om je druk over te maken waardoor je zit ineens een wereld beter is geworden.