Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight
pmarena schreef:Dat is super belangrijk
Maar bij zo'n draak die tot het naadje gaat zal je toch uiteindelijk ook wel wat kwaadheid nodig hebben om te kunnen doen wat je uiteindelijk hebt gedaan, anders kan je het niet over je hart verkrijgen
Net zoals met dat over dat boompje heen slepen, dan moet je toch ook dermate pissig zijn dat het je allemaal aan je bips zal oxideren op dat moment hoe ze het regelt die kütknol
ikkedus schreef:O WOW! Ik heb ff wat los gemaakt met mijn vraag! nu snap ik de termen waarin je haar als staatsgevaarlijk betitelt, ineens een stuk meer.
Zo’n aanpak is zeker niet Bokt-proof nee. Dapper dat je dat hebt durven delen met ons!
Ik ben zelf ook van de aanpak zo zacht als kan en zo hard als moet. Ik hoef meestal niet heel veel te doen, want ergens draag je dat vaak ook uit in subtiele signalen en het gemiddelde paard reageert daar al op.
Zo’n merrie als Reve zou ik echt niet kunnen en durven corrigeren. Jij wel en ik snap hoe je je daar over hebt gevoeld. Blijkbaar was de boodschap dan toch redelijk snel duidelijk, want dat hou je geen jaren vol lijkt me.
Ik (meen) vrij veel in jouw stukjes te herkennen qua karakter van jou. Deels is dat te wijten aan nah, maar deel ook al vanaf jong. Zoals dat stuk woedebeheersing en een stuk manier van communicatie. Maar goed dat moet ik misschien eens in een pb met je bespreken. .
Gaaf hoe je ons meeneemt in jullie reis. Van jou en Sem en Reve. Ik ben benieuwd hoe Joy over een jaar of 3 de dingen oppakt en wat je daar allemaal weer mee mee gaat maken.
Rocamor schreef:Hoezo is dat niet boktproof? Ligt er geheel aan wie het schrijft. En ik denk dat Ayasha wel kan inschatten hoe ze op welke manier moet omgaan met bepaalde dieren.
Toen mijn destijds 2 jarige zwarte hengst, kaliber-kan-nog-niet-aan-touwtje-meelopen, stokmaat bijna 170 cm wenste te gaan steigeren tegen de 75+jarige staleigenaar, vroeg de stalmeneer me heeeeeeel voorzichtig of een hengstenketting misschien een optie was. Mits op nette manier gebruikt, liever zo'n ketting dan een 75+jarig mannetje met een hoefafdruk op zijn voorhoofd. Of erger.
Je moet gewoon heel goed weten hoe je met welk paard omgaat.
Ik dénk dat Sam erin zou blijven als Ayasha hem op dezelfde manier zou behandelen als Rêve
ikkedus schreef:Rocamor schreef:Hoezo is dat niet boktproof? Ligt er geheel aan wie het schrijft. En ik denk dat Ayasha wel kan inschatten hoe ze op welke manier moet omgaan met bepaalde dieren.
Toen mijn destijds 2 jarige zwarte hengst, kaliber-kan-nog-niet-aan-touwtje-meelopen, stokmaat bijna 170 cm wenste te gaan steigeren tegen de 75+jarige staleigenaar, vroeg de stalmeneer me heeeeeeel voorzichtig of een hengstenketting misschien een optie was. Mits op nette manier gebruikt, liever zo'n ketting dan een 75+jarig mannetje met een hoefafdruk op zijn voorhoofd. Of erger.
Je moet gewoon heel goed weten hoe je met welk paard omgaat.
Ik dénk dat Sam erin zou blijven als Ayasha hem op dezelfde manier zou behandelen als Rêve
Niet Bokt proof, omdat meestal 90% van Bokt op zijn kop staat als iemand zegt zijn paard aan te pakken. In dat opzicht zou er dus ook zo op Ayasha gereageerd kunnen worden.
Ik snap in dit geval deze aanpak echt wel. Heb er dus geen kritiek op.
Rocamor schreef:Mee eens, maar ik denk dat 90% van bokt niet DAT paardengevoel heeft, dat nodig is om een paard als Rêve te kunnen begeleiden (en ik hoor - helaas- bij die 90%).
Het zijn allemaal individuen. Een paard als Sam of Madammeke (waarvan ik het topic om volg) kun je niet zo benaderen. Maar met een koetsjiekoetsjiekoetsjie benadering van Rêve staat ze met de kort daarvoor door zo'n baas opgeheven foei-dat-mag-je-niet-meer-doen-vinger haar tanden te stoken, terwijl die baas al bloedend naar de spoed mag rijden...
Maar ik denk dat je op zich wel gelijk hebt dat het gros van bokt hiervan over de rel zou gaan.
Ayasha schreef:ikkedus schreef:Hoe heb je dat gedrag met Reve op 7 mnd dan opgelost? Dat zal eerder zo ontstaan zijn dan ineens. Was het dan gewoon grenzen aftasten in haar gedrag of was je over haar grens heen gegaan en reageerde ze dan zo?
En verder: ik lees weer met een grote glimlach alle capriolen . Heerlijk!
Dat begon met grenzen af tasten, het probleem was dat Rêve niet te corrigeren was op de ‘standaard’ manier. Of ze keek je aan van ‘ja, dus?’ Of ze ging in de ‘kom maar op.’ Modus...
Met heel veel pijn in het hart zijn we op dat punt echt keihard in gekomen elke keer als ze zo reageerde. Naderhand zat ik elke keer met mijn hoofd in mijn handen. Nog nooit had ik een paard zo moeten aanpakken, laat staan een veulen... Ze heeft nog voor ze twee jaar oud was vier keer mijn ribben gebroken waarvan één keer heel bewust. En tja... Je komt op een punt dat het er op of er onder is... toen heeft ze de hengstenketting om gekregen op een moment dat ze zo deed en is ze gewoon de hoek van de stal in gemept met de zweep. Ik stond te janken terwijl ik het deed maar ze MOEST leren correcties aanvaarden. Anders hield het gewoon op. Ik hoop dat nooit meer te moeten doen in mijn leven. Zodra haar hoofd zakte en ze signalen gaf van énige onderdanigheid is ze meteen aangehaald. Meteen geknuffeld. Ze was ook op dat moment totaal niet bang voor me trouwens. Maar vanaf dat moment ging ze wel accepteren dat er grenzen waren... Als Rêve een grens af tast reageer ik daar nog steeds vrij heftig op. Maar ik weet wat voor paard ik op stal heb...
We hebben de 3e keer op verplaatsing 8 uur!!!!! Met haar gestaan. Thuis liep ze zo de camion op... bij Chris besloot ze dat niet meer te willen. Alle vorige keren waren probleemloos verlopen. Ineens zei ze nee... we hebben alle manieren geprobeerd. Elk trukje in het boekje om te vermijden dat het weer hard tegen hard werd. Tot mijn man voor haar aan de kant moest springen ondanks de hengstenketting omdat ze steigerde, naar hem kapte en vervolgens met de mond open naar hem wilde grijpen. Dat was echt om te doden. Toen was de maat vol en is ze bruut gezegd met vier stevige kerels de camion in gemept.
Eens op de vrachtwagen ging ze gewoon chill staan eten..... echt dan zou je haar wat hoor.... Maar dan krijgt ze een aai en een ‘Goedzo meisje.’ En eens de vrachtwagen dicht mompelen we iets over verdoms hellepaard en eenmaal thuis wordt ze weer behandeld alsof er niks gebeurd is.
Sinds nooit meer problemen gehad met de camion....
Ze krijg echt alle kansen om het niet zo bruut te laten verlopen maar als ze gevaarlijk word, dan krijgt ze ook echt een probleem.... daar ben ik heel eerlijk in. Rêve is een paard waarvan ik zeker ben dat ze je op zo’n moment dood en bewust ook. Gewoon om te bewijzen dat zij sterker is.
Maar alle andere momenten is het een fantastisch lief, loyaal en gevoelig paard... ze kan gewoon het knopje om zetten en dan is het ook voor ons knopje omzetten of verongelukken...
(Ik voel me nu echt een hele slechte eigenaar nu ik dit typ )
Ayasha schreef:en eigenlijk mis je ook oprecht veel als je zo'n paard bij voorbaat al af schrijft.
Toen ik haar de eerste keren los reed lag hier in het midden van de bak een grote hoop met houtsnippers. De bedoeling was om die grote hoop te verdelen over de bak zodat de bak fijner rijdbaar werd (was geen succes overigens.). En ik ben van mening dat ze maar beter meteen veel gezien kunnen hebben dus Rêve werd gewoon door gereden ondanks de hoop.
Dus ik was haar aan het rijden en ik werd af geleid door mijn man, die iets riep maar ik kon hem niet verstaan dus ik kijk naar hem op waardoor ik ook in zijn richting stuurde en hield geen rekening met die hoop houtsnippers (bedoelt voor een 20*40 bak dus je kan je vast voorstellen hoe hoog die hoop was).
Zodra ik Rêve kort voelde twijfelen besefte ik mijn fout máár was het ook al te laat om in te grijpen... Ik voelde haar echt denken van "ehm, ja baasje? Zeker? Oké dan..." en daar ging ze... Over die hoop met houtsnippers..
Mijn man heeft letterlijk zijn handen voor zijn ogen geslagen en ik was te verbaast om meer te doen dan gewoon te proberen om haar zo min mogelijk in de weg te zitten zowel in de weg naar boven als in de weg naar beneden...
Dus na die hoop zet ik haar stil en ik beloon haar (want man wat hadden veel paarden hier heel anders mee om gegaan) en mijn man zegt "WAT BEZIELDE JE?!!"
en ik kon alleen maar ietwat droog antwoorden: "Stuurfoutje...."
Mijn man heeft effectief een paar keer staan knipperen met zijn ogen voor hij alleen maar "S... Stuurfoutje?" herhaalde.....
wist ik veel dat die debiel niet zou remmen of uitwijken.
Morganlefay schreef:Ik herinner mij je veulen streken verhalen van Rêve. Toen was eigenlijk al duidelijk dat je er een had met een gebruiksaanwijzing
Verder klinkt dit duidelijk als een combi dominant, alfa en ook nog een merrie, dat vraagt een andere aanpak.
Maar dat je het echt op de paardenmanier heb moeten oplossen is wel een teken van lef om het goed te doen. Als dit niet was opgelost was het voor beiden einde oefening geweest.
Rocamor schreef:Jullie hebben wel echt een grote hoeveelheid dieren daar he?
Paarden
Ezels
Geiten
En vooral met de nodige en variërende bijvoeglijk naamwoorden erbij.
Joy is hengst, heb zomaar het idee dat die niet zo hard erin gaan als die ***merries
Morgan, wellicht begrijp ik jouw post verkeerd, maar het is toch "zo zacht als kan, zo hard als nodig"?