Maflinger_S schreef:Tijd voor "ompiekeren". Hoewel ik vrees dat het daar voor jou te laat voor is, gezien de staat van je lijf.
Ik moet erg om je lachen met je nesteldrang. Als die kleine ook maar enigszins op haar moeder lijkt (en die kans is toch minstens 50% lijkt me) slaat ze je waarschijnlijk de eerste keer al met deken en al de stal/weide uit met het meest verontwaardigde koppie ooit.
Ik vroeg het gisteren aan een vriendin die geduldig alle perikelen volgt. Die zei ook al "als ze dekens nodig hadden overleefden ze het nooit in het wild en Rêve is ook groot geworden."
En nu ben ik me aan het proberen voor te stellen wat Rêve gedaan zou hebben met een deken en ik vrees inderdaad dat de kans reëel is dat ik met deken en al de stal uit zou liggen met een verontwaardigd hinnikje.. Ik weet niet of dat iets van merrie's is. Maar Rêve hinnikte als veulen heel veel. En je hoorde precies aan de manier waarop wat ze er van vond. Nu is dat hinniken meer het welbekende "merrie piepje" geworden.
Sam murmelt dan weer meer (ter begroeting of als iemand anders hem vast heeft dan ik, dan roept hij op mij. )
Mijn man zei net dat ze inmiddels flink uier aan het maken is. Ga zo even kijken (mijn man heeft ze buiten gezet en hooi gegeven vanmorgen). Ze moet 'm toch nog twee weken er in houden.
Er is inderdaad altijd wel iemand in de buurt hier. De enige dagen dat ik "lang" van huis ben is als ik naar het ziekenhuis moet. Maar verder ben ik eigenlijk altijd max een uur of twee/drie van huis.