Geplaatst Een onvergetelijke kans en verandering deed zich begin dit jaar voor........
al een langere tijd zit ik te denken wat wordt de opvolger van mijn huidige paard William, koop ik een veulen of straks een 3 jarige of 5 jarige? Een veulen fokken gaat niet wan tik heb alleen een ruin.
Zelf denk ik ook altijd, het komt vanzelf op je pad zulke dingen en liet het een tijd weer rusten.
Tijdens mijn les ergens begin dit jaar zegt de instructeur die ik goed ken: "weet jij een plekje voor een merrie? ze heeft hoog in de sport gelopen en was klaar voor de Grand Prix, helaas heeft ze een blessure opgelopen en hierdoor nu al een tijdje uit de sport, heeft eerder een veulen gehad en zijn nu opzoek naar een huisje voor haar. Zitten leuke lijnen achter en de merrie ken ik goed in het werk''. Op dat moment zei ik nog: ''nee niet echt, zal is rond vragen en kijken wie weet ken ik iemand''.
Later op de bank in de avond en het nog te bespreken met mijn vriend viel het kwartje: Dit kan wel is de kans voor een mooie opvolger zijn voor William.
De volgende dag mijn instructeur gebeld en gevraagd of hij denkt dat dit een mooie oplossing is en of de merrie ook bij ons zou passen zover hij haar kent. Hier stemde hij mee in en zei dat het een super mooie kans was en hij er ook niet zo over na had gedacht.
Hij had de naam van de eigenaresse gezegd en zou later die dag mijn gegevens aan haar doorgeven. Terwijl ik op mijn werk zat, luisterde ik in mijn hoofd het telefoongesprek nog is na want die naam was apart en die had ik vaker gehoord.
Na wat zoeken kwam ik bij de eigenaresse en wat denk je ....... Ja hoor haar ken ik! als kleine meid wel is bij hun geweest en haar vriend is een oude collega van mijn vader.
Na wat app contact en in de avond een belletje was het besproken we gingen bij haar kijken een aantal dagen later.
de dag van het bekijken was ik heel de dag al gespannen, wan tik heb niet met veel merries een klik en hoopte met haar wel.
Toen we richting haar stal liepen zag ik eerst een andere bruine staan en daar merkte ik gelijk dat ik niks mee had, tot we stopte en ze zei: dit is dr. ik kijk naar links en zie een leuke, eigenwijze en ook vriendelijke maar pittige tante mijn kant op kijken. Mijn gevoel was gelijk: Ja maar haar vind ik wel leuk! Na met haar gelopen te hebben en haar bekeken te hebben hadden we het gesprek over haar en hoe verder.
Hier is uitgekomen dat wij er een veulen mee fokken en dat ze daarna weer terug gaat naar de eigenaresse. Ze wilt heel graag nog actief met haar zijn maar die pees heeft veel langer nodig. in rust heeft ze er geen last van en ook gewoon in haar leven niet maar zodra ze gereden wordt en weer begint met de iets zwaardere trainingen dan speelt de pees weer lichtjes op voor nu.
Na een aantal weken wachten liet ze nog geen hengstigheid zien, en heb ik de dierenarts laten komen om te kijken hoe ver ze in haar cyclus zat...... uitkomst: 2 x een ei van in de 5 ...... moest vandaag nog insemineren als ik dat wilde. Gelukkig had ik mijn keuze gemaakt en belde ik de hengstenhouder op: Nee sorry de site is niet bijgewerkt en de nakomelingen en de hengst presteert slecht. Wil je nog een andere hengst gebruiken of niet dan ga ik weer verder...........
oke... laat maar ....
Ik had 2 hengsten als back up staan en na nog wat bekijken en nazoeken was de keuze gemaakt: Negro. Hij was immers de vader van alle hengsten die ik mooi vond en verbeterd mijn merrie ook goed op de punten die ik wil.
Natuurlijk was het al lang 10.00 uur geweest ( het was al tegen 12 uur ), en heb ik Van Olst gebeld. Super vriendelijk hielpen ze mij en kon ik het zelf ophalen bij hun. dus opnieuw afspraak gemaakt met de dierenarts voor in de middag en toen als een gek naar Van Olst gereden.
Alles stond al klaar en na mijn gegevens te hebben achtergelaten mocht ik gelijk weer door.
zelf wilde ik heel even wat eten want had heel de dag nog niks op. sta ik bij de pomp wil ik een hap nemen.... dierenarts belt...... ik kan er 13.30 zijn red je dat? ..... ik kijk op mijn navigatie ... aankomsttijd 13.28...... tuurlijk lukt dat! broodje weer weg gelegd en weer in de auto gestapt..... maar we waren op tijd!
toen begon de ellende ......
scannen of eitje weg was..... heel veel vocht in de baarmoeder..... spuitjes gekregen die ik moest geven aan dr in dr hals en dan was het goed, eitje was weg dat wel.
scannen voor een vruchtje ...... leeg, maar wel weer een ei van 4,8 dus naar Van Olst op en neer weer en insemineren.
scannen voor een vruchtje ..... leeg, en vocht in de baarmoeder......... ei was in ontwikkeling dus moest ze naar de kliniek voor spoelen etc.... ook hebben we een SWAB genomen.
Op de kliniek is ze gespoeld en na een aantal dagen geïnsemineerd, dag erna weer vol met vocht en weer spoelen.... kliniek wist niet waar het aan lag want de Swab was goed.
Na meerdere overleggen met de kliniek kwam ik met het idee of ze niet reageert op de verdunning? .... O ja zou natuurlijk ook kunnen was de reactie van de kliniek.....
Na de gesprekken ben ik in overleg gegaan met Van Olst. Hun adviseerde ( net als mijn gevoel ) een andere dierenarts. Hun adviseerde hun dierenarts bij hun in de buurt. Hierdoor kon onverdund ook goed ivm dat het dichtbij was van de hengst.
Makkelijk.. keuze gemaakt en na de laatste scan bij de andere kliniek naar hun dierenarts gereden met de merrie.
Bij die kliniek heb ik haar 1,5 week gehad maar er was een andere aanpak. ze was hengstig maar zagen al waarom er zoveel vocht was na insemineren waarschijnlijk. haar spier ontspant niet voldoende waardoor het vuil niet weg kan.
Na het insemineren had ze wel weer wat vocht en dit hebben ze met spoelen weg gehaald en hebben ze op kweek gezet. hier kwam uit dat er een hele hele kleine ontsteking in de baarmoeder zat waardoor er zoveel vocht aanmaak als reactie was.
Ze is in de kliniek behandeld ervoor en toen het vocht aanmaakte stopte kreeg ik haar mee met een poeder deze moest ze 2 weken krijgen.
Eindelijk weer scannen en dit keer bij de nieuwe kliniek..... zelf ging ik er niet meer vanuit en zou het wel weer het verhaal worden .... oh de baarmoeder is wel mooi schoon maar geen veulen maar dat was niet het geval! Er zat een vruchtje! Van blijdschap en ongeloof liet ik gewoon het touw vallen en keek mijn vriend aan. met grote ogen heb ik staan kijken naar de scan en de zwarte knikker..... het was toch gelukt! en dat net voor de vakantie want we gingen de dag erna voor 2 weken weg.
Half op een roze wolk heb ik de vakantie meegemaakt en mochten we na de vakantie de scan voor een hartslagje doen, toch erg bang maar ook wel nog hopende dat het misschien nu wel mee zat.
Maar er was een hartje! alles zag er goed uit en volgens hun konden we gaan genieten!
Later kreeg ik een briefje mee met alle data.....
ze is uitgerekend op 15 Juni 2024 ( de verjaardag van mijn oude overleden pony )
en ze is veilig op de verjaardag van mijn huidige paard.
met vol enthousiasme en ook nog ongeloof laat ik jullie de combi en laatste scan zien.
en de kleurkansen zijn niet echt speciaal
doe gerust een gokje! en namen beginnend met een U zijn welkom!
. 
rebel for life....
ik dacht te zien dat haar spenen iets voller waren dan normaal en gelijk sloeg de paniek toe bij mij. na een nacht bijna niet te hebben geslapen de dierenarts gebeld en alles doorgegeven ( normale temperatuur, normaal gedrag, geen uitvloeiing ). dierenarts gaf aan 3x daags temperatuur meten en wanneer boven 38.3 komt gelijk bellen net als de uier toe nam. bij een schommelende temperatuur moest ik ook bellen.
