Wel typisch bokt weer deze reactie's..... En sommige zijn erg kort door de bocht en zwart wit.

Idd paarden weten niet waar ze over heen moeten springen, maar het is aan de ruiter om het paard goed voor te bereiden voor zo'n wedstrijd en voor zo'n hindernis tijdens de wedstrijd. Het gaat grotendeels om de vertrouwensband tussen ruiter en paard. De hindernissen uit de eventing zijn van Badminton en Burghley, dat zijn de zwaarste wedstrijden ter wereld op 4* niveau. Daar kom je niet zo maar als huis tuin en keuken ruiter, daar kom je alleen als je verstand van zaken hebt en weet wat je doet. En ja, soms gaat het fout. Maar voor zover ik nu weet zijn de paarden die de afgelopen tijd overleden zijn in de eventing wereld paarden die niet op zo'n hindernis hun been braken maar die na de finish in elkaar gestort zijn. Verschrikkelijk..... Maar dat vind iedereen en overal is iedereen hard bezig om zulke dingen te voorkomen. Sommige dingen zijn alleen helaas niet te voorkomen. Net zoals iedereen bezig is om de eventing sport te verbeteren en minder gevaarlijk te maken, kijk maar naar de breekbomen, safety pin, het type hindernissen die veranderd zijn etc.
Top ruiters stoppen ook in dergelijke wedstrijden wanneer ze voelen dat hun paard niet meer fit genoeg is of wanneer hun paard niet wilt. Hoe kan je dan over naar een hindernis toe jagen of egoïsme spreken?
Het is zo makkelijk om vanaf je stoel maar te schreeuwen over zulke hindernissen terwijl je er eigenlijk geen verstand van hebt.
In de eventing wereld op lager niveau zie je meer gejaag dan dat je op hoger niveau ziet. Ik denk dat de meeste amateurs nog wel eens vergeten dat ze met levende wezens bezig zijn en die schoppen en slaan hun paarden over sprongen heen zonder dat ze dikwijls naar zich zelf kijken en na denken over wat ze aan het doen zijn.
Ik denk dat er meer happy athletes zijn onder de eventing paarden dan dat er zijn onder de dressuurpaarden.

Ik las ook dat paarden geen keuze hebben, paarden hebben wel degelijk een keuze. Enkel de paarden die zelf willen en een hart er voor hebben komen op dit niveau.
De juiste combinatie, mens en paard die hiervoor leven komen op dit top niveau.
Zelf rij ik ook eventing en ben ik afgelopen jaar in Badminton geweest waar ik een poos naar de Vicarage Vee heb staan kijken. Je ziet de rijkunst van de ruiters en de gretigheid van de paarden die daar simpel over heen springen.... Ik heb respect voor deze ruiters en paarden die over zo'n Vicarage Vee vol vertrouwen springen. Ik moet er zelf niet aan denken, maar de band tussen mens en dier op zulke hindernissen is zoo groot. Het paard doet het omdat hij in zijn ruiter vertrouwt en de ruiter durft het paard op zo'n hindernis af te sturen omdat die in zijn paard vertrouwt. Egoïsme, jagen, mishandeling, moordenaars? Nee... Ik vind dat geweldig mooie sport en vind het onrespectvol hoe er hier over gepraat word.
Het hoeft jouw ding niet te zijn, de eventing, je mag er je mening over hebben. Maar om dan zulke dingen maar te roepen terwijl je, gok ik, niet de weet hebt hoe het er in werkelijkheid aan toe gaat is niet helemaal fair.
Daarnaast is er een alternatief bij deze hindernis (Vicarage Vee, net zoals bij veel andere zware hindernissen) en werd die ook regelmatig genomen. Ruiters die de hindernis niet aan durfden om wat voor reden dan ook kozen voor de alternatieve weg.
Natuurlijk zijn er uitzonderingen, maar zijn die er niet overal?

In de rensport heb ik zelf geen ervaring, maar ik ga er van uit dat die sport net zo bezig is met de veiligheid en humaniteit voor de dieren als dat ze in de eventing wereld er mee bezig zijn.

De wal uit de derby is niet zo moeilijk als het lijkt. Al deze hindernissen zijn alleen voor het hoogste niveau en daar werk je als combinatie naartoe. En geen enkel paard laat zich dwingen om deze hoge hindernissen te springen als hij dat niet wil.

Ik vind eigenlijk alleen de laatste foto grappig.
Die andere hindernissen vind ik onverantwoordelijk en levensgevaarlijk.
Ik zou mijn paard (die zelfs niet over een balk heen kan springen overigens) daar niet op riskeren en snap niet goed dat andere mensen dat wel doen.

Wel typisch bokt weer deze reactie's..... En sommige zijn erg kort door de bocht en zwart wit.

Idd paarden weten niet waar ze over heen moeten springen, maar het is aan de ruiter om het paard goed voor te bereiden voor zo'n wedstrijd en voor zo'n hindernis tijdens de wedstrijd. Het gaat grotendeels om de vertrouwensband tussen ruiter en paard. De hindernissen uit de eventing zijn van Badminton en Burghley, dat zijn de zwaarste wedstrijden ter wereld op 4* niveau. Daar kom je niet zo maar als huis tuin en keuken ruiter, daar kom je alleen als je verstand van zaken hebt en weet wat je doet. En ja, soms gaat het fout. Maar voor zover ik nu weet zijn de paarden die de afgelopen tijd overleden zijn in de eventing wereld paarden die niet op zo'n hindernis hun been braken maar die na de finish in elkaar gestort zijn. Verschrikkelijk..... Maar dat vind iedereen en overal is iedereen hard bezig om zulke dingen te voorkomen. Sommige dingen zijn alleen helaas niet te voorkomen. Net zoals iedereen bezig is om de eventing sport te verbeteren en minder gevaarlijk te maken, kijk maar naar de breekbomen, safety pin, het type hindernissen die veranderd zijn etc.
Top ruiters stoppen ook in dergelijke wedstrijden wanneer ze voelen dat hun paard niet meer fit genoeg is of wanneer hun paard niet wilt. Hoe kan je dan over naar een hindernis toe jagen of egoïsme spreken?
Het is zo makkelijk om vanaf je stoel maar te schreeuwen over zulke hindernissen terwijl je er eigenlijk geen verstand van hebt.
In de eventing wereld op lager niveau zie je meer gejaag dan dat je op hoger niveau ziet. Ik denk dat de meeste amateurs nog wel eens vergeten dat ze met levende wezens bezig zijn en die schoppen en slaan hun paarden over sprongen heen zonder dat ze dikwijls naar zich zelf kijken en na denken over wat ze aan het doen zijn.
Ik denk dat er meer happy athletes zijn onder de eventing paarden dan dat er zijn onder de dressuurpaarden.

Ik las ook dat paarden geen keuze hebben, paarden hebben wel degelijk een keuze. Enkel de paarden die zelf willen en een hart er voor hebben komen op dit niveau.
De juiste combinatie, mens en paard die hiervoor leven komen op dit top niveau.
Zelf rij ik ook eventing en ben ik afgelopen jaar in Badminton geweest waar ik een poos naar de Vicarage Vee heb staan kijken. Je ziet de rijkunst van de ruiters en de gretigheid van de paarden die daar simpel over heen springen.... Ik heb respect voor deze ruiters en paarden die over zo'n Vicarage Vee vol vertrouwen springen. Ik moet er zelf niet aan denken, maar de band tussen mens en dier op zulke hindernissen is zoo groot. Het paard doet het omdat hij in zijn ruiter vertrouwt en de ruiter durft het paard op zo'n hindernis af te sturen omdat die in zijn paard vertrouwt. Egoïsme, jagen, mishandeling, moordenaars? Nee... Ik vind dat geweldig mooie sport en vind het onrespectvol hoe er hier over gepraat word.
Het hoeft jouw ding niet te zijn, de eventing, je mag er je mening over hebben. Maar om dan zulke dingen maar te roepen terwijl je, gok ik, niet de weet hebt hoe het er in werkelijkheid aan toe gaat is niet helemaal fair.
Daarnaast is er een alternatief bij deze hindernis (Vicarage Vee, net zoals bij veel andere zware hindernissen) en werd die ook regelmatig genomen. Ruiters die de hindernis niet aan durfden om wat voor reden dan ook kozen voor de alternatieve weg.
Natuurlijk zijn er uitzonderingen, maar zijn die er niet overal?

In de rensport heb ik zelf geen ervaring, maar ik ga er van uit dat die sport net zo bezig is met de veiligheid en humaniteit voor de dieren als dat ze in de eventing wereld er mee bezig zijn.

Allemaal erg heftig! Zo krijg je alleen maar meer weerstand tegen eventing