Kit en Cathy Wieschhoff op de cover van USCTA Magazine (augustus 1983)
Bron: Eventing Nation
Muildier Kit was in de jaren ’80 een echte eventingster. Kit werd door Cathy Wieschhoff uitgebracht tot op preliminary level. Kit werd bewonderd door eventinglegendes als Neil Ayer, Paul Wimert en generaal Jack Burton. Zelfs Olympisch gouden medaillewinnaar Tad Coffin reed een rondje op haar. Ze stond op de cover van de Wall Street Journal en was overal in de Verenigde Staten bekend voor haar dapperheid in de cross-country. Maar wie was deze eventingster?
Opschudding in de jacht
Kit werd in de late jaren ’70 geboren in de bergen van Kentucky, uit een volbloedmerrie. Ze werd gekocht door Edith Conyers, voormalig toernooidirectrice van het Rolex CCI Kentucky. Conyers was een bekend fokker van jachtpaarden en grapte dat ze in de traditionele jachtwereld wat opschudding wilde veroorzaken in haar club, de Iroquois Hunt. Ze ging Kit uittesten. De merrie was toen vier jaar oud en beleerd onder het zadel en voor de kar. Aangezien er op de boerderij waar Kit stond geen hindernissen waren, sprong ze met haar een loskade op en af. Conyers besliste toen dat Kit goed bij haar zou passen.
Na wat basis jachttraining nam Conyers Kit mee voor een jacht met haar club, zonder te vertellen dat ze een muildier zou meebrengen. “Ik deed het stiekem, ik vroeg het niet. Ik nam haar op een dag gewoon mee en toen de groep vertrok, haalde ik het muildier uit de trailer en reed achter hen aan. Niemand had tijd om haar goed te bekijken. Ik kwam van achteren aangereden en voegde me bij de groep. Een uur later draaide de veldmeester zich om en zei: ‘Oh Edith, dat paard heeft hele grote oren.’ Ik denk niet dat ze zag dat ze te groot waren, dus ik zei: ‘Wel, dan kan ze de honden beter horen.’”
Een muildier in de eventing: kon dat wel?
Na een aantal succesvolle jachtseizoenen, kwam Cathy Wieschhoff, die voor Conyers werkte, met het idee om Kit uit te brengen in de eventing. Conyers was daar voor te vinden en de merrie maakte in 1983 haar debuut op de Mumford Farms Horse Trials in Indiana. “Op dat moment was Neil Ayer technisch afgevaardigde, kolonel Wimert was lid van de jury en Nigel Casserly was de omroeper,” herinnert Wieschhoff zich. “Ik haalde Kit uit de trailer en begon op te warmen terwijl zij de regels bekeken om te checken of ik wel mee kon doen met een muildier.” Verschillende ruiters protesteerden, maar er waren geen regels over deelname met een muildier, dus Wieschhoff kon verder rijden.
Haar voornaamste doel was om Kit in de dressuurring te houden, maar daarna gingen de springonderdelen vlot. Wieschhoff zegt: “Mensen riepen dingen als ‘Hou dat ding bij me weg’, of ‘Cathy, alleen jij zou zoiets doen!’. Kolonel Wimert was onmiddellijk verliefd op haar en Neil Ayer vond haar geweldig. Ik begon haar wat meer uit te brengen op wedstrijd en ze nodigden me uit naar Ledyard Mass.”
Daar werd Kit tweede in een beginnersklasse. Wieschhoff bracht haar daarna twee jaar uit op dat niveau. Ze reden één wedstrijd op preliminary level. “Het was een erg bijzondere periode en Kit zorgde voor heel wat opschudding,” zegt Wieschhoff. “Ik vond het vooral grappig. Mensen vonden het niet leuk om door een muildier geklopt te worden.”
Kit was 1.63m groot en had volgens Wieschhof een geweldige sprong. Ze bewoog goed en voelde in galop. net als een paard. “Ze hield niet van lateraal werk. Het wijken voor de kuit was toen net geïntroduceerd in de proeven op preliminary level, dus ze bewoog een beetje zijwaarts. Je kon wel zien wanneer ze naar je luisterde, aan haar grote oren. Niet te missen!”
Een gevarieerd leven
In haar hoogdagen kwam Kit op de cover van de Wall Street Journal, er werd over haar geschreven in het magazine Smithsonian en ze kwam regelmatig in het nieuws. De dochters van Conyers namen naderhand de teugels over. Ze brachten haar uit op spring- en eventingwedstrijden en namen deel aan verschillende nationale wedstrijden van de Pony Club. Toen de meisjes te groot voor haar werden, werd Kit verkocht aan een man in Missouri. Hij bracht haar uit in een aantal wedstrijden voor muildieren. Daarna werd ze verkocht aan de rangers in Cave Creek (Arizona), waar ze werd ingezet om bevoorrading de bergen in te brengen en de paden te inspecteren. Wieschhoff en Conyers bleven op de hoogte van waar Kit was. Volgens Conyers ging Kit met welverdiend pensioen op een boerderij in Cave Creek.
Wieschhoff zou onmiddellijk opnieuw aan eventingwedstrijden deelnemen met een muildier. “Ik werd tweede op de Atlanta Cup CCI3* in 1995, een jaar voor de Olympische Spelen. Op de persconferentie vroeg een journalist of ik vroeger niet met een muildier reed. Ik heb een paar keer gereden in Burghley en Badminton, maar hij vroeg naar het muildier. Dat was erg leuk.” Conyers rijdt nog steeds jachten met een ander muildier, maar ze heeft nog steeds erg goede herinneringen aan Kit. “Ze had een heel gevarieerd leven. Mijn kinderen en ik hebben erg van haar genoten!”
Muildieren in actie
Op dit moment mogen muildieren niet deelnemen aan wedstrijden die erkend worden door de Eventing Association in de Verenigde Staten. In 2004 kwam er echter een nieuwe regel, waardoor ze wel mogen deelnemen aan dressuurwedstrijden van de Amerikaanse paardensportfederatie. Wil je meer muildieren in actie zien? Kijk dan even hier.